Morgunblaðið - 13.01.1996, Page 24

24 LAUGARDAGUR 13. JANÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FYRIR AUGU
OGEYRU
ENN sem komið er eru myndsímar ekki í almennri notkun á Islan-
di og litlar líkur á að svo verði í bráð. Breska símafyrirtækið
British Telecom býður til sölu símtæki sem sýnir litmynd af viðmæ-
landa á litlum áföstum skjá,
sem kostar um 250.000
krónur. Ef miðað er við
flutningsgetu koma
myndsímar mest að
gagni í svokölluðu
ISDN-kerfi, eða
samneti sem svo
er kallað, og ein-
vörðungu hægt
að hringja til
þeirra sem
hafa slíkt
netsam-
band.
'
Morgunblaðið/Ásdís
MYNDSÍMAR - Jónas Sigurðsson prófar myndfundabúnað sem lekinn verður ínotkun innan fárra vikna.
Póstur & sími opnar
samnetið formlega
í lok mánaðar eða
byrjun þess
næsta að sögn
Jónasar
Sigurðssonar í
markaðsdeild og er
verið um þessar mundir
að prófa tæknibúnað frá
■■■h bandariska
HlUSISlBBH iyrirtækinu
Pieturetel, sem seldur verður hér og
gerir kleift að senda litmynd og
hljóð til viðtakenda með samskonar
línu.
Sparar fé til
ráðstefhuhialds
Búnaðurinn mun einkum nýtast
til ráðstefnuhalds gegnum síma,
hvort sem er milli landa eða lands-
hluta, og kemur væntanlega til með
að spara fyrirtækjum mikinn kostn-
að vegna ferða og uppihalds starfs-
manna.
Um er að ræða símtæki, kort í
PC-tölvu hugbúnað og myndavél og
segir Jónas búnaðinn kosta frá
300.000 krónum upp í rúm 500.000
þúsund. Hægt er að senda gegnum
kerfið með myndavélinni eða frá
myndbandstæki, og ræðast við um
leið. Nokkurra sekúndna töf er á
sendingu frá upphafi til enda svo
hægt sé að stilla saman tal og mynd.
Myndfundakerfið er staðlað og
því sama frá hvaða framleiðanda
búnaðurinn kemur. Auk möguleika
á tal- og myndsendingu felur það í
sér skjalasamskiptabúnað (Live
share plus) sem gerir að verkum að
hægt er að vinna í sama skjali á
sama tíma frá mismunandi stöðum,
hvort sem er innanlands eða milli
heimshluta; taka niður at-
hugasemdir og skrifa fundargerð
jafnóðum.
„FRANSKBRAUB“
AÐ ER engin máltíð full-
komin í Frakklandi án
brauðs. Hinn hefðbundni
franski morgunmatur er
oftast brauð með sultu, croissant eða
smjördeigshom og kaffi. Þetta virð-
ist fara óstjómlega í taugamar á
mörgum Islendingum er morgun-
verðurinn er framreiddur á hóteli
þeirra og ennþá reiðari verða þeir
þegar þeim er bent á að þeir séu í
Frakklandi.
Algengasta brauðið í Frakklandi er hvítt og nefnist
baguette. Síðdegis má sjá fólk um allt Frakkland ganga heim
með þessi löngu brauð stingandi sér upp úr innkaupakörf-
unum. Á íslandi hefur um árabil mátt kaupa brauð sem era
svipuð hvað útlit varðar og hafa þau verið nefnd snittubrauð.
Stöldkt en gfclti svampkennt
Snittubrauðin, sem ættu að vera hin einu sönnu fransk-
brauð, eiga hins vegar fátt sameiginlegt með frönsku brauði.
Þau era mjúk og svampkennd og skorpan lin og notkun þeirra
veralega frábragðin því sem gerist í Frakklandi.
„Bagettur" eiga að vera með stökkri skorpu og innbrauðið
fremur létt og loftkennt eigi þau að þjóna tilgangi sínum, sem
er að vera fylgifiskur flestra þeirra málsverða er snæddir era í
Frakklandi.
Á íslandi og fleiri ríkjum er óalgengt að brauð sé borið fram
með máltíð. Það er gert á betri veitingahúsum en brauðið af
einhverjum ástæðum oftar en ekki fjarlægt um leið og
forréttardiskamir eru teknir. Franskir veitingahúsagestir
þurfa því stundum að eiga í örvæntingarfullum samninga-
viðræðum til að fá að halda brauðinu sínu.
Sælkerinn
Lengi vel var franskbrauð notað
sem samheiti yfir allt hvítt
---------------—y-----------------
hveitibrauð á Islandi. Vissulega
byggist brauðneysla Frakka að
miklu leyti á hvítum brauðum en
þau eiga þó fátt sammerkt með
flestu því hvíta brauði, sem við köll-
um franskbrauð. Steingrímur
Sigurgeirsson fjallar um brauðið
hvíta, sem á sár langa sögu og er
mikilvægur þáttur í matarmenn-
ingu flestra þjóða heims. Fáar
Evrópuþjóðir leggja hins vegar eins
mikla rækt við það og Frakkar.
Brauðið getur þjónað margvíslegum tilgangi. Menn maula
það meðan þeir bíða eftir fyrsta réttnum og síðan gjarnan á
milli rétta. Þá eru teknir bitar af brauðinu með matnum og ef
sósan er einstaklega góð þá er hægt að hreinsa hana upp af
disknum með brauðinu. Ef andrúmsloftið er afslappað taka
Frakkar brauðbita milli fingranna og hreinsa upp sósuna. Ef
andrúmsloftið er stíft og formlegt er talið kurteisara að nota
gaffal til að stjórna brauðbitanum þegar sósan er skafin upp.
Nær undantekningarlaust er hins vegar brauðið sjálft borðað
með höndunum og það þykir sjálfsagt, jafnvel á formlegustu
veitingastöðum Frakklands. Þar sem skorpan á góðu brauði á
að vera stökk og af því hlýst töluverð mylsna hafa Frakkar han-
nað alls kyns tæki og tól tO að þurrka hana af borðum milli rétta.
Sumir nota litlar ryksugur, aðrir litla kústa og fægiskóflur og
enn aðrir sérstaka rúllu, sem rennt er yfir borðið.
Einfalt en gutt________________________________________
Með heimilismatnum er brauðið oft í enn mikilvægara
hlutverki, þar sem matargerðin er oft einfaldari. í sveitum
Frakklands er jafnvel ekki óalgengt að brauð sé nánast eina
meðlætið. Það kemur ekki af sök ef annað hi'áefni er gott. Góð
nautasteik, Dijon-sinnep, baguette og rauðvín er ágæt uppi-
staða í litla veislumáltíð.
Þá er „baguette“-brauðið nær ávallt notað í samlokur, sem
upptekið fólk borðar gjaman í hádeginu. Brauðið er þá skorið
endilangt, smurt og fyllt með skinku, osti, eggjum, tómötum
eða öðru því sem fólk biður um. Sjaldan majonesi og aldrei
remúlaði.
Aldrei er þó brauðið mikilvægara en með ostum, sem born-
ir eru fram við lok flestra máltíða. Dýrari veitingastaðir í
Frakklandi bjóða venjulega upp á sérbakað brauð með ost-
unum, yfirleitt dökkt og oft með hnetum. Einfaldari veitinga-
staðir og heimili styðjast hins vegar áfram við franskbrauðið.