Morgunblaðið - 06.02.1996, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 6. FEBRÚAR 1996 37
rennir sér niður stigann svo húsið
nötrar. Fáum bregður við þetta og
engar ávítur eða bönn eru sett á
þessa hressu krakka sem hafa hálf-
an Vesturbæinn að leikvelli.
Það eru liðin þtjátíu og fimm ár
og aldrei breyttist viðmótið á heim-
ili þessara vina og frændsystkina
minna. Ég hef ævilangt verið
heimagangur og notið ómældrar
vináttu og hlýju á þessu heimili, sem
Bryndís, sem nú er látin, átti svo
stóran þátt í að móta. Leiðir hafa
skilið um stund og tími til að þakka.
Við tóku barna- og unglingsár.
Menn skiptu um bústaði og fluttu;
við upp í Borgarfjörð, þau á Mána-
götuna. Leiðir okkar lágu saman
sitt á hvað, vinátta og fjölskyldu-
tengsl sem hófust með skólagöngu
og vinskap Stefáns og föður míns
í Menntaskólanum styrktust. Ég
man eftir gleðinni yfír að sjá þau
renna í hlaðið á Guðnabakka og
söknuðinum er þau fóru. Ég minn-
ist með alveg sérstakri gleði þeirrar
stundar er ég kom heim að loknu
landsprófi í Reykholti vorið 1971
og hitti þá fyrir alla fjölskylduna í
heimsókn hjá foreldrum mínum.
Það voru góðir og glaðværir dagar.
Heimsóknir mínar á heimili Bryn-
dísar og Stefáns áttu eftir að verða
margar. Er ég kom til Reykjavíkur
í ýmsum erindum sem bam og sem
unglingur dvaldi ég oftast hjá þeim.
Hlýjan, vináttan og velvildin sem
ég naut á heimili þeirra lifir með
mér alla tíð. Á skólaárum okkar
strákanna var flakkað á milli eins
og gengur og oftar en ekki farið
heim á Mánagötu. Á þessum árum
ræktaðist fraéndsemi og tengsl sem
em flestu yfirsterkari. Heimili
Bryndísar og Stefáns var sem okk-
ar annað heimili og nutum við þess
í ríkum mæli.
Vináttan og kærleikur hins and-
lega félags nær út yfir mörk jarð-
nesks lífs. Áfram lifír þótt vík verði
milli vina um stund. Sem dagurinn
sigrar nóttina birtir upp um síðir.
Áfram lifir hugarþel manneskju
sem hafði þann styrk til að bera
að lifa lífínu án þess að haggast,
hvernig sem blés. Við nutum þess
öll sem kynntumst henni og sjáum
hvað það var og er: Hugprýði, góð-
vild og sanngimi.
Samúðarkveðjur vil ég flytja fjöl-
skyldu Bryndísar og þó sérstaklega
Beggu, sem var okkur krökkunum
einnig svo góð, en sér nú skarð
fyrir skildi.
Ég vil biðja Stefáni og börnum
þeirra og barnabörnum; mínum
góðu frændsystkinum og vinum,
styrks og blessunar á erfiðum dög-
um. Ég ber þeim öllum einlæga ósk
um hið sama frá systkinum mínum.
Guðmundur Kjartansson.
Bryndís Einarsdóttir, sem gift
var föðurbróður mínum, Stefáni
Péturssyni, er látin. Mig langar til
að minnast hennar í nokkrum orð-
um.
ERFIDRYKKJUR
)K
P E R L A N sími 562 0200
Erfidrykkjur
Kiwanishúsið,
Engjateigi 11,
s. 5884460
Ég átti því láni að fagna að vera
heimagangur á heimili þeirra hjóna,
ekki aðeins vegna skyldleika míns
við eiginmann Bryndísar, heldur
einnig vegna þess að Einar sonur
hennar og ég vorum skólabræður
allt frá barnaskóla þar til við lukum
stúdentsprófí. Af þessu leiddi að ég
var mikið á heimili Bryndísar og
Stefáns. Hefur vinátta fjölskyldn-
anna staðið fram á þennan dag.
Bryndís var glæsileg kona, allt
yfirbragð og framkoma bar vott um
stillingu og einurð. Hún sinnti fjöl-
skyldu sinni vel. Um það geta börn
hennar og barnabörn borið vitni.
Samband hennar við börn sín var
náið og ræktaði hún það alla tíð.
Hún vildi veg þeirra sem mestan.
Marga atburði er unnt að rifja
upp frá æskudögum. Mér er sér-
staklega minnisstætt þegar Bryndís
var að siða okkur strákana við
háskalega leiki, og einnig síendur-
teknar ferðir með synina á slysa-
varðstofuna. Hún reyndi að hafa
áhrif á okkur á unglingsárunum
fremur sem félagi en sem upp-
alandi. Hún hafði áhuga á tónlist,
spilaði á píanó, og reyndi oft að
vekja áhuga okkar strákanna á
hljóðfæraleik.
Helsta persónueinkenni Bryndís-
ar var að mínu mati áhugi hennar
á velferð annarra.
Bryndís tók mótlæti með stillingu
og kjarki alla tíð, sem skýrt kom
fram í baráttu hennar við erfíðan
sjúkdóm.
Ég og fjölskylda mín viljum votta
Stefáni, Einari, Pétri og Þórunni
og fjölskyldum þeirra okkar dýpstu
samúð.
Níels Guðmundsson.
Við fráfall skyldmenna eða vina
verður maður hljóður, lítur til baka
og minningarnar rifjast upp. Svo
fór þegar mér var tilkynnt um lát
móðursystur minnar Bryndísar Ein-
arsdóttur. Dídi eins og hún var
ávallt kölluð á æskuheimili sínu
Mánagötu 25. Ég man fyrst eftir
henni sem glæsilegri, glaðlegri og
hlýrri stúlku, sem ég laðaðist mjög
að. Ég fann fljótt hversu einstak-
lega barngóð hún var. Sem ung
stúlka stundaði hún með öðru námi
sund, fimleika og píanónám. Bryn-
dís fór til Englands og nam þar
tungumál í eitt ár. Eftir það vann
hún almenn skrifstofustörf, þar til
hún stofnaði heimili sitt með eftirlif-
andi manni sínum Stefáni Péturs-
syni. Og uppfrá því helgaði hún sig
heimilinu og uppeldi barnanna. Þau
hjón eignuðust þrjú elskuleg börn:
Einar, Pétur og Þórunni, tengda-
börh og átta barnabörn, sem nú
syrgja sárt elskulega móður,
tengdamóður og ömmu. Bryndís fór
ekki varhluta af sorginni. Hún var
ung þegar hún missti móður sína,
aðeins sautján ár gömul. Var það
mikill missir fyrir hana. Fyrsta barn
sitt misstu þau Bryndís og Stefán,
dreng, aðeins nokkra mánaða. Var
það sár reynsla fyrir þau. Um fimm-
tugs aldur læddist að henni þessi
hættulegi sjúkdómur, sem hún fór
svo í aðgerð út af og náði hún sér
vel eftir það. Allir vonuðu að um
varanlegan bata væri að ræða.
Fimmtán árum seinna tók þessi
sjúkdómur sig upp aftur. í baráttu
sinni við veikindin síðustu árin sýndi
Bryndís vel sinn óbilandi dug og
aðdáunarverða kjark. Alltaf hélt
hún sinni reisn þó sárþjáð væri.
Bryndís var glæsileg kona og ein-
staklega alúðleg. Hún var alla tíð
mjög smekkleg í klæðaburði. Keypti
sér ætíð vönduð föt og klæddi sig
snyrtilega.
Ég bið algóðan guð að styrkja
Stefán á þessar sorgarstundu og
færi honum, bömunum og bama-
bömunum innilegar samúðarkveðj-
ur mínar'og fjölskyldu minnar.
Sigurlína María Gísladóttir.
Elsku amma mín.
Nú hefur þú sagt skilið við þenn-
an heim. Veikindum þínum er lokið
en eftir sitjum við með söknuð og
fagrar minningar í hug og hjarta.
Ég gæti farið mörgum orðum um
ágæti ömmu minnar en í fáum orð-
um sagt er hún amma mín sú yndis-
legasta manneskja sem ég hef
kynnst um ævina.
Allt frá fyrstu tíð sótti ég mikið
í ömmu og afa og var mér alltaf
tekið opnum örmum og ég látin
fínna að hjá þeim var ég ávallt
velkomin.
Amma virtist aldrei þreytast á
því að spila Ólsen ólsen og Lúdó
við litla hnátu og er árin liðu tóku
Kasion og tveggja manna brids við.
Allt til loka gátum við setið tímun-
um saman og spilað og höfðum
báðar jafngaman af.
Amma mín var ein af þeim mann-
eskjum sem kunna að hlusta og til
hennar gat ég alltaf leitað bæði
með gleði mína og sorgir. Hún var
ófeimin við að láta tilfinningar sínar
í ljós og lét okkur alltaf fínna fyrir
því hversu heitt hún elskaði okkur
og hve stolt og hreykin hún var af
okkur öllum.
Elsku amma mín, takk fyrir allt
það sem þú hefur gefíð mér og
fyrir að fá að kynnast þér. Þær
ótalmörgu stundir sem ég átti með
þér geymi ég nú eins og dýrmætar
perlur í hjarta mínu.
Margrét Einarsdóttir.
• Fleiri minningargreinar um
Bryndísi Einarsdóttur bíða birt-
ingar ogmunu birtast í blaðinu
næstu daga.
t
Elskuleg eiginkona mfn, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
BRYNDÍS EINARSDÓTTIR,
Þykkvabœ 16,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Árbæjarkirkju
þriðjudaginn 6. febrúar kl. 15.00.
Stefán Pótursson,
Einar Stefánsson, Bryndís Þórðardóttir,
Pétur Stefánsson, Gyða Jónsdóttir,
Þórunn Stefánsdóttir, Þormar Ingimarsson
og barnabörn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
HULDA FRIÐRIKSDÓTTIR,
Krummahólum 8,
Reykjavík,
sem lést mánudaginn 29. janúar, verður
jarðsungin fré Fossvogskirkju miðviku-
daginn 7. febrúar kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er
bent á Hjartavernd.
Jón Óskar Karlsson,
Friðrik Jónsson,
Stefanía María Jónsdóttir, Þór Ólafsson
og barnabörn.
t
Móðir okkar,
SIGRÚN GUÐJÓNSDÓTTIR,
Vatnsnesi,
Grfmsnesi,
andaðist á Kumbaravogi 2. febrúar.
Börnin.
t
Föðursystir okkar,
SIGRÍÐUR BJARNADÓTTIR,
Holtsgötu 16,
lést í Borgarspítalanum laugardaginn 3. febrúar.
Helga Guðrún Eysteinsdóttir,
Björg Hemmert Eysteinsdóttir,
Jóhanna Arnljót Eysteinsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
JÓHANN BERGMANN,
Suðurgötu 10,
Keflavík,
lést í Sjúkrahús Suðurnesja sunnudaginn 4. febrúar.
Halldóra Árnadóttir,
Hörður Bergmann, Dórothea Einarsdóttir,
Árni Bergmann, Lena Bergmann,
Stefán Bergmann, Helga Hrönn Þórhallsdóttir,
Jóhann J. Bergmann.
t
Eiginmaður minn,
GÍSLI ÁGÚST GUNNLAUGSSON
sagnfræðingur,
Oldusióð 43,
Hafnarfirði,
lést á heimili okkar 3. febrúar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Berglind Ásgeirsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
SAMÚEL JÓN SAMÚELSSON,
Espigerði 20,
Reykjavfk,
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur 4. febrúar.
Jarðarför auglýst síðar.
Guðrún Halldórsdóttir,
Sigrún Jónsdóttir, Pétur Björnsson,
Guðrún Ösp Pétursdóttir, Jón Helgi Pétursson.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
HELGA RÓSA INGVARSDÓTIR,
Vallholti 3,
Ólafsvfk,
lést í sjúkrahúsinu í Stykkishólmi
3. febrúar.
Oliver Kristjánsson,
Anna E. Oliversdóttir, Karl V. Karlsson,
Jóhanna H. Oliversdóttir, Magnús Steingrímsson,
Hjördís Oliversdóttir,
Jón Þ. Oliversson, Kolbrún Þ. Björnsdóttir,
Guðmunda Oliversdóttir, Páll Ingólfsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞORGERÐUR EINARSDÓTTIR,
Furugerði 1,
lést í Landspítalanum að kvöldi
2. febrúar.
Einar Jónsson, Vera Einarsdóttir,
Þorgerður J. Einarsdóttir, Snorri H. Harðarson,
Ótafur Einarsson, Sólveig Björnsdóttir,
Hrönn Einarsdóttir, Óskar Bjartmarz,
Jón Einarsson
og barnabarnabörn.