Morgunblaðið - 16.02.1996, Blaðsíða 5

4 B FÖSTUDAGUR 16. FEBRÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 16. FEBRÚAR 1996 B 5
DAGLEGT LÍF
DAGLEGT LÍF
tómstundum sínum, með áherslu
á hvað þau lesa og hve mikið.
Niðurstöðurnar byggði hún á
spurningalista, sem lagður var
fyrir 316 börn og unglinga í
Reykjavík og á þremur stöðum á
landsbyggðinni árið 1993. Erindi
Guðnýjar bar yfirskriftina „Er
menningararfurinn í hættu -
Áhugi og þekking unglinga á
íslenskri menningu".
„Mér finnst athyglisvert að ekki
var mikill munur á hve unglingar
lásu mikið árið 1993 og áður en
Ríkissjónvarpið hóf útsendingar.
Rannsóknir Þorbjörns Broddason-
ar benda til að í millitíðinni hafi
lestur breyst mismikið eftir aldri
og kyni. Samkvæmt minni rann-
sókn lesa unglingar töluvert af
bókum, en þó lesa drengir í 10.
bekk minna en aðrir (sjá töflu).
Barnar og unglingabækur, ævin-
týri og fræðslubækur voru mest
lesnar, en einnig íslendingasögur,
þjóðsögur, goðafræði og nútíma-
bókmenntir.“
Guðný segir að niðurstöður sín-
ar um mikinn bóklestur ungmenna
endurspeglist i góðri útkomu ís-
lenskra unglinga í alþjóðlegri at-
hugun Sigríðar Valgeirsdóttur á
læsi íslenskra barna 1993. Níu ára
börn urðu þar í 8. sæti af 27 lönd-
um og ekki kom mikill munur fram
á milli mismunandi prófþátta.
Fjórtán ára unglingar voru að
meðaltali númer 5 í samanburði
við 32 önnur lönd og stóðu sig
því betur en níu ára börnin, og
betur í tveimur prófþáttum af
þremur þegar tekið var tillit til
efnahags- og menningarstigs
landanna. Þeir voru hæstir allra í
lestri á fræðsluefni og þriðju í
röðinni í lestri á sögum.
„Fjórtán ára unglingar stóðu
sig hins vegar illa í þeim þætti
prófsins sem reyndi á upplýsinga-
öflun af töflum og myndum. Auk-
in tölvunotkun á heimilum og skól-
um kemur sér væntanlega vel til
að ráða bót á þessum þætti, en
vonandi ekki á kostnað bókarinn-
ar.“
Erla Kristín Jónasdóttir,
deildarstjóri
Sjónvarpið getur
verið hvatning til
lestrar
Erla Kristín Jónasdóttir,
deildarstjóri í Borgarbókasafninu
í Gerðubergi, sem unnið hefur við
safnið í tvo áratugi, segir börn og
unglinga sækja safnið í jafn ríkum
mæli og áður. „Mér finnst
bóklestur barna og unglinga hafa
aukist hin síðari ár. Fyrir 7-10
árum hefði ég sagt hið gagnstæða,
því þá var einkamyndbanda
væðingin, eins og ég segi
stundum, í algleymingi. Nýja-
brumið hefur að miklu leyti farið
af og núna hafa margir lært að
umgangast myndmiðilinn á hóf-
samari hátt. Hér verðum við vör
við að aukin eftirspurn er eftir
tilteknum bókum í kjölfar
sjónvarpsþátta um sama efni.“
Erla Kristín segir að börn og
unglingar lesi allt mögulegt, en
spyrji mikið um nýútgefnar bæk-
ur, enda fylgist þau vel með aug-
lýsingum í fjölmiðlum. Stálpaðir
strákar lesi oft „fantasíubækur“,
sem er nokkurs konar vísinda-
skáldskapur og á sér að sumu leyti
samsvörun í vinsælum hlutverka-
spilum. „Bækurnar eru á ensku,
en slíkt er strákunum enginn
Þrándur í Götu. Dagbækur Berts
er vinsælar hjá 9-15 ára af báðum
kynjum og 11-12 ára stelpur
sækja nokkuð í dæmigerðar
„formúluástarsögur“. Nýjustu
ástarsögurnar eru ögn djarfari en
þær gömlu, sem þó eiga enn upp
á pallborðið."
SVAVAR INGIHERMANNSSON, 17 ÁRA, Á ÖDRU ÁRI í VERSLUNARSKÓLA ÍSLANDS.
T ölvan
skerpir líka
huga og einbeitingu
SVAVAR Ingi Hermannsson hefur óbil-
andi áhuga á tölvum og möguleikum
hennar. Hann segist hafa lesið töluvert
fram að tíu ára aldri, en þá hafi íþróttir
tekið hug hans allan. Hjólabrettið og
körfuboltinn urðu þungamiðja tilverunn-
ar, en tölvunni á heimilinu gaf hann lít-
inn gaum þar til fyrir rúmu ári. „Þá sá
ég rosalega flott forrit, sem vinur minn
bjó til. Mér fannst þetta allt afar flókið
en fékk mikinn áhuga, keypti tölvubækur
í bunkum og las allt sem ég komst yfir
um fyrirbærið.“
Síðan hefur Svavar Ingi verið þaulsæt-
inn við tölvuna, sem er ársgömul 50
megariða 486 PC tölva af fullkominni
gerð með leysiprentara, Soundblaster 16
hljóðkorti, hátölurum og geisladrifi. Sva-
var Ingi segir tölvuna gagnast sér vel í
námi, auk þess sem hann dundi sér við
að búa til forrit og flækjast um á alnet-
inu, annaðhvort í upplýsingaleit eða hann
„spjalli" við fólk hér heima og erlendis.
Hann nefnir ýmsa kosti tölvunnar, t.d.
sé alnetið handhægt við ritgerðasmíð.
Einnig segir hann skemmtilegt að eiga
alfræðiorðabækur á geisladiski því
myndrænar útskýringar séu oft auðskilj-
anlegri ritaðar.
Tölvuleiki hefur Svavar Ingi
að mestu lagt á hilluna, þótt
einn eða tveir eigi enn upp á
pallborðið hjá honum. „Mér
finnst engin ástæða til að am-
ast við tölvuleikjum unglinga,
því sumir leikirnir reyna heil-
mikið á hugarflug og útsjónar-
semi.“
Ef fleiri tímar væru í sólar-
hringnum segir Svavar Ingi að
hann myndi áreiðanlega taka
sér bók í hönd endrum og sinn-
um. Hann hefur ekki lesið
skáldsögu síðan hann flatmag-
aði á ströndum Cape Cod í
Bandaríkjunum siðastliðið sum-
ar og gleypti í sig spennusögur
eftir Michael Crichton. „Ég hef
svo rosalega mikið að gera að
ég hef ekki enn komist til að
lesa Vetrareld eftir Friðrik
Erlingsson, sem ég fékk í jóla-
gjöf. Ég er ekki í nokkrum
vafa um að bóklestur skerpir
huga og einbeitingu ... en það
gerir tölvan líka, og maður
verður bara að velja og hafna.“
I frístundum styttir Svavar
Ingi sér stundir við að „spjalla"
við kunningja sína á alnetinu,
eða hann heimsækir vini sína.
„Ef veðrið er einstaklega gott
fer ég út á hjólabretti. Ég hef
dregið stórlega úr sjónvarps-
og myndbandsglápi og tek yfir-
leitt ekki meira en eitt mynd-
band á leigu á mánuði.“
sögulega ógæfa að í stað þess að
verða samheijar urðu sjónvarp og
skóli sjálfkrafa andstæðingar.“
Þótt kannanir Þorbjörns og
samstarfsmanna sýni fylgni með
auknu sjónsvarpsglápi og þverr-
andi bóklestri, segir Þorbjörn að
hér og annars staðar á Norður-
löndum og víðar reyni á lestrar-
hæfni áhorfandans vegna þess að
erlendar myndir séu ekki talsettar
á móðurmálinu. „Þetta og ótal
margt vekur til umhugsunar um
áhrif á almennt læsi. Að nokkrum
kynslóðum gengnum kann umtals-
verður munur á læsi að skýrast
með því að sumar þjóðir þurfa að
lesa texta á sjónvarpsskjánum en
aðrar nema talmálið.“
Dr. Guðný Guðbjörnsdóttir,
uppeldissálfræðingur
ODDNÝ HELGADÓTTIR,
14 ÁRA, í 10. BEKK
í ÞINGHÓLSSKÓLA
Lestur
fremur en
sjónvarpsgláp
ÞÓTT áhugamál Oddnýjar Helga-
dóttur séu margvísleg hefur bók-
lestur stytt henni stundir frá því
hún var fimm ára og fór að lesa
sjálf. Framan af segir hún for-
eldra sína hafa verið afar iðna að
lesa fyrir sig en er systkini henn-
ar tvö komu til sögunnar þurftu
þeir líka að lesa fyrir þau og þá
fór bókmenntasmekkurinn ekki
alltaf saman.
Oddný flutti til íslands í sumar
eftir þriggja ára dvöl fjölskyld-
unnar í Bandaríkjunum. „Ég
missti alveg áhugann á bóklestri
um tveggja ára skeið, eða frá því
ég var ellefu til tólf ára. Ég sökkti
mér niður í sjónvarpsgláp, enda
alltaf úr nægu að moða á þeim
120 sjónvarpsrásum, sem í boði
voru. Á þeim tíma fannst mér líka
óskaplega gaman í leilqatölvu og
hafði engan tíma til að lesa.“
Oddný, sem er jafnvíg á ís-
lensku og ensku, segir að bækur
um vampírur eftir Anne Rice hafi
komið sér á bragðið að lesa aftur.
Einnig hafi hjálpað til að sér fynd-
ist dagskrá sjónvarpsins hér
heima ekki sérstaklega freistandi.
Tölvan á heimilinu freistar
Oddnýjar ekki heldur, hún man
ekki einu sinni hverrar tegundar
hún er, en segir hana splunkunýja
með geisladrifi. Bókakost heimil-
isins segir Oddný enn í pappaköss-
um eftir dvölina ytra. „Þótt ég sé
nánast alæta á bækur minnir mig
endilega að pappakassarnir hafi
að geyma ljóðabækur og aðrar
með titlum eins og DýríAfríku
og Gróður í Alaska eða eitthvað
þess háttar. Ég er ekki ýkja spennt
fyrir svoleiðis bókum. Undanfarið
hef ég verið að Iesa Frú Bovary
eftir George Flaubert, Veröld
Soffíu, Sagan, sem hér fer á eftir
og er núna að Iesa Villta Svani.“
Oddnýju finnst hún ekki alltaf
hafa tíma til að lesa eins mikið og
hún vildi. „Mér finnst líka gaman
að teikna og er í Myndlistarskóla
Kópavogs, ég hlusta mikið á tón-
list, aðallega rokktónlist, og svo
er ómögulegt annað en hitta vin-
konur sínar reglulega, fara á tón-
leika, í bíó og þess háttar."
aði hug nokkurra kvenna og karla um stöðu
bókarinnar gagnvart myndmiðlum, tölvum og
afþreyingu af ýmsu tagi, sem ungmennum
stendur til boða sem aldrei fyrr.
RITHÖFUNDAR og skáld, fræði-
menn, kennarar og fleiri hafa oft-
sinnis lýst áhyggjum sínum af
þverrandi bókhneigð landans.
Orðaforða, málkennd og auðugu
ímyndunarafli þykir teflt í tvísýnu
vegna aukins framboðs afþreying-
ar af ýmsu tagi, sem ekki er álit-
in eins göfgandi og lestur bóka.
Börn og unglingar eru sögð taka
sjónvarp og myndbönd fram yfir
bókina.
Bókin hefur fengið enn einn
keppinautinn - tölvuna, sem jafn-
framt er skæður keppinautur sjón-
varps og myndbanda. Möguleik-
arnir sem tölvan hefur upp á að
bjóða virðast óþijótandi. Auk þess
sem börn og unglingar sökkva sér
niður í tölvuleiki nota þau tölvuna
í tengslum við nám og leik. Mörg
svala forvitni sinni og fróðleiks-
fýsn á alnetinu. Sum eru ótrúlega
leikin að ná í hvers kyns upplýs-
ingar og nýta sér möguleikana
sem tölvan hefur upp á að bjóða.
En á bókin upp á pallborðið hjá
börnum og unglingum í eins ríkum
mæli og áður? Margir hafa velt
fyrir sér þróuninni undanfarin ár,
hver staða bókarinnar sé og verði,
þ.á m. þeir sem hér er rætt við.
að klofningur verði í þjóðfélaginu,
annars vegar verði til hálflæsar
„skjámanneskjur" og hins vegar
„bókamanneskjur“. Jafnvel í Sví-
þjóð þar sem blaðaútgáfa er í
miklum blóma eru ákveðnir hópar
sem hvorki kaupa né lesa dag-
blöð. Trúlega lesa sömu hópar
ekki heldur bækur. Þróunin gæti
orðið eins á íslandi, ef ekki er
gripið í taumana. Dagblöð, bóka-
útgáfur, skólar og bókasöfn þyrftu
að auka samvinnu sín á milli til
að efla áhuga ungmenna á lestri
og bókum.
Sé rétt að málum staðið getur
sjónvarpið gegnt mikilvægu hlut-
verki sem fræðslusjónvarp og
menningarmiðill. Fyrir fjörutíu
árum ríkti mikil bjartsýni um hlut-
verk sjónvarpsins sem slíks, en
þær vonir brugðust að miklu leyti.
Sjónvarpið festi sig í sessi sem
afþreyingarmiðill enda var tæknin
þung í vöfum. Síðan þá hefur
henni fleygt fram og nú er hægt
að skoða himingeiminn jafnt sem
æðakerfi mannslíkamans á sjón-
varpsskjánum. í rauninni geldur
sjónvarpið upprunans því enn loðir
við að kennsluefni í sjónvarpi sé
skammaryrði."
Þorbjörn skirskotar til upphafs
prentlistarinnar sem á 15. öld varð
ríkjandi boðskiptatæki og átti
mestan þátt í almennri útbreiðslu
læsis og stórstígum framförum
sem siðar urðu á flestum sviðum.
„Prentlist og skóli urðu eins og
hönd í hanska. Núna blasir við sú
Unglingar lesa
svipað og fyrir daga
sjónvarpsins
Á ráðstefnu Félags-
vísindadeildar í Odda haustið 1994
kynnti Guðný Guðbjörnsdóttir,
uppeldissálfræðingur, helstu
niðurstöður athugunar sinnar á
þekkingu og skilningi barna og
unglinga á íslenskri menningu,
sem fólst m.a. í að kanna hvernig
börn og unglingar veija
yfír bóklestur? Valgerður Þ. Jónsdóttir kann-
Þorbjörn Broddason, félags-
og fjölmiðlafræðingur
á brauðfó
Stöndum við frammi fyrir því að böm og ung-
og taki sjónvarp, myndbönd og tölvur fram
„Skjámanneskjur“ og
„bókamanneskjur“
Þorbjörn Broddason, félags- og
fjölmiðlafræðingur, er nú gisti-
fræðimaður við Háskólann í Lundi
í Svíþjóð þar sem hann vinnur úr
niðurstöðum rannsókna sinna á
bóklestri 10-15 ára barna og ung-
linga frá árunum 1968, 1979,
1985 og 1991. Hann áformar
áframhaldandi greiningu í
samanburði við sambærilegar
kannanir annars staðar á
Norðurlöndum og hefur hug á að
gera aðra könnun á bóklestri
íslenskra ungmenna á næsta ári.
„Slík könnun er tímabær og
verður forvitnileg, sérstaklega í
ljósi .þess að- könnunin frá 1991
sýndi mikinn afturkipp í bóklestri
frá árinu 1985. Égtel ekki ástæðu
til að ætla að þróunin hafi snúist
við, ehda hljóta fjölrásasjónvarp
og fleiri stöðvar að þrengja enn
meira að bókinni. Þrátt fyrir auk-
ið framboð afþreyingarefnis tel ég
að bókin eigi ekki eftií' að líða
undir lok. Aftur á móti óttast ég
lingar leggi bókina á hilluna í náinni framtíð
Rannsóknir ó læsi, lestri, f jölmiólanotkun og
afþreyingu ungmenna sídastliðin þrjótíu ár.
— Rannsóknir Þorbjarnar Broddasonar 1968,1979,1985 og1991
Spurt var í 4. - 9. bekk: „ Hefurþú lesið einhverjar bækur
(fyrir utan skólabækurnar) síðustu 30 dagana?"
1968* 1979 1985 1991**
Fjöldi svarenda: 572 757 778 767
Ósvaraö: 29 36 43 50
Ails í könnun: 601 793 821 817
TAFLA1. Meðalf jöldi lesinna bóka eftir búsetu
1968* 1979 1985 1991**
Reykjavík 4,0 6,4 4,7 2,8
Akureyri 4,6 6,7 3,7 2,9
Vestmannaeyjar 3,0 7,5 3,3 3,0
Heildarmeðaltal 4,0 6,5 4,5 2,8
TAFLA 2. Meðalfjöldi lesinna bóka eftir aldri
1968* 1979 1985 1991**
4.-5.bekkur 4,2 8,0 5,4 3,6
6.- 7. bekkur 4,2 7,0 4,8 2,6
8.- 9. bekkur*** 3,2 4,9 3,3 2,3
Heildarmeðaltal 4,0 6,5 4,5 2,8

' Aðeins 4. - 8. bekkur 1968. * 1991 heita sömu aldursflokkar 5. - 0. bekkur. * **Aðeins8:bekkur1968.
Rannsókn Guðnýjar Guðbjörnsdóttur frá
1993 og samanburður yið niðurstöður úr
könnun Símonar Jóh. Ágústssonar 1965
Spurt var í 7. og 10. bekk:
„Hve margar bækur hefurþú lesið síðustu 2 vikur?"
TAFLA 3. Hlutfall barna sem las tiltekinn fjölda
bóka s.l. 2 vikur, skipting eftir aldri og kyni
7. bekkur: Drengir Stúlkur
1993* 1965** 1993* 1965**
Enga bók lásu 22,2% 9,2% 3,3% 6,1%
1 bók lásu 19,0% 19,8% 21,3% 10,7%
2-5 bækur lásu 44,5% 64,1% 60,6% 73,3%
6 eða fleirí bækur 14,3% 6,9% 14,8% 9,9%
Meðalfj. bóka 2,52 2,66 3,93 3,22

10. bekkur: Drengir Stúlkur
1993* 1965** 1993* 1965**
Enga bók lásu 47,8% 31,0% 28,9% 24,5%
1 bók lásu 31,9% 20,4% 25,0% 31,0%
2-5 bækur lásu 17,3% 46,8% 42,1% 38,9%
6 eða fleiri bækur 2,9% 1,8% 3,9% 5,6%
Meðalfj. bóka 1,20 1,73 1,91 1,93
Sqmkvæmt rannsókn Guðnýjar Guðbjörnsdóttur 1993. ** Samkvæmt rannsókn SímonarJóh.
Agústssonarlrá1965 (Niðurstöðurnarbirtust1976!Börnogbækurll. Tómstundalestur.)
Hildur Hermóðsdóttir,
ritstjóri barna- og
unglingabóka
Leikni á tölvu
byggist á góðri
lestrarkunnáttu
Hjá Máli og menningu vora um
40 titlar barna- og unglingabóka
gefnir út árlega frá 1990-1994, en
síðasta ár innan við 30. Hildur
Hermóðsdóttir, ritstjóri barna- og
unglingabóka, segir fækkunina
endurspegla minnkandi lestrará-
huga ungmenna. „Böm yngri en
12 ára lesa heilmikið, en þá fer
áhuginn dvínandi samfara auknum
áhuga á tölvum og sjónvarpi. Mér
finnst áberandi að unglingar lesa
nú síður langan texta en áður. Við
fylgjumst vel með þróuninni erlend-
is og bryddum upp á -nýjungum í
útgáfunni eftir tíðarandanum
hveiju sinni. í ár ætlum við að
gefa út unglingabók, sem snýst um
tölvuleiki, vísindi, tækni og framtíð-
arsýn, enda virðast unglingar gin-
keyptir fyrir svokölluðum fantasíu-
bókum um þessar mundir. Einnig
leynir sér ekki að sagnfræðiáhugi
fer vaxandi. Sögulegar skáldsögur
og jafnvel heimspekilegar bækur
hafa aldrei verið vinsælli.“
Hildur segir mikilvægt að hlúa
að lestraráhuga bama, leikni í lestri
sé ómetanleg þótt hugurinn hneig-
ist á ákveðnum aldri fremur að
tölvum og annarri afþreyingu.
„Leikni á tölvu og námsgeta bygg-
ist á góðri lestrarkunnátta, en slíka
kunnáttu öðlast böm ekki nema
þeim lærist að nota bókina sem
afþreyingu.“
Að sögn Hildar fjalla nýjustu
unglingabækurnar mikið um sam-
skipti stráka og stelpna, stílinn seg-
ir hún hispurslausari en áður tíðk-
aðist og oft glitti í kaldhæðnislegan
húmor.
Ragnhelður Jónsdóttir,
skólasafnskennari
Umræður um
þverrandi lestur
svartsýnisraus
Ragnheiður Jónsdóttir hefur
verið kennari í hartnær fjóra
áratugi og þekkir því vel
lestrarvenjur barna. Sem
skólasafnskennari í Melaskóla, þar
sem 6-12 ára börn stunda nám,
fylgist hún grannt með hvað þau
lesa og hversu mikið. Hún segir
umræður um þverrandi lestur
barna vera svartsýnisraus. Máli
sínu til stuðnings bendir hún á að
miðað við skólaárið 1985-86 hafi
útlán skólabókasafnsins verið
5.835 og tæplega 700 nemendur
í skólanum, en síðasta skólaár
hafi útlán verið 8.165 og nemendur
tæplega 600. Bókakost safnsins
segir Ragnheiður hafa endurnýjast
mikið frá árinu 1986 og bókatitlum
fjölgað. „Ef eitthvað er finnst mér
lestur bóka hafa aukist, enda
leggja kennarar mikla áherslu á
fijálsan lestur. Sú var tíð að
byijendur þurftu að staglast
gegnuin sama textann allt að 4-5
sinnum, því bókakostur í skólum
var lítill. Núna er nemendum
óspart beint í skólabókasöfn og
stundum höfum við vart undan að
finna bækur og svara spurningum
fróðleiksfúsra barna. Skáldsagna-
lestur er víðast orðinn fastur liður
í kennslu. Kennarar vinna mark-
visst að því að glæða áhugann
með því að láta nemendur gera
grein fyrir því sem þau lesa og
spjalla við þá um efnið.“
Ragnheiður segii' að meirihluti
barna lesi sér til ánægju, en eins
og alltaf sé stór hópur sem lesi
nánast ekki neitt. „Lélegar bók-
menntir koma börnum að meira
gagni en léleg sjónvarpsmynd, því
þau ná engu að síður færni í lestri,
sem nýtist þeim alla ævi, þótt
áhuginn dali um stundarsakir.“Þ-
UMRÆÐURumað
lestrai'menning standi
höllum fæti gagnvart
myndmenningu raf-
rænnra miðla eru ekki nýjar
af nálinni. Á árunum 1968,
1979,1985 og 1991 gerði Þor-
björn Broddason, félags- og
fjölmiðlafræðingur, kannanir á
bóklestri barna og unglinga í
Reykjavík, Akureyri og Vest-
mannaeyjum. Spurt var: „Hefur
þú lesið einhveijar bækur (aðr-
ar en skólabækurnar) síðustu
30 dagana?" Niðurstöðurnar
birtust m.a. í 3. tbl. Skímu,
málgagni móðurmálskennara,
árið 1992 og þóttu nokkurt reið-
arslag. í ljós kom að bóklestur
ungmenna var 40% minni á ár-
inu 1991 en 1985 (sjátöflu 1
og 2).
Fyrsti þáttur af þremur í
rannsókn dr. Guðnýjar Guð-
björnsdóttur, í samvinnu við ít-
alskan prófessor, dr. Segio
Morra, fólst í að kanna hvernig
börn og unglingar veija tóm-
stundum sínum, með áherslu á
hvað þau lesa og hve mikið.
Hún lagði spurningalista fyrir
316 börn og unglinga í Reylqa-
vík og á þremur stöðum á lands-
byggðinni árið 1993. Niðurstöð-
urnar bar hún samanvið niður-
stöður Símonar Jóh. Ágústsson-
ar, uppeldisfræðings, frá árinu
1965, eða áður en íslenska sjón-
varpið kom til (sjá töflu 3) og
niðurstöður Þorbjörns Brodda-
sonar.
Ef niðurstöður Guðnýjar eru
bornar saman við niðurstöður
Þorbjörns verður að hafa í
huga að Þorbjörn spurði um
fjölda lesinna bóka á síðastliðn-
um þijátíu dögum en Guðný og
Símon spurðu um fjöldi lesinna
bóka á tveimur vikum. Guðný
segir samanburðinn þó benda
til að 7. bekkingar lesi meira
1993 en 1991 og sennilega einn-
ig miðað við 1985 og 10. bekk-
ingar lesi meira 1993 en 1991
en minna en 1985.
Aðrar rannsóknir, sem gerð-
ar hafa verið á bóklestri og
læsi barna ogunglinga, eru
m.a.: Læsi íslenskra barna
1993/Sigríður Valgeirsdóttir,
sálfræðingur, Tómstundir ís-
lenskra ungmenna vorið
1992/Rannsóknastofnun upp-
eldis- og menntamála/Þórodd-
ur Bjarnason og Þórólfur Þór-
lindsson.