Morgunblaðið - 22.02.1996, Qupperneq 37
MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 22. FEBRÚAR 1996 37
MINNINGAR
BJÖRG
JÓHANNESDÓTTIR
ÞÓRUNNJÓNA
ÞÓRÐARDÓTTIR
+ Björg Sigurrós Jóhannes-
dóttir fæddist á Holtastöð-
um í Langadal, Austur-Húna-
vatnssýsiu, 6. ágúst 1899. Hún
lést á Hjúkrunarheimilinu
Skjóli 28. desember síðastliðmn
og fór útförin fram frá As-
kirkju 4. janúar.
BJÖRG Jóhannesdóttir var fædd á
Holtsstöðum í Langadal 6. ágúst
1899. Hún átti 8 systkini. Foreldrar
hennar voru Elísabet Þorleifsdóttir
og Jóhannes Halldórsson. Halldór,
afi hennar á Móbergi, tók sonar-
dóttur sína í fóstur. Hann var þá
ekkill en bústýra hans, Þorbjörg
Magnúsdóttir, gekk litlu stúlkunni
í móðurstað. Afi Bjargar lést er hún
var 8 ára, en þær Þorbjörg fylgd-
ust að meðan báðar lifðu. Þorbjörg
annaðist Björgu í æsku hennar, en
Björg annaðist fóstru sína á hennar
efri árum. Áreiðanlega galt hún vel
fósturlaunin.
Kynni okkar Bjargar hófust er
ég kom nemandi að Löngumýri
veturinn 1953-1954, þar sem hún
var handavinnukennari.
Ég varð 18 ára þann vetur og
dæmalaus ærslabelgur, en Björg
náði góðum tökum á þessu stelpu-
skotti og með okkur tókst einlæg
vináta og það munaði um vináttuna
hennar Bjargar því hún varði ævi-
langt. Ömmur mínar voru látnar
áður en ég fæddist og mér fannst
ósköp fátæklegt að hafa aldrei
kynnst þeim, en í Björgu fann ég
allt það, sem mér fannst að góð
amma þurfi að hafa til að bera,
hlýju, góðvild og umhyggju, ásamt
skilningi á ungviðinu.
Björgu var einstaklega lagið að
fá mann til að gera sitt besta og
leggja sig fram við þau verkefni
er við fengum í hendur. Það var
alltaf gaman í tímum hjá Björgu.
Hún hafði gaman af að ræða vítt
og breitt um tilvonandi hjúskapar-
mál okkar og hvað okkur bæri að
varast í makavali. Þetta setti hún
upp á svo spaugilegan máta að
stundum gátum við varla saumað
fyrir hlátri. Gjarnan lauk Björg
máli sínu á því að benda okkur á
að ef við yrðum eins vandlátar og
hún þá enduðum við allar sem pip-
arkellingar, en það væri samt áreið-
anlega betra að vera ógiftur, en illa
giftur. Allt setti Björg þetta fram
sem glens, en undir var alvarlegur
tónn, hún vildi að við yrðum vel
giftar og eignuðumst gott heimili.
Samt fannst henni að sem flestar
Handrit afmælis- og minningargreina
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski-
legt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra
ASCII-skráa, öðru nafni DOS-texta-
skrár. Ritvinnslukerfin Word og Word-
perfect eru einnig auðveld i úrvinnslu.
Senda má greinar til blaðsins á netfang
þess Mbl@centrum.is en nánari upplýs-
ingar þar um má lesa á heimasiðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina og hálfa örk
A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega
linulengd — eða 3600-4000 slög. HÖf-
undar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
konur þyrftu að hafa góða menntun
og geta staðið á eigin fótum ef á
reyndi. Björg bauð mér aðstoð ef
ég vildi auka menntun mína og
fara á góðan skóla í Svíþjóð og
gerast handavinnukennari.
Tilboðið var freistandi, en ég taldi
samt að ég væri ekki þeim eiginleik-
um gædd að verða góður kennari,
þar af leiðandi varð ekki af því að
ég tæki þessu góða tilboði. Ég hef
samt aldrei gleymt því að Björg bar
svo gott traust til mín að gera mér
þetta tilboð, það var mér mikils
virði. Að vera nemandi á Löngu-
mýri var mannbætandi. Þær Björg
og Ingibjörg Jóhannsdóttir skóla-
stjóri höfðu þá eiginleika til að bera
að allir þroskuðust við kynni af
þeim. Ég hef verið á fleiri skólum,
en aldrei fengið betri kennslu en
hjá þeim vinkonum. Þær voru báðar
fæddar kennarar, ég get ekki séð
þær fyrir mér við önnur störf, veit
þó að Ingibjörg hefði getað sinnt
næstum hvaða starfi sem var svo
fjölhæf og greind var hún. Þær vin-
konur komu saman frá Staðarfelli
til að stofna Húsmæðraskólann á
Löngumýri, föðurleifð Ingibjargar.
Það var í mikið ráðist af tveim
konum og á þeim tímum. En þær
reyndust vandanum vaxnar, saman
voru þær ósigrandi og bjartsýni
þeirra og dugnaður bar góðan
árangur. Það er ekki hægt að minn-
ast annarrar þeirra án þess að hin
komi við sögu, svo lengi og vel störf-
uðu þær saman og er þær gerðust
ellimóðar stofnuðu þær heimili sam-
an og fóru síðan saman á hjúkrun-
arheimilið Skjól, er þær gátu ekki
lengur séð um sig sjálfar.
Hugur þeira var þó alltaf bundinn
Löngumýri, þaðan voru bestu og
kærustu minningar þeirra. Þær
minningar voru þeirra sameiginlegi
sjóður og þar sinntu þær störfum
á meðan þær höfðu heilsu til. Báð-
ar hafa Björg og Ingibjörg lagt í
sína hinstu ferð. Ingibjörg síðastlið-
ið vor, en Björg 28. desember síð-
astliðinn. Áreiðanlega kunna þær
því best að fá að hittast aftur og
kannski eiga þær nú auðveldara að
fylgjast með öllum dætrum sínum.
Ég tel að þótt þær eignuðust ekki
börn sjálfar þá hafi þeim fundist
að við, nemendurnir þeirra, værum
börnin þeirra svo annt var þeim um
ökkar hag. Alveg var ótrúlegt að
eftir 40-50 ár mundu þær nöfnin
okkar og hvaðan við vorum og urðu
undur glaðar ef þær fengu góðar
fréttir af okkur, en sárhryggar ef
fréttirnar voru slæmar.
Þetta hefði ve'rið skiljanlegra ef
við hefðum verið fáar, en ætli nem-
endur þeirra hafi ekki verið tæplega
800, rúmnlega 80 frá Staðarfelli
og um 700 frá Löngumýri. Þessar
tölur fæ ég með því að telja nem-
endur á skólaspjöldum í bókinni
„Ingibjörg á Löngumýri“.
Björg kom þó tveimur árum síðar
en Ingibjörg að Staðarfelli, en starf-
aði með henni eftir það. Þeim þótti
svo vænt um okkur og mundu okk-
ur svo vel því kennslan var þeim
ekki bara starf heldur köllun. Áðal-
áhugamál þeirra var að búa ungar
stúlkur undir að takast á við lífs-
starfið, sem bíður flestra, að stjórna
heimili og ala upp börn. Þjóðfélagið
hefur breyst og húsmóður hlutverk-
ið er stórlega vanmetið nú til dags
og ég tel að því sé alls ekki sýnd
sú virðing er það á skilið. Sú virð-
ing hvarf með húsmæðraskólunum.
Þeir hefðu þurft að breytast gjarnan
í 3 til 4 mánaða skóla en ekki
hverfa. Með góðum kennurum voru
þessir skólar bæði þroskandi og
mannbætandi. Það er allvega mín
reynsla eftir að hafa dvalið á
Löngumýri undir handaijaðri þeirra
Bjargar og Ingibjargar veturinn
1953-1954. Þeim fylgir mitt inni-
legasta þakklæti er ég kveð þær
með virðingu og gleðst yfir því að
vera ein af hópnum þeirra.
Þóra Björnsdóttir.
+ Þórunn Jóna Þórðardóttir
fæddist í Reykjavík 13. júní
1911. Hún lést á Borgarspítal-
anum 8. janúar síðastliðinn og
fór útför hennar fram frá Nes-
kirkju 15.janúar.
„HANN vissi bæði það sem var og
það sem verða mundi og það sem
áður hafði verið.“ Þessi orð Hómers
koma upp í hugann þegar við minn-
umst elskulegrar frænku okkar.
Hún kunni skil á svo mörgu, var
víðlesin og stálminnug. Hún hafði
sínar skoðanir á hlutunum og hafði
víðsýni yfir það sem gengið var og
fylgdist vel með því sem fram fór
hveiju sinni. Hún sá oft inn í hið
ókomna og gat þá farið á flug og
varð oft torskilin þeim sem jarð-
bundnir voru. Hún gekk í Kvenna-
skólann í Reykjavík og það sem hún
lærði þar nýttist henni vel. Þar
kynntist hún útsaumi sem varð síð-
an hennar listgrein. Hún fór til
Kaupmannahafnar og gekk þar í
hússtjórnarskóla, kynnti sér söfn
og naut þeirrar fegurðar sem borg-
in bauð og átti þar ánægjulegar
stundir. Jóna var falleg kona. Það
er haft eftir Lullu frænku hvað það
hefði verið gaman að ganga með
Jónu um götur Kaupmannahafnar,
hún vakti svo mikla athygli Hún
tók þátt í fyrstu fegurðarsamkeppn-
inni á íslandi. Myndir af fallegustu
stúlkum í Reykjavík á þeim tíma
fylgdu vindlingapökkum frá Teóf-
aní. Ekki var það að Jóna reykti,
hún var stök bindindiskona. Þegar
hún var orðin slæm af astma sagði
læknirinn að hún skyldi hætta að
reykja. „Þá verð ég víst að byija
að reykja til þess að geta hætt,“
sagði Jóna hógværlega.
Hún tók þátt í ýmsum félags-
störfum, var í stúkunni Verðandi
nr. 8 Guðspekifélaginu, kvenfélagi
Laugarneskirkju og í Samfrímúr-
arareglunni og viljum við þakka
reglubræðrum og -systrum hve vel
þeir reyndust Jónu fram til hinstu
stundar. Jóna stundaði lengst af
verslunarstörf hjá afa í verslun Jóns
Þórðarsonar og fórst það starf
henni vel úr hendi. Hún giftist 1951
Sigurmundi Guðnasyni og var
einkasonur þeirra, Guðni Þórður,
hennar líf og yndi. Hún umvafði
hann þeirri ást og hlýju sem mest
mátti verða. Hún þakkaði forsjón-
inni fyrir ástkæra tengdadóttur og
yndisleg barnabörn.
Heimili þeirra Sigurmundar var
lengi í Hrísateig 5 og síðar við
Skipasund.
Þeir sem skilja allt, sætta sig við
allt og Jóna varð að sætta sig við
margt sem henni var óljúft. Fáar
sögur bárust. Þögn hvíldi yfir vötn-
um. Margt skipast á mannsævi. Svo
fór að hún gerðist vistmaður á Elli-
og hjúkrunarheimilinu Grund og
átti þar góða daga, var öllum hnút-
um kunnug, hafði unnið þar um
tíma. Hún átti góða að, frændkona
hennar Helga Björnsdóttir og dætur
hennar voru henni mjög hjálpsam-
ar, og viljum við senda þeim og
öllu starfsfólki kærar þakkir fyrir
góða umönnun og hlýju sem hún
naut þar. Þarna gat hún unnið við
sína list, útsauminn, sem lék í hönd-
um hennar.
Hún fann máttinn þverra og
heimförina nálgast og minntist
Sókratesar: „Nú er mál komið að
vér göngum héðan, ég til þess að
deyja en þér til þess að lifa. Hvorir
okkar fari betri för er öllum hulin
nema guðinum einum.“ Góða ferð,
elskuleg frænka, og bestu þakkir
fyrir samfylgdina.
Systkinabörnin.
BRIDS
Unisjón Arnór G.
Ragnarsson
íslandsmót kvenna
og yngri spilara í
sveitakeppni
í SLANDSMÓT kvenna og yngri spil-
ara verður haldið í Þönglabakka 1
helgina 23.-25. febrúar nk. Mótið
byijar á föstudagskvöldi og stefnt
er að því að spila einfalda umferð
allir við alla og fer spilafjöldi milli
sveita eftir þátttökufjölda. Spila-
mennska hefst á föstudagskvöld og
kl. 11 á laugardag og sunnudag.
Spilafjöldi verður á bilinu
110-130 spil. Spilað er um gullstig
í hveijum leik.
Opið afmælismót Lárusar
Hermannssonar
Eitt af fáum opnum silfurstiga-
mótum vetrarins á höfuðborgar-
svæðinu, er afmælismót Lárusar
Hermannssonar, sem spilað verður
sunnudaginn 3. mars nk. Skráning
stendur yfir þessa dagana hjá Ólafi
Lárussyni í síma 551-6538.
Mótið er hið þriðja sem haldið er,
en hið fyrsta var 1994. Þá sigruðu
þau Guðlaug Jónsdóttir og Aðal-
steinn Jörgensen. 1995 sigruðu svo
Hermann Lárusson og Þröstur Ingi-
marsson.
Spilamennska er öllum opin en
þátttaka takmarkast við ca. 40 pör.
Spilað verður í Drangey og hefst
spilamennska kl. 11 árdegis. Keppn-
isgjald er aðeins kr. 1.500 pr. spil-
ara og er innifalið í því kaffi allt
mótið og meðlæti í spilahléi.
Landsliðssjóður BSÍ
Á síðasta spilakvöldi Bridsfélags
Reyðarfjarðar og Eskifjarðar afhenti
Aðalsteinn Jónsson útgerðarmaður
og stórspilari Kristjáni Kristjáns-
syni, forseta Bridssambands íslands,
höfðinglegt stofnframlag í Lands-
liðssjóð BSÍ. Gjöfin, sem nemur
100.000 kr er fyrsta framlag í ný-
stofnaðan sjóð til stuðnings landslið-
um íslands í brids. Stjórn BSÍ sam-
þykkti stofnun sjóðsins á fundi sín-
um sl. miðvikudag og má því segja
að byijunin lofi góðu. Jafnframt
samþykkti stjórnin að óska eftir því
við hina fjölmörgu bridsspilara
Morgunblaðið/Hilmar
AÐALSTEINN Jónsson af-
hendir Kristjáni Kristjáns-
syni forseta BSÍ fyrsta fram-
lag til landsliðssjóðs BSÍ.
landsins að þeir styrki sjóðinn með
mánaðarlegu framlagi.
Stofnun Landsliðssjóðs er nýjasta
herbragð stjórnar BSI til að komast
aftur í nána snertingu við skálina
frægu frá Bermuda, því bros-trixið
gengur ekki lengur eitt og sér. Afar
kostnaðarsamt er að halda úti
landsliðum sem krafist er að séu í
fremstu röð í heiminum. Þar viljum
við íslendingar að okkar keppnis-
fólk sé og erum því væntanlega til-
búnir til að styrkja Landsliðssjóð
BSÍ.
Félag eldri borgara í
Reykjavík og nágrenni
Fimmtudaginn 15. febrúar 1996
spiluðu 20 pör í tveim riðlum.
A-riðill
Þórarinn Ámason - Bergur Þorvaldsson 137
Þorleifur Þórarinsson - Oliver Kristófersson 128
Sigurleifur Guðjónss. - Eysteinn Einarsson 113
B-riðill
Kristinn Gíslason - Margrét Jakobsdóttir 136
Eggert Kristjánsson - Þorsteinn Sveinsson 131
RafnKristjánsson-TryggviGíslason 124
Staðan í stigamótinu er nú þessi:
Rafn Kristjánsson - Tryggvi Gíslason 92
Baldur Ásgeirsson - Magnús Halldórsson 74
ÞórarinnAmason-BergurÞorvaldsson 66
Sigurleifur Guðjónsson - Eysteinn Einarsson 60
Veistu
fx'Ær ...að í Frakklandi kostar dagblað
m kr. 92,50. Fyrir það verð fæst símtal í rúmar
í 3 mín. á dagtaxta á milli Parísar og Strassbourg.
PÓSTUR OG SÍMI
...að á íslandi kostar dagblað kr. 125. Fyrir það
verð fæst símtal í rúmar 19 mín. á dagtaxta
á milli Reykjavíkur og Neskaupstaðar.