Morgunblaðið - 25.02.1996, Blaðsíða 12

12 B SUNNUDAGUR 25. FEBRÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MMUSIKTLRA UNIR
nálgast o g ekki skortir
áhugann .frekar en fyrri
daginn. Þegar hafa 29
hljómsveitir skráð sig til
leiks, 17 af höfuðborgar-
svæðinu og 12 utan af landi,
en skráningu lýkur 8. mars.
Verðlaun verða hljóðvers-
tímar eins og jafnan; í fyrstu
verðlaun 25 tímar í Sýr-
landi, 2. verðlaun 25 tímar
í Grjótnámunni, 3. verð-
laun 20 tímar í Hljóðhamri
og að auki veitir Hellirinn
athyglisverðustu hljóm-
sveitinni 20 tíma í verðlaun
og sigursveit hvers kvölds
10 tíma.
Besti gítarleikarinn fær
gítar frá Hljóðfærabúð
Steina, besti söngvarinn
Shure-hljóðnema frá Tóna-
búðinni, besti bassaleikar-
inn úttekt frá Skífunni og
besti trommarinn úttekt frá
Samspili, en einnig gefa
Rín, Japís, Hard Rock
Café og Pizzahúsið verð-
laun.
Mikið qflitlu
DANSTÓNLIST sækir í sig veðrið,
meðal annars fyrir tilstilli plötu-
verslunarinnar Hijómalindar, sem
er leiðandi 1 slíkum innflutningi.
Eigandi hennar og forsvarsmaður
er Kristinn Sæmundsson, sem al-
mennt er kallaður Kiddi kanína.
Hljómalind er orðin fimm ára;
byijaði sem lagersala í Kola-
portinu, varð síðan póstversiun og
plötuklúbbur og loks varð hún
verslun í Austurstrætinu, en 1993
hóf hún líka inn-
: flutning á iista-
mönnum til tón-
leikahaids. Krist-
inn segir að sem
tónlistaráhuga-
maður hafi hann
einsett sér að ná
tökum á innflutn-
ingi á jaðartónlist
og -tónlistarmönnum, „en það' var
á brattann að sækja framan af
vegna þess að menn ytra höfðu
brennt sig á íslenskum plötuinn-
flytjendum og tónleikahöldurum.
Smám saman tókst mér þó að
vinna traust þeirra og segja má
að það hafí gert útslagið þegar
menn áttuðu sig á að 20 fermetra
búð uppi á íslandi var að selja eitt
til tvö prósent af heildarsöiu á
sumum plötum," segir Kristinn og
nefnir dæmi um nokkrar plötur
eftir Árna
Motthiasson
sem hann hefur selt í stórupplagi.
„Menn hringja stundum í mig og
botna ekki í því hvað ég er að
panta,“ segir hann og hlær við.
„Mikið af þessari tónlist er nánast
neðanjarðartónlist og menn eru
hissa á því hvað íslenskur markað-
ur tekur vel við sér, en við höfum
verið að upplýsa íslenska plötu-
kaupendur og fyrir vikið eru þeir
á undan breskum 1 mörgu. Við
erum iíka farnir að fá plötur jafn-
vel tveimur til þremur vikum áður
en þær koma út í Bretlandi," seg-
ir Kristinn hróðugur.
Á árunum fimm segist Kristinn
hafa séð ákveðna þróun í tónlist-
inni frá því að hann seldi jaðar-
rokk og popp í danstónlistina sem
er allsráðandi nú um stundir. Hann
segir að danstónlistin eigi enn eft-
ir að bæta við sig í vinsældum og
hann verði var við að hún höfði
til æ breiðari hóps, því innan henn-
ar séu óteljandi afbrigði og stefn-
ur, allt frá acid jass í hart techno.
„Mínir viðskiptavinir eru allt frá
fermingarbömum í gamla jass-
hunda,“ segir hann.
í takt við óteljandi stefnur virð-
ast útgáfurnar líka óteljandi og
Kristinn segist vera með umboð
fyrir ríflega tuttugu útgáfur og
dreifingaraðila, nefnir Mo’ Wax,
Ninja Tune, Hydrogen Jukebox, 2
Tool, Pussy Foot Records, React
og Kickin’. Til viðbótar við plötur
MorgunDiaoio/ ðvemr
Kanína Krstinn Sæmundsson í Hljómalind.
hefur hann flutt inn tónlistar-
menn, síðast sænsku hljómsveitina
Cardigans, en sveitin hélt tvenna
tónleika hér á landi fyrir helgina.
Hann segir að það hafí verið jafn
stígandi í innflutningi á listamönn-
um og það sannast að áhuginn sé
fyrir hendi. „Ágætt dæmi um þá
stemmningu sem getur skapast
er að Lucky People Center frá
Svíþjóð, sem er jaðarhljómsveit og
tiltöluiega lítið þekkt, lék hér fyrir
hátt í þijú þúsund manns. Flokkur
listamanna sem kemur hingað frá
Ninja Tune í mars á eftir á leika
fyrir vel á fjórða þúsund manns,
en það þykir meira en gott í Bret-
landi," segir Kristinn og bætir við
að fleiri gestir séu væntanlegir.
í gegnum rekstur Hljómalindar
hefur Kristinn náð betri yfírsýn
yfír það sem er að gerast í tónlist-
arheiminum en flestir og hann seg-
ir að framtíðin sé ljós; „það verður
mikið af iitlu“, segir hann og á
þá við að smáfyrirtækin eigi eftir
að halda velli og þeim fjölgi enn
hraðar en þegar er. Slík fyrirtæki
þurfi ekki mikla sölu til að aliir fái
eitthvað fyrir sinn snúð og eru
sveigjanlegri fyrir vikið. „Það má
segja að mitt mottó í uppbyggingu
búðarinnar og tónleikahaldi sé
mikið af litiu.“
DÆGURTÓIMLIST
Mezzoforte
tonleikar
VÆNTANLEG er breið-
skífa frá Mezzoforte, en
áður en að því kemur heldur
sveitin tónleika í Loftkast-
alanum. Þar verða lög af
plötunni nýju í hávegum, en
vinna við hana hófst fyrir
rúmu ári.
Ijanúar fyrir ári héidu
Mezzo-liðar austur fyrir
fyall og komu sér upp æf-
ingaaðstöðu í sumarbústað
nálægt Apavatni.
Þeir félagar þreifuðu fyr-
ir sér með nýja rytma og
útsetningar og næstu daga
voru festar á band hug-
myndir af nokkrum nýjum
lögum. Á næstu mánuðum
var þessari vinnu haldið
áfram í hljóðverum og æf-
ingahúsnæði. Þegar menn
töldu sig vera komna langt
með efni á nýja plötu var
haldið til Englands í smiðju
upptökustjórans Andrews
Missingams, sem hefur
meðal annars unnið með
Jamiroquai. Andrew kom
tvisvar til íslands um vorið
og voru þá gerðar prufuupp-
tökúr af 10 lögum. í ágúst
var svo formlega hafist
handa við að taka upp plöt-
una, en upptökur tóku þijár
vikur. Þegar frumvinnu var
lokið ákváðu menn að bæta
við lagi og endurbæta þau
sem fyrir voru; sum voru
tekin upp á nýtt og önnur
endurhljóðblönduð með nýj-
um viðbótarupptökum og
röddum bætt við tvö lög.
I byijun desember voru
Mezzo-menn svo loks
ánægðir með afraksturinn,
13 laga plötu þar sem
bregður fyrir jassi, acid-
jassi, fönki, diskói og fleiri
stílbrigðum.
Fyrsta smáskífan kemur
út um miðjan mars, en
breiðskífan svo um miðan
apríl. Einu tónleikar Mezzo-
forte á íslandi að sinni verða
í Loftkastalanum á miðviku-
dag, en í apríl heldur sveitin
til Eystrasaltslandanna og
Hvíta Rússlands.
Tónleikar Mezzoforteliðar.
■ UNUN heldur tónleika á
fimmtudagskvöld í Þjóð-
leikhúskjallaranum. Á þá
tónleika koma meðal ann-
arra útsendarar frá erlend-
um útgáfum. Þetta verða
síðustu tónleikar sveitar-
innar í bili, sem hyggst
kveðja tónleikaprógramm
síðustu mánaða á þeim, en
framundan er vinna við efni
á næstu plötu.
Einfalt og fallegt
Ófágað
popp
ÞEGAR Frank Black leysti
upp Pixies skildi hann aðdá-
endur sveitarinnar í sárum
og margir þeirra hafa ekki
fyrirgefið honum enn. Hann
hefur þó haldið sínu striki
og sent frá sér hveija af-
bragðs skífuna af annarri,
nú síðast The Cult of Ray.
Aplötum Pixies réð Black
ferðinni, en hefur lík-
lega þótt formið um of
þrengja að sér. Að minsta
kosti hefur hann kosið að
fara aðrar leiðir og fáfarnari
á sólóskífum sínum, en á
milli hefur hann skotið inn
poppperlum, sem sumar eru
ófágaðar, en grípandi engu
að síður. The Cult of Ray
er líklega aðgengilegasta
plata Blacks til þessa, í það
minnsta ef litið er til síðustu
skífu háns, Teenager of the
Year, sem aðdáendur Blacks
hafa þó í hávegum.
Frank Black hefur gefið
lítið fyrir vinsældir og millj-
ónasölu, en það er mál þeirra
sem til þekkja að með Cult
of Ray sé hann kominn í þær
stellingar að geta slegið í
gegn, að minnsta kosti í
smáum stíl, því platan sé
þessleg að flestir ættu að
geta haft gaman af.
Sérvltur Frank Black og félagar.
PAUL OG Laura heitir tón-
listarfólk sem hér hefur
starfað undanfarin misseri
og verið iðið við útgáfu.
Fyrir skemmst sendi Paul,
sem heitir Paul Lydon, svo
frá sér sjötommuna Blek ink
einn síns liðs.
Paul segist hafa byijað á
upptökum síðla árs
1994, tvö laganna séu frá
þeim tíma, en hin tekin upp
í vor og sumar. Hann segir
að þó hann sé að gefa út
einn bendi það alls ekki til
þess að hann sé hættur að
vinna með Lauru. „Okkar
samstarf fer hægar nú því
að Laura hefur einbeitt sér
að myndlistinni. Við gerum
samt ráð fyrir því að gefa
út Paul & Lauru 7“ seinna á
þessu ári.“
Paul segir að sér finnist
lögin á sjötommunni nýju
ekki ýkja frábrugðinn því
sem þau Laura hafi gefið út
saman, „lögin eru einföld en
vonandi falleg á einhvern
hátt. Þegar við semjum texta
saman hafa þeir þó kannski
öðruvísi áherslur og húmor
Vínyll Paul Lydon.
Morgnnblaðið/Sverrir
en textarnir á þessari plötu.
Annars er ekkert slagverk á
Blek ink, líklega því að ég
vildi ekki vekja dóttur mína
en ég vinn yfirleitt að tónlist
þegar hún sefur.“
Paul segist gefa út á vínyl
vegna þess meðal annars að
það sé ódýrt fyrir hann og
þá sem kaupa vilja. „Það er
líka ágætt að halda plötuspil-
urum í gangi þar sem mörg
bókasöfn eiga athyglisverð
vínylsöfn. Ég vildi líka búa
til eitthvað ódýrt sem gerir
daginn aðeins skemmtilegri
- eins og gott popplag getur
gert fyrir mig.“
Paul segir að hann muni
örugglega halda einhveija
tónleika á næstu mánuðum,
en þau Laura séu líka að
æfa gamlar írsk-bandarískar
lummur, „kannski gleðjum
við íslendinga þannig ein-
hverntíma líka“.