Morgunblaðið - 29.02.1996, Blaðsíða 29

28 FIMMTUDAGL'R 29. FKBRÚAR 1996
MORGUNBLADID
MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 29. FEBRÚAR 1996 29
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
LÆRDOMUR
FORKOSNINGA
FYRIR upphaf forkosninga Repúblikanaflokksins í Bandaríkj-
unum var talið næsta víst að Bob Dole, leiðtogi flokksins
í öldungadeild þingsins, myndi eiga auðvelt með að ná útnefn-
ingu. Annað hefur hins vegar komið á daginn.
Þótt Dole hafi unnið sigur í forkosningum í Dakota-ríkjunum
og á kjörfundi í Iowa hafa sigrar hans verið naumir og hann
hefur tapað mörgum mikilvægum kosningum fyrir helstu keppi-
nautum sínum, þeim Pat Buchanan og Steve Forbes. '
Einna mest hefur komið á óvart í hversu góðan jarðveg mál-
flutningur þeirra Buchanans og Forbes hefur fallið til þessa hjá
almenningi. Hvorugur þeirra telst til hins „hefðbundna" hóps
stjórnmálamanna. Forbes er auðjöfur úr viðskiptalífinu og ný-
græðingur í stjórnmálum. Buchanan á fortíð sem stjórnmálaskýr-
andi í sjónvarpi og blöðum en hefur þó áður tekið þátt í forkosn-
ingum. Hann hefur í málflutningi sínum hamrað á andstöðu við
„valdakerfið" og gerst talsmaður efnahagslegrar einangrunar-
hyggju. Forbes aftur á móti hefur nær einskorðað sig við eitt
stefnumál, mikla einföldun á bandaríska skattakerfinu. Dole, sem
verið hefur í forystusveit repúblikana um árabil og keppir nú
að því að ná tilnefningu flokksins sem forsetaefni í þriðja skipti,
hefur rekið kosningabaráttu sína á hefðbundnum málflutningi
og ekki hlotið hljómgrunn meðal kjósenda.
Þetta er vissulega ekki í fyrsta skipti sem pólitískir utangarðs-
menn hrista upp í forsetaslag í Bandaríkjunum. Má nefna sigra
Buchanans í forkosningum árið 1992, umtalsvert fylgi sjón-
varpspredikarans Pat Robertsons árið 1988, stuðning við blökku-
mannaleiðtogann Jesse Jackson og forsetaframboð Ross Perots
í síðustu kosningum.
Af niðurstöðum í forkosningum repúblikana til þessa má ráða
að mikillar óánægju gæti meðal kjósenda, þótt vissulega geti
verið varhugavert að alhæfa um almenningsálitið út frá þeim
er þátt taka í forkosningum. Viðhorfskannanir benda samt einn-
ig til að stór hluti bandarísku þjóðarinnar hafi áhyggjur af efna-
hagslegu öryggi sínu þrátt fyrir að hagtölur bendi til uppsveiflu
á flestum sviðum bandarísks efnahagslífs. Bandaríkjamenn hafa
áhyggjur af glæpum og hvernig bandarískt samfélag er að þróast.
Þegar svo er komið eiga stjórnmálamenn er bjóða upp á ein-
faldar lausnir á flóknum vandamálum oft á fengsæl mið að róa.
Auðvitað myndi efnahagsleg einangrunarstefna ekki leysa neinn
vanda heldur þvert á móti grafa undan velmegun almennings.
Stjórnmálasaga Bandaríkjanna, jafnt sem Evrópu, sýnir hins
vegar að auðveldara er að kenna utanaðkomandi aðilum um
ástandið, hvort sem reiðin beinist gegn Japönum, gyðingum eða
frjálsum alþjóðaviðskiptum sem slíkum.
Litlar líkur eru þó á að Buchanan eða Forbes verði að lokum
forsetaefni repúblikana. Reynslan sýnir að slíkir frambjóðendur
eigi litla sem enga möguleika í forsetakosningum þó að þeir
geti unnið hylli flokksmanna í forkosningum. Er skýrasta dæm-
ið þar um líklega forsetaframboð Barrys Goldwaters árið 1964,
þótt íhaldsstefna hans hafi vissulega verið annars eðlis en sú
stefna, sem Buchanan boðar nú. Velgengni þeirra hefur hins
vegar mikil áhrif á umræðuna og hætta er á að fleiri bandarísk-
ir stjórnmálamenn reyni að bæta stöðu sína með harðskeyttari
málflutningi.
Þegar upp er staðið verður það líklega helst Bill Clinton for-
seti sem nýtur góðs af prófkjörsbaráttu andstæðinganna. Jafn-
vel þótt Dole hafi sigur að lokum hefur staða hans veikst það
mikið að erfitt mun reynast fyrir hann að koma fram sem sterk-
ur frambjóðandi sem Repúblikanaflokkurinn stendur sameinaður
á bak við.
VEL HEPPNUÐ
TÓNLEIKAFERÐ
HLJÓMLEIKAFERÐ Sinfóníuhljómsveitar íslands til Banda-
ríkjanna hefur tekizt einstaklega vel samkvæmt fréttum
og gagnrýni blaða, sem birzt hafa til þessa. Segja má, að hápunkt-
ur ferðarinnar hafi verið hljómleikarnir í Carnegie Hall í New
York, sem er einn þekktasti hljómleikasalur heims. Ástæða er til
að fagna því, hve vel hefur til tekizt og vaxandi velgengni hljóm-
sveitarinnar.
Ferð sem þessi er mjög mikilvæg fyrir hijómsveitina og hljóð-
færaleikarana, sem fá tækifæri til samanburðar við aðrar hljóm-
sveitir, kynnast nýjum straumum og fá viðbrögð annarra áheyr-
enda en þeir eru vanir heima fyrir. Mikilvægt er fyrir hljómsveit-
ina að meta stöðu sína í alþjóðlegu samhengi og stofna til tengsla,
sem síðar kunna að verða henni verðmæt.
Hljómleikaferðir utanlands eru einnig mikilvægar fyrir íslenzkt
tónlistarlíf almennt séð, því þar með skapast möguleikar á að
kynna verk íslenzkra tónskálda og gefa íslenzkum einleikurum
tækifæri á því að spreyta sig og koma sér á framfæri á alþjóðleg-
um vettvangi, þar sem samkeppni er mjög hörð.
í Bandaríkjaferðinni réðu heimamenn mestu um verkefnaval
og val á einleikurum, en á verkefnaskrá voru m.a. íslenzk og
norræn vork, þ.á m. eftir Jón Ix-ifs. Vogur Sinfóníuhljómsveitar
íslands hofur farið vaxandi undanfarin ár og onginn vafi leikur
á því, að bljómloikar honnar orlondis styrkja þá þróun.
NORSKT varðskip reynir að klippa á togvíra Hágangs II á fiskverndarsvæðinu við Svalbarða í júní 1994. íslenzk skip hafa haldið sig frá
Svalbarðasvæðinu eftir að Noregur setti hertar reglur um veiðar þar.
Málskot til
Haag er tví-
eggjað vopn
Kröfur um að Svalbarðadeilunni verði skotið
til Alþjóðadómstólsins í Haag heyrast nú að
-----^-------------------------
nýju. Olafur Þ. Stephensen segir að mál-
sókn gæti reynzt tvíeggjað vopn,
ISLENZKIR útgerðarmenn hafa
lagt til að deilu íslands og Nor-
egs um veiðirétt íslenzkra skipa
á fiskverndarsvæðinu við Sval-
barða verði skotið til Alþjóðadómstóls-
ins í Haag, úr því að hvorki gengur
né rekur í samningaviðræðum við
Noreg um þorskkvóta í Barentshafi.
Undirbúningur að slíku málskoti
hefur þegar farið fram í utanríkisráðu-
neytinu. Halldór Ásgrímsson utanrík-
isráðherra hefur hins vegar sagt að
hann telji ákvörðun um að vísa málinu
til Haag ekki tímabæra, þar sem enn
sé ekki öll von úti um að árangur
náist í viðræðum við Noreg og Rúss-
land.
Norskur fullveldisréttur
takmarkaður
Til þess að varpa ljósi á þann árang-
ur, sem hugsanlega gæti náðst með
því að skjóta deilunni til Alþjóðadóm-
stólsins, er fyrst nauðsynlegt að rifja
upp sögu Svalbarðasvæðisins og
deilna um það. Noregur tók við full-
veldisréttindum á Svalbat'ða sam-
kvæmt Svalbarðasáttmálanum svo-
kallaða, sem gerður var árið 1920 sem
hluti af þeirri endurskoðun á heims-
kortinu, sem fylgdi í kjölfar fyrri
heimsstyrjaldarinnar. Svalbarða-
samningurinn nær samkvæmt ,orð-
anna hljóðan til eyjaklasans og fjög-
urra mílna landhelgi út frá honum.
Fram til 1920 hafði Svalbarði verið
umdeilt einskis manns land. Samn-
ingsríkin, sem upphaflega voru níu,
urðu sammála um að fá Noregi full-
veldisréttinn vegna nálægðar ríkisins
við Svalbarða. Hins vegar er fullveld-
isréttur Norðmanna takmarkaður
mjög með öðrum ákvæðum Svalbarða-
sáttmálans. Þannig segir í 2. grein
sáttmálans að allir þegnar ríkjanna,
sem aðild eiga að honum, skuli hafa
jafnan rétt til að veiða dýr eða fisk á
eyjunum og í landhelgi þeirra. Noreg-
ur skuli setja reglur um nýtingu dýra-
og plöntustofna á svæðinu, en þær
megi ekki mismuna samningsaðilun-
um án nokkurn hátt. I 3. grein segir
að allir samningsaðilar skuli hafa jafn-
an aðgang að svæðinu og jafnan rétt
til að reka þar hvers konar atvinnu-
starfsemi á sjó og landi, svo fremi að
þeir fari eftir lögum og reglum.
Fiskverndarsvæði á
veikum grunni
Norðmenn lýstu árið 1977 yfir fisk-
verndarsvæði 200 mílur út frá strönd-
um Svalbarða. Norsk stjórnvöld gættu
sín á að gera þetta með vísan til laga
um norsku efnahagslögsöguna, sem
sett voru árið áður, en ekki til Sval-
barðasáttmálans. Norðmenn telja því
að Svalbarðasáttmálinn ogjafnræðis-
regla hans taki ekki til 200 mílna
svæðisins utan fjögurra mílna land-
helginnar. Stjórnun þeirra á svæðinu
hefur enda öll miðazt að því að hygla
norskum fiskiskipum, sem þar veiða.
Þetta hefur verið gagnrýnt af flestum
nágrannaríkjum Noregs og hafa
margir þjóðréttarfræðingar bent á að
fullveldisréttur Noregs á Svalbarða
sé sprottinn af ákvæðum Svalbai-ða-
sáttmálans, og J>ar af leiðandi líka
rétturinn til að færa út efnahagslög-
sögu. Þótt réttur Norðmanna til að
lýsa yfir efnahagslögsögu umhverfis
Svalbarða sé út af fyrir sig kannski
ekki dreginn í el'a, eigi jafnra'ðisregla
sáttmálans að gilda innan svæðisins.
Lengi vel viðurkenndi ekkert erlent
ríki nema Finnland rétt Norðmanna
til að setja einhliða reglur á fiskvernd-
arsvæðinu. Nú hefur Kanada reyndar
bætzt í hópinn.
Norðmenn tóku raunar lengi vel
nokkurt tillit til þessarar umdeildu
réttarstöðu. Þannig hafa þeir ekki
kallað Svalbarðasvæðið norska efna-
hagslögsögu, heldur ævinlega talað
um fiskverndarsvæði. Og þrátt fyrir
að Norðmenn hafi frá 1977 ákveðið
kvóta og sett reglur um veiðar á Sval-
barðasva'ðinu ferðu þeir lengi vel
engin skip til hafnar fyrir brot á þeim
reglum.
Aðgerðir gegn
íslenzkum skipum
íslenzkir útgerðarmenn byijuðu
að renna hýru auga til Svalbarðasvæð-
isins sumarið 1993, eftir að tveir tog-
arar, sem sigldu undir fána Dóminík-
anska lýðveldisins, hófu þar veiðar og
lönduðu aflanum á Þórshöfn. Árið
1994 fór fjöldi íslenzkra togara inn á
svæðið og stundaði þar veiðar með
góðum árangri.
í júní 1994 hóf norska strandgæzl-
an í fyrsta sinn aðgerðir gegn kvóta-
lausum skipum á Svalbarðasvæðinu
er hún klippti á togvíra þriggja ís-
lenzkra skipa. í sama mánuði gerðist
ísland aðili að Svalbarðasáttmálanum
til að styrkja stöðu sína á svæðinu. í
ágúst sama ár kom svo Hágangsmál-
ið svokallaða upp, en þá færði
strandgæzlan togarann Hágang II til
hafnar eftir að einn skipveija hafði
hleypt af haglabyssu er strandgæzlu-
skip reyndi að hindra veiðar skipsins.
Skotið var föstum fallbyssuskotum að
Hágangi er strandgæzlan reyndi að
stöðva skipið. Þegar til kom var út-
gerðin ekki kærð fyrir ólöglegar veið-
ar, þar sem Norðmenn töldu að þeir
hefðu ekki nægilega sterkan laga-
grunn til þess. Síðar í mánuðinum var
hins vegar gefin út tilskipun, sem
veitti strandgæzlunni heimild til að
færa alla togara, sem ekki virtu norsk-
ar reglur, til hafnar og viðurlög voru
hert verulega. í tilskipuninni voru tal-
in upp þau ríki, sem ættu rétt til kvóta
á Svalbarðasvæðinu og var ísland
ekki þeirra á meðal.
Dómur í Hæstarétti Noregs
á næstu vikum
Á grundvelli þessara nýju reglna
voru togararnir Björgólfur EA og
Óttar Birting teknir við veiðar á Sval-
barðasvæðinu og færðir til hafnar í
Noregi í september 1994. Þrátt fyrir
kröftug mótmæli íslenzkra stjórn-
valda, sem lýstu því yfir að fiskvernd-
arsvæði Norðmanna hefði ekkert gildi,
hafa íslenzkir útgerðarmenn eftir það
ekki veitt á Svalbarðasvæðinu svo
nokkru nemi, heldur hörfuðu þeir í
Smuguna, sem er óumdeilanlega al-
þjóðlegt hafsvæði. Það kom Norð-
mönnum nokkuð á óvart að á seinasta
ári náðu íslenzku skipin jafnmiklum
afla í Smugunni einni og þau náðu í
Barentshafinu árið 1994, á meðan þau
höfðu enn aðgang að Svalbarðasvæð-
inu. Útgerðarmenn vildu auðvitað ekki
leggja skip sín og veiðarfæri í þá
liættu að Norðmenn gerðu þau jafn-
vel upptæk. Sem stendur er þeim því
nauðugur einn kostur að virða veiði-
bann Norðmanna í reynd. Útgerðir
skipanna, sem voru fauð til hafnar,
hafa hins vegar rekið mál fyrir norsk-
um dómstólum og má á næstu vikum
búast við dómi í Hæstarétti Noregs
um það, hvort stjórnvöldum hafi verið
heimilt að norskum lögum að taka
skipin. Ekki er hins vegar víst að rétt-
urinn dæmi um þjóðréttarskuldbind-
ingar Noregs í þessu efni. Þess vegna
þarf að öllum líkindum dóm í Haag
til að koma réttarstöðunni á Sval-
barðasvæðinu á hreint.
Norðmenn krefjast
viðurkenningar á
fiskverndarsvæðinu
Nauðsynlegt er að gera greinarmun
á Smugunni, sem er alþjóðlegt haf-
svæði, og á Svalbarðasvæðinu. Al-
mennt er litið svo á að samþykkt út-
hafsveiðisáttmála Sameinuðu þjóð-
anna hafi styrkt stöðu íslands í við-
ræðum um kvóta í Smugunni. Sam-
þykkt sáttmálans breytir hins vegar
ekki miklu um Svalbarðadeiluna, sem
snýst fyrst og fremst um sáttmálann
frá 1920.
Hins vegar tengjast deilurnar um
svæðin tvö auðvitað mjög náið. Þann-
ig líta margir svo á að hótun um
málssókn vegna Svalbarðamálsins
geti þrýst á Norðmenn að semja um
Smuguna. Norðmenn hafa gert þá
kröfu í viðræðunum, sem fram hafa
farið um kvóta íslendinga í Barents-
hafi, að ísland falii frá áformum um
málssókn og viðurkenni fiskverndar-
svæðið við Svalbarða. Islenzk stjórn-
völd hafa svarað því til að ekki komi
til greina að viðurkenna fiskverndar-
svæðið. Hins vegar sé til í dæminu
að falla frá málssókn gegn því að fá
að veiða þann þorskkvóta, sem ísland
kynni að fá í samningum, á Svalbarða-
svæðinu jafnt og í Smugunni eða
norskri lögsögu, eða með öðrum orð-
um þar sem fisk er að fá. Þannig
verði tryggt að ísland nái öllum þeim
kvóta, sem um kann að semjast. ís-
lendingar hafa jafnframt sagt að þeir
muni áfram áskilja sér rétt til nýting-
ar allra annarra auðlinda á og við
Svalbarða, sem aðildarríki Svalþarða-
sáttmálans. Þar á meðal muni íslend-
ingar áskilja sér rétt til að nýta aðra
fiskistofna en þorsk, sem finnast á
svæðinu, til dæmis rækju.
Er hótun bezt sem hótun eða á
að gera alvöru úr henni?
Sendiráðið í Berlín fer brátt á teikniborðið
LÍKAN af sendiráði Norðurlandanna í Berlín séð úr lofti frá horni Rauchstrasse og Klingelhöfen. Lengst
til vinstri innan koparskermsins er danska sendiráðið og réttsælis frá þvi er íslenska sendiráðið, norska
sendiráðið, sænska sendiráðið, finnska sendiráðið og sameiginleg bygging norrænu sendiráðanna.
Norrænu sendiráðin
innan koparskerms
Sú spurning, sem íslenzk stjórn-
völd standa frammi fyrir í þessu
máli, er sú hvort sé áhrifameira, að
láta hótunina um málssókn vofa yfir
Norðmönnum eða að gera alvöru úr
henni. Hótunin ein og sér heldur
Norðmönnum í nokkurri óvissu, og
á það hefur verið bent að dómur, sem
fellur þeim í óhag, hafi ekki aðeins
áhrif á fiskveiðiréttindi á Svalbarða-
svæðinu, heldur einnig t.d. réttindi
til olíuvinnslu og nýtingar annarra
auðlinda á hafsbotninum. Ef íslend-
ingar skytu málinu til Haag gæti
það hins vegar siglt viðræðum um
Smuguna endanlega í strand og
þannig útilokað möguleika íslands á
að semja um kvóta á alþjóðlega haf-
svæðinu samkvæmt reglum Samein-
uðu þjóðanna. Og þótt dómur félli,
gæti hann orðið með þeim hætti að
báðir töpuðu og hvorugur ynni.
Samkvæmt heimildum Morgun-
blaðsins telja þjóðréttarfræðingar,
sem ríkisstjórnin hefur ráðgast við,
ekki ósennilegt að Alþjóðadómstóll-
inn myndi komast að þeirri niður-
stöðu að Noregi sé heimilt að setja
reglur á fiskverndarsvæðinu við
Svalbarða. Hins vegar megi þær
ekki mismuna aðildarríkjum Sval-
barðasáttmálans. Þess vegna beri að
úthluta aðildarríkjunum kvóta sam-
kvæmt jafnræðisreglu. Þessi niður-
staða myndi vissulega veikja stöðu
Norðmanna, en ekki er víst að Island
myndi græða á henni þar sem íslenzk
skip hafa takmarkaða veiðireynslu á
Svalbarðasvæðinu og ísland væri því
ekki í stöðu til að krefjast kvóta í
neinni líkingu við það, sem veitt hefur
verið í Barentshafínu undanfarin tvö
ár.
Önnur hugsanleg niðurstaða dóms
gæti orðið sú, að um Svalbarðasvæðið
gildi einfaldlega sömu reglur og um
úthafið. Þá væru íslendingar aftur í
slakri stöðu vegna lítillar veiðireynslu,
enda hafa íslenzk skip nú veitt minna
á Svalbarðasvæðinu en t.d. í Smug-
unni.
Málskot til Haag getur því reynzt
tvíeggjað vopn, og því er engin furða
að íslenzk stjórnvöld vilji bíða og sjá
hvernig viðræðunum við Noreg og
Rússland vindur fram.
EFNT verður til samkeppni 5. mars næstkom-
andi meðal íslenskra arkitekta um hönnun
íslenska sendiráðsins sem byggt verður í sam-
vinnu við hin Norðurlöndin í Berlín. Búið er
að hanna skipulag sendiráðslóðarinnar. Sam-
kvæmt núverandi verkáætlun eiga sendiráðin
að vera fullgerð í apríl 1999.
SVÍ AR og Finnar ásamt sam-
bandslýðveldinu Hessen og
Berlínarborg áttu lóðina en
hverfið var sprengt í loft
upp í síðari heimsstyijöldinni. Svíar
og Finnar seldu þá lóðirnar til þýsku
sambandsstjórnarinnar á sjöunda
áratugnum.
Norrænu sendiráðin verða í Tier-
garten, á mótum Klingelhöfen og
Rauchstrasse. í þessu hverfi er ráð-
gert að sendiráð fleiri landa rísi og
íbúðahverfi. Skammt frá er aðal-
verslunargata borgarinnar, Kur-
furstendamm. í næsta
nágrenni er forsetahöllin
og þinghúsið, Reichstag.
Brandenborgarhliðið er í
um tveggja kílómetra
fjarlægð frá byggingar-
lóðinni. Sendiráðin verða .......
á einum eftirsóttasta byggingar-
stað í Berlín og kostaði lóðin, sem
er um 7.500 fermetrar, 31 milljón
þýskra marka, sem er um 1.360
milljónir ÍSK, eða um 180 þúsund
kr. fermetrinn. Áætlaður heildar-
kostnaður er um þrír milljarðar
króna, þar af er áætlaður kostnaður
íslendinga um 200 milljónir kr.
Koparskermur
sem borgarmúr
Steindór Guðmundsson, for-
stöðumaður Framkvæmdasýslu rík-
isins, sem leiðir íslensku byggingar-
nefndina, segir að mikill áhugi sé
fyrir skipulagsmálum í Berlín og
þau I mun betri farvegi en víðast
Sérstaöa Is-
lands mörkuð
í verðlaunatil-
lögunni
hvar annars staðar. Skipulagsyfir-
völd í Berlín hafi lýst yfir miklum
áhuga á því að Norðurlandaþjóðirn-
ar reistu sendiráð sín í borginni,
enda einstætt að fimm þjóðir taki
sig saman og byggi nánast eitt og
sama sendiráðið.
„Mér finnst að ákaflega merkileg
alþjóðapólitísk yfirlýsing felist í því
að Norðurlöndin ætli að byggja
þarna saman. Verkefnið er staðfest-
ing á skyldleika og vinfengi þjóð-
anna og viðhorf Þjóðveija til sam-
vinnunnar sýnir hvernig þeir líta til
Norðurlandanna. Þeim
finnst eðlilegt að þau ætli
að byggja þarna saman
nánast sama sendiráðið,“
segir Steindór.
Þrátt fyrir skyldleika
eiga þjóðirnar fimm hver
sín séreinkenni í menningu. Fimm
arkitektar, einn frá hveiju Norður-
landanna, verða fengnir til að teikna
húsin. í þeim tilgangi að tengja
húsin saman í eina heild er gert ráð
fyrir í verðlaunatillögu arkitektanna
Alfred Berger og Tiina Parkkinen,
sem annast skipulagningu svæðis-
ins, að grænn koparveggur verði
látinn umlykja sendiráðin. Hug-
myndin að baki koparveggnum er
sú að innan hans rísi lítil borg. Til
að undirstrika enn frekar borgar-
hugmyndina verða stræti eða götur
á milli sendiráðanna. Innan lóðar-
innar verða vötn eða síki sem eiga
að tákna hafið sem aðskilur þjóðirn-
ar.
Húsin innan veggsins verða sex,
eitt fyrir sendiráð hverrar þjóðar
og eitt sameiginlegt hús, sem Berg-
er og Parkkinen teikna. Sendiráðin
liggja í enda byggðarinnar í Tier-
garten og tengja saman skóginn og
borgina.
Þegar fyrst var farið að huga að
skipulagi lóðarinnar kom fram að
líorðmenn vildu að reistar yrðu fjór-
ar jafnstórar byggingar fyrir sendi-
ráðin auk sameiginlega hússins. Ein
tillagan var í þá veru að ekki væri
þörf fyrir sé''stakt sendiráð fytál
Island. Gert v ir ráð fyrir því að
íslenska sendiráðið yrði lítil bygging
ofan á því norska.
Steindór segir að sérstaða íslands
sé mjög mörkuð í verðlaunatillög-
unni. íslenska sendiráðið sé einna
mest áberandi vegna smæðarinnai'.
Hin sendiráðin fjögur séu 'T1 af svip-
aðri stærð.
Samkeppnin
hefst í mars
22. mars verður opnuð sýning í
Norræna húsinu með tillögum sem-
bárust í samkeppnina um skipulags-
hönnunina. Alls tóku 220 manns
þátt í henni, þar af fjórir Islending-
ar. Á sýningunni verða sýndar verð-
launatillögurnar fimm og ísiensku
tillögurnar fjórar. Aðrar tillögur
verða sýndar á skyggnum.
Efnt verður til samkeppni meðal
arkitekta á öllum Norðurlöndunum
um hönnun sjálfra húsanna. I Sví-
þjóð, Noregi og Danmörku verða
samkeppnirnar lokaðar en á ísland:
og Finnlandi verða þær opnar ölluir
arkitektum viðkomandi landa. Is-
lenska samkeppnin hefst væntan-
lega 5. mars næstkomandi og skila-
dagur er 30. apríl 1996. Islensk
dómnefnd mun velja fimm tillögur
sem koma til greina til verðlauna.
Þær verða síðan kynntar dómnefnd-
um allra Norðurlandanna á fundj í
Berlín 20. maí næstkomandi. Is
lenska dómnefndin mun að þv
loknu raða íslensku tillögunum
sæti. Tilkynnt verður um vinnings-
hafa 4. júní.