Morgunblaðið - 29.02.1996, Blaðsíða 38

38 FIMMTUDAGUR 29. FEBRÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
KARL
SÆMUNDARSON
+ Karl Sæmundar-
son húsgagna-
smíðameistari fædd-
ist 15. júlí 1919 að
Krakavöllum i Fljót-
um og ólst þar upp.
Hann lést á Sjúkra-
húsinu á Siglufirði
20. febrúar síðastlið-
inn. Karl var sonur
hjónanna Sæmundar
Dúasonar, kennara í
Fljótum, Grímsey og
síðast á Siglufirði,
og Guðrúnar
Valdnýjar, dóttur
Þorláks Þorláksson-
ar, bónda og skip-
stjóra á Lambanes-Reykjum í
Fljótum og konu hans, Margrét-
ar Halldóru Grimsdóttur, hús-
móður og yfirsetukonu. Sæ-
mundur var sonur Eugeniu Jóns-
dóttur Norðmann frá Barði í
Fljótum og eiginmanns hennar,
Dúa Kristjáns Grimssonar,
bónda og smiðs á Krakavöllum
í Fljótum.
Börn Sæmundar og Guðrúnar
voru sex. Elst er Magna sem
búsett er á Akureyri. Karl var
næstur í röðinni, síðan Jón sem
búsettur er í Keflavík og Hrafn
sem býr í Kópavogi en tvíburam-
ir, Dúi og Þorlákur, dóu á fyrsta
ári.
Árið 1941 kvæntist Karl Katr-
ínu Gamalíelsdóttur frá Réttar-
holti í Skagafirði, dóttur Gamalí-
els Siguijónssonar, ættuðum úr
Eyjafirði, og Maríu Rögnvalds-
dóttur frá Réttarholti í Skaga-
firði. Þau hjónin bjuggu lengst
af á Sauðárkróki. Karl og Katrín
eignuðust fjórar dætur, Rögnu
Freyju, Fanneyju
Mögnu, Særúnu
Æsu og Maríu Val-
gerði, og synina Sig-
ursvein Óla og Jón
Óttarr. Katrín lést
árið 1980.
Eftirlifandi sam-
býliskona Karls er
Irma Geirsson en
þau hófu sambúð
1983 á Ljósafossi.
Árið 1941 lauk
Karl gagnfræða-
prófi frá Gagn-
fræðaskóla Siglu-
fjarðar. Hann stund-
aði síðan nám við
Verslunarskóla íslands og nám
í húsgagnasmíði við Iðnskóla
Siglufjarðar árið 1948. Árið 1974
lauk hann matsveinsnámi við
Hótel- og veitingaskóla íslands
sem veitti honum rétt til starfa
á íslenskum fiskiskipum. Hann
starfaði við húsgagnasmíði á
Siglufirði og síðar í Reykjavík
allt til ársins 1960 en þá tók
hann á leigu búið á Laugarvatni
í Árnessýslu og rak það í eitt
ár. Eftir það stundaði hann
verslunarstörf og var meðal ann-
ars verslunarstjóri hjá KRON í
Kópavogi og nokkur ár var hann
á sjó sem farmaður og matsveinn
á togurum. Á árunum frá 1976
til 1982 var hann ráðsmaður í
Ölfusborgum við Hveragerði.
Síðast vann hann hjá Landsvirkj-
un við Sogsvirkjanirnar til ársins
1989 þegar hann lét af störfum
fyrir aldurs sakir.
Útför Karls fer fram frá
Hjallakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
t
Elskuleg systir okkar,
ÁSTA M. SIGURÐARDÓTTIR PROVANCE,
lést á heimili sinu í Tronton, Missouri, Bandaríkjunum,
18. febrúar sl.
Þórunn, Hrefna og Fjóla Sigurðardætur.
t
Minningarathöfn um móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
SVÖVU JÓNSDÓTTUR
frá Snartartungu,
fer fram frá Kópavogskirkju á morgun,
föstudaginn 1. mars, kl. 13.30.
Jarðsett verður að Óspakseyrarkirkju
laugardaginn 2. mars kl. 14.00.
Þórey Ásmundsdóttir,
Sigurkarl Ásmundsson, Gunnhildur Halldórsdóttir,
Ragnar Ásmundsson, Aðalheiður Torfadóttir,
Jón Sturla Ásmundsson, Guðrún Narfadóttir,
Hrefna Guðbjörg Ásmundsdóttir, Gissur Þorvaldsson,
Snorri Ásmundsson,
Pálmi Ásmundsson, Ásdís Halldórsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Háamúla,
Fljótshlíð,
til heimilis að
Eyrarvegi 9,
Selfossi,
verður jarðsungin frá Selfosskirkju
laugp-ardaginn 2. mars kl. 13.30.
Sigurgeir Ingvarsson,
Sigrún Sigurgeirsdóttir,
Guðmundur Birnir Sigurgeirsson, Ágústa Traustadóttir,
Pálmar Sigurgeirsson, Valgerður K. Sigurðardóttir,
tengdabörn, barnabörn og
barnabarnabörn.
MII\1I\1I!\1GAR
í DAG kveðjum við bróður og sam-
býlismann, föður, tengdaföður, afa
og langafa - hann Karl Sæmundar-
son. Karl og eiginkona hans, Katr-
ín, hófu búskap á Sigluflrði en fluttu
til Reykjavíkur árið 1950. Þá áttu
þau dætumar fjórar, Rögnu Freyju,
Fanneyju Mögnu, Særúnu Æsu og
Maríu Valgerði, og senn bættust
við synimir, Sigursveinn Óli og Jón
Óttarr. Það var fjölmenn fjölskylda
sem bjó í örlitlu húsi í Vatnsenda-
landi. Árið 1952 fengu þau lóð í
Kópavogi þar sem nú er Hófgerði
14. Þau fluttu húsið þangað og af
engum efnum réðust þau í það stór-
virki að byggja þar nýtt hús.
Karl var félagslyndur maður og
tók virkan þátt í róttækri verkalýðs-
baráttu fyrst á Siglufirði og svo í
Kópavogi þar sem hann starfaði
meðal annars fyrir Félag óháðra
kjósenda og síðar Alþýðubandalag-
ið. Hann var líka góður liðsmaður
í hvers kyns gleði og gamanmálum
því hann var söngvinn og skemmt-
inn og lék á öll hljóðfæri. Á Siglu-
fírði var hann í söngsveitinni Cant-
ona sem þar var fastur skemmti-
kraftur á samkomum fyrir 1950 og
stundum orti hann texta sem söng-
sveitin söng við nýju lögin þegar
þau bárust til landsins. Hann tók
þátt í starfi kvæðamannafélagsins
Iðunnar og kvað mönnum til
skemmtunar við ýmis tækifæri.
Karl var bæði listrænn og lag-
hentur. Hann málaði myndir og
mótaði verk og myndir úr tré og
steinum sem hann fann í náttúr-
unni og hélt eitt sinn sýningu í
glugga Morgunblaðshússins í Aðal-
stræti.
Frá árinu 1966 til ársins 1976
stundaði hann gæslustörf á Þórs-
mörk á sumrin fyrir Ferðafélag Is-
lands og bjó þá í Skagijörðsskála
í Langadal. Þar stóð hann fyrir
gönguferðum og kvöldvökum og jók
mönnum gleði og ánægju af dvöl-
inni í hinu stórkostlega umhverfi.
Þar orti hann meðal annars:
Ilmar reyrinn, angar björk,
andar á kinnar ijóðar -
hér eru engin eyktamörk,
allar stundir góðar.
Árið 1983, þremur árum eftir
fráfall Katrínar, kynntist hann eft-
irlifandi sambýliskonu sinni, Irmu
Geirsson, á Ljósafossi. Þau bjuggu
þar saman allt til ársins 1994 þrátt
fyrir það að Karl varð æ þyngra
haldinn af Alzheimer-sjúkdómi. Þar
munaði mestu hve óþreytandi og
elskuleg Irma Geirsson reyndist
honum í hvívetna - sem börn Karls
meta svo mikils. Árið 1994 var
hann fluttur á sjúkradeild Sjúkra-
húss Siglufjarðar þar sem hann
naut sérstaklega góðrar aðhlynn-
ingar. Hann lést þar 20. febrúar
1996.
í dag kveðjum við bróður og sam-
býlismann, föður, tengdaföður, afa
og langafa. Okkur finnst eins og
sjálfsagt að hann hafi horfíð heim
á æskuslóðirnar á Krakavöllum í
Fljótum. Þar þykjumst við sjá að
uppi standi gamli bærinn á þessari
fjallajörð sem liggur að afréttinum.
Enn einu sinni fylgjum við honum
í huganum í ærslum og ævintýrum
um ljósa daga og með veiðifeng.
Hann stendur undir lófa móður
sinnar sem leysir alla erfiðleika með
glæsibrag á meðan faðir hans
stundar vinnu fjarri heimili og kem-
ur jafnan heim með birtu í bæ. Það
er dálítill blómagarður fjallsmegin
við húsið og sérstakur, flatur steinn
á brekkubrún framundan fjósdyr-
um. Þaðan má sjá hvar fossinn er
dunandi blár og freyðir um silunga
sem doka í sólmerluðum hyli.
Gísli Ólafur Pétursson.
Kæri bróðir, margs er að minnast,
margt er í Fljótunum dulið.
Þó mun í fjöllunum finnast
flest sem að öðrum er hulið.
Oft í blárri beija hlíð
blómin fógru skarta.
Ungdóms voru árin blíð,
engin þörf að kvarta.
Kæri bróðir, þessa þökk
þér ég færi núna.
Sál mín þetta segir klökk
- sæng þú átt nú búna.
Jón Sæmundsson.
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON
ASTRID GUÐMUNDSSON
+ Sigurður Guð-
mundsson fæddist í
Ólafsfirði 17. febrúar
1914. Hann andaðist 11.
desember 1995. Hann
var elstur fimm barna
hjónanna Helgu Mar-
teinsdóttur veitinga-
konu og Guðmundar
Sigurðssonar útvegs-
bónda á Sjávarbakka
fyrir innan Hjalteyri.
Eru systkinin nú öll lát-
in. Hinn 12. apríl árið
1952 kvæntist hann
Astrid Christiansen frá
Álaborg á Jótlandi.
Astrid Guðmundsson
fæddist 20. nóvember
árið 1911 og andaðist í
Landspítalanum 21. febrúar
síðastliðinn. Hún var elst sjö
barna hjónanna Johanne og
Johan Christiansen starfs-
manns sementsverksmiðjunnar
í Álaborg. Eru systkini hennar
sex öll á lífi í Danmörku. Sig-
urður og Astrid voru baralaus
en tóku Elínu Báru Njálsdóttur,
bróðurdóttur Sigurðar, í fóstur
unga að aldri, en hún er gift
Evert Ingólfsssyni safnverði og
eiga þau tvö börn.
Útför Sigurðar fór fram frá
Neskirkju 21. desember síðast-
liðinn, en útför Astrid fer fram
frá Neskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
ÞEGAR Sigurður var 7 ára skildu
foreldrar hans og fór hann þá í
fóstur til föðursystur sinnar á Fá-
skrúðsfírði. Um fermingaraldur fór
hann til föður síns og var með hon-
um fram til andláts hans. En eftir
það varð hann heimilisfastur á
Hótel Norðurlandi hjá móður sinni
sem þá var með veitingarekstur
þar. Árið 1946 tók fjölskyldan sig
upp og fluttist hingað til Reykjavík-
ur. Sigurður stundaði lengst af störf
hjá Reykjavíkurborg. Hann var
traustur starfskraftur, samvisku-
samur og mikið snyrtimenni, fróður
vel, átti stórt safn góðra bóka, eink-
um um þjóðlegan fróðleik og andleg
efni.
Strax og Astrid hafði þroska og
getu til fór hún að taka til hendi á
heimilinu til að létta undir með
móður sinni við gæslu systkina-
hópsins stóra. Óharðnaður ungling-
ur fluttist hún að heiman, fór í vist
og gerðist matvinnungur, eins og
það er kallað, en stundaði síðan
verslunarstörf. Hún kom til íslands
árið 1949 og hingað komin starfaði
hún á heimili Bjama Björnssonar
forstjóra og konu hans, Kristjönu
Brynjólfsdóttur. Astrid var afar
trygglynd og hélt stöðugu sam-
bandi við fjölskyldu sína í Dan-
mörku. Ekki leið svo vika að þær
systur, hún og Karen, hefðu ekki
símasamband seinni árin. Hún var
létt í lund, gædd góðri kímnigáfu,
kærleiksrík og hjálpsöm. Tengda-
móður sinni, Helgu Marteinsdóttur,
reyndist hún sefh besta dóttir, þeg-
ar hún var orðin lasburða á efri
árum og þurfti aðstoðar við. Þolin-
mæði hennar og þrautseigja kom
hvað best í ljós í langvinnum veik-
indum Sigurðar, en án Astrid sinn-
ar gat hann ekki verið. Var það
öllum sem til þekktu mikið fagnað-
arefni að hann skyldi fá að hverfa
héðan á undan henni.
Astrid var kirkjuvörður Nes-
kirkju um árabil, rækti það starf
með eindæmum vel. Aldrei kom það
fyrir að allt væri ekki til reiðu fyrir
athafnir og hvergi sá blett á neinu.
Þyrfti einhverra viðgerða við sá hún
til þess að verkin yrðu unnin fljótt
og vel. í þá daga var ekkert
bræðslukerfi fyrir framan kirkjudyr
en enginn þurfti að óttast snjó og
hálku, því strax og snjókorn tóku
að falla tók Astrid þar til hendi.
Hún starfaði til margra ára í kven-
félagi kirkjunnar og sem sjálfboða-
liði ásamt fleiri góðum konum við
opið hús fyrir aldraða á þriðjudög-
um og fímmtudögum. Það var ekki
nóg með að hún gæfí vinnu sína
heldur bar hún oftar en ekki nýbak-
að kaffibrauð með sér að heiman
eða þá öll blómin sem þau hjónin
gáfu á altarið. Átti gjafmildi þeirra
Sigurðar sér engin takmörk. Þau
voru afar samrýmd, höfðingjar
heim að sækja. Ég þakka þeim hjón-
um áralanga trygga vináttu sem
aldrei bar neinn skugga á. Heimur-
inn væri snöggtum bærilegri ef
fleiri reyndust þeim líkir.
Neskirkju unnu þau af heilum
hug. Stórhug sinn og höfðingslund
sýndu þau í verki með því að ánafna
kirkjunni íbúð sína á Hjarðarhaga
40 eftir sinn dag, ef verða mætti
til að efla, styrkja og styðja boðun
fagnaðarerindisins og safnaðarupp-
byggingu í Nessókn. Hafa þau hjón-
in margsinnis gert mig orðlausan
með þeim hlýhug sem þau ávallt
sýndu í verki til safnaðarstarfsins.
Fyrir hönd Nessafnaðar leyfi ég
mér að þakka þessa rausnarlegu
gjöf og bið Guð að blessa minningu
þeirra góðu hjóna.
Frank M. Halldórsson.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
MARGRÉT KRISTJÁNSDÓTTIR,
fráTröð,
Veghúsum 1,
Reykjavik,
sem lést 20. febrúar sl. verður jarðsung-
in frá Bústaðakirkju föstudaginn 1.
mars kl. 13.30.
Jóhanna Jóhannesdóttir, Jón Bjarni Jónsson,
Björk Jóhannesdóttir, Einar Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.