Morgunblaðið - 01.03.1996, Blaðsíða 48

48 FÖSTUDAGUR 1. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
'orþaberL/5vo.
ar «< margir gbd/r.
u(>(xu^o>.ppc/fin..j
haic/5 -\a>nnskt- ""
ahyUcann.
þin/vi
Txja.her f/i/abi/jen hfijr
tccmur <an. baff>s 7 og
zko'La -l—s iste.s
blUinn 00,
fctaaar
þin/r
sCrfi
Og nouUöL (Jd.eJjrínM
ttann aetbt ah öU
Ucra i SbólaSU.-yZZ^
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 5691329
• Netfang:lauga@mbl.is
Miðbæjarskólinn
Hvað eru skóla-
yfirvöld að hugsa?
Frá Gylfa Ernst Gíslasyni:
FYRIR þrem árum flutti ég ásamt
fjölskyldu minni heim til íslands
eftir að hafa búið nokkur ár í
Bandaríkjunum. Það sem kom mér
mest á óvart við heimkomuna var
grunnskólinn. Umskiptin fyrir son
minn, sem hafði gengið í heilsdags-
skóla í Bandaríkjunum, voru hrika-
leg. Grunnskólinn býður einungis
upp á hálfsdagsskóla, þar sem engn
virðist vera komið í verk. Hinir
svokölluðu „heilsdagsskólar" sem
nú er verið að brydda upp á eru í
raun sömu „hálfkáks“-skólarnir,
þar sem boðið er upp á „barnapöss-
un“ eftir venjulegan skólatíma.
Eftir að hafa látið misbjóða sér í
heilan vetur frétti ég af Miðskólan-
um, einkaskóla sem þá hafði nýlega
tekið til starfa í Miðbæjarskólan-
um. Þar hefur sonur minn nú verið
síðan og ég held að mér sé óhætt
að segja að hann hafi blómstrað.
Miðskólinn er, að því ég best veit,
eini heilsdagsskólinn að erlendri
fyrirmynd sem er starfræktur í
Reykjavík. Þarna eru börn frá átta
ára aldri í skipulögðu skólastarfi í
alls sjö klukkustundir á dag. í fljótu
bragði þætti mörgum þetta langur
tími. En það er ekki sama hvemig
skólastarf er skipulagt.
Mér brá því illilega í brún þegar
sú frétt barst í byrjun febrúar að
til stæði að breyta Miðbæjarskólan-
um í skrifstofubyggingu og_ taka
húsnæðið af Miðskólanum. A for-
eldrafundi sem ég sótti í skólanum
fyrir nokkrum dögum staðfesti Sig-
rún Magnúsdóttir formaður Skóla-
málaráðs að þessi áform ættu við
rök að styðjast. Hún sagði að vísu
að þetta væri ekki ákveðið en hún
lét ótvírætt í ljós þá skoðun að það
væri talið hagkvæmt. Ég trúi því
ekki enn að núverandi borgarmeiri-
hluti ætli að taka ábyrgð á öðru
eins glapræði. Formaður Skóla-
málaráðs lýsir því yfir að borgin
hafi ákveðnum skuldbindingum að
gegna gagnvart Miðskólanum og
reyndar einnig menntamálaráðu-
neytinu. Formaður Skólamálaráðs
segir að hún vilji í samvinnu við
skólanefnd Miðskólans finna skól-
anum annað og hentugt húsnæði.
Hugmynd Skólamálaráðs virðist
vera að finna skrifstofuhúsnæði
fyrir starfsemi Miðskólans og
breyta því í skólahúsnæði! En til
hvers? Er ekki eðlilegra að nota
gamalt virðulegt skólahús, sem er
sérhannað fýrir barnakennslu?
Hugmyndir Sigrúnar Magnús-
dóttur eru skrýtnar. Að breyta
þessu gamla skólahúsi í skrifstofu-
húsnæði mun eflaust kosta borgina
stórfé. Jafnframt á að færa Náms-
flokkana til í húsinu í minna hús-
næði en þeir hafa nú þegar yfir
að ráða. En hvað með Miðskólann?
Hann á að fara út úr húsinu hvað
sem tautar og raular. Með því er
vegið alvarlega að framtíð Miðskól-
ans. Það getur hver heilvita maður
séð hvílík röskun það er fyrir u.þ.b.
70 böm sem búa víðsvegar á höfuð-
borgarsvæðinu. Eins munu
Kvennaskólinn og Tjarnarskólinn
missa þá aðstöðu sem þeir hafa
haft í Miðbæjarskólanum.
Ef þetta mál væri skoðað raun-
hæft og fengi faglega meðferð er
ég sannfærður um að niðustaðan
yrði sú að óbreytt starfsemi verði
áfram í Miðbæjarskólanum eins og
verið hefur frá 1897.
GYLFI ERNST GÍSLASON,
Fífuseli 14, Reykjavík.
Ferdinand
VOU ANP I OF C0UR5E, BUT WE BUT IF UIE BUT UUE BUT LUE (OR COULP j
ARE A LOT IF WE HAO DIDN'T HAD WANTEP DIPN'T COULD 5
AUKE..JU5T A UlANTEP TO, WANT T0„ T0,WE COULD JNEEPT0„^ HAVE.. S c
COMMON 6IRP AND A COMMON _ P06.. ^ WE COULD HAVE BEEN ^e^AT^ 'Ó ! V) $
(f' if) 1
^<rp ’TTjT ^ r. & gÁ jr
pdkzM, fMmSt n %
wmmmMk
Þú og ég Við hefðum En við
erum mjög auðvitað vildum
líkir... bara getað orðið það
venjulegur miklir ef við ekki...
fugl og hefðum vilj-
venjulegur að...
En við hefð- En við En við hefð-
um getað þurftum um getað
orðið það ef þess ekki... það...
við hefðum
viyað...
Eða gátum við það?
hundur...
Krossfarar
nútímans
Frá Alberti Jensen:
„FLEIRI gerast nú vígmenn en ég
ætlaði“ varð Njáli að orði forðum,
þá Bergþóra vélaði Þórð fóstra sona
sinna til vopna.
Slæm svörun í spili angrar
marga. Líklega er slík uppákoma
kveikjan að fjölmiðlagleði þeirri
hinni miklu sem nú um skeið hefur
herjað landsbyggð vora.
Organisti og prÉstur spiluðu um
hvort horfið yrði aftur fyrir siða-
skipti og bókstafstrú innleidd að
nýju með allri sýndarmennskunni.
Eða horft til framtíðar með söng
og gleði. Þar sem hin víðáttumikla
kirkja yrði nýtt til sem flestra góðra
hluta jafnhliða messuformi.
Það er eins og prestum landsins
sé ekki lengur sjálfrátt. Hafa þeir
gleymt sem Jesús segir „Hvert það
ríki sem er sjálfu sér sundur-
þykkt, leggst í auðn og hús fellur
á hús“.
Umfjöllun sumra kirkjunnar
manna um Langholtsdeiluna eru
bulli líkar. Hógvær yfirmaður fær
ekki vinnufrið fyrir argaþrasi og
hótunum. Ófriðlega er nú í presta-
stétt en öðrum hagsmunafélögum.
Það er sorglegt ef kaup og kjör
þeirra sjálfra, skyggir á það sem
þeir voru kjörnir til. Trúleysi virðist
þjaka hluta þeirra. Látleysi og lítil-
læti víkur fyrir eigin hagsmunabar-
áttu.
Jesús boðaði frið meðal manna.
Vígslubiskup, formaður prestafé-
lagsins og presturinn í Langholtinu
virðast sameinast í ófriði á hendur
biskupi íslnads. Kristilegur kær-
leikur er þarna víðsfjarri.
Það er eins ljóst að prestar eru
vansælir í fátækt sinni, og að virð-
ing fyrir þeim er á glötunarbraut.
Langholtsdeilan ætti að sýna
hvílík afglöp æviráðning embættis-
manna er.
ALBERT JENSEN,
Háaleitisbraut 129, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt t
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni tii birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.