Morgunblaðið - 09.03.1996, Blaðsíða 48

48 LAUGARDAGUR 9. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
FÓTBOL T/ FfZ [//NS/BLASTA )
Íþeórr/N í rte/A'i/NUAi ídag*)
:>r
Grettir
Tommi og Jenni
Ferdinand
Svona, þið þarna ... Komið út,
þið vitið að þið eigið ekki að
vera þarna...
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Eiga ekki þing-
menn að standa
við gefin loforð?
Frá Lárusi Hermannssyni:
ÉG HEF árum saman fylgst með
pólitísku flokkunum hér á landi og
oft framanaf kosið Framsóknar-
flokkinn, vegna stefnu hans í lands-
málunum. Og get ég fullyrt það að
oftast völdust til forystu í flokknum
menn, sem vissu hvað þeir vildu og
unnu samkvæmt samvisku sinni og
gefnum fyrirheitum. En tímarnir
breytast og mennirnir með. Ég man
nú ekki betur en framsóknarmenn
hefðu stefnu hér áður fyrr. Og þá
kváðu við raddir, eins og þær: Allt
er betra en íhaldið! En núna virðist
helsta stefnan vera sú, að telja sig
einhvern miðjuflokk, sem geti rokk-
að til vinstri og hægri eftir vild, eða
eftir duttlungum forystu flokksins
hverju sinni. En einmitt orðaði nú-
verandi formaður það þannig, fyrir
síðustu kosningar til þings. Og fleira
hafði formaður Framsóknarflokks-
ins að segja fyrir kosningarnar. Þar
sem hann lofaði fjálglega, að það
skyldi svo sannarlega verða tekið á
ýmsum málum, öðruvísi en síðasta
ríkistjórn gerði. Og hvað skyldi það
nú svo sem hafa verið? Jú, það átti
ef þeir kæmust til valda. Hækka
skattleysismörkin, afnema tvískött-
un lífeyrisins. Auka atvinnu og fleira
og fleira, sem sagt loforð um að
gæta hagsmuna lítilmagnans í land-
inu. En hvað er nú að koma í ljós,
í þessu samstarfí með íhaldinu?
Nefnilega virðast þessi loforð hafa
öll verið öfugmæli, frá upphafí til
enda. Því ekkert af þeim hefur geng-
ið eftir, nema síður sé. Nú vitum
við flest, að það er ýmsum brögðum
beitt til að laða að sér kjósendur
fyrir hveijar kosningar og ná í sem
flest atkvæði.
En hér á landi hefur það löngum
verið aðalsmerki íslendinga, að beij-
ast af drengskap og heiðarleik til
sigurs í hveijum þeim málum sem
til umfjöllunar eru. Og man ég þá
tíð, þar sem menn töldu orð og
munnnleg loforð jafngild og undirrit-
uð skjöl, minnist á þetta, vegna þess
að mér finnst nú svo komið að einsk-
is sé svifíst í kosningabaráttum nú-
tímans. Svo virðist sem of sterk
löngun pólitíkusanna í stólana ráði
ríkjum. Og vissulega leitt til þess
að vita að öll loforð í kosningabarátt-
unni skuli algjörlega vera einskis
virði og frambjóðendur skuli komast
á þing á fölskum forsendum. Og
alltaf er að endurtaka sig sama sag-
an. íhaldið er á góðri leið með að
éta Framsóknarflokkinn svo innan
skamms verður hann ekki annar
stærsti flokkurinn með sama áfram-
haldi. Enda var ein yfírlýsing eins
krataþingmannsins hárrétt þar sem
hann lýsti því yfir á þingi að þeir
kratar hefðu glatað ómældu fylgi í
samstarfínu við íhaldið. Svo hefur
það ætíð verið og mun verða. Því
vil ég segja að lokum, það yrðu slæm
endalok fyrir Framsóknarflokkinn
að ánetjast íhaldsamasta íhaldinu,
þar sem þeir eru greinilega farnir
að gæla við fijálshyggju-framvind-
una í fjölda mála hér á landi. Og
stefnunni í þá átt að koma penung-
unum í fárra manna hendur. Og þá.
helst á kostnað þeirra, sem eru varn-
arlausir eða a.m.k. varnarlitlir.
LÁRUS HERMANNSSON,
Hringbraut 99, Reykjavík.
Listamenn
Frá Boga Sigurðssyni:
MIKIÐ þótti mér vænt um að sjá
bréfið frá Grími Gíslasyni á síðum
blaðsins í gær, ég verð að viður-
kenna að mig hefur oft langað til
að taka undir orð Guðmundar Guð-
mundssonar þegar hann hefur tekið
upp hanskann fyrir hefðbundinn
kveðskap. Ég læt það eftir mér
núna.
Ég vil byija á því að þakka þeim
báðum, Grími og Guðmundi, fyrir
ómakið því vorrar þjóðararfleifð á
ekki annað skilið.
En það er, kæru bræður, ekki
bara hefðbundin ljóðagerð, ekki bara
ferskeytlan, sem á í vök að veijast,
iítið á myndlist dagsins í dag, mér
liggur við að biðjast afsökunar á að
hafa sett orðið list þarna inn.
Það vantar svo sem ekki að sjálf-
skipaðir listamenn keppast um að
skrifa um og lofa hver annan í helstu
fjölmiðlum, mér er svo mikið niðri
fyrir að ég næstum gleymi tónlist-
inni, og er hún þó það sem ég síst
vildi gleyma. Þvílíkar endaleysis tón-
araðir sem menn setja fram, setja á
blað og kalla tónlist, svo taka lista-
menn við að flytja þetta hver á sínu
sviði.
Því skyldu margir af bestu lista-
mönnum þjóðarinnar taka að sér að
flytja þessa afskræmingu Ijóðs og
laga? Jú, raunum þjóðarinnar af at-
vinnuleysi eru engin takmörk sett.
Svo er Guði og gæfunni fyrir að
þakka að við íslendingar eigum marga
afbragðs listamenn en við verðum
alltaf að halda vöku okkar og ekki
láta segja okkur að svart sé hvítt og
hvítt svart ef við sjáum annað.
Ég get varla lýst því hvað mér
sárnar þegar heilsíða í uppáhalds
blaðinu mínu er lögð undir beina
ræðu og kallað ljóð og ekki bara ein
heldur tvær síður, og mér finnst til
skammar hvernig farið er með Les-
bókina.
Margur hefur reynt að skilgreina
list og í því efni getur maður aðeins
talað fyrir sjálfan sig en mér finnst
að list þurfi fyrst og fremst að vera
jákvæð, vera geðfelld og vera skilj-
anleg, þá lifir listin.
BOGI SIGURÐSSON,
listunnandi,
Þverárseli 4, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.