Morgunblaðið - 10.03.1996, Blaðsíða 28
28 SUNNUDAGUR 10. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
4
MINNINGAR
STEINA ÞÓRA
ÞORBJÖRNSDÓTTIR
+ Steina Þóra
Þorbjörnsdótt-
ir fæddist í Reykja-
vík 30. nóvember
1931. Hún lést á
Landspítalanum 3.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Charl-
otta Steinþórsdótt-
ir, f. 1908, d. 1990,
og Þorbjörn Þórð-
arson, f. 1907, d.
1976, málarameist-
ari í Reykjavík.
Charlotta var dótt-
ir Steinþórs Magn-
ússonar vitavarðar í Elliðaey
á Breiðafirði og konu hans
Diljár Magnússonar Eyjólfs-
sonar frá Lykkju á Kjalarnesi.
Þorbjörn var sonur Höllu
Bjarnadóttur (af Fremri-
Hálsaætt) og Þórðar Guð-
mundssonar sjómanns af
borgfirskum ættum. Systkini
Steinu Þóru eru: Halla Þor-
björnsdóttir læknir í Reykja-
vík og Hilmar Þorbjömsson
aðstoðaryfirlögregluþjónn í
Reykjavík.
Steina Þóra giftist 20. júní
1953 eftirlifandi manni sínum
Benny Hrafni
Magnússyni vél-
stjóra f. 2. okt.
1925 í Soborg á
Sjálandi. Þau eign-
uðust þijú börn.
Þau eru: 1) Björn,
rafmagnsverk-
fræðingur, f. 17.
okt. 1954, hans
kona er Sólveig
Björk Jónsdóttir
og eiga þau soninn
Heimi Þór. 2) Mar-
ía, kennari, f. 15.
maí 1957, hennar
maður er Jón Val-
ur Frostason kennari, þeirra
börn eru Eyrún, Diljá og
Tjörvi. 3) Þóra, líffræðingur,
f. 25. nóv. 1963, hennar maður
er Skúli Þór Magnússon, mat-
vælafræðingur, þeirra börn
Guðrún Rósa og Steinþór.
Steina Þóra var gagnfræð-
ingur frá Ingimarsskóla og
tók landspróf. Ásamt hús-
mæðrastörfum vann hún við
verslunarstörf.
Útför Steinu Þóra fer fram
frá Kópavogskirkju á morgun,
mánudaginn 11. mars, og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Móðir okkar, + AVONA JENSEN,
Furugerði 1,
lést 6. mars. Börn hinnar látnu.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð, vináttu
og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
BALDVINS JÓNSSONAR
fyrrv. framkvœmdastjóra,
Reynimel 94.
Magnea Haraldsdóttir,
Jón Baldvinsson, Elfn Möller,
Baldvin Baldvinsson,
Ása Hildur Baldvinsdóttir, Vagn Boysen,
Sigrún Baldvinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum öllum þeim, sem heiöruðu
minningu og sýndu okkur samúð, vin-
áttu og hlýhug við fráfall bróður okkar,
EGGERTS ÓLAFSSONAR,
Laugavegi 9,
Varmahlíð.
Valgerður Ólafsdóttir,
Ólafur Ólafsson,
Sigfús Helgason,
Sigurbjörg Helgadóttir
og fjölskyldur.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við and-
lát og útför elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
RAGNHEIÐAR JÓHANNESDÓTTUR,
Hamraborg,
Mosfellsbæ.
Vffill Oddsson, Katrfn Gústafsdóttir,
Ketill Oddsson, Hlfn Árnadóttir,
Þengiil Oddsson, Steinunn Guðmundsdóttir,
Ólafur H. Oddsson, Kristfn Sigfúsdóttir,
Guðrfður Steinunn Oddsdóttir, Þorsteinn Broddason,
Jóhannes V. Oddsson, Þóra Sigmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Fáein orð að leiðarlokum elsku-
legrar frænku minnar Steinu Þóru
sem kvatt hefur þennan heim eftir
erfíð veikindi. Margs er að minn-
ast, hugurinn reikar til æskuár-
anna er við komum saman á jólum
og tyllidögum á hið stórglæsilega
heimili Charlottu frænku og Þor-
bjarnar á Spítalastíg 8 og á Þórs-
götu 1 í Reykjavík. Það var alltaf
mikið tilhlökkunarefni að hitta
frændsystkin sín og aðra ættinga.
í þá daga var farið í leiki og spilað
á spil og fullorðna fólkið tók þátt
í því með okkur. Og voru frænkur
okkar Ágústa og Ingibjörg óþreyt-
andi við að leika við okkur. Þær
voru okkur afar kærar alla tíð.
Ég kynntist vel bemskuheimili
frænku minnar hennar Steinu
Þóru, er ég var þar í fæði hjá þeim
Charlottu og Þorbimi eins og það
var kallað, þegar ég var við nám
og vinnu í Reykjavík. Mér var tek-
ið eins og ég væri ein af þeim.
Síðan þá hef ég átt þau að góðum
vinum. Oft varð vík milli vina, en
alltaf eins og það væra bara fáein-
ir dagar þegar við hittumst. Þá
miðluðum við hvert öðra upplýs-
ingum um hagi hvert annars.
Ég mun alltaf minnast Steinu
frænku minnar sem gleðigjafa, það
var alltaf sólskin í kringum hana,
þó veðrahamur væri úti. Þannig
er hún frænka mín í mínum huga.
Maður varð alltaf að betri manni
eftir að hafa hitt hana. Að leiðar-
lokum þakka ég frænku minni fyr-
ir samfylgdina gegnum árin. Á
þessari hinstu kveðjustund sendi
ég og fjölskylda mín honum vini
mínum Benny Hrafni, börnum
hans, barnabömum og öðram ætt-
ingum samúðarkveðjur.
Klara Kristjánsdóttir.
Okkur langar til að skrifa örfá
kveðjuorð um elskulega tengda-
móður okkar, hana Steinu Þóra,
sem er látin eftir langa og erfiða
sjúkdómslegu.
Það era góðar minningar sem
fara um huga okkar þegar minnst
er Ömmu-Steinu, eins og barna-
bömin sögðu ætíð.
Steina var góð tengdamóðir og
mikil amma. Hún naut þess að fá
fjölskylduna í heimsókn og stjan-
aði þá við alla og það geislaði af
henni. Sérstakt yndi hafði hún af
barnabörnunum sínum sex og var
óspör á að taka af þeim myndir
og vildi með því varðveita þær
samverastundir sem hún átti með
þeim. Alltaf var tengdamamma til-
búin að hjálpa okkur með bömin
ef á þurfti að halda, enda fannst
ömmubörnunum gott að koma í
heimsókn. Að fá að gista hjá ömmu
og afa yfir nótt var sérstök hátíðar-
stund sem beðið var eftir. Steina
skilur eftir sig birtu og yl sem við
og barnabörnin munum geyma.
Með þessum fáu orðum kveðjum
við þig nú, elsku Steina, og vonum
að þér líði vel á nýjum stað og hjá
góðu fólki. Elsku Benný, Bjöm,
María, Þóra, barnaböm og aðrir
ættingjar. Guð styrki ykkur í ykk-
ar sorg.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins degi.
Hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Tengdabörn.
Elsku Steina. Þegar þtjátíu ára
góð vinátta skal þökkuð verða flest
orð fátækleg. Þú varst einstök
kona; full af hlýju, gleði og æðra-
leysi. Það var aldrei hægt að
merkja neina uppgjöf hjá þér, þótt
þú stæðir frammi fyrir þessum ill-
víga sjúkdómi, sem þú varðst að
lokum að beygja þig fyrir.
Nokkrum dögum áður en þú
kvaddir þetta líf tjáðirðu mér að
þú ættir þá ósk að fá að lifa það
að sjá barnabarnið þitt fermast í
vor. Þér varð ekki að ósk þinni,
elsku Steina.
Allt sem þú tókst þér fyrir hend-
ur fórst þér vel, hvort heldur var
matargerð, útsaumur, pijón eða
annað. Við stelpurnar í sauma-
klúbbnum hlökkuðum alltaf til að
koma til þín, því þú hafðir alltaf
eitthvað nýtt og frumlegt til að
gæða okkur á. Þess vegna á ég
marga rétti í uppskriftabókinni
minni, sem merktir era þér.
Elsku Benný. Við Magnús biðj-
um góðan Guð að vera með þér,
bömunum ykkar og bamabörnum
á þessari erfiðu stundu, þegar
elskuleg eiginkona, móðir og
amma er kvödd hinstu kveðju.
Hanna Hofsdal.
+ Guðrún Helga-
dóttir var fædd
í Reykjavík 24. júní
1910. Hún andaðist
á Hjúkrunarheimil-
inu Eir þann 2.
mars síðastliðinn.
Guðrún var dóttir
hjónanna Málfríðar
Agústu Runólfs-
dóttur, f. 27. 8.
1884, d. 27. 8.1984,
og Helga Sigurðs-
sonar, f. 23. 7.
1878, d. 15. 7. 1959.
Systkini Guðrúnar
eru Elín, f. árið
1907, látin, Eðvarð, f. 1912,
látinn, Sigríður, f. 1917, látin.
Eftirlifandi eru Þorvaldur, f.
1920, og Fríða, f. 1923.
Guðrún giftist 8. apríl 1950
Benjamin Sigvaldasyni fræði-
manni, f. 3. september 1895,
hann lést árið 1971. Hann var
sonur Sigurlaugar Jósepsdótt-
ur og Sigvalda Sigurgeirsson-
ar. Dóttir Guðrúnar og
Benjamíns er Hjördís, f. 24.
ágúst 1951, eiginmaður henn-
ar er Svanur Gestsson versl-
unarmaður, börn þeirra eru
4. Þau eru Thelma, gift Birni
Antoni Jóhannssyni og eiga
þau tvær stúlkur; Guðrún
Elsku amma okkar er látin,
söknuður okkar er mikill en yndis-
legar minningar ylja okkar hjörtu.
Þegar við lítum til baka og rifjum
upp minningar um ömmu er okkur
efst í huga hve dugleg og góð
kona hún var. Snemma var það
vinsælt hjá okkur systranum að
gista hjá ömmu á Flókó, alltaf tók
hún jafnvel á móti okkur og naut
þess að dekra við okkur eins og
henni var einni lagið. Þannig naut
hún sín líka best.
Alltaf var elsku besta amma til-
búin að gera hvað sem var fyrir
okkur og þá nær alltaf óumbeðin.
Við systurnar eigum ótal margar
fallegar og minningar um ömmu,
minningar sem munu lifa í huga
okkar og hjarta um ókomna tíð.
Amma var tíður gestur hjá okk-
Benný, trúlofuð
Vilhjálmi Sigurðs-
syni; Gestur Valur,
í sambúð með
Steinunni Björk
Jónatansdóttur; og
Elvar Már. Áður
átti Guðrún þá Eð-
varð Hjaltason og
Karl Valgarðsson.
Eðvarð er giftur
Báru Jónatans-
dóttur. Börn
þeirra eru Guðrún
Agústa, gift Rafni
Guðbjörnssyni, og
eiga þau tvo
drengi; Heimir Hafsteinn í
sambúð með Ingibjörg Ósk
Jóhannsdóttur og eiga þau
einn dreng. Karl var giftur
Hrefnu Lúðvíksdóttur og áttu
þau tvö börn saman, Irisi og
Lúðvík Örn. Þá var Karl í sam-
búð með Kristrúnu Gunn-
laugsdóttur og eignuðust þau
tvö börn saman, Belindu og
Þorfinn.
Guðrún vann í Sjálfstæðis-
húsinu í mörg á sínum yngri
árum. Þá vann hún einnig á
Flókadeildinni í nær tvo ára-
tugi.
Utför Guðrúnar hefur farið
fram í kyrrþey.
ur í Mosfellsbænum og seinustu
árin bjó hún þar hjá foreldram
okkar. Amma hafði dvalið í mjög
skamman tíma á hjúkranarheimil-
inu Eir þegar kallið kom og átti
þar yndislega daga sem hefðu
mátt vera fleiri, við eram þakklát-
ar starfsfólki á Eir fyrir góða
umönnun.
Amma var glæsileg kona, þótt
komin væri vel á níræðisaldurinn
og alltaf vel til höfð og yfir henni
mikil reisn.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
(V. Briem.)
Thelma og Guðrún Benný.
Elsku langamma, nú ert þú far-
in til guðs. Ég sakna þín svo voða
mikið. Ég mun ávallt minnast þín.
Ég þakka þér fyrir yndislegar
stundir sem við áttum saman, það
var alltaf gott að heimsækja þig,
þú gafst þér alltaf góðan tíma til
að tala við mig og leyfðir mér að
róta í skúffunum þínum og skoða
gamalt dót.
Ég þakka þér fyrir að hugsa
svona vel um Aron og ég veit að
hann saknar þín einnig.
Ég ætla að vera dugleg að sýna
litlu systur myndir af þér og segja
henni frá því hversu góð þú varst.
Elsku besta langamma, hafðu
það sem allra best.
Þín,
Svandís Sif.
Þegar við settumst niður til að
rifja upp minningar um hana
ömmu á Flókó, kom margt upp í
hugann. Hversu ljúf og góð hún
var við okkur öll bamabörnin, ef
einhver meiddi sig var hún fljót
að koma og hugga mann, ef ein-
hver var veikur var hún fljót að
hughreysta mann og ef einhver
týndi einhveiju var hún fljót að
byija að leita og hætti ekki fyrr
en það var fundið. Þetta lýsir
ömmu best hvað hún var alltaf góð
við alla.
Ófáar nætumar gistum við
bræðurnir niður á Flókó þegar við
vorum yngri, alltaf var amma tilbú-
in að nudda á okkur lappirnar eft-
ir erfiða leikdaga úti á götunni.
Ófá kvöldin breiddi hún yfir okkur
og fór með bænimar með okkur.
Amma, líði þér sem allra best.
Hve oft þú huggaðir og þerraðir tárin mín,
Hve oft þau hughreystu orðin þín.
Studdir við bakið.
Stóðst með mér alla leið.
Kenndir mér og hvattir æ til dáða
og mín kaun græddir þá er þurfti við.
Alltaf mátti leita hjá þér ráða
- og ég eipa þér
svo ótal margt í mínu lífi.
Opnaðir gáttir.
Allt sem þú áttir
léstu mér í té og meira til.
Hóf þitt og dugur.
Heill var þinn hugur
Veittir mér svo oft af þínum viskubrunni.
(Stefán Hilmarsson)
Gestur Valur og Elvar Már.
GUÐRUN
HELGADÓTTIR
4
c
c
(
i