Morgunblaðið - 10.03.1996, Blaðsíða 30

30 SUNNUDAGUR 10. MARZ 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
KATRÍN
G UÐJÓNSDÓTTIR
+ Katrín Guðjóns-
dóttir var fædd
í Reylqavík 27.
mars 1985, en ólst
upp á Patreksfirði.
Hún lést í Reykja-
vík 2. mars síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar eru Frið-
rika Guðmunds-
dóttir, f. 31. mars
1905, og Guðjón
Ólafsson frá Krók á
Patreksfirði, f. 22.
september 1906, en
hann lést er togar-
inn Vörður fórst árið 1950.
Bróðir Katrínar er Heimir
Guðjónsson, f. 13. júní 1937.
Hann giftist Eddu Scheving
1961. Þau skildu. Þeirra börn
eru Harpa, f. 28. júlí 1965, og
Brynja, f. 17. september 1968.
Sambýliskona Heimis er Inga
Sturludóttir.
Katrín giftist Erlingi Gísla-
,syni 1956. Þau skildu. Þeirra
synir eru Guðjón, f. 15. desem-
ber 1955, og Friðrik, f. 4. mars
1962. Guðjón giftist Berthu
Ragnarsdóttur 1979. Þeirra
synir eru Hannes Þór, f. 3.
desember 1975, Knútur Þór,
f. 17. október 1985, og Friðrik
Þór, f. 24. janúar 1987.
Katrín hóf ballettnám hjá
Sif Þórz og Kaj Smith árið
1946, síðan í dansskóla Félags
íslenskra listdansara 1948 og
var á námskeiði lyá Ellý Þor-
láksson ballettkennara. Hún
fór í Listdansskóla Þjóðleik-
hússins eftir útskrift úr
Kvennaskólanum 1952, en
starfaði jafnframt sem ritari á
skrifstofu Loftleiða. Hún sótti
ballettnámskeið hjá Elísabeth
Hodgson 1963 og lauk RAD
Elementary kennaraprófi
sama ár. Hún sótti námskeið
hjá Birgi Bartholin í Kaup-
mannahöfn 1967 með styrk frá
menntamálaráðuneytinu og
1970 fór hún á
námskeið fyrir
ballettkennara hjá
Alexander Bennett
á vegum FÍLD með
styrk frá
UNESCO. Hún var
dansari í ballett-
flokki Þjóðleik-
hússins frá opnun
þess og fram til
1960 og var að-
stoðarkennari hjá
Veit Bethkes í
Þjóðleikhúsinu
1961. Hún stofnaði
eigin ballettskóla 1963 og rak
hann til ársins 1969. Hún
samdi dansa fyrir eigin skóla
og einnig fyrir nemendasýn-
ingar Danskennarasambands
Islands, en hún var einn af
stofnendum Danskennarasam-
bandsins 1963. Katrín skrifaði
greinar um sögu og þróun bal-
lettsins í barnablaðið Æskuna
og hafði á síðustu árum verið
með bók í smíðum um það efni.
Hún lærði á gítar, m.a. hjá
Önnu Hansen og síðar hjá Ey-
þóri Þorlákssyni. Katrín samdi
eigið kerfi til gítarkennslu og
gaf út kennslubók 1962, sem
bar hennar nafn, en auk þess
kenndi hún á gítar í heimahúsi
um árabil. Hún var einnig með
nýstárlega gítarkennslu og út-
setningar vinsælla dægurlaga
í sunnudagsblaði Þjóðviljans
1973-74.
Eftir að Katrín hætti ballett-
kennslu vann hún við ýmis
skrifstofustörf, m.a. hjá teikni-
stofu SÍS og hjá Félagi ís-
lenska prentiðnaðarins. Hún
var í fyrstu sljórn Félags
áhugafólks um flogaveiki,
LAUF-samtakanna, og virkur
félagi allt til dauðadags.
Útför Katrínar fer fram frá
Fossvogskirkju á morgun,
mánudaginn 11. mars, og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Þegar margt hvílir á hjarta er
stundum eins og orðin dugi ekki
og mannleg tunga vefjist um tönn.
Konan sem við kveðjum var heldur
ekki orðmörg. Hún var svo orðvör
að mér er næst að halda að hún
hafi sjaldan ef þá nokkum tíma
tekið ljót orð upp á tunguna. Orða-
gjálfur nútímans og klisjukenndar
fullyrðingar áttu ekkert erindi til
hennar. Og það var ævintýri líkast
að fylgjast með henni þræða létt-
fætt föstudagsörtröð stórmarkað-
ar. Hún var í sínum heimi og ferð-
aðist á sínum hraða sama hvað á
gekk allt um kring.
Mér er tamt að líta á mannlífið
sem jurtagarð Guðs. Og mér frnnst
Guð góður og natinn hirðir. Til að
mynda var hann svo elskulegur að
leyfa mér að kynnast einni af feg-
urstu og sjaldgæfustu jurtinni sinni
- mannverunni Katrínu Guðjóns-
dóttur. Þessi yndislega mannvera
opnaði mér heimili sitt eins og
ekkert væri sjálfsagðara þegar ég
þurfti þess svo brýnt. Ég leit og
mun alltaf líta á heimilið sem henn-
ar helga hof. Forvitnum eyrum
útskýrði hún veru mína á sinn fág-
aða hátt, að ég væri hjá sér í fóstri.
Og við mig sagði hún: „Ég eignað-
ist ekki dóttur - viltu ekki vera
fósturdóttir mín?“ Mér vafðist
tunga um tönn því mér fannst ég
ekki þess verðug en ég hef reynt
að leggja mig fram og mun halda
því áfram. Slík boð fær maður
ekki oft.
Hún var svo sannarlega með
mig í fóstri og ég leyfi mér að
halda að hún hafi notið þess því
hún vildi svo mikið gefa mannlíf-
inu. Fyrsta kvöldið setti hún ilm-
andi slökunarolíu í baðvatnið mitt,
færði mér hlýjan slopp og gaf mér
hunangsvatn að drekka fyrir
svefninn. Hún breiddi út faðminn
sinn hlýja og reyndi allt sem hún
gat til að fita mig en sætti sig við
að hóstinn minn ljóti vildi ekki
hverfa fyrr en að kvöldi jóladags,
þegar ég hafði dreypt á koníaki
með syni hennar. Hún hafði meira
að segja dálítið gaman af þegar
við stríddum henni, að nú væri hún
alveg forfallin þegar henni tókst
að klára örlítið staup af líkjör á
ríflega þrem klukkustundum og
læsilegar 3ja og 4ra herb. íbúðir í nýju litlu fjölbýli. Stutt í skóla, leilcskóla,
tivistarsvæði, nýjan golfvöll og verslunarmiðstöð.
lúðirnar eru fullbúnar með vönduðum innréttingum, flísalögðum böðum og
arket á gólfum. Sérþottahús í hverri íbúð. Verð frá 7-8,3 millj.
[ringið eftir nánari upplýsingum og litprentuðum bæklingi með teikningum.
Söluaðili:
SUÐURLANDSBRAUT 52 v/FAXAFEN
HUSAKAUP
568 2800 FASTEIGNAMIÐLUN 568 2800
Byggingaraðili:
Húsvirki hf.
falast eftir nokkrum dropum í við-
bót! Hún hló silfurtærum ungmeyj-
arhlátri og sagði: „Það má nú -
það eru jól.“ Og við áttum saman
yndisleg jól.
Okkur fannst við hafa þekkst
alla tíð enda áttum við afar margt
sameiginlegt. Við sátum oft lengi
á dimmum skammdegiskvöldum
og ræddum okkar helgustu mál,
hlustuðum á tónlist - oftast gítar-
hljóma eða nutum þess að horfa
saman á ballett á myndböndum.
Við ræddum bókmenntir, gjarnan
leikrit og leiksýningar, fórum sam-
an á myndlistarsýningar og fyrir-
lestra og drukkum heitt súkkulaði
á Mokka. Við fórum á gítartónleika
og þegar heim kom fékk ég aðra
tónleika því þá tók hún fram vin
sinn, gítarinn, og seiddi mig inn í
svefninn með ljúfum tónum hans.
í „grátlaginu" mátti gráta. Ég er
henni afar þakklát fyrir að gefa
mér innsýn í sín lífsleyndarmál því
með því leyfði hún mér þátttöku í
svo mörgu. Mér finnst það heiður
og ég lærði afar mikið.
Fyrir mér er Katrín Guðjóns-
dóttir hinn eini sanni listamaður
því allt sem hún tók sér fyrir hend-
ur varð list. Þetta ofnotaða, klisju-
kennda orð „list“ á við hana eina.
Guð ætlar mönnum mismunandi
hlutskipti og lærdóm. Helming ævi
sinnar tókst Katrín á við erfíðan
sjúkdóm og sú barátta var ströng.
Vágesturinn vitjaði hennar þegar
hún var í blóma lífs síns. Guð hafði
gefið henni svo ótal margt í vöggu-
gjöf að mann setti hljóðan að sjá
hana engjast í greipum þessa óvin-
ar. Það er stundum sagt að menn
berjist við sjúkdóma en slíkt orða-
lag á ekki við Katrínu. Hún mætti
sínum sjúkdómi og bjó við hann
til dauðadags. Það er líka stundum
sagt að fegurstu blómin deyi fyrst.
Þau eru svo viðkvæm. Þrátt fyrir
sjúkdóminn fölnaði lífsblómið
Katrín ekki - það dó.
Við vorum búnar að skipuleggja
svo margt. Á sjálfri upprisuhátíð-
inni ætluðum við að heíjast saman
handa við verkefni sem hún sjálf
hafði lengi undirbúið. Með hækk-
andi sól ætluðum við í gönguferðir
úti í náttúrunni. Við ætluðum að
freista þess að hitta fuglana sem
við gáfum að borða á svölunum.
Við ætluðum þá sjálfar að nýta
svalirnar og fá okkur kaffisopa,
helst í sólskini.
Við sem eftir sitjum söknum en
vitum jafnframt að hennar tími var
kominn. Hennar hefur verið þörf
annars staðar. Okkar er að ylja
okkur við endurminningarnar allar
fallegu þótt eftirsjáin sé mikil.
Ég bið Guð að styrkja synina
hennar tvo sem hún elskaði svo
mikið á sinn hljóða og hlýja hátt
og móður hennar sem var henni
svo margt í senn.
Vertu kært kvödd, elsku vina,
með hjartans þakklæti fyrir allt
sem aldrei verður né yrði í orð sett.
Guð gæti þín.
Inga Steinunn.
Katrín Guðjónsdóttir kennari
minn og vinkona er horfin úr þess-
um heimi, alltof snemma. Katrín
og fjölskylda hennar voru náin mér
og fjölskyldu minni alla mína æsku,
því móðir min og Katrín voru mikl-
ar vinkonur. Katrín var gift Erlingi
Gíslasyni og eignuðust þau synina
Guðjón og Friðrik, fallega og
skemmtilega stráka, jafnan kallaðir
Nonni og Frikki. Eftir að þau hjón-
in skildu bjó Katrín með Friðriku
móður sinni og sonunum tveimur.
Einhver skemmtilegustu barnaaf-
mæli sem ég man eftir voru hjá
þeim Nonna og Frikka, það var svo
mikið hugsað um krakkana. Katrín
var óvenju hæfíleikarík manneskja.
Hún var ballettdansari, balletkenn-
ari, lék á gítar, kenndi á gítar og
samdi gítarkennslubók. Katrín var
líka óvenju falleg kona. í æskuminn-
ingu minni var hún eins og engill.
Hún var svo fínleg, brosmild og
þokkafull og það var svo mikil birta
í kringum hana. Ég var svolítið
montin af því að þekkja konu sem
líktist svo mjög leikkonunni Audrey
Hepburn.
Ég var nemandi hennar í Ballett-
skóla Katrínar Guðjónsdóttur í
fímm vetur. Hún var yndislegur og
gefandi kennari, einstaklega skap-
góð og þolinmóð. Þegar ég var um
tvítugt kenndi Katrín mér á gítar
um tíma. Eitthvað varð nú gítarná-
mið í styttra lagi, meðal annars
vegna þess að ung dóttir mín sett-
ist gjarnan ofan á gítarinn þegar
ég var að æfa mig. Dadí, eins og
hún var oft kölluð, hló nú bara að
því. Ég var í vist hjá Katrínu sumar-
part þegar ég var 10 ára og pass-
aði þá Frikka. Varla var hægt að
hugsa sér elskulegri og betri vinnu-
veitanda.
Það var alltaf gott að koma i
heimsókn til Katrínar og Fríðu.
Þegar ég var unglingur var mér
jafnan tekið þar sem fullorðinni
manneskju. Þá sýndi Katrín mér
oft bækur og blöð með myndum
af ballerínum. Ég man að hún var
sérstaklega hrifín af Ulanovu.
Við Katrín hittumst síðast daginn
áður en hún lést og áttum langt
og skemmtilegt samtal. Hún var
eins og ung stúlka, hló og gerði að
gamni sínu. Við ákváðum að fara
fljótlega saman að heimsækja Fríðu
móður hennar. Við föðmuðumst og
kysstumst að skilnaði. í stað þess
að hitta hana fljótlega verðum við
öll að kveðja hana nú.
Elsku Fríða mín. Það er sárt að
þurfa að kveðja barnið sitt. Elsku
strákar mínir, Nonni og Frikki, ég
bið Guð að gefa ykkur styrk. Við
Kjartan og Unnur Björt sendum
íjölskyldu Katrínar innilegar sam-
úðarkveðjur.
Guð blessi minningu Katrínar
Guðjónsdóttur.
Rós Ingadóttir.
Eiginmaður minn, t BETÚEL VALDIMARSSON,
Sogavegi 102,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju mánudaginn 11. mars
kl. 15.00. Sigri'ður Jónsdóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SVEINN ÓSKAR MARTEINSSON
bifvélavirki,
áðurtil heimilis
á Réttarholtsvegi 87,
sem lést 3. mars sl., verður jarðsunginn
frá Fríkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn
12. mars kl. 15.
Sigríður G. Sveinsdóttir, Guðmundur S. Jónsson,
Guðrún Sveinsdóttir,
Marfas Sveinsson, Gyða Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.