Morgunblaðið - 20.03.1996, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
MIÐVIKUDAGUR 20. MARZ 1996 21
Málverk
MYNPLIST
Listasafn Kúpavogs
MÁLVERK
Sigurður Sigurðsson.
Opið frá 13-18 alla daga:
Lokað mánudaga. Til 6 apríl.
Aðgangur 200 krónur.
SUMIR listamenn eru svo hlé-
drægir varðandi sýningahald að
jaðrar við meinlæti, og telst málar-
inn Sigurður Sigurðsson einna
fremstur meðal jafningja.
Áratugir geta liðið milli sýninga
Sigurðar, sem hefur alla tíð verið
virkur í sinni list, þó það teldust
nokkrar ýkjur að líkja umsvifunum
við ofvirkni. Þvert á móti hefur
málarinn haft það vinnulag að fara
rólega að trönunum og það hefur
reynzt styrkur hans í áranna rás,
svona líkt og að sígandi lukka er
bezt.
Þráðinn missti hann aldrei, þrátt
fyrir að hann væri einn af aðalkenn-
urum Myndlista- og handíðaskóla
íslands í rúma þijá áratugi og
kenndi jafnframt einnig í kvöld-
deildum um langt árabil. Slíkt
kennsluálag getur jaðrað við sjálfs-
morð á listavettvangi og þá einkum
hér uppi á íslandi, þar sem viðveru-
skylda kennara er tíföld miðað við
það sem gerist í útlandinu, en laun-
in margfalt lægri. Við þetta bættist
að hann var lengi í sýningarnefnd
FIM og formaður félagsins í áratug
ásamt því að hann gegndi öðrum
skyldum, var t.d lengi í listaverka-
nefnd Kópavogsbæjar og einmitt á
því tímaskeiði sem skilaði mestum
árangri um innkaup.
Ekki verður því neitað að allt
þetta aukaálag tók sinn toll, þótt
menn yrðu síður varir við það, en
við starfslok og er listamaðurinn
hafði dregið sig út úr öllu félags-
vafstri brá svo við að menn upp-
götvuðu að hér fór einn af snjöll-
ustu málurum þjóðarinnar. í stuttu
máli hefur þetta tímaskeið sam-
felldra vinnubragða verið það lang-
samlega frjóasta á öllum ferli Sig-
urðar og það kemur afar vel fram
á sýningu verka hans í einum sal
Listasafns Kópavogs. Og þótt mað-
urinn sé í þann veginn að verða
áttræður fær rýnirinn ómögulega
greint afturför í síðustu verkum
hans. Þvert á móti leitaði hann aft-
ur og aftur í miðju sýningarsalarins
þar sem eru þrjár mannamyndir,
sem eins og geisla af lífi og vaxtar-
mögnum. Á ég hér við myndirnar
af Lárusi Pálssyni leikara (1985),
tengdaföður hans Jóni Bjarnasyni
(1986) og föður listamannsins Sig-
urði Sigurðssyni sýslumanni sem
er frá þessu ári þannig að litirnir
eru vart þornaðir á léreftinu.
Afar fróðlegt er að virða fyrir
sér hvernig myndbyggingin hefur
þróazt á þessu tímaskeiði sem kem-
ur vel fram i myndunum „Kvöld við
Breiðbalakvísl" (1984), „Mýrdals-
sandur" (1987), „Úr Skagafirði"
(1983) og „Brunasandur" (1984).
Hér er landið hreint og ómengað,
en er hann bætir fígúrum í landslag-
ið gerir hann það á afar sérkenni-
legan og hnitmiðaðan hátt svo það
frekar styrkir en raskar myndbygg-
ingunni sbr. „Kvöld við Öræfi“
(1979) og „Við Þórisvatn" (1976).
Þá er vert að vekja athygli á því
hve létt og leikandi pentskúfurinn
minnist við flötinn í myndunum
„Græn ep!i“ (1996), „Hrafnabjörg"
(1993) og „Landslag“ (1996) og
að búast við nokkurri leiðsögn í
formi skilvirkrar sýningarskrár, eða
vísbendingar um stefnumörk lista-
mannsins og lífsheimspeki hans?
Ekki örvar þetta til átaka í list-
rænni samræðu milli verkanna og
sýningargesta né hvetur listrýninn
til ítarlegrar og faglegrar rökræðu
um þau.
HÖGGMYNDIR
Sólveig Baldursdóttir. Til 8. apríl.
SIGURÐUR Sigurðsson: Lárus Pálsson leikari. 1986.
Sólveig Baldursdóttir
myndhöggvari
þó er myndbyggingin rismikil og
sterk.
Málverk Sigurðar hafa og aldrei
notið sín betur en í þeirri jöfnu og
sérstöku birtu er lék um veggi salar-
ins síðla opnunardagsins. Þeim er
líka afar vel raðað á veggina og
eru eldri málverkin mikilvæg við-
bót, bæði til samanburðar og svo
undirstrika þau þá traustu skólun
sem list Sigurðar er byggð á. Hún
er gegnumgangandi í þróun hans,
en mótuð lyndiseinkun listamanns-
ins, lífi og reynslu. Enga heimild
fær sýningargesturinn upp í hend-
urnar um þessa verðmætu fram-
kvæmd og nlun peningaskortur
valda því, en mikið er það slakt í
Ijósi starfa listamannsins fyrir
Kópavogsbæ og framlags hans til
íslenzkrar myndlistar.
ÖÐRUVÍSI MÁLVERK
Jón Óskar. Til 6. apríl.
MÁLVERK Jóns Óskars Haf-
steinssonar í öðrum stóra salnum á
hæðinni eru sú algjörasta andstæða
verka Sigurðar Sigurðssonar sem
hægt er að ímynda sér. Grunnhug-
myndin er allt önnur og byggist
hvorki á átökum við myndflötinn
né þeim optísku sjónarhornum sem
landslag og fígúra bjóða upp á og
frekar hugað að sjálfu efninu og
efnisáferð þess sem verið er að lýsa.
Þannig séð er hún skyld ýmsum
tilraunum Tuma Magnússonar og
fleiri listamanna, sem vinna meira
ÞAÐ yljar alltaf þegar sýningar
koma manni á óvart og ungt fólk
hefur hugrekki til að halda sínu
fram, þótt það sé ekki í kórréttu
samræmi við nýju línuna í listinni.
Meðal þess úrelta teljast sígild
vinnubrögð eins og málverk og
myndhögg, og stöðugt verður erfið-
ara að finna skóla sem veita leið-
sögn í þeim greinum eins og menn
hafa til skamms tíma skilgreint
hugtökin, og telst það undarleg teg-
und af frelsi til athafna.
Það er langt síðan menn hafa séð
jafn vel hoggið í marmara hér á
landi og Sólveig Baldursdóttir ger-
ir, en íslenzkir listamenn hafa verið
mjög sparir á það verklag. Það er
líka ákaflega erfitt og seinlegt og
því var til fjölmenn stétt fagmanna,
einkum á Ítalíu, sem hjó í marmar-
ann fyrir listamenn sem sjálfir unnu
frummyndirnar í leir eða önnur efni.
Lítil hefð hefur myndazt um fag-
lega aðstoð á íslandi vegna þess
að við erum svo fáir og verkmennt
svo vanmetin í skólakerfinu að jaðr-
ar við þjóðarsmán.
Það telst ekki tímaskekkja að
vinna í marmara frekar en önnur
efni og ef eitthvað telst tíma-
skekkja í athöfnum Sólveigar má
það helzt vera atorkan og áhuginn
sem skína úr verkunum. Hún hefur
notið þeirrar gæfu að stunda nám
í Danmörku þar sem rík hefð er
fyrir notkun marmara í nútíma-
skúlptúr. Mikilsvert er einnig að
hún hefur einnig verið aðstoðar-
maður þekktra myndhöggvara, sem
var oftar en ekki námsferillinn í
gamla daga, og svo hefur hún unn-
ið i Toskana og Carrara, en þaðan
er hinn nafnkenndi Carrara marm-
ari kominn.
Auðséð er af verkum Sólveigar
að hún kann fag sitt og leggur
mikla vinnu í útfærslu hugmynda
sinna. Það er helzt að hún ofvinni
þær með alls konar tilfæringum út
frá sjálfum marmaranum, og má
það vera hennar sýn á nútímann
en telst misskilningur, og skal hér
visað til verka ýmissa heimsfrægra
myndhöggvara. Marmarinn einn er
alveg nóg og þannig hefði ég helzt
viljað sjá konurnar einar á einföld-
um stalli. Þó er samkrullið nærri
því að ganga alveg upp í konunni
með fuglinn í hárinu og kuðung
fyrir framan sig og nefnist „Drottn-
ingin“ 1995-96, því að hinar form-
rænu vísanir eru svo tengdar og
hún sjálf svo vel mótuð. Eitt og
annað hefur fullmikinn svip af
málamiðlunum sem þó kunna að
vera eðlilegar í ljósi tímanna.
Meginmáli skiptir varðandi þessa
frumraun, að hér er kominn fram
myndhöggvari sem kann sitt fag
og gera má miklar væntingar til í
framtíðinni.
Vel er staðið að kynningu sýning-
arinnar hvað skrá og upplýsingar
snertir.
Bragi Ásgeirsson
Jón Óskar
listmálari
með yfirborð efnisins og innihald
þess en að kafa í sjálfan myndflöt-
in. Það má orða það svo að þeir
hlutleysi myndflötinn og gefi öllum
vandamálum sem upp kunna að
koma frí. Litaáferðin á þá að minna
á eitthvað i umhverfinu og oft mjög
almenns eðlis í neysluþjóðfélaginu
jafnvel svo mjög að það hneykslar
skoðandann vegna þess að ferlið
gengur þvert á viðteknar hugmynd-
ir um eðli málverksins. Þannig þótti
ýmsum hinar stóru gulu myndir á
veggjunum minna á sítrónufróm-
asje með rúsínum, sem þó er í sjálfu
sér ekkert verra.
Það er líka í anda tímanna að
gefa öllurn fyrri gildum málverksins
langt nef og sýningargestum einn-
ig, því þeir eru látnir standa bjarg-
arlausir og áttavilltir fyrir framan
þau. Þeir fá ekkert á milli handanna
annað en skýrslu um listamanninn
og athafnir hans á sýningavett-
vangi auk þess sem bók er til sölu
sem ber enska nafnið „Friends and
Lovers", sem er eins konar
„egotripp", sem var. ákaflega al-
gengur gjörningur vestan hafs og
austan á sjöunda og áttunda ára-
tugnum. Hér er gengið enn lengra
því fólkið í bókinni er nafnlaust og
ekki greint frá því hvenær myndirn-
ar voru teknar né við hvaða aðstæð-
ur.
Skyldi svo ekki felast i þessum
framkvæmdum nokkur skammtur
af yfirlæti og hroka gagnvart hinum
almenna sýningargesti sem hlýtur
Vió
aðhæfu
folki...
Sinfóníutónleikar í Keflavík
SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT íslands
heldur tónleika í íþróttahúsinu við
Sunnubraut á fimmtudagskvöld kl.
20. Einleikari á tónleikunum verður
Andrés Björnsson trompetnemandi
við Tónlistarskólann, en hann lýkur
burtfararprófi frá skólanum í vor.
Karlakór Keflavíkur mun einnig
syngja með hljómsveitinni á tónleik-
unum, sem ætlaðir eru allri fjöl-
skyldunni og gilda til einkunnar í
tónleikasókn. Nemendur grunn-
skólanna og Fjölbrautaskólans fá
ókeypis aðgang, en aðrir geta keypt
miða við innganginn.
Þennan sama dag mun hljóm-
sveitin halda tvenna tónleika á
skólatíma kl. 11.15 og 13.15 og
munu nemendur skólanna fara á
þá ásamt kennurum sínum.
Þetta eru síðustu tónleikarnir í
Tónlist fyrir alla þennan veturinn.
Á skólatónleikunum verða flutt
önnur verkefni en um kvöldið.
Bókhaldstækni
84 klst (126x40 min.)
Markmiðið er að verða fær um að
starfa sjálfstætt og annast bókhald allt
árið. Byrjendum og óvönum gefst
kostur á grunnnámi.
Námið felur í sér dagbókarfærslur,
launabókhald, gerð skilagreina um
staðgreiðslu og tryggingargjald, lög og
reglur um bókhald og virðisauka, gerð
virðisaukaskýrslna, afstemmingar, merking
fylgiskjala, gerð bókunarbeiðna, fjárhags-
og viðskiptamannabókhald í tölvu.
Innifalin er skólaútgáfa (járhags-og
viðskiptamannabókhalds og 30% afsláttur
af verðskrá Kerfisþróunar að 45.000 kr.
Tölvunám
64 klst (90x40 mín.)
Almenn tölvufræði
Windows stýrikerfi
Word ritvinnslukerfi
Windows stýrikerfi
Excel 5.0 töflureiknir
(cd. áztlun og útboðsgögn)
Internet tölvufjarskipti
(samband um allan heim)
Frír aðgangur á Internetinu meðan
á námi stendur að Treknet sem veitir
Hafið samband eftir
frekari upplýsingum
Tölvuskóli
Reykjavíkur
Borgartúni 28. sími: 561 6699, fax: 561 6696