Morgunblaðið - 20.03.1996, Blaðsíða 42
42 MIÐVIKUDAGUR 20. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
inm
HASKOLABIO
SÍMI 552 2140
Háskólabíó
STÆRSTA BÍÓIÐ.
ALLIR SALIR ERU
FYRSTA FLOKKS.
OPUS HERRA HOLLANDS
CHARD DREYFUSS
s Richard Dreifuss slær
,;r aldrei feilnótu i sterkri og
/6V* IR - wpyl.gebrigðarikari túlkun,
** ekki óliklegt að hann
t , wL ■§&, uppskeri Óskarsverðlaunin
u 2L :V !s* * * S V. Mbl
M R
MS
Einstaka sinnum koma myndir sem almenningur
hreinlega gerir að sinni eign. Ópus herra Hollands er
einstök mynd sem hefur sannarlega slegið í gegn
vestanhafs og Richard Dreyfuss er tilnefndur til
Óskarsverðlauna fyrir magnaðan leik sinn.
Sýnd kl. 5, 7, 9 og 11.
FRUMSYNING: DAUÐAMAÐUR NALGAST
ÉmEFNINGAR
Besta leikkonan
■P SUSAN SARANDON
r Besti leikarinn
SEANjPENN
Besti leikstjórinn
TIM ROBBINS
Besta lagið
BRUCE SPRINGSTEEN
É'k'k'k'k
Yj k- d-p-
'l Helgarpósturinn
ll ★ ★★★
Óskar Jónasson
Bylgjan
Sýnd kl. 4.30, 6.45, 9 og 11.15. B.i. 16.
Robert
DEIIRQ
Sharon Joe
.STOWE PESCI
Hrikalega spennandi mynd í kjölfar Næturvarðarins!
Sýnd kl. 5, 7, 9 og 11. B.i. 16 ára
Sýnd kl. 5 og 9. B.i. 16 ára.
VÆNTANLEG: SKRITNIR DAGAR
1
PÍ>
'JÁ
Frá snillingnum James Cameron sem færði okkur meðal
annars myndirnar um Tortímandann og Sannar lygar
kemurfrábær spennumynd með úrvalsleikurunum Ralph
Fiennes (Listi Schindlers), Angelu Bassett (Tina: What's
Love got to do with it) og Juliette Lewis (Cape Fear).
Smákrimminn Lenny (Fiennes) lendir í vondum málum
þegar raðmorðingi sendir honum upptöku af morði...
Mögnuð spennumynd með alvöru plotti!
FRUMSÝND Á FÖSTUDAGINN
Bjarní Ara
stal senunni
SKEMMTANIR
Hótel Island
BÍTLAÁRIN
Bítlaárin 1960 -1970. Söngvarar:
Ari Jónsson, Bjami Arason, Björgvin
Halldórsson og Pálmi Gunnarsson
ásamt Söngsystrum. Hljómsveitar-
stjóri Gunnar Þórðarson ásamt 10
manna hljómsveit. Kynnir: Þorgeir
Astvaldsson. Danshöfundur: Jóhann-
es Bachmann. Handrit, útlit, leik-
stjóm: Bjöm G. Bjömsson
ÉG hef stundum velt því fyrir
mér hvers vegna nostalgia, eða for-
tíðardýrkun, er svo algeng í
skemmtiiðnaðinum sem raun ber
vitni, ekki bara hér á landi heldur
víða um heim. Þetta er einkum
áberandi í upprifjun á tónlist frá
sjöunda áratugnum og maður spyr.
sig hvort tónlistin frá þessu tíma-
báli hafí virkilega verið svo góð, að
hún verðskuldi þessa endalausu
upprifjun? Hér skal ekki lagður
KattiLcikhúsíbl
IHLADVARPANUM
Vesturgötu 3
ENGILLINN OG HÓRAN
í kvöld kl. 21.00,
fim. 28/3 kl. 21.00,
fim. 4/4, lau. 6/4.
GRÍSK KVÖLD
fös. 22/3 kl. 21.00 uppselt,
sun. 24/3, örfá sætilaus,
lau. 30/3 uppselt,mi&. 3/Alaus sæti.
KENNSLUSTUNDIN
lau. 23/3 kl. 20.00,
fös. 29/3 kl. 20.00.
SÁPA ÞRJÚ OG HÁLFT
lau. 23/3 kl. 23.30, fös. 29/3,
aieins þessar tvær sýningac
FORSALA Á MIÐUM
MH>. - SUIM. FRÁ KL. 17-19
Á VESTURGÖTU 3.
MIDAPANTANIR Si SS I 90SS
dómur á það, en ef notaður er sá
mælikvarði að sú tónlist sé góð sem
lifir er Ijóst að tónlist sjöunda ára-
tugarins hefur verið í háum gæða-
flokki því víst er, að mörg lög Bítl-
anna, og fleiri tónlistarmanna sem
komu fram á sjónarsviðið á sama
tíma, munu lifa okkur öll.
Á Hótel íslandi er nú boðið upp
á eina slíka skemmtun, þar sem
horfið er aftur til sjöunda áratugar-
ins og riíjuð upp vinsæl lög frá
Bítlaárunum svonefndu, enda ber
skemmtunin það heiti. Fyrir þá sem
voru í blóma lífsins á þessum árum
hefur skemmtun sem þessi marg-
þætt tilfinningalegt og félagslegt
gildi. Menn tengja lögin ákveðnum
minningum, endurupplifa skemmti-
legt tímabil ævinnar og syngja
með. Sumir sleppa fram af sér beisl-
inu og dansa uppi á stólum og borð-
um, eins og reyndin varð umrætt
kvöld. Á svona kvöldum hitta menn
gjarnan gamla kunningja, sem þeir
hafa ef til vill ekki séð árum sam-
an, jafnvel ekki síðan í „den“. Til
að mynda hitti ég á þessu umrædda
kvöldi gamlan skólabróður úr
Versló, Guðmund Sigurðsson og við
sama borð og hann sat gamall
hljómsveitarfélagi úr Ómum frá
Reyðarfírði, Ágúst Ármann, sem
nú er skólastjóri Tónlistarskólans í
Neskaupstað. Þarna voru líka vinir
og skólasystkin úr Kennaraskólan-
um, hjónin Hildur Sveinsdóttir og
Helgi Viborg, og á næsta borði sat
„Mr. Sixties himself“, Óttar Felix
Hauksson, ásamt fríðu föruneyti.
Góð þjónusta
Fyrir sýninguna er borinn fram
þríréttaður kvöldverður: Kónga-
sveppasúpa, eldsteiktur lambavöðvi
með gljáðu grænmeti, ofnsteiktum
jarðeplum og sólberjasósu og í eftir-
rétt ferskjuís í brauðkörfu með
BJARNI Arason á sviðinu á Hótel íslandi.
heitri karamellusósu. Þetta var allt
hefðbundið og bragðaðist vel svo
sem við var að búast. Þjónustan
undir borðhaldinu var afbragðsgóð
og vil ég nota tækifærið og þakka
þessu unga framreiðslufólki, einkum
Maríu og Valgeiri, fyrir þeirra þátt
í að gera þessa kvöldstund svo
ánægjulega sem raun bar vitni. Óli
Laufdal er ekki á flæðiskeri staddur
með svona fólk í sinni þjónustu.
Eitt var það þó við borðhaldið sem
fór örlítið fyrir bijóstið á mér, en
það var hljóðfæraslátturinn undir
borðum. Maðurinn á „skemmtar-
anum“, sem líklega er af erlendu
bergi brotinn, var að vísu ágætlega
starfi sínu vaxinn og spilaði vel og
söng, en lagavalið fannst mér ekki
hæfa tilefni kvöldsins. Þar fyrir utan
hefur mér alltaf þótt „skemmtari“
óheppilegt hljóðfæri í „dinnertónlist"
og fremur leiðigjarnt til lengdar.
Þetta pirraði mig kannski enn
meira vegna þess að á stórum skjá,
á bak við manninn, voru sýndar
glefsur úr breska tónlistarþættinum
„Top of the Pops“ frá sjöunda ára-
tugnum og saknaði maður þess
átakanlega að fá ekki að heyra tón-
listina sem þar var leikin. En
kannski var ég sá eini í salnum sem
lét þetta fara í taugarnar á mér,
að minnsta kosti tók ég eftir því
að Óttar Felix klappaði dinnerspil1-
aranum lof í lófa.
Skemmtunin hófst svo með
trukki þar sem stórsöngvararnir
Ari Jónsson, Bjarni Arason, Björg-
vin Halldórsson og Pálmi Gunnars-
son báru hitann og þungann af
dagskránni. Allt eru þetta stórgóðir
söngvarar og því erfitt að gera upp
á milli þeirra, enda stóðu þeir allir
fyllilega fyrir sínu. En í fullri hrein-
skilni verð ég þó að játa, að mér
fannst Bjarni Ara á vissan hátt stela
senunni. Það er eitthvað í barkanum
á Bjarna, sem gerir rödd hans fyllri
og hljómmeiri en hinna. Lögin sem
hann söng féllu einkar vel að rödd
hans og var hann þó ekki fæddur
þegar þau voru samin. Þetta kvöld
sannfærðist ég endanlega um að
hefði Bjarni verið réttur maður, á
réttum stað og réttum tíma hefði
hann slegið í gegn á heimsvísu.
Hann sló að vísu rækilega í gegn
þetta kvöld, en hann hefur alla
burði til að ná miklu lengra. Jafn-
aldrar Bjarna, sem höfnuðu honum,
þegar hann kom fyrst fram á sjón-
arsviðið, á þeim forsendum að hann
hefði fæðst „skallapoppari“, hefðu
gott af því að fara á Hótel ísland
og hlusta þar á eitt mesta „talent“
sinnar kynslóðar.
Ari Jónsson kom líka sterkur út,
einkum í lögum Paul McCartney,
enda er hann þar á heimavelli. Og
óneitanlega yljaði það mér um
hjartarætur að heyra hann taka
„Söknuð“ eins og honum einum er
lagið. Hinir tveir féllu dálítið í
skuggann, að mér fannst, sem
kannski skrifast fremur á kostnað
lagavalsins en hæfileika þeirra, því
báðir eru þeir Björgvin og Pálmi í
hópi okkar bestu söngvara.
Ungar stúlkur, sem kalla sig
„Söngsystur“ sungu nokkur vinsæl
„kvennalög“ frá sjöunda áratugn-
um og gerðu það vel, en þar er
Regína Ósk Óskarsdóttir fremst
meðal jafningja, bráðefnileg söng-
kona sem við eigum áreiðanlega
eftir að heyra meira frá í framtíð-
inni. Stórsveit Gunnars Þórðarson-
ar, sem skipuð er úrvalsliði ís-
lenskra dægurtónlistarmanna,
brást ekki bogalistin frekar en fyrri
daginn, útsetningar liprar og vand-
aðar og hljómburður með betra
móti.
Ekki tæmandi úttekt
Þótt sýningin „Bítlaárin“ á Hótel
íslandi spanni yfír 70 lög frá sjö-
unda áratugnum er hún þó engan
veginn tæmandi úttekt á dægur-
tónlist þessa tímabils. Til að svo
megi verða þyrftu fleiri og ólíkari
söngvarar að koma þar fram en
þeir sem hér hafa verið nefndir, en
þeim fjórmenningum svipar dáiítið
hvorum til annars, sem aftur þreng-
ir óneitanlega þann lagaramma sem
sýningunni er settur.
Þarna vantar líka heilu kaflana
í lagavali áranna 1960 til 1970, til
að mynda lög frá Kinks, Hollies,
Animals, Manfred Mann, Traffic,
Cream, Jimi Hendrix, svo fátt eitt
sé nefnt og Stones-aðdáendur fá
aðeins eina lagasyrpu undir lokin,
þegar sýningunni er í raun lokið.
Þetta rýrir þó ekki skemmtanagildi
sýningarinnar að mínu mati því
umgjörð hennar er afar faglega
unnin. Sjálfsagt er líka ógjörningur
að setja upp sýningu með tæmandi
úttekt á hinni fjölskrúðugu tónlist-
arflóru sem óx og dafnaði á sjöunda
áratugnum og í ljósi þess er hér
afar vel að verki staðið. Og eitt get
ég fullyrt, eftir að hafa séð sam-
bærilegar sýningar bæði í Banda-
ríkjunum og Evrópu, að þessi stend-
ur þeim síst að baki. Hún er betri
ef eitthvað er.
Sveinn Guðjónsson