Morgunblaðið - 24.03.1996, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ _________________________________________________________________________________________SUNNUDAGUR 24. MARZ 1996 15
fyrir nema í einstök verkefni. Það er önnur
saga, en leikhúsráð hafði að tillögu Viðars
samþykkt að bæta í hópinn leikurunum Bene-
dikt Erlingssyni, Birni Inga Hilmarssyni, Kjart-
ani Guðjónssyni, Kristjáni Franklín Magnús,
Rósu Guðnýju Þórsdóttur, Maríu Ellingsen og
Þórhalli Gunnarssyni. Þá ætlaði Viðar að gera
tillögu um tvo til viðbótar, Guðlaugu Elísabetu
Ólafsdóttur og Val Frey Einarsson, daginn sem
honum var vikið úr starfí.
Af öðrum hugmyndum fyrir næsta leikár
nefnir Viðar framsækið barnaleikhús undir
stjóm Ásu Hlínar Svavarsdóttur, sem hann
hugðist koma á fót innan hússins í því skyni
að mæta þörfum yngstu kynslóðarinnar fyrir
metnaðarfullt leikhús. „Gulltáraþöll, sem frum-
sýnd verður á Listahátíð í sumar, hefði orðið
fyrsta verkefni barnaleikhússins en jafnframt
stóð til að það myndi frumsýna nýtt íslenskt
verk um næstu jól og draumurinn var að það
yrði unnið upp úr fyrsta hluta Ljóss heimsins
eftir Halldór Laxness. Undir vorið átti síðan
að verða leiksýning um fordóma, þar sem uppi-
staðan yrði atriði úr verkum á borð við Rómeó
og Júlíu eftir Shakespeare og fleiri gullkornum
heimsbókmenntanna. “
Viðar kveðst hafa haft sitthvað fleira á
pijónunum, svo sem að fá reglulega virta er-
lenda leikstjóra til liðs við Leikfélagið með það
fyrir augum að byggja upp kunnáttu í íslensku
leikhúsi. „í þessu sambandi hafði ég í huga
menn í hæsta gæðaflokki, sem hefðu eitthvað
nýtt til málanna að leggja og hafði þegar átt
viðræður við leikstjóra frá Þýskalandi, Eng-
landi, írlandi, Svíþjóð og Finnlandi, sem tóku
vel í að sækja Leikfélagið heim á næstu árum.“
Gestir frá Norðurlöndunum
Þá var gert ráð fyrir að leikhópar frá stærstu
leikhúsum höfuðborga Norðurlandanna efndu
til gestasýninga í tilefni afmælisins í Borgar-
leikhúsinu sumarið 1997. ,
Af öðru „kryddi í leikhúsið" má nefna þróun
á þeirri hliðarstarfsemi sem þar hefur farið
fram í vetur, svo sem heimsóknir grunnskóla
Reykjavíkur, samvinnu við hina ýmsu leik-
hópa, tónleikaröð LR, ýmsar óvæntar uppá-
komur og fleira. „Grunnhugmyndin var sú að
leiklistarstarfsemin yrði undir ákveðinni list-
rænni yfírsýn og þeir hópar sem kæmu inn í
húsið hefðu eitthvað annað til brunns að bera
en Leikfélagið," segir Viðar.
Verkefnaskrá Viðars var ekki samþykkt af
leikhúsráði meðan Viðar starfaði hjá LR og
verður vísast ekki samþykkt úr þessu. Viðar
kveðst þó ekki eiga von á öðru en íslensku
verkin, Ef ég væri gullfískur og Systur í synd-
inni, verði á fjölum Borgarleikhússins næsta
vetur, þrátt fyrir uppsögn hans, enda hafí þau
ekki verið unnin fyrir hann sérstaklega. Öðru
máli gegni á hinn bóginn um erlendu verkin
sem hann hafí alfarið ætlað að taka til sýn-
inga að eigin frumkvæði, til að mynda sé sýn-
ingarrétturinn á Myrkrahöfðingjanum bundinn
persónu hans. Leikhúsfíklar verða því að bíða
eftir endanlegri verkefnaskrá Leikfélags
Reykjavíkur enn um sinn.
„En jafnvel
þótt umræðan
um verkefnin
kæmist aldrei
á f lot og væri
aldrei samþykkt
af leikhúsráði
skynjaði fólk
að mjög
metnaðarfullt
leikár var í
uppsiglingu,"
segir Viðar
Eggertsson.
í forgrunnier
kertastjaki
Drakúla greifa.
annað en fjölda safaríkra kvenhlutverka. Úr
því átti önnur frumsýning leikársins á Litla
sviðinu, Forsetafrúrnar eða Die Presidentinnen
eftir Austurríkismanninn Werner Schwab, að
bæta. Fjallar það um sviptingar í samskiptum
þriggja kvenna og eru hlutverkin öll afar kreij-
andi, að sögn Viðars.
Þegar Schwab þessi féll í valinn 1994, 36
ára gamall, lágu eftir hann hátt í tuttugu leik-
rit, sem mörg hver hafa farið sem eldur í sinu
um Evrópu. „Hann fór aldrei hefðbundnar leið-
ir í verkum sínum og annað hvort hatar fólk
hann eða elskar út af lífínu. Die Presidentinn-
en er óvenjulegt verk en Leikfélagið var um
langt skeið þekkt fyrir að taka slík verk til
sýninga," segir Viðar.
Síðasta verkefnið sem Viðar bar undir leik-
húsráð var nýtt íslenskt leikrit, Systur í synd-
inni, eftir Iðunni og Kristínu Steinsdætur. Er
efni þess sótt í sannsögulega atburði sem áttu
sér stað í Reykjavík undir lok liðinnar aldar -
um sama leýti og Leikfélag Reykjavíkur var
sett á laggirnar. Viðar segir að hér sé á ferð
sérstaklega skemmtilegt leikrit með spennandi
hlutverkum og rammíslenskum karakterum.
Hafa þær Steinsdætur vérið að fullmóta verk-
ið að undanförnu en stefnt var að frumsýningu
á Stóra sviðinu vorið 1997.
Sögusögnum um að afmælisárið yrði of dýrt
í framkvæmd visar Viðar til föðurhúsanna.
„Fjárhagsáætlunin var í vinnslu og við sáum
fram á að hún yrði raunhæf. Við höfðum vil-
yrði n'kis og borgar fyrir auknu fjármagni í
tilefni afmælisársins, auk þess sem við unnum
að því að afla nýrra kostunaraðila. Einnig
höfðum við Sigrún unnið að ýmsum áætlunum
Morgunblaðið/Kristinn
við að fínna aðrar tekjuleiðir fyrir leikhúsið
sem við vorum langt komin með til að leggja
fyrir leikhúsráð. Uppfærslan á grísku harm-
leikjunum átti aukinheldur ekki að kosta meira
en uppfærslan á Hinu ljósa mani, sem þó er
engin afmælissýning. Virt listahátíð í Mið-Evr-
ópu hafði jafnframt sýnt áhuga á að leggja
fjármagn í sýningu harmleikjanna með það í
huga að hún yrði síðar sýnd á hennar vegum.
Þá var ekki gert ráð fyrir fleiri verkefnum en
verið hafa undanfarin ár.“
Framsækið barnaleikhús
Eins og fram hefur komið hugðist Viðar
stokka leikarahóp Leikfélagsins upp, meðal
annars með hliðsjón af þessum verkefnum.
Taldi hann óráðlegt að gera fasta samninga
við fólk sem hann sá ekki fram á að hafa not
Varúð,
hættu-
legar
teikningar
JULIAN Beever málar á gang-
stéttir og býr yfir miklum
blekkingamætti. Beever hófst
handa við leikbrúðusýningar á
götum úti eftir að hann lauk
listnámi í Leeds, en götumálar-
ar vöktu ætið athygli hans og
dag einn ákvað hann að athuga
hvort hann gæti ekki gert bet-
ur. Nú ferðast hann um Evrópu
á sumrin og málar á gangstéttir.
Myndir, sem blekkja augað,
eru hans uppáhald, en yfirleitt
hefur blekkinginn aðeins áhrif
ef horft er úr ákveðinni átt.
Hann segir að einfaldar teikn-
ingar vekji mesta hrifningu. Nú
orðið sé hins vegar svo mikið
um fótgangandi vegfarendur að
erfitt sé að finna góða staði til
að stunda þessa list. Hann er
allt að fjóra daga að vinna að
i einu verki og segir að um þriðj-
ungur verkanna verði skemmd-
| arvörgum að bráð.
Fiölbrautaskólinn í Breiðholti 20 ára
Fjölbrautaskólinn í Breiðholti hóf starfsemi sína árið 1975 og
innrituðust þá 227 nemendur. Nú stunda um 1500 nemendur
nám í dagskóla á sjö sviðum. Kvöldskóli FB var settur á stofh
árið 1981 og innrituðust þá 220 nemendur. Nú stunda um 800
nemendur nám í skólanum.
í dag verður Opið hús í Fjölbrautaskólanum í
Breiðholti frá kl. 13.00-18.00.
Allir velunnarar skólans eru hvattir til að skoða elsta og stærsta
fjölbrautaskóla landsins.