Morgunblaðið - 24.03.1996, Blaðsíða 14

14 B SUNNUDAGUR 24. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTÓNLIST
Þéttofið
hugmyndanet
ÞAÐ ER besta merki um hvert stefnir í tónlistarþroska
þegar menn hætta að geta fylgst með, þegar þeim finnst
allt sem komið hefur út frá þeirra gelgjuskeiði ieiðinlegt
torf. Ungmenni sem sátu undir ákúrum foreldra sinna um
hve rokkið væri heimskulegt og innantómt grípa til gömlu
frasanna þegar lýsa á því sem ungt fólk hlustar á í dag;
jungle, techno, rapp, house og óteijandi fleiri tegundir
danstónlistar. Þrátt fyrir þá þröngsýni koma öðru hvoru
fram sveitir sem bijóta niður fordóma og flestir geta sam-
einast um. Plata Underworld Dubnobasswithmyheadman
var slík plata, því ekki var nóg með að ungmenni tóku
henni vel, heldur hreinsaðist myglan úr eyrunum á mörgum
rokkaranum. Fyrir skemmstu kom út önnur plata Underw-
orld, Second Toughest in the Infants.
Margir muna heimsókn
Underworld hingað til
lands þegar sveitin lék með
Björk Guð-
mundsdótt-
ur á Lista-
hátíð í
Reykjavík
fyrir tveim-
ur árum. Þá
var fyrsta
breiðskifa
sveitarinn-
ar umtöluð meðal tónlistará-
hugamanna og mörgum þótti
hún marka vatnaskil f dans-
tóniistinni, sem hlyti að
stefna í átt að mistri og
mæðu. Platan var áberandi
í vali tóniistarblaða víða um
heim, víða vaiin pata ársins,
en Underworid-liðar hurfu
síðan sjónum; fóru að hljóð-
blanda, semja og eyða gróð-
anum af fyrstu plötunni og
ýmsum hliðarverkefnum,
eins og grafískri hönnun og
kvikmynda- og auglýsinga-
gerð. Fyrir skemmstu kom
svo út önnur breiðskífa sem
áður er getið og fékk frá-
bæra dóma.
Underworld rekur rætur
til nýrómantískrar popprokk-
sveitar sem hét Freur og
naut nokkurrar hylli fyrir
rúmum áratug. Sú lognaðist
útaf um leið og reyndi á sam-
stöðuna þegar á móti blés
og úr varð Underworld. Eftir
nokkra eyðimerkurgöngu
kynntust leiðtogar sveitar-
innar, Karl og Rick, ungum
plötusnúð, Darrel Emerson,
sem kynnti fyrir þeim nýja
gerð tónlistar og nýjar leiðir.
Frá fýrstu smáskífunni mátti
glöggt heyra að þar fór eng-
in venjuleg danssveit, þvf
Karl og Rick nýttu sér ýmis-
iegar hugmyndir úr rokkinu
til að sveigja tónlistina til og
frá með dyggri aðstoð Emer-
sons, sem er einn eftirsótt-
asti plötusnúður Bretlands,
aukinheldur sem nýróman-
tískur drungi hæfði mjög vel
klifunarkenndri tónlistinni.
Underworld naut þegar
mikillar virðingar í tónlistar-
heiminum, meðal annars
fékk Björk Guðmundsdóttir
sveitina til að endurhljóð-
blanda fyrir sig, og fyrstu
breiðskífunnar var beðið með
mikilli eftirvæntingu. Hún
seldist og vel, eins og áður
er getið, og ruddi nýjar
brautir. Á plötunni nýju eru
Underworld-liðar enn að feta
nýjar brautir, víða með vfsun
í það sem eitt sinn kallaðist
framsækið rokk. Síðan
Dubnobasswithmyheadman
kom út hefur meira gerst i
danstónlistinni en gott er að
telja upp, þar líklega merk-
ast junglebyltingin, eða bass
’n drum, eins og töffararnir
vilja kalla það, og flest ómar
á plötunni, án þess þó kalla
megi það sölumennsku. Einn
helsti kostur plötunnar er lík-
lega að ekkert eimir eftir af
Freur technorokki, en í þess
stað er komið þéttofið hug-
myndanet sem leyst er sam-
an með sérkennilegum
klippitextum Karls. Eins og
málum er háttað er tónlistin
lítil aukabúgrein Underworld
og fyrir vikið gera þeir bara
það sem þá langar. Þannig
tónlist er skemmtilegast að
heýra.
MHRÓARSKELDUHÁ-
TÍÐIN tekur nú óðast á
sig mynd, þó enn eigi eftir
að skýra frá þorra hljóm-
sveita. Meðal þeirra sem
þar koma fram eru Björk,
David Bowie, Red Hot
Chili Peppers, Garbage,
Sex Pistols, Frank Black,
Chumbawamba, The
Fall, Pop Will Eat Itself,
Tindersticks, Pulp,
Pretty Maids, The Amps,
Ash, Edwyn Collins,
Flaming Lips og Heather
Nova. Fleiri nöfn hafa
heyrst, þar á meðal Black
Grape og Underworld.
MFYRIR skemmstu var
hér á ferð lið útsendara
erlendra útgáfufyrirtækja
þeirra erinda að sjá hljóm-
sveitina Unun leika á tón-
leikum. Þeir vilja sjá meira
og því er sveitin á förum
til Lundúna og leikur þar
á kynningartónleikum.
Unun fer utan á þriðju-
dagskvöld, leikur á mið-
vikudag og snýr heim dag-
inn eftir.
eftir Árna
Matthíasson
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Dauðahafseplið.
POTTÞÉTT útgáfuröðin er
þannig skipulögð að helstu
útgáfur landsins, Spor og
Skífan, skiptast á að gefa
út plötur í röðinni. Um þess-
ar mundir kemur út Pottþétt
3 sem Skífan gefur út.
Aðal Pottþétt-raðarinnar
er vinsæl ný lög og
þannig er á Pottþétt 3 legíó
laga sem notið hafa hylli
undanfarnar vikur, til að
mynda Spaceman Babylon
Zoo, Sick and Tired Cardig-
ans, Disco 2000 Pulp, Queer
Garbage, One of Us Joan
Osbome, How Deep is Your
Love Take That, Got Myself
Together Bucketheads, I Got
5 On it Da Luniz, Release
The Pressure Leftfield og
We’ve Got it Goin’ On Backs-
treet Boys. Inn á milli eru
svo jaínan islensk lög, ekki
nema eitt alíslenskt að þessu
sinni, en tvær íslenskaðar
útgáfur á erlendum lögum.
SSSól á glænýtt lag, tekið
upp í febrúar, Hættulegt,
Vinir vors og blóma taka
negrasálminn Ó, Ijúfa líf og
poppa upp og Valgerður
Guðnadóttir syngur Minning
úr Köttum Andrews Lloyds
Webbers, sem Verzlunar-
skólinn setti upp í vetur.
POPPPRESSAN vill oft láta sem svo að hljómsveitir
spretti alskapaðar fram, slái í gegn með fyrstu tónunum
og verði heimsfrægar nánast áður en þær ná að senda
frá sér plötu. Reyndin er aftur á móti sú að fyrir hveija
Oasis sem slær í gegn nokkurra mánaða
gömul er grúi sveita eins og Bluetones,
bjartasta von breska poppsins um þessar
mundir.
Fáir hafa heyrt um Blue-
tones, sem breskir
gagnrýnendur halda ekki
vatni yfir um þessar mund-
ir, en þó hófu liðsmenn
hennar æfíngar og laga-
smíðar fyrir rúmum fimm
árum. Þeir létu reyndar lít-
ið á sér kræla fyrstu árin,
léku á nokkrum tónleikum
á ári, og það var ekki fyrr
en síðla árs 1993 að útgáf-
ur sperrtu eyrun Eftr
grimman slag um sveitina
hóf hún upptökur á sinni
fyrstu breiðskífu og á síð-
asta ári komu svo út fyrstu
smáskífurnar á vegum
A&M.
Ólíkt Oasis er tónlist
Bluetones úr smiðju allra
sveitarmanna, sem þeir
segja gera sveitina sterkari
og samhentari. Gagnrýn-
endur hafa tekið fyrstu
breiðskífunni, Expecting to
Fly, afskaplega vel, segja
hana klassíska rokkskífu
sem minni á fyrstu skref
Stone Roses, og allir spá
því að næsta stórsveit í
bresku poppi verði Blueto-
nes.
Bjartasta
vonin
Dagrétt
rokk
DEAD Sea Apple hefur haft hægt um sig undanfarið; ver-
ið að móta tónlist sína, dagrétta hana, og hyggst koma
fram með nýja hljóma þegar líður á sumarið. I vikunni fer
sveitin í hljóðver að taka upp þar breiðskífu sem hún hyggst
gefa út í sumar og fylgja vel eftir með tónleikum hér á
landi og erlendis.
Dead Sea Apple er fjögura
ára sveit en hefur lítið
gefið út, reyndar ekki nema
eitt lag, þó vilji hafi verið til
að senda frá sér mun meira.
Liðsmenn sveitarinnar segja
að þeir séu með bunka af
lögum til að velja úr, þeir
hafi byijað á að taka upp
mikið af prufum og vaiið síð-
an úr það sem verður á plöt-
unni. „Þetta verður líklega
tólf laga plata,“ segja þeir,
„en það var erfitt að velja
úr lögunum og það er það
mikið eftir að það verður
skammt í næstu plötu þar á
eftir."
Þeir félagar segjast gefa
sér góðan tíma til að taka
upp, þeir hafi undirbúið sig
af kostgæfni og séu ekkert
að flýta sér. Sum laganna
eru frá fyrstu árum sveitar-
innar, en allmikið breytt í
takt við það sem sveitin er
að fást við um þessar mund-
ir. „Við erum að feta okkur
í átt að því sem er að gerast
í heiminum í dag, leikum
dagrétt rokk. Svo verður
bara að koma í Ijós hvernig
fólk tekur þessu, en það verð-
ur að segjast eins og er að
markaðurinn hér heima er
ekki stór og því stefnum við
lengra; okkur langar að fara
um Norðurlönd í sumar og
reyna að spila fyrir nýja
áheyrendur. Við erum nógu
jarðbundir til að standa bara
í þessu sjálfir, en við stefnum
líka á mikið tónleikahald
heima í sumar.“