Morgunblaðið - 31.03.1996, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR31. MARZ 1996 37
sitt og undir það búinn að deyja.
Kannski var styrkur hans svo mik-
ill að mér fannst eins og hann hlyti
ávallt að hafa betur í baráttunni
um lífið. Eitt er víst að sjálfum
finnst mér heimurinn miklu hættu-
legri nú þegar hann hefur unnið á
afa mínum. En ég bý að því sem
hann kenndi mér og líklega hefði
hann bara hlegið góðlátlega að
mér ef ég hefði borið slíkar vanga-
veltur upp við hann. Fyrir honum
var ekkert sjálfgefið, ekkert unnið
án baráttu, en honum þótti líka
fásinna að gráta það sem gert er
eða sætta sig ekki við það sem
ekki varð umflúið.
Jón Proppé.
„Nú eru þau bæði farin upp til
guðs Jón afi og Maríanna amma".
Þetta voru orðin sem dætur mínar
sögðu með hryggðarsvip þegar
þær heyrðu að Jón væri dáinn. Jón
og Maríanna voru vinafólk foreldra
minna en við Elsa dóttir þeirra
erum æskuvinkonur. Því langar
mig að minnast þeirra örlítið.
Fyrst kemur Suðurgatan upp í
huga minn en þar ólumst við upp
vinkonurnar. Sérstaklega er mér
minnisstætt hversu annt þeim Jóni
og Maríönnu var um okkur. Jón
var á sjó þegar við vorum litlar
og man ég eftir þeim jólum þegar
dyrnar á Suðurgötu 77 opnuðust
og ég sá stóra hönd sem sveiflaði
dúkkuvagni inn fyrir, þá hafði Jón
verið að koma úr sölutúr frá Þýska-
landi og keypt fyrir foreldra mína
dúkkuvagn og auðvitað fékk Elsa
eins. Við stöllurnar spásseruðum
svo um allt með þessa gersemi.
Deta systir Elsu tók okkur oft með
á skátafundi á fína bílnum þeirra
Jóns og Maríönnu og það þótti
okkur hið mesta sport, því við litum
upp til stóru systur og hún var
mjög natin við okkur. I dag erum
við Elsa giftar bræðrum og erum
mjög nánar.
Elsa sagði við mig einn
morgunin: „Lastu greinina í Morg-
unblaðinu í gær?“ Greinin hafði
farið fram hjá mér en þá hafði
Jón hringt í Elsu dóttur sína og
sagt henni frá að það væri viðtal
við Hafstein manninn min.n í
Morgunblaðinu. Þarna var Jóni
rétt lýst því hann var alltaf með
hugann við sjóinn, því efst við
fyrirsögnina í blaðinu var mynd
af stórum línubát. Jón fylgdist
alla tíð vel með öllu sem var að
gerast bæði á sjó og landi. Jón
var vélstjóri, kunni aldeilis vel til
verka, smíðaði og duddaði við
sumarbústað þeirra hjóna á Þing-
völlum, meðan Maríanna hlúði að
garði og blómum og fór hún oft
niður að vatni til að veiða í mat-
inn. Það var alltaf gaman að koma
austur að Þingvöllum, þar var
mjög fallegt og snyrtilegt, og ef
við komum þá var það ekki tekið
í mál að við færum fyrr en við
höfðum fengið kaffi og með því
eða splunkunýja murtu úr vatninu.
Mér er það mjög minnisstætt er
ég fór austur í júní, þá tóku túlíp-
Bhknastufa
Friðjmm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík • Sími 553 1099
Öpið öll kvöld
til kl. 22 - cinnig um helgar.
Skreytingar fyrír öll tilefni.
MINNINGAR
anarnir á móti mér með opnum
krónum, kyrrðin var dásamleg og
það var eins og að ganga inn á
gamla heimili Maríönnu og Jóns
en þá voru þau flutt á Hrafnistu
og höfðu því flutt marga hluti af
gamla heimilinu austur í sumarbú-
stað.
Nú eru Maríanna og Jón saman
og farin í annan heim þar sem
þeim er ætlað annað hlutverk. Ég
trúi að þau fylgist með okkur og
verndi. Minning um gott fólk lifir
ávallt í hjarta mínu, guð blessi
minningu þeirra.
Elsku Elsa, Finnbogi, Deta, Óli,
börn og barnabörn, ég og fjöl-
skylda mín vottum okkar dýpstu
samúð.
Birna Þórhallsdóttir.
Þótt kveðji vinur einn og einn
og aðrir týnist mér,
ég á þann vin, sem ekki bregst
og aldrei burtu fer.
Þó styttist dagur daprist ljós
og dimmi meir og meir,
ég þekki ljós, sem logar skært,
það ljos, er aldrei deyr.
í gegnum líf, í gegnum hel
er Guð mitt skjól og hlíf,
þótt bregðist, glatist annað allt,
hann er mitt sanna líf.
(Margr. Jónsd.)
Elsku vinur, hafðu þökk fyrir
allar yndislegu stundirnar. Ég bið
algóðan Guð að vera með dætrum
þínum, systkinum og fjölskyldum
þeirra um ókomna tíð.
Guðlaug P. Wíum.
Vinur okkar Jón Björnsson er
látinn. Þessi einstaki ljúflingur
fékk hvíldina föstudaginn 22. mars
sl. Leiðir foreldra okkar og Jóns
Björnssonar lágu fyrst saman í
Vestmannaeyjum í upphafi seinni
heimsstyijaldarinnar. Þeir voru
saman til sjós, faðir okkar og Jón.
Þessi á milli, í landlegum og ef
vinna var í landi, var Jón heima-
gangur hjá foreldrum okkar. Þegar
við fórum að muna fyrst eftir okk-
ur þá er hann sem fastur punktur
í þeirri minningu. Hugsanlega höf-
um við litið á hann sem frænda,
en þegar hann giftist Mariu
frænku, sem var systir móður okk-
ar, þá var kominn nýr tónn í þenn-
an samhljóm, en sterkari og Jón
okkur enn kærari. Þegar Maria
frænka dó árið 1991 hefði hann
viljað vera henni samferða. En
enginn veit sinn lokadag. Það eitt
vitum við, að hann kemur, en hve-
nær, það er spurningin. En þeirri
spurningu hefur verið svarað fyrir
vin okkar Jón Björnsson, kallið er
komið, kveðjustundin runnin upp.
Og þá vakna ávallt þessar sömu
spurningar og hugsanir um sam-
veruna við hinn látna vin hjá þeim
sem éftir lifa.
Á þessari kveðjustund viljum við
þakka Jóni Björnssyni fyrir ára-
tuga vináttu við okkur systkinin
og foreldra okkar. Ekki hvað síst
nú hin síðari ár er faðir okkar var
orðinn vistmaður á Hrafnistu í
Hafnarfirði, en þar var Jón búsett-
ur sl. 10 ár. Þar sáum við enn
þessa djúpu vináttu og tryggð sem
hefur eflst þeirra í milli, en kom
svo vel í ljós er Jón leiddi þennan
vin sinn og jafnaldra eftir göngum
Hrafnistu þegar hann þurfti slíkrar
aðstoðar við. Fyrir þetta og alla
hans hlýju í okkar garð viljum við
þakka. Og biðjum hinn hæsta höf-
uðsmið að halda máttugri hönd
sinni yfir ættmennum hans öllum.
„Óttumst ekki dauðann, því
hvað er að deyja annað en að
standa nakinn í blænum og hverfa
inn í sólskinið. Og hvað er að
hætta að draga andann annað en
að frelsa hann frá friðlausum öld-
um lífsins, svo hann geti risið upp
í mætti sínum og ófjötraður leitað
á fund Guðs síns. Áðeins sá sem
drekkur af vatni þagnarinnar mun
þekkja hinn volduga söng. Og þeg-
ar þú hefur náð ævitindinum, þá
fyrst munt þú hefja fjallgönguna.“
(Úr Spámanninum).
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,-
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Við biðjum algóðan Guð að
blessa og styrkja frænkur okkar,
Elsu og Pétrúnu, og fjölskyldur
þeirra, systkini og frændfólk Jóns
Björnssonar.
Elín G. Magnúsdóttir,
Svanhvít Magnúsdóttir,
Ragnar S. Magnússon.
hÓLl
FASTEIGNASALA
® 5510090
- HÓLL
af lífi og sál
Krummahólar.
Gullfalleg 56 fm 2ja herb. íbúð á 4.
haeð í góðu lyftuhúsi. Fagurt útsýni.
Lokað bílskýli fylgir. Áhv. góð lán 3,9
millj. Verð 5,5 millj. Útb. 1,6 millj.
Þessi er góð fyrir þig! 2799.
Útsýnishæð við Austurbrún
Á þessum eftirsótta stað bjóðum
við nú afar vel skipulagða og
skemmtilega 120 fm efri sérhæð.
Eignin hefur uppá að bjóða hreint
frábært útsýni. Skiptist í rúmg.
og bjarta stofu og 4 svefnherb.
Laus strax. Aldeilis sanngjarnt
verð 8,9 millj. 7707.
Opið allar helgar
Hjá Gks hf. færðu eldhús- og kaffistofu-
húsgögnin sem þú leitar áð:;. Úrvalið af
borðum og stólum er mikið. ÁÚk þess sérsmíðum
við húsgögn eftir óskum viðskiptaviria,
Hönnuður Mocca stóla: Pétur B. Lútherssop FHI
Smiðjuvegi 2 .Kópavogi
Húsbyggjendur & verktakar:
BYKO
Enn á ný hefur BYKO
tekist að lækka bygginga-
kostnað með varanlegri
verðlækkun á bygginga-
timbri. Verð er núna allt
að 20% lægra!
BYKO byggir með þér