Morgunblaðið - 21.04.1996, Blaðsíða 34

34 SUNNUDAGUR 21. APRÍL 1996
MORGUNBLAÐIÐ
BJÖRN
PÁLSSON
+ Björn Pálsson
fæddist á Snær-
ingsstöðum í
Svínadal í Austur-
Húnavatnssýslu 25.
febrúar 1905. Hann
lést. á sjúkrahúsinu
á Blönduósi 11.
apríl síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Blönduóskirkju
20. apríl.
Björn á Löngumýri
er allur, en minning um
sérstæðan mann lifir, enda varð
hann þjóðsagnapersóna í lifandi lffi.
Haustið 1974 komu til mín ungir
framsóknarmenn til þess að ræða
á hvem hátt við ættum að efla
Samband ungra framsóknarmanna,
sem þá var í nokkurri lægð. Að
okkar fundi loknum og liðið nær
miðnætti þótti að ungra manna
hætti nauðsynlegt að gera eitthvað
fleira skemmtilegt bg einhver stakk
upp á að heimsækja Björn á Löngu-
mýri. Hann hafði látið af þing-
mennsku um vorið og sat nú heima
á sínu óðali. Þá Bjöm kom til dyra
sagði ég að hér væm með mér
nokkrir strákar að sunnan, sem
þætti pólitíkin og borgarlífið svo
sviplaust eftir að hann hvarf af
þingi að þeir væru komnir norður
í Húnaþing til andlegrar upplyfting-
ar. Slíkur inngangur spillti ekki
fyrir höfðinglegum móttökum og
sagði Björn margt skemmtilegt þá
nótt.
Bjöm Pálsson setti svip á sína
samtíð. Það var ekki
hans háttur að -fara
troðnar slóðir, en hann
gat hrifið fólk með sér
og aldrei naut hann sín
betur en vikurnar fyrir
kosningar. Það var
hans tími og árangur
hans oft með ólíkind-
um. Jafnan var hann
skemmtilegur á fund-
um og mannamótum
og um pólitík talaði
hann á sinn hátt,
hvernig sem samheij-
__________um líkaði. Hann var
mikill Húnvetningur,
af Guðlaugsstaðakyni, og vissi ætíð
að hann hafði á réttu að standa.
Björn var kjörinn á Alþingi vorið
1959 sem þingmaður Austur-Hún-
vetninga og í haustkosningum það
haust eftir kjördæmabreytinguna
skipaði hann þriðja sætið á lista
framsóknarmanna í Norðurlands-
kjördæmi vestra, næst á eftir Skúla
Guðmundssyni og Ólafi Jóhannes-
syni. Náðu þeir þrír ætíð kjöri með-
an listinn var skipaður á þann hátt.
Björn sat á þingi til vors 1974 þeg-
ar hann ákvað að draga sig í hlé.
Fyrir hönd framsóknarmanna í
Norðurlandskjördæmi vestra vil ég
þakka Birni á Löngumýri fyrir hans
þátt í að efia flokkinn og vinna
mörgum málum brautargengi til
hags fyrir kjördæmið. Eftirlifandi
konu hans og afkomendum sendi
ég samúðarkveðjur.
F.h. Kjördæmissambands fram-
sóknarmanna á Norðurlandi vestra,
Magnús Ólafsson form.
t
Við þökkum af alhug samúð og vináttu sem okkur var sýnd við
andlát og útför elskulegs föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
KARLS OLUFS BANG,
Dalbraut 27,
Reykjavík.
Erling Bang,
Guðmundur Bang,
Axel Erlingsson,
Kari Ólafur Erlingsson,
Gunnar Örn Erlingsson,
Guðríður Emmý Bang,
Þórey Bang,
Arna Gerður Bang.
Dagný Karlsdóttir,
Gerður Guðjónsdóttir,
Erling Páll Karlsson,
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og vináttu við
andlát og útför móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
PETRU ÁSMUNDSDÓTTUR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir fyrir góða umönnun
sendum við starfsfólki 4-b, Hrafnistu,
Hafnarfirði.
Margrét Arnórsdóttir, Árni Gunnarsson,
Emma Arnórsdóttir
og barnabörn.
t
Einlægar þakkir til allra fyrir auðsýnda
samúð og vinarhug vegna fráfalls og
útfarar ástkærs sonar okkar, bróður,
barnabarns og mágs,
HJALTA GUÐJÓNSSONAR,
Suðurhólum 2,
Reykjavfk.
Sérstakar þakkir til björgunar- og hjálp-
arsveita.
Guð blessi ykkur öll.
Guðjón Sigurbergsson, Dagmar Svala Runólfsdóttir,
Rúnar Ingi Guðjónsson, Maria Guðmundsdóttir,
Ómar Guðjónsson,
Runólfur Dagbjartsson,
Sigurberg Bogason, Kristfn Guðjónsdóttir.
MINNINGAR
Björn á Löngumýri er nú burt
kallaður af þessum heimi eftir meira
en níu áratuga dvöl. „Ég hef lifað
mér til gamans", nefndi hann ævi-
sögu sína. En jafnframt því að lifa
sér til gamans, vann hann þjóð
sinni, héraði og sveit, margt gagn-
legt verkið og lætur eftir sig tíu
börn, fjölda barnabarna, stórbýli og
auð §ár. En vel getur það verið að
þess verði lengst minnst að hann
gerði mannlífið litríkara og
skemmtilegra í landi voru á hérvist-
ardögum sínum og hafði áreiðan-
lega oft býsna sterk áhrif á viðhorf
og lífssýn samferðafólks. Lengi enn
munu mehn setjast niður með bók
hans, þingræður eða blaðagreinar
í hönd og njóta skemmtandi og
hressilegs félagsskapar þessa sér-
stæða manns. Ef hann verður í
Himnaríki eða Valhöll eða einhvers
staðar þar sem fjölmennt er nú í
kvöld, þá mun hann áreiðanlega
setjast niður með hóp í kringum
sig, segja skemmtisögur um fortíð,
nútíð og framtíð, sér og öðrum til
gamans og leiðsagnar. Dvöl fær
hann örugglega á hvorum staðnum
sem er, ef þeir fyrirfínnast, því
hann trúði bæði á Óðin og Krist,
• auk þess að trúa á mátt sinn og
megin og möguleika mannskepn-
unnar hér á jörð.
Engum manni hefi ég kynnst sem
komist hafí nær því en Björn að
hugsa iðulega eftir sömu brautum
og Egill Skallagrímsson gerði, ef
trúa má sögu hans. Þar á meðal í
því að geta aldrei verið til friðs og
setið langdvölum um kyrrt, þurfa
alltaf að brjótast í einhveiju nýju
og steypa sér í vandræði, báðir stað-
fastir í þeirri vissu að þeir mundu
fagna sigri í nýjum orustum.
Það var eðli Björns Pálssonar að
vilja njóta krafta sinna og efla þá.
Hann var hamingjumaður að því
leyti að til þess fékk hann sannar-
lega tækifæri. Hann var metnaðar-
fullur og stórhuga og valdi sér við-
fangsefnin eftir því. Hann var af
þeirri einu kynslóð íslenskra bænda,
í fortíð, nútíð og líklega framtíð,
að landnámsmönnum og fyrstu niðj-
um þeirra frátöldum, sem hlotnaðist
sá fágæti munaður að geta unnið
nær tálmunarlaust að uppbyggingu
og framkvæmdum, í þeirri trú að
því stærra og betur sem væri búið
því betra. Stóra stökkið fram á við,
sem þeir væru að taka, væri aðeins
fyrsta skrefið. Útgerð sína stundaði
hann áður en kvótinn kom. Hann
var af þeirri kynslóð Islenskra
stjórnmálamanna, sem lifði það í
æsku að fagna fullveldi landsins,
lýðveldi á manndómsárum og koma
að verki í stjómmálastarfi við upp-
byggingu efnahags- og atvinnulífs
meðan þessir áfangar voru enn í
hugum manna hornsteinar gróandi
þjóðlífs, varla farið að minnast á
að besta leiðin til að varðveita sjálf-
stæði þjóðarinnar væri að afsala
hluta hins stjórnskipulega fullveld-
is.
Er Björn kom á Alþingi hafði
hann rætur bóndans, reynslu út-
gerðarmannsins og svipaða lífssýn
og þorri þeirra héraðsmanna úr
byggðum Húnaþings og síðar
Skagafjarðar og Sigluíjarðar er fólu
honum þingmannsstarfíð. Karlinn
stóð því fastur fyrir og taldi sig
sjaldan bráðvanta leiðsögn um af-
stöðu eða frumkvæði.
Það var öðrum þræði vandi
Björns og óhagur, að lengst af þing-
tíma hans var flokkur hans í stjórn-
arandstöðu. Hann kom mun færru
fram fyrir vikið. En að hinu leytinu
var þessi aðstaða honum hið mesta
happ. Hann gat sagt og gert ná-
kvæmlega það sem honum sýndist,
haft sín áhrif með gagnrýni og
skarplegum tillögum um betri leið-
ir. Forsjá annarra og flokksagi
hentaði honum ekki. Hann varð
annað hvort að vera í forystusveit
flokks í ríkisstjórn eða hafa fijálst
spil I flokki í stjómarandstöðu. En
ÞÓRA SIGURLAUG
SIG URGEIRSDÓTTIR
+ Þóra Sigurlaug
Sigurgeirsdótt-
ir fæddist á Hryggj-
um í Gönguskörð-
um i Skagafirði 23.
september 1903.
Hún lést á Sjúkra-
húsinu á Húsavík
31. mars síðastlið-
inn. Foreldrar Þóru
voru Hannina Guð-
björg Hannesdóttir
og Sigurgeir Jóns-
son. Þóra giftist
29.12. 1929 Flosa
Sigurðssyni, f. 7.11.
1904, d. 16.4. 1979.
Þau eignuðust fimm börn og
tóku tvö í fóstur, þau eru Sig-
urður Gunnar, giftur Þórunni
Þorsteinsdóttur, búsett á Akur-
eyri og eiga fjögur börn; Þóra
Kristín, gift Gunnari Svan
Ilafdal, búsett á Hrafnsstöðum
og eiga fimm börn;
Hrafnhildur, maki
Björn Sigurðsson,
búsett á Akureyri;
Guðrún, maki Sig-
urður Salomon Sig-
urðsson, búsett á
Húsavík, þau eiga
þijú börn; Jónína
Hanna, maki Ey-
mundur Magnús-
son, búsett í Kópa-
vogi, þau eiga tvö
börn. Fósturbörnin
eru Hallfríður Ingi-
björg, gift Erni
Jenssyni, búsett á
Húsavík, þau eiga fimm börn;
og Sigríður, gift Aðalgeiri 01-
geirssyni, búsett í Hafnarfirði,
þau eiga fjögur börn.
Útför Þóru fór fram frá Þór-
oddsstöðum í S-Þing. 13. apríl
síðastliðinn.
Elsku amma Þóra. Það er komið
að kveðjustund, og okkur nöfnurn-
ar þínar langar til að skrifa þér
nokkur kveðjuorð. Efst í huga okk-
|
1
s
I
I
I
5
Fersk blóm og
skreytingar
við öll tœkifœri
Opið til kl.10 öll kvöld
Persónuleg þjónusta
Fákafeni 11, sími 568 9120

r
ar er þakklæti til þín, þú varst
okkur alltaf svo góð.
Hugur okkar leitar til bamæsku
okkar þar sem þú og afi Flosi átt-
uð svo stóran sess í lífi okkar.
Aldrei áttum við ferð í bæinn, að
við gætum sleppt því að koma við
í Sóla til ykkar afa og þar var sko
aldrei komið að tómum kofunum,
því að gestrisni ykkar var rómuð
um allar sveitir og þar gat að líta
nýtt andlit í hverri ferð;
Alltaf varstu að baka eitthvað
gott handa okkur og alltaf gátum
við fengum hlýtt og þétt faðmlag
hvenær sem var.
CrfiscJrykkjur
d
VeiUngohú/ið
GAPi-mn
Sími 555-4477
miðað við hina síðarnefndu aðstöðu,
þá hygg ég að fáum hefði tekist
betur en Birni að fá andstæðingana
til þess að hjálpa sér við að koma
góðum málum fram. Hann var ótrú-
lega vinsæll á þingi og hafði gaman
af því þegar þingfréttaritarar kusu
hann einhveiju sinni skemmtileg-
asta þingmanninn. Hann gat að
sjálfsögðu ekki á sér setið þegar
hann sagði frá þessari kosningu að
nefna það stundum í leiðinni hver
hefði verið kosinn leiðinlegasti þing-
maðurinn.
Líkt og Egill, eftir að hann hætti
í víking, sat Björn á friðstóli í meira
en tvo áratugi að búi sínu eftir að
hann hætti á Alþingi. Hvorugum
var auðvelt að hætta, og svo hefur
víst fleirum farið. Báðir höfðu bú-
skap og málaferli sér til dundurs
og minningamar um svaðilfarir á
löngu lífshlaupi, sem Egill sagði frá
svo geymdist í hugum manna og
niðji hans skráði. Björn skráði sjálf-
ur og lét skrá sína sögu, og skemmti
sér við það að hún varð söluhæst
bóka við útgáfu og jafnan síðan
töluvert seld. í þeirri bók er að fínna
kveðjur Björns að leiðarlokum, og
það mat á langri vegferð, er þegar
kemur fram í nafni bókarinnar.
Þau Löngumýrarhjón gerðu sér
stundum sér til dægrastyttingar að
metast og karpa, þ.á m. um það,
hvorir væru fremri, einkum að gáf-
um, Húnvetningar eða Þingeyingar,
og hélt þá hvort sínu upprunahér-
aði fram. Einhvern tíma spurði ég
Bjöm að því, hvers héraðs menn
hann vildi helst eiga félagsskap við
og yndi sér best með. Svarið kom
mér ekki á óvart: Skagfirðingum.
En hvaða einkunn gefur þú Hún-
vetningum, svona þegar á heildina
er litið, spurði ég. Þeir reyndust
mér vel, var svarið. Björn á Löngu-
mýri kvaddi samferðamenn sína
með hlýjum hug og sáttur við þessa
níu áratugi.
Már Pétursson.
Hlátur þinn yljaði mörgum um
hjartarætur, og brosið þitt þurrk-
aði burt öll leiðindi. Þú varst ljós
í lífí svo margra, elsku amma, og
ekki síst mæðra okkar, Höllu og
Diddu, sem þú tókst að þér korn-
ungar og elskaðir þær ekki minna
en þín eigin böm.
Oeigingirni þín var mörgum til
láns og ekki síst okkur barnabörn-
um þínum, þú varst okkur Þórun-
um þínum sú besta amma sem við
gátum eignast.
Nú er hlátur þinn þagnaður en
ljóðin þín og minning lifa um eilífð.
Hvíl þú í friði, elsku amma.
Okkur langar til að enda þetta á
ljóðinu um heimahagana þar sem
hugur þinn leitaði alltaf aftur.
Allt er kært, sem augað fyrrum leit
enn er gott að llta þennan reit,
brekkan frið með beijalaut og skjól
og bæ, sem stendur þar á iápm hól.
Laut og bali, hllð og hjalli hver,
er hugljúf mynd, sem aldrei gleymist mér
og þar, sem áður léku lítil böm
svo lyndisglöð, en stundum ærslagjöm.
Þangað heim minn hugur leitar þrátt
þar hef ég mína sorg og gleði átt,
og þó að leiðin lægi heimanað
þá hljómar minriing björt um þennan stað.
(Þóra Sigurg.)
Börnum og barnabörnum og
öðrum aðstandendum vottum við
samúð okkar. Guð styrki ykkur öll.
Þínar ömmustelpur,
Þóra Guðbjörg og
Þóra Ragnheiður.
Handrit afmælis- og minningargreina
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski-
legt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra
ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár.
Ritvinnslukerfin Word og Wordperfect eru
einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má
greinar til blaðsins á netfang þess
Mbl(a)centrum.is en nánari upplýsingar
þar um má lesa á heimaslðum. Það eru
vinsamleg tilmæli að lengd greina fari
ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallfnu-
bil og hæfilega linuleng — eða 2.200 slög.
Höfundar eru'beðnir að hafa skírnarnöfn
sfn en ekki stuttnefni undir.greinunum.