Morgunblaðið - 28.04.1996, Page 23

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 28. APRÍL 1996 23
Ahugi eykst
á fornsögum
óánægju, þannig að nú hefur
verið reynt að breyta áhersl-
unum þar,“ sagði Sigurður.
„Já, kennarinn las bara upp
úr bókinni en við sátum og
hlustuðum og svo fór maður
að hugsa um eitthvað allt ann-
að,“ bætti Kristín við. „Við
lærum tvímælalaust meira á
því að gera verkefni sem eru
gerð skemmtileg eins og Is-
lendingasögurnar."
Listalíf í blóma
Sigurður býr á Akranesi en
Kristín í Borgarnesi og fer
daglega heim með rútu. Þau
segjast nokkuð ánægð með
skólann í heild og taka fram
að virkur listaklúbbur sé
starfræktur innan hans.
Kristín segist þó ekki geta
tekið mikinn þátt í félagslíf-
inu dágs daglega því rútan til
Borgarness fari strax að skóla
loknum. í þeim töluðu orðum
gengur Unnur María Berg-
sveinsdóttir, formaður Lista-
klúbbsins, framhjá, þar sem
við sitjum í rými nemenda.
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
SIGURÐUR Bjarnason og Kristín Lilja Eyglóardóttir hvort
sínu megin við formann Listaklúbbsins Unni Maríu
Bergsveinsdóttur.
ur leyfi til að láta ímyndunar-
aflið njóta sín og skrifa það
sem þá lystir um atferli og
hegðan hinna fornu kempa.
Ólyginn sagði mér...
Slúðrað um fornheljur
Enda kom berlega í ljós
þegar Morgunblaðsmenn sátu
með nemendum og fylgdust
með „gulu pressunni" að þeim
þótti lúmskt gaman af slúður-
sögunum þó svo að Harpa
lýsti því yfir að þau yrðu að
gæta þess að ganga ekki of
langt. Þarna mátti sjá fyrir-
sagnir eins og „Hildiríðarsyn-
ir eða Hildiríðarperrar?" og
„Egill Skallagrímsson eða
hvað?“.
Spurð hvað væri skemmti-
legast við Fornfræðivefinn
horfðu þau hvort á annað og
svöruðu síðan skælbrosandi
að þetta væri allt jafn-
skemmtilegt. „Þetta eru
skemmt ilegustu tímarnir í
skólanum og Harpa er svo
frábær kennari að hún gerir
alla tíma skemmtilega," sagði
Kristín og tók Sigurður snar-
lega undir það.
Þau segja að þessar nýju
aðferðir við námið veki upp
óskir um fleiri verklega tíma
í öðrum greinum. „Þegar við
lásum til dæmis Islandsklukk-
una var bara um þurran lest-
ur að ræða og engin verkefni
voru gerð. Það vakti mikla
Þau eru ekki lengi að hóa í
hana.
Unnur tók við starfi for-
manns í haust og síðan hefur
vikulega verið eitthvað uppi
á teningnum. „Ég hef lagt
mikla áherslu á fjölbreyti-
leika þannig að fólk geti feng-
ið að tjá sig án þess að það
sé með þegar tilbúna hæfi-
leika. Við leggjum mikla
áherslu á að list sé fyrir alla,“
sagði hún.
Meðal nýjunga í listalífi má
nefna lokuð ljóðakvöld þar
sem nemendur flytja frum-
samin ljóð, sem jafnframt er
aðgangseyrir. „Þetta var
hugsað þannig að fólk fengi
tækifæri til að lesa upp ljóð
sín fyrir aðra í stað þess að
henda þeim beint í ruslið eins
og margir gera. Einnig að
þeir fengju að heyra hvað
hinir eru að gera,“ sagði Unn-
ur.
Þá má geta þess að allt frá
hausti hefur listamaður vik-
unnar verið valinn, þar sem
hugmyndin var að einn nem-
andi sýndi einhvers konar
verk viku í senn. Hefur það
mælst mjög vel fyrir og kom-
ast færri að en vilja þannig
að stundum hafa tveir sýnt
sömu vikuna. Um listamann
vikunnar er hægt að lesa um
á vefsíðum skólans.
Slóðin er: http://rvik.is-
mennt.is/' manic/fva
KRISTÍN Lilja Eyglóardóttir
og Sigurður Bjarnason, sem
eru í íslenskuáfanganum 313,
lýsa yfir mikilli ánægju með
að vinna fomsögur á verald-
arvefnum. Þau segja að frá-
bært að vinna verkefni á al-
netinu (Inter-netinu). „Allur
metnaðurinn fer í að hafa síð-
urnar sem flottastar,“ sagði
Kristín.
Þau segja að áhuginn fyrir
fornsögum verði mun meiri
þegar verkefnin séu unnin á
þennan hátt. „Við leggjum
okkur öll fram til þess að
okkar verkefni verði fyrir
valinu, því bestu verkefnin
fara inn á Inter-netið,“ sagði
Sigurður og bætti við að af
þeim sökum þyrftu nemendur
að lesa sögurnar vel og velta
málum fyrir sér frá ýmsum
sjónarhornum.
„Svo megum við líka slúðra
um fornu hetjurnar eins og
við viljum," bætti Kristín við
og vísaði til „gulu pressunn-
ar“ sem er einnigtil sem verk-
efni á netinu. Þar fá nemend-
hafa gert sér grein fyrir því hvar
þessi Ólafur bjó. Nú vildi hann fá
að vita með gistingu í Dölunum
af því hann ætlar að fara á slóðir
forfeðra sinna. Ég fékk bréf frá
honum í morgun og hann er á leið-
inni.“
„Ég er móðurmálskennari!"
Þegar Harpa er spurð eftir allar
lýsingar á vefvinnunni hvort hún
sé tölvunarfræðingur kemur undr-
unarsvipur á hana, en hún hefur
sýnilega gaman af spurningunni
og svarar snögg: „Nei, ég er móð-
urmálskennari."
Hún segir að þekkingin til að
setja verkefnið inn á alnetið og
vinna með það þar hafi komið
smátt og smátt. Upp-
hafið megi þó rekja til
þess þegar hún fór í
fæðingarorlof 1991, en
þá leiddist henni svo að
hún fór að nota tölvu-
samskipti úr því mótald
var til á heimilinu. „Þeg-
ar ég rakst á veraldar-
vefinn fyrir um það bil ári sá ég
strax möguleikana á að nota hann
til kennslu. Ég hafði prófað að
láta nemendur skrifast á með
tölvusamskiptum, en það gekk
frekar illa. Kannski var það vegna
þess að markmiðin voru aldrei
skýr heldur voru nemendur bara
að spjalla. Því ákvað ég að vinna
með það námsefni sem ég hef
kennt undanfarin ár,“ segir Harpa
og kveðst hafa fengið til liðs við
sig nemanda, Arnar Valdimars-
son, sem hannaði útlit síðanna og
byijaði að vefa þær. Sjálf fór hún
í fjarnám á íslenska menntanetinu
og lærði það sem á vantaði til að
geta búið til vefsíður. „Ég hef
aðallega orðið að læra þetta af
sjálfri mér og Arnari, því enginn
annar hér hefur sérstakan áhuga
á þessum málum. En nú hef ég
verið að kenna nokkrum 16 ára
strákum að vefa, sem verða góðir
næsta vetur,“ segir hún kankvís á
svip.
Sú þjálfun hefur farið fram utan
hefðbundins skólatíma og spurð
hvort tölvuvinnan sé mikið til sjálf-
boðavinna segir hún svo vera. Hún
hafi að vísu fengið 180 þúsund
króna styrk fyrir vefvinnu í ís-
lenskukennslu, en annað sé unnið
af hugsjón. í ljós kemur að hún
sótti meðal annars um verkefni
fyrir hönd skólans, sem rakst á
fjörur hennar fyrir tilviljun og
kallast „Webs for Schools Project"
eða Skólavefir og styrkt er af
Evrópuráðinu. „Við fengum ný-
lega staðfesta þátttöku
okkar í þessu verkefni
og fáum því fjárveiting-
ar til tækjakaupa og að
senda kennara á nám-
skeið,“ segir hún.
Þess má geta að
Harpa og nemendur
hennar hafa áður tekið
þátt í alþjóðlegu verkefni „24 hrs
in Cyperspace" eða Sólarhringur
í netheimi, sem fór fram í febrúar
með þátttöku 100 ljósmyndara þar
á meðal þriggja íslenskra og sagt
var frá í Morgunblaðinu á sínum
tíma. Hún segist reyndar ekki vita
hvernig fari með Skólavefinn, því
hún og maður hennar, Atli Harð-
arson heimspekingur, sem kennir
einnig við skólann, séu að hætta
í FVA og fara til starfa annars
staðar. „En fornfræðivefinn flyt
ég með mér, því hann er mín eign
en ekki skólans,“ segir hún.
Aldrei hærri einkunnir
Harpa kveðst telja að vinna af
þessu tagi sé í alla staði mjög
hvetjandi og spennandi bæði fyrir
kennara og nemendur. Komið hafi
í ljós með sambærilegum prófum
milli ára að einkunnir nemenda
hafi aldrei verið betri en á síðustu
önn. „Þannig virðist verkefnið
skila mun betri námsárangri auk
þess sem gaman er að geta sagt:
„Verkefnið mitt er á Internet-
inu“,“ segir Harpa.
Nemendur láta sig ekki ekki
vanta í tíma og segir Harpa að
reyndar hafí alltaf verið lítið um
fjarvistir í þessum áfanga, því
hann hafi verið vinsæll. „í fyrra
fluttu nemendur til dæmis fyrir-
lestra sem máttu ekki vera ein-
göngu upplestrar. Einn hópur
flutti leikrit, annar skipulagði
skoðunarferð í Borgarnes og sá
þriðji mætti með tertu af kirkjunni
á Borg, sem við átum eftir fyrir-
lestur um Borg á Mýrum. Það er
því ýmislegt hægt að gera til að
lífga upp á kennsluna,“ segir
Harpa.
Á vorblót Ásatrúarmanna
í því sambandi segir hún frá
ferð sinni og nemenda á vorblót
Ásatrúarmanna í Nauthólsvík ‘ á
sumardaginn fyrsta þar
sem þau dönsuðu fær-
eyska dansa af miklum
móð. „Það kom til í
gegnum tölvusamskipti,
því ég hef skrifast á við
lögsögumann Ásatrúar-
manna, sem sá Snorra-
Eddu síðurnar. Ég hef
aldrei séð hann en hann bauð mér
á vorblótið og þegar ég sagði
krökkunum frá því vildu þeir allir
fara.“
Hún nefnir líka að fyrir jól hafi
nemendur í ISL 103, sem eru 16
ára, hjálpað norskum kennara að
skipuleggja kennslu í Gunnlaugs
sögu. „Það er leitað til okkar sem
„besserwissera“ í íslendingasög-
um,“ segir hún og tekur fram að
íslendingar eigi að nýta sér það.
„Norræn goðafræði er mjög í tísku
og til er fullt af slíkum erlendum
vefsíðum en engin íslensk síða
nema okkar. Mikill áhugi er á vík-
ingum bæði á Norðurlöndum, í
Bretlandi og Hollandi. Til dæmis
heita allar vélar sem notaðar eru
sem miðlarar í Danmörku nöfnum
úr goðafræði. Norræna skólanetið
heitir Óðinn, færeyska skólanetið
heitir Sleipnir, en íslenska skóla-
netið heitir íslenska menntanetið!"
segir hún í hneykslunartón og
bætir við: „Nágrannaþjóðirnar eru
búnir að taka nöfnin úr norrænu
goðafræðinni en við sýnum henni
engan áhuga. Mér finnst að við
ættum að tengja goðafræðinni ís-
landi.“
Styrkja þarf einstaklinga
Þegar hún er spurð á hvern
hátt segist hún telja ákjösanleg-
ustu leiðina þá að styrkja áhuga-
sama einstaklinga sem sýna frum-
kvæði. „Ég hef ekki trú á að Kenn-
araháskólinn geti séð um slíkt né
heldur íslenska menntanetið.
Hugsanlega gæti
menntamálaráðuneytið
tekið eitthvað slíkt að
sér,“ bætir hún við en
bendir á að þekkingin
sé þar lítil um tölvu-
samskipti og skólamál.
Það hafi til dæmis tekið
hana langan tíma að
finna einhvern sem vissi um verk-
efni Evrópuráðsins. „Loksins fann
ég konu hjá Rannsóknarráði ríkis-
ins sem gat gefið mér upplýs-
ingar,“ segir hún.
Fer eftir áhuga kennara
Hún tekur fram að samt sé
þetta ódýr leið fyrir skólana.
„Verkefni eins og ég hef verið að
vinna að er gert á einni tölvu með
einu mótaldi, sem kostar kannski
150 þúsund krónur og reksturinn
er ódýr, því lítið munar um síma-
reikninginn í svona stórri stofnun.
Nemendur hafa aðgang að einni
tölvu inni á bókasafni á opnunar-
tíma og það er allt og sumt! Ef
áhugi er fyrir að reka einhver slík
verkefni í íslenskum skólum er það
fyrst og síðast kennarinn sem
kemur því á koppinn. Það er alveg
sama hvað keypt er mikið af tækj-
um, mörg net og slíkt. Ef kennari
sýnir ekki frumkvæði þá gerist
ekkert,“ segir hún og er orðið
nokkuð niðri fyrir enda klykkir
hún út með: „Og mér finnst mjög
æskilegt að þeir fái borgað fyrir
það.“
Slóð Fornfræðivefsins er:
http://rvik.ismennt.is/~harpa /forn
Sýni kennari
ekki frum-
kvæði gerist
ekkert þrátt
fyrir að nóg sé
til af tækjum.
Það er leitað
til okkar sem
„besserwiss-
era“, sem við
eigum að not-
færa okkur.
Medisana^
BUXUR SEM VINNA
Á APPELSlNUHÚÐ
auk þess að veita góðan
| stuðning við hné og mjóbak
Þuríður Ottesen
I upphafi keypti ég nokkrar Medisana
Turho fyrir mig og nokkrar vinkonur.
Við vorum efins að buxumar stæðu
undir væntingum, en frábær
áhrifamáttur beirra kom fljótt í Ijós og
er nú loksins komin hjálp í baráttunni
við appelsínuhúð.
I dag eru á annað þúsund ánægðar
konur sem fjárfest hafa í buxunum.
Eftirfarandi umsagnir
áhugasömum til fróðleiks:
Ragnheiður Óskarsdóttir
Ég get óhikað mælt með buxunum.
Hefnotað þær í líkamsrækt sl. 8
mánuði og er árangurinn frábær, auk
þess eru þær þægilegar og veita
góðan stuðning við hné og mjóbak.
Kristjana Kristjánsdóttir
Ef vandahnál eru vegna grindar-
gliðnunar eða annarra eymsla í
mjóhrygg, mæli ég eindregið með
buxunum. Þær veita frábæran
stuðning og vinna í leiðinni á hinni
hvimleiðu appelsínuhúð.
Helga Gísladóttir
Ég vinn við afgreiðslustörf allan
daginn. Eftir að ég fór að nota
Medisana Turbo þjáist ég ekki lengur
af þreytuverkjum í fótum. Einnig hef
ég losnað við bjúg sem áður var
óþægilegur.
Buxumar eru féanlegar I tveimur síddum.
þ.e. medium sem ná niður á mitt læri og
long sem ná niður á hné.
Athl Buxumar eru 85% hluta úr náttúru-
efnum og er mögulegt að vera I þeim |“
8-10 klst. á dag án úþæginda.
SÖLUAÐILAR:
Árbæjarapótek, Grafarvogsapótek, L,
Holtsapótek, Háaleitisapótek,
Ingólfsapótek, Laugavegsapótek, j|
Snyrtistofa Díu, Dekurhornið, R2
Kópavogsapótek, Kaki Hafnarfirði,
Mosfellsapótek, Olfusapótek Hveragerði
og Þorlákshöfn, Selfossapótek,
Lyfjasalan Búðardal og Húsavíkurapótek
Dreifing iSd... ehf., simi 588-2333.
jildir til 15/5'96
róstkröfu.