Alþýðublaðið - 31.10.1933, Blaðsíða 2

ÞRlÐJUDAGINN 31. OKT. 1933.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
I
HANS FALLADA: |
Hvað nú —
ungi maður?
tslenzk þýðing eftir Magnús Ásgeirsson.
Pússer afklæðir sig af kappi. Hún er komin úr treyju ogf
pilsi pg er að hneppa sundur axlafetlunuan á skyrtuinni. Hún eö
vel pess verð, að á hana sé litið parna se,m hún stendur, hávaxiini
og blómleg 'ineð fingerða, granna fótleggi. Læknirinn brosir lítið
eitt: „Þaö er betiia að við koanum inn fyrir og aithugum miálið,"
segir hann. „En þér hefðuð mú ekki purft að fa:rp. ú;r treyjunni',
frúin mín litla!“ Pússer stokkroðnar. „Nei — nei; þaðj gerir svo
sem ekki mákiÖ til,“ segir læknirinn brosamdr. „Komiið þér nú
bara. Augnablik, Pinnieberg!“
Þau fara inn í herbergii ti.l hliðar. Pinmeberg hiolrfir á eftir þeim.
Dr. Sesami í öllu sinu veldi nær „litlu frúnm:i“ varja upp( í öxl|j
Pinneberg finst húin vera dásamleg á að líta. Inmdæilasta sfúlka
í heimi — og eiiginlega sú einasta. Haimn, vinmíur í DucherroKvi,
og hún á heima hérna í Plaiz. Ha|n(n sér haina' í' mesta lagi á'
hálfsmánaðarfiiesti og er alt af jafn-hitifinm.
Or hliðarherberginu heyrir hann læknirinn leggja fyrir hana
spurningar í hálfum hljóðuim, en greinir ekki orðaskif. Einhver
verkfæri glam'ra við glerplötu. Það hljóð kannast hanin við frá
tannlækninum. Það er alt anmað en notaiegt. Nú rennur honum
kalt vatn á mirlli skinins og hörunds. Þetta þekkir hann ekki að
Pússer. Hún æpir hástöfum upp yfi:r sig og veinar nærri því: „Nei!
Nei! Nei!“ og en.n kemur eitt iangt og sársaukafult „Ne-i!“
Svo dregur niður í ópumum, en þó heyrir hanin: „Ó, guð!“ Pinne-
berg er kominn að dyrunum i tveim skrefum. Hvað er þetta?
Hvað getur þetta verið? Ennið verður þvalt af svita'. Hann hefic
heyrt áður, að svona læknar lieylðu sér alt mögulegt. En intí
talar dr. Sesam aftur. ómögulegt að skilja hvaó hann segir.
Og nú glamrar aftur verkfæri við glerplötu. Svo verður alt hljótt.
Það er hásumardagur í miðjum júlímánuði; glaða-glaða sól-
skin. Himininin er alveg dökkur af bláma. Fyrir utain glugganirt
vaggast nokkrar greiinar í vindinum. Pinineberg dettur alt i einu
í hug gamalt gælustef, sem hann lærði, þeggar hanm var lítdl.1:
Blærinn minmi! blærimm mínn!
Bit þú ekki í dnengsiins kimm.
| Blástu hiýtt í hnakkainn inn,
blærinn, milnm! blærimm, mimm! .
. 1 ; í f! ; c
Inni í biðstofunmi skrafa sjúklingarmjr. Þeim þykjr, víst tíminn
langur. Ja; væri nú ekki aninað, sem amaði að — — —i- Nú
koma þau aftur inn. Piminieberg horfir með kvíðasvip á Pússer.
Augun ætla út úr höfðinu á henmi, eiins og eiitthvað voðal.egt
befði komið fyrir hana. Hún er fjaúska fö.l. En n,ú br:o.si;r hú)n
til lians. Fyrst er það lítið, áhyggjusamlegt bros; em alit í einu
breiðist það út yfiir alt andl’itið, geislar og grær. , *
2
Sigurðarkviða Einarssonar
1898 — 31. okt - 1933.
Heil.1 nú Sigurður,
nú hefr Jni sigr vegit
ok Fáfni of farit,
manna þeira,
es miold troða,
þik kveðk óblauðastan alinn.
Fáfnismál.
tslands gifta oft er lasin;
— æði fátt um trausta þáttu
vits og kjarks, er vorið setur
vetri of.a’r í timanis hofi. —
Seyrðum margt að vopni verður
væskilmennum í dægurseninum,
þeim, er reyna; í tómi að tæima,
títt með svikum — lífsins bikar.
Þó er enn á ýmsum bæjum
innri gróður snauðrar þjóðar
varinn djarft með brandi berum,
— brugðið egg að hræsnisseggjum.
Enginm hefir þó orðs á þingi
oddi etungið í svartar tungur
fimar en þú — og þótta larnað
þeirra manna, er vöxtiiím bainina.
UngLir varðstu í góðu gengi,
Igáfnaskarpur, verkasnarpur,
klerkur guðs — og gömul kirkja
glumdi af stríði nýrrar tíðar.
„Greikkum sporið!“ gustaði um bekki,
— gneistar þutu um forna hluti.
Dauðaþögn við þínar ræður
þráfalt sló á Breiðaflóa.
Skjótt varð þó með þungum hætti
þröngt um sál á Drottins mála. —
Andrúm drýgðra dygða og synda,
dauðra bein og rúnasteinar,
stirnuð form og fúinn kjami,
félagsglöp og auðmýkt döpur,
— þetta alt var mannsins mætti
mieinlegt dót í timians róti.
Fleygum huga, fránum augum,
famst sem spott í húsi Drottins
alt hið dauða, utan-gylita
OTða-istjan við gamlan vama.. —
Frjálsa isókn gegn harmi og helsi
hefja skyldi á leiðum snildar,
þrönga belgi af berðum sprengja,
— hreinsa loftið og það sem oftast.
Greiður á vegum flestra fræða
fórstu í viking út um ríki,
isóttir gull að gömlum hætti,
— gafst svo snauðum mentaauðinm.
Flaug þá glæstur goða-mögur
iglaður og frjáls á vængjum máLsins.
Hempulaus þú hófst þinn larnpa
hæst og bezt, þú vorsihs prestur!
Raust þín, full af hita og hreysti,
hljómiaði’, ier skygði um landsins bygðir.
Fregnir, vígðar vátsins magni,
vöktu af draumi loftsins strauma. —
Voðasaga sjúkrar tíðar
Isveif of tind í leifturmyhdum.
Hluistuðu menm og hlutu fliesitir
heiðari sýn við túlkun þína.
Hart var deilt á 'dindilsperta
drottna auðs — er synja brauðsms.
Leikið iilla á alla, er þykjajst
elska Krist — en sfá þó fyrstir.
Urruðu af bræði ýmsir herrar,
— aðrir fundu dýrar stundir.
Lýðurinn æj í ljóði og ræðu
á lifandi gustinn fegiinm hlustar.
Haltu áfram! Hræðstu ei viltan
hefndarþys í fornum dysjurn!
Berðu isaTinleikssverð og nærðu
isálu þjóðar í jötiummóði.
— Fólkið mailgt í húmi og hálku
hljóðiátt skríður, — mænir og bíður
eftir þeim, er eldi lyftir
yfir sviðið — og biðst ei griða,.
Jóhannes úr Kötlum.
í nótt, eða aldrei.
(Sungin al Jan Kiepura),
Ég vil ei vita hver þú ert
Hold my
Stormy Weather
My Darling
Daisy
Þessar marg eftirspurðu plötur eru
nú allar komnar aftur.
.atrinVÍBar
Hljóðfæraverzlun. Lækjargötu 2.
PS. Aðalúisala á Radíogrammo-
phonum frá Viðtækjaverzlun Rik-
ins er hjá okkur.
Kaupum
gamlan kopar.
Vald. Poulsen
Hér sjáið pér myndir af nýjustu
gerðum viðtœkja.
Leitið upplýsinga hjá útsölumönnum
vorum um verð og gæði tœkjanna.
VIÐTÆKJAVERZLUN RÍKISINS, Lækjargötu 10 B. — Sími 3823.
Nýjar gerðir!
Nýtt verð!
Ktapparatlg 29,
tfmf 3024
I
Isleazk málverk margs konar og rammar á Freyjagöta 11.