Morgunblaðið - 03.05.1996, Blaðsíða 51
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 3. MAÍ 1996 51
GUÐBJÖRG
JÓNSDÓTTIR
+ Guðbjörg Jóns-
dóttir var fædd
í Einlandi í Grinda-
vík 6. desember
1911. Hún andaðist
á Hjúkrunarheimil-
inu Eir 25. apríl síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Guðbjörg Jónsdótt-
ir, f. 26.5. 1868, d.
20.12. 1920, og Jón
Þórarinsson, f. 5.3.
1864, d. 12.7. 1939,
útvegsbónda í Ein-
landi í Grindavík.
Guðbjörg var yngst
fimm systkina sem nú eru öll
látin, en einnig átti hún fimm
hálfsystkini samfeðra og eru
tvö þeirra látin
Guðbjörg giftist
12. apríl 1952 eftir-
lifandi eiginmanni
sinum, Þórði Elías-
syni bifreiðastjóra,
f. 21.4. 1917, frá
Saurbæ í Holtum í
Rangárvallasýslu.
Hann var sonur Sig-
ríðar Pálsdóttur, f.
15.6. 1884, d. 3.10.
1965, og Elíasar
Þórðarsonar, f.
21.2. 1880, d. 8.11.
1970, bónda þar.
Útför Guðbjarg-
ar fer fram frá Fossvogskirkju
í dag og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Mín elskulega frænka Guðbjörg
Jónsdóttir eða Bagga, eins og köll-
uðum hana alltaf, andaðist í svefni
að morgni sumardagsins fyrsta.
Þau Þórður höfðu áformað að fara
í bíltúr, eins og svo oft áður og
njóta vorkomunnar.
Bagga var fædd í Einlandi í
Grindavík og ólst þar upp, yngst
fimm alsystkina, en niu ára missti
hún móður sína eftir erfið veikindi.
Bagga ólst upp í Grindavík, en
hún hlaut m.a. menntun í Héraðs-
skólanum á Laugarvatni í tvo vetur
og átti hún góðar minningar þaðan.
Bagga bjó í Reykjavík öll sín
fullorðinsár og 1952 giftist hún
Þórði móðurbróður mínum.
Þeim hjónum varð ekki barna
auðið, en við systkinabörnin þeirra,
nutum þess ríkulega hve barngóð
þau voru. Þau þreyttust aldrei á
að stjana við okkur. Að fara til
Böggu og Þórðar og dvelja í nokkra
daga var eins og að fara í orlof,
bíltúrarnir á „drossíunni", skreppa
í gamla Tívolí eða niður á höfn,
allt voru þetta ævintýri í þá daga.
Bagga var afar listelsk og hafði
glöggt auga fyrir öllu sem fagurt
var. Sérstaklega höfðaði myndlist
til hennar, enda fékkst hún við að
mála í frístundum sínum um tíma.
Hún naut þess einnig að vera
smekkleg til fara. Oft á meðan ég
dvaldi hjá þeim henti ég stundum
gaman að því hve hún mátaði marg-
ar blússur áður en hún fann ná-
kvæmlega þá er hæfði tilefninu.
Heimili þeirra ber einnig vott um
smekkvísi og fágun. Oft var fínt
lagt á borð og oft fengu litlar hend-
ur öl í kristalsglasi eða postulíns-
bolla, ekkert var of gott fyrir okkur
krakkana.
Bagga var afar frændrækin og
vinaföst. Fjölskyldan var mjög sam-
hent og mikill samgangur meðal
frændfólksins. Og margar voru vin-
konurnar sem héldu tryggð ævi-
langt.
Hún naut þess að fá gesti og
hafa fyrir þeim, enda var oft gest-
kvæmt hjá þeim hjónunum. Bagga
hélt ævinlega upp á afmælið sitt
og oft var mikið tilstand, eins og
fyrir saumaklúbbana, alltaf varð
að koma vinkonunum á óvart með
nýrri tertu eða nýjum rétti eða þá
að búið var að breyta til í stofunni.
Bagga var afar gamansöm og
kunni mikið af skemmtilegum til-
svörum, sögum og vísum. Eg hafði
sérstaklega gaman af sögunum
hennar frá uppvaxtarárunum í
Grindavík.
Þau Þórður bjuggu lengst af í
Hlíðunum en fyrir nokkrum árum
fluttust þau í Hraunbæ 103, þar
sem þau komu sér þægilega fyrir,
en því miður hrakaði heilsu Böggu
þannig að síðustu árin dvaldi hún
á Hjúkrunarheimilinu Eir.
Á menntaskólaárum mínum bjó
ég hjá þeim hjónum í þrjá vetur,
og naut umhyggju þeirra. Fyrir
þann tíma er ég afar þakklátur.
Elsku Bagga, með þessum fáu
minningarbrotum vil ég þakka þér
fyrir allt og alit, ég var líka svo
ánægður að þú skyldir geta komið
í ferminguna hennar Hildar dóttur
minnar á skírdag. Við höfðum öll
hlakkað mikið til þess.
Elsku Þórður, ég og fjölskylda
mín biðjum guð að styrkja þig í
sorg þinni.
Guðjón Guðmundsson.
Nú á vordögum þegar hækkandi
sól lífgar gróður kveðjum við ágæta
konu, Guðbjörgu Jónsdóttur.
Vetur og sumur skiptast á en
samt eru flestar góðar minningar
tengdar birtu og sólskini. Á sama
hátt eru minningar hvers og eins
oftast tengdar góðvild _og vináttu
samferðamanna okkar. Á þann hátt
geta góðar minningar þokað harmi
og eftirsjá úr vegi þegar komið er
að kveðjustund.
Guðbjörg, sem ojtast var kölluð
Bagga, var eiginkona Þórðar móð-
urbróður okkar. Þórður og Bagga
_eru í hópi þess skyldfólks sem við
systkinin höfum umgengist hvað
mest. Raunar þótti okkur Bagga
vera alveg jafnmikil frænka okkar
og Þórður var frændi okkar. Við
sóttumst mjög eftir að heimsækja
þau enda voru þau bæði afar barn-
góð og tóku okkur ávallt opnum
örmum. Móttökur voru hlýjar og
rausnarlegar og alltaf áhugi á því
sem við krakkarnir höfðum að
leggja til málanna. Heimili þeirra
Þórðar og Böggu var fallegt og við-
eigandi umgjörð þeirra mörgu góðu
og glöðu stunda sem ógleymanlegar
minningar okkar systkinanna
geyma.
Glettni Böggu og góðsemi í garð
okkar systkinanna var einlæg og
trygg. „Þú átt alltaf að kyssa hana
Böggu,“ sagði móðir okkar eitt sinn
við Benna, sem er yngstur okkar
systkinanna, þegar hann eitt sinn
gerði sig líklegan til að gleyma að
kveðja. I þijátíu og fimm ár hefur
Bagga oft minnt hann á þessi fyrir-
mæli.
Þórður var um árabil leigubíl-
stjóri í Reykjavík. Á árunum milli
1950 til 1960 voru bílar ekki á
hveiju heimili, en starfs síns vegna
var Þórður alltaf á bíl og var þá 3
boðinn og búinn að aka okkur þeg-
ar á þurfti að halda. Því tengjast
minningar okkar systkinanna um
Böggu ekki síst ökuferðum í mjúk-
um sætum leigubílsins hans Þórðar.
Bagga var afar handlagin og
mikill fagurkeri og naut þess að
hafa fallega hluti nálægt sér. Hæfi-
leikar hennar og starfskraftar nýtt-
ust því vel í starfi með blindum þar
sem hún vann að körfugerð og fleiru
um árabil.
Það er komið að leiðarlokum en
um leið og við kveðjum leitar hugur-
inn til Þórðar sem á undanförnum
misserum hefur af mikilli natni og
hlýju annast Böggu í erfiðum veik-
indum.
Blessuð sé minning Guðbjargar
Jónsdóttur.
Hjördís, Sigríður, Elías og
Benóný.
Sveinbjörg
Ingibergsdóttir
fæddist á Melhóli í
Meðallandi í V-
Skaftafellssýslu 24.
ágúst 1912. Hún
lést á Landspítalan-
um 19. apríl síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram frá
Fossvogskirkju 26.
apríl.
í Meðalllandi á ég
mína móðurætt að
uppruna. Afi minn,
Árni Árnason dóm-
kirkjuvörður, fæddist á Undir-
hrauni (Melhóli) í Meðallandi.
Móðir mín Svava Árnadóttir var
tíður gestur þar í sveit hjá frænd-
fólki sínu og kom okkur systkinun-
um til sumardvalar þar á bæjum
og tel ég mig hafa verið lánsama
að komast í sveit til Bjargar og
Ella á Nýjabæ sumarið 1949.
Þau áttu þá tvær yndislegar
dætur, Þórhildi og Ingu. Þetta var
ung og hamingjusöm fjölskylda,
sem ég leit á sem frændfólk mitt
og áttu þau von á sínu þriðja barni.
Hinn 13. júlí á afmælisdaginn
minn þegar ég varð 13 ára, fædd-
ist þeim sonurinn Eyþór og var
mikil gleði á bænum. Ég man ég
fór í sparikjólinn minn í tilefni
dagsins. Elli kallaði mig litlu ljós-
móðurina þann dag. Björg var
sérlega glaðleg og skemmtileg
kona. Hún leit á mig sem fullorðna
manneskju og ég fann að ég var
mikils metin í hennar augum. Upp
frá þessu sumri varð kær vinskap-
ur sem aldrei slitnaði.
Fjórum árum síðar eignuðust
við báðar drengi, Björg soninn
Árna og ég unglingurinn 17 ára
minn son, Kristin. Örlögin koma
á óvart því nokkrum árum síðar
flytja þau til Reykjavíkur og í
Vogahverfið, þannig að synir okk-
ar verða skólabræður í Vogaskóla
og æskuvinir. Ég fékk því fjöl-
skyldu mína úr sveitinni í ná-
grenni við mig og var það mér
kært að geta verð í nálægu sam-
bandi við mína kæru vinkonu og
hennar fjölskyldu.
Aldrei fann ég fyrir
að neinn aldursmunur
væri á okkur, hvorki
í hugsun né gjörðum,
við náðum svo vel
saman í mörgu. Við
gáfum hvor annarri
innri gleði. Þegar við
hittumst gátum við
hlegið að öllu og átt-
um góðar hláturs-
stundir út af fyrir okk-
ur. Stundum vissum
við ekkert hvað var
svona hlægilegt.
Þegar hún kom við
hjá mér fór hún að
hafa orð á því hvað allt væri hreint
og snyrtilegt. „Þetta lærði ég hjá
þér, Björg mín,“ var svarið. Sem
barn í Nýjabæ skynjaði ég strax
mikla snyrtimennsku innan bæjar
og utan. Þessi snyrtimennska
fylgdi þeim hjónum hvar sem þau
bjuggu, því með mikilli reisn,
dugnaði og elju hélt hún þeirra
heimili meðan kraftur entist.
Hennar stærsta stolt var börnin
þeirra fjögur. Hún var þakklát
hvað þau komu sér vel áfram og
voru vel menntuð. Ekkert gleður
meira móðurhjarta en heilbrigð og
góð börn og barnabörnin dáði hún.
Þegar hún sýndi mér myndir þá
fann ég glöggt hvar hennar
stærsta gleðigjafa var að finna,
það var í afkomendunum. Börnin
voru meira elskuð af móður sem
kvaddi þennan heim hinn 19. apríl
en nokkur orð fá lýst.
Bæn mín er sú að blessun guðs
umvefji eiginmann hennar og fjöl-
skyldu alla nútíð og framtíð. Bless-
uð sé minning mætrar og göfugrar
konur.
Súsanna Kristinsdóttir.
t
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
WALTRAUD MARÍA FRIÐRIKSDÓTTIR,
húsfreyja í Sviðholti,
lést 12. april.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Fyrir hönd barnabama, barnabarnabarns og annarra vandamanna,
Jóhann G. Jónsson,
Friðrik I. Jóhannsson,
Marfa Erla Óskarsdóttir.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okk-
ar, tengdafaðir, afi og langafi,
IIMGÓLFUR BJARGMUNDSSON
raffræðingur,
Hagamel 26,
Reykjavík,
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur, Fossvogi,
20. apríl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Innilegar þakkir til allra, sem sýnt hafa
okkur samúð og vinarhug.
Yrsa Benediktsdóttir,
Edda Ingólfsdóttir, Guðmundur Bjarnason,
Bjargmundur ingólfsson, Aðalbjörg Karlsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir aðstandendur.
SVEINBJÖRG
INGIBERGSDÓTTIR
Útför t SIGURÐAR GUNNARSSONAR,
Álfheimum 66,
hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Guðrún Karlsdóttir, Karl Sigurðsson, Gunnar Sigurðsson, Vilhjálmur Sigurðsson.
Systir mín, t SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
frá Vorsabæ, Ölfusi,
sfðast til heimilis
á Leifsgötu 5, Reykjavík,
er látin.
Útför hennar fer fram frá Kotstrandarkirkju laugardaginn 4. maí
kl. 14.00.
Fyrir hönd systkinanna,
Guðrún Jónsdóttir.
t
Ástkær eiginkona og móðir,
DAGNÝ BÁRA ÞÓRSDÓTTIR,
Hafnarstræti 18,
ísafirði,
sem lést fimmtudaginn 25. apríl, verður
jarðsungin fró ísafjarðarkirkju laugar-
daginn 4. maf kl. 14.00.
Ásbjörn Sveinsson,
Nfna Björk Ásbjörnsdóttir.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hraunbæ 44,
sem lést 27. apríl sl., verður jarðsung-
in frá Hraungerðiskirkju laugardaginn
4. maí kl. 13.30.
Guðmundur Sigmundsson, Ólafína Hjálmsdóttir,
Svavar Sigmundsson, Þorgerður Árnadóttir,
Ingibjörg Sigmundsdóttir, Albert H. N. Valdimarsson,
Ragnheiður Sigmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.