Morgunblaðið - 03.05.1996, Blaðsíða 5
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 3. MAÍ 1996 B 5
DAGLEGT LÍF
Hilmar
Þúsund þjala smiður í Hollywood, sem býr til listaverk úr öllu
, mögulegu, og hefur atvinnu af innanhússhönnun og híbýlaprýði
af ýmsu tagi.
ÞEGAR Hilmar ákvað að flytjast frá Lond-
on til Kaliforníu árið 1989 hafði hann
starfað í hringiðu tískunnar í áratug og
langaði að breyta til. Hann hafði frá blautu
barnsbeini haft mikinn áhuga á ljósmyndun og
lengst af starfað sem aðstoðarmaður tískuljós-
myndara og sjálfstæður tískuljósmyndari.
„Ég var smápatti þegar móðurafi minn, Karl
Jóhann Norman, gaf mér fyrstu myndavélina
mína. Þótt afi væri húsamálari var hann alltaf
að taka myndir af öllu mögulegu í frístundum
sínum. Við Hugrún erum sammála um að hann
hafi verið mikill listamaður. Hann var þó ekk-
ert að flíka verkum sínum og fæst þeirra hafa
komið fyrir almenningssjónir."
Þótt Hilmar fýsti að snúa sér að annarri list-
sköpun en ljósmyndun og hefði margar hug-
myndir um hvernig hann gæti skapað sér at-
vinnu við gerð listmuna af ýmsu tagi, átti enn
um sinn fyrir honum að liggja að vinna með
fyrirsætum. Eftir á að hyggja segir hann það
hafa verið hið besta mál enda varð starfið til
þess að hann kynntist eiginkonu sinni, Jónínu
Hafliðadóttur, sem þá var við nám í tísku- og
markaðsfræðum.
„Ég fékk strax vinnu sem bókari fyrirsætna
hjá umboðsskrifstofunni L.A. Models og starf-
aði svolítið með Hönnu Maju, förðunarmeistara,
sem kynnti mig fyrir Jónínu, bestu vinkonu
sinni. Ari síðar gengum við í hjónaband í Dóm-
kirkjunni í Reykjavík.“
Lifir af iistinni
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
SYSTKININ Hilmar og Hugrún á íslandi. Þetta er í fyrsta skipti í tíu ár sem Hugrún
hefur setið fyrir á mynd.
MÓÐURAFINN, Karl Jóhann Norman, tók
þessa mynd af tvíburasystrunum Hugrúnu og
Eyrúnu heitinni, og móður þeirra, ömmu og
frænku í bakgrunni, á Santa Monica Beach
1965. Hugrún og Hilmar segja myndina eina
af mörgum, sem sýni glögglega listræna
hæfileika afa þeirra.
rætast og kaupa um 200 hektara Iands á ís-
landi. Hugmyndir hennar um nýtingu þess eru
nokkuð stórhuga og nýstárlegar því á jörðinni
hyggst hún m.a. reisa kvikmyndaver, hafa opið
svæði þar sem börn geta leikið sér innan um
ijölda dýra. „Mig langar til að búa á íslandi
hluta ársins. Hér er stórfengleg náttúrufegurð
og hér finn ég fyrir forfeðrum mínum sem
þraukuðu við óblíð skilyrði mann fram af manni
og lögðu grunninn fyrir okkur afkomendurna.
Veðráttan skiptir mig engu- máli, mér finnst
rigningin og rokið yndislegt, og hér eru frábær
skilyrði til myndatöku."
Aðspurð segist Hugrún hafa fleiri áform á
prjónunum. Hvenær hún láti af þeim verða og
hvernig framkvæmdin yrði segir hún að tíminn
verði að leiða í ljós. Á næstunni langar
hana þó að frámleiða kvikmynd fyrir
íslenska sjónvarpsstöð. „Ég er með
hugmyndina næstum fullmótaða í koll-
inum. íslendingar fylgjast öðrum þjóð-
um betur með tískunni og því finnst
mér tilvalið að gera tískuþátt, sem höfð-
ar til allra aldurshópa. Einnig langar
mig einhvern tíma að framleiða teikni-
mynd um börn og fyrir börn um allan
heim. Ég elska börn og mig langar til
að færa börn allra þjóða saman, sýna
hversu lík þau eru þótt þau búi
við ólík skilyrði og í ólíkum
löndum. Hugmyndin
er að listamennirnir
sjálfir séu foreldrar,
hver frá sínu landinu,
sem lýsi
barnsins _
síns. í
framtíð-
inni lang-
ar mig að
setja á lagg-
irnar alþjóð-
lega stofnun
til styrktar
fólki með list-
ræna hæfileika
eða sérgáfu af
einhveiju tagi.“
Hugrún segir velgengni
sína fyrst og fremst helgast
af því að hún hafi trú á lífinu,
sjálfri sér og góðvild annarra.
„Allir fæðast með einhverja sérgáfu.
Sumir fá aldrei tækifæri til hlúa að
hæfileikum sínum og miðla þeim til
annarra. Ég veit á hvaða sviði hæfi-
leikar mínir njóta sín best og ég vil
deila þeim með öðrum, öðruvísi fæ
ég ekki uppskorið árangur erfiðis-
ins,“ segir Hugrún og er ákveðin í
að hafa miðstöð athafnasemi sinnar
á íslandi.
Þau hjónin búa í Hollywood og gera það
bara gott eins og Hilmar -segir. Þótt á brattan
hafi verið að sækja ákvað hann að hætta sem
bókari og freista þess að lifa af listinni. Hann
lét gamlan draum rætast og kom sér upp stórri
vinnustofu þar sem hann smíðar listmuni af
ýmsu tagi. Gestir og gangandi geta keypt mun-
ina, auk þess sem hann smíðar eftir pöntunum.
„Vinnan hjá pabba og afa á unglingsárunum
hefur líka komið mér til góða, því hjá þeim
lærði ég að mynsturmála hús að utan sem inn-
an með sérstakri áferð. Smám saman hefur
fólk farið að leita til mín varðandi ýmis konar
skreytingar til híbýlaprýði. Núna felst starf
mitt að miklu leyti í að gefa ráðleggingar um
innanhússhönnun."
Hilmar segist aldrei hafa verið beðinn um
prófskírteini til staðfestingar á hæfni sinni og
kunnáttu. „Hér lætur fólk verkin tala. Mér virð-
ist íslendingar leggja óskaplega mikið upp úr
að þeir sem vinna við iðngreinar hafi réttindi
og séu í stéttarfélögum. Ég hef hvergi annars
staðar í heiminum verið spurður eins mikið út
í slíkt og fólk verður alveg undrandi að ég skuli
geta dregið fram lífið, sjálflærður, sjálfstætt
stayfandi og án þess að vera í stéttarfélagi."
í vinnustofu sinni unir Hilmar sér best. Hann
smíðar úr alls konar hráefnum, m.a. járni, gleri
og viði, og segist nýta ýmsa hlutj í verk sín,
sem flestir væru löngu farnir með á haugana.
„Hugmyndirnar eru óþijótandi og næg verkefiri
framundan, enda er ríka fólkið í Hollywood ginn-
keypt fyrir nýjungum og alltaf að breyta híbýl-
um sínum.“
Verslun með Lindu Evangelista
Linda Evangelista og sambýlismaður hennar,
kvikmyndaleikarinn Kyle McLachlan, eru ein
þeirra sem hrifust af verkum Hilmars. Nú eru
í bígerð að Linda verði meðeigandi Hilmars, að
jöfnum hluta, að listaverkaverslun sem Hilmar
hyggst setja á laggirnar i Hollywood og ann-
arri sem verður í New York. Hilmar hlakkar
mikið til og segir að vitaskuld komi nafn Lindu
verslununum til góða. Hann býst líka við góðri
auglýsingu á næstunni í bandaríska Vogue, því
nýverið var ljósmyndarinn Bruce Webber að
mynda heimili Lindu fyrir tímaritið og lét ekki
hjá líða að ljósmynda gripi Hilmars.
Hugrún segir að Hilmar sé þúsund þjala
smiður og listin sé honum köllun og ástríða í
senn. Hilmar dregur svolítið í land, en segist
varla geta hugsað sér að fást við annað en það
sem hann er að gera núna.
ValgerðurÞ. Jónsdóttir
Nokkur verko
Hilmars