Morgunblaðið - 05.05.1996, Blaðsíða 12

12 B SUNNUDAGUR 5. MAÍ 1996 MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTÓIMLIST
Hátæknivædd
danstónlist
HVERGI er eins
mikið að gerast og í
danstónlistinni, svo
mikið reyndar að það
er til að æra óstöð-
ugan að fylgjast
með. Afbrigðin eru
fleiri en gott er að
henda reiður á; ho-
use, jungle, techno,
hiphop, trance,
garage, hardbag og
downtempo svo fátt
eitt sé nefnt. Þeir
sem ekki eru inn-
vígðir í þessa
leyndardóma eiga
iðulega erfitt með að
greina á milli, en sú tónlist
sem er einna vinsælust í
dag, house, þekkja flestir
sem afbrigði af diskótónlist
fyrri tíma.
Housetónlist á rætur að
rekja til Chicago og
þróaðist þar uppúr diskóinu
i upphafi níunda áratugarins
undir styrkri stjórn ýmissa
spámanna,
þar á meðal
Frankie
Knuckles,
sem stýrði
Ware-
house-
klúbbnum
og fleiri
frumheija.
Diskóið var eiginlega búið
að vera á þeim tíma; kafn-
aði í flóði af ódýru poppi,
en dansáhugamenn í
Chicago sáu sér leik á borði,
hirtu það heillegasta og
sköpuðu nýjan stíl, harðari,
þéttari og um leið villtari,
sem þeir kölluðu house.
Þeir sem lengst hafa náð
í housetónlist eru vel mennt-
aðir tónlistar- og tækni-
menn, enda er það að semja
gott houselag meira en setj-
ast niður og berja saman
kassagítarslagara, ekki síst
þar sem lagahöfundurinn er
yfirlitt líka útsetjari, upp-
tökustjóri og hljóðfæraleik-
ari samtímis.
Mikil gróska er í þouse-
tónlist um þessar mundir
sem sannast af hverri af-
bragðssafnplötunni af ann-
arri. Mest gaman er þó að
heyra plötur sem eru verk
eins manns og þar ber hátt
plata tónlistarmannsins
Brians Transeaus. ima, sem
var ein besta plata síðasta
árs fyrir hugmyndaauðgi og
frumleika.
Undrabarn
Brian Transeau er gott
dæmi um nýja gerð tónlist-
armanna sem áður er getið;
hámenntaður og -tækniv-
æddur. Hann á franskan
föður og norska móður, var
undrabarn í tónlist,
tveggja ára var hann
farinn að spila á
píanó, og honum
sóttist vel nám í út-
setningu, tónsmíð-
um og rafeindatónl-
ist. Þrettán ára
kynntist hann rapp-
inu og framtíðin var
ráðin. Hann lagði þó
ekki námið á hilluna,
en eyddi öllum frí-
stundum í lagasmíð-
ar og danstónlist-
argrúsk. Á endanum
bauðst honum nám
í virtum tónlistar-
skóla á góðum námsstyrk.
Þar entist hann í ár að hann
hóf tónlistarferilinn fyrir
alvöru.
Transeau hefur starfað
með ýmsum listamönnum
sem vonlegt er, þar fyrsta
fræga að telja DeepDish
félaga, þó ekki beri hann
þeim vel söguna, segir þá
hafa svikið sig og féflett,
sem sannar að fjármálunum
er eins háttað í öllum gerð-
um tónlistar.
Fyrstu breiðskífu Trase-
aus, áðumefndri ima, var
afskaplega vel tekið þegar
hún kom út í lok síðasta árs
en fram að þessu hefur hún
verið torséð hér á landi.
Meðal annars völdu lesend-
ur breska tónlistarblaðsins
Muzik hana plötu ársins og
önnur tónlistarblöð hófu
hana upp til skýjanna, sem
hún stendur hæglega undir
því heilsteyptara og
skemmtilegra verk er vand-
fundið á þessari tónlistar-
skeggöld.
eftir Árna
Matthíasson
mVARLA hefur það
farið fram hjá neinum
að safnað er fyrir tón-
iistarhúsi og hefur verið
safnað alllengi. Liður í
þeirri söfnun var að fyr-
ir tveimur árum voru
haldnir merkilegir tón-
leikar í íþróttahúsinu í
Keflavík þar sem Sinfó-
níuhljómsveit íslands
flutti Lifun Trúbrots
með aðstoð ýmissa
söngvara, þar á meðal
Sigríðar Beinteins-
dóttur, Björgvins
Halldórssonar, Eyj-
ólfs Kristjánssonar,
Daníels Ágústs Har-
tddssonar og Stefáns
Hilmarssonar. Hljóm-
sveitinni stjómaði
bandaríski stjómandinn
Ed Welch, en Gunnar
Þórðarson sá um út-
setningu. Tónleikamir
þóttust takast svo vel
að þeir voru endurtekn-
ir í Háskólabíói í tví-
gang og og ákveðið að
taka þá upp í seinna
skiptið. Upptökumar
voru síðan gefnar út á
disk sem dreift var til
styrktaraðila Samtaka
um tónlistarhús. Nú
hefur stjóm samtak-
anna tekið höndum
saman við hljómplötu-
útgefendur og verður
diskurinn fáanlegur í
öllum helstu hljóm-
plötuverslunum á höf-
uðborgarsvæðinu og
geta menn eignast hann
með því að greiða ár-
gjald Samtaka um tón-
listarhús.
Saf n af
gömlu
efni
HUÓMSVEITIN Reptilcus
hefur verið iðin við að senda
frá sér plötur undanfarin
misseri þá yfirleitt á vegum
erlendra útgefenda. Þannig
gaf þýskt fyrirtæki fyrir
skemmstu út á diski upptök-
ur frá fyrsta ári sveitarinnar
og gefið var út á snældunni
Temperature of Blood.
Guðmundur I. Markús-
son, helmingur Rep-
tilicus, segir að þýska útgáf-
an Cat’s Heaven hafi lýst
áhuga sínum að gefa upp-
tökurnar út eftir að hafa
heyrt snælduna uppruna-
legu. „Efnið er gamalt, og
ólíkt því sem við eram að
gera í dag, en við höfum
aldrei séð ástæðu til þess
að breiða yfir það að einu
sinni vorum við yngri og
vitlausari. Að auki er þessi
diskur heimild um það sem
við gerðum á okkar fyrsta
ári, og miðað við viðbrögð
okkar hörðustu fylgismanna
og þær umsagnir sem þegar
hafa birst, var þetta hárrétt
ákvörðun."
Guðmundur segir að þeir
hafi upphaflega fullunnið
upptökurnar og því ekkert
þurft að eiga við þær fyrir
útgáfu á disk.
Reptilicus hefur verið lítið
fyrir tónleikahald gefin og
Guðmundur segir að ekki
sé fyrirhugað tónleikahald
að sinni. „Fyrir utan mjög
fá skipti, t.d. er við lékum
í Vínarborg síðasta vor, hef-
ur spilamennska verið
tímasóun fyrir okkur; við
hugum fyrst og fremst að
upptöku efnis og útgáfu."
Framundan hjá Reptilic-
us er sitthvað; „við erum
þessa stundina að gera vef-
síðu og undirbúningur fyrir
stutta uppákomu á net-
tengdri listahá-
tíð í maí,
Drápu, er
gangi. Ann-
ars eram við
á frum-frum-
stigi með næsta
disk og eram í
framhjáhlaupi að
skoða hvað er not-
hæft af tónleika-
upptökum, við höf-
um tekið upp nær
alla tónleika, en við
höfum tækifæri á
að gefa út 1-3
tónleikadiska á
þessu eða
næsta ári.“
Mikið af hugmyndum
í NÝLOKNUM Músíktil-
raunum bar meðal annars
til að fyrsta techno-sveitin
lét í sér heyra. Sú heitir
Flo’, leikur ambientskotið
techno og komst í úrslit þó
ekki hafi hún komist á verð-
launapall.
Flo_ er skipuð Jóhannesi
Árnasyni og Birni
Ófeigssyni, en þeir komu
reyndar fram undir dulnefn-
um í tilraununum; vildu láta
tónlistina skipta öllu máli.
Þeir segjast hafa ákveðið
að starfa saman í árslok
1993 og ekki hafi
liðið á löngu þar
þeir voru
komnir með öll
tæki á einn stað og farnir
að semja.
Flo’ hefur troðið upp öðru
hvora með frumsamda dag-
skrá, en þeir segjast ekki
hafa velt því fyrir sér enn
sem komið er að gefa út.
Það sé þó lítið mál, því
vegna eðlis tónlistarinnar
og tækjabúnaðarins séu þau
lög sem þeir hafi lokið við
nánast sjálfkrafa tilbúin til
útgáfu. „Við eigum nokkuð
af lögum, en mikið af hug-
myndum,“ segja þeir, „enda
er það oft að við fáum ein-
hvetja hugmynd sem við
tökum upp og löngu síðar
fellur hún inn í eitthvað allt
annað."
Flo’-liðar segjast ekki
verða varir við annað en að
rokkunnendur kunni að
meta tónlist þeirra, sérstak-
lega yngri rokkáhugamenn.
„Það eru allir að hlusta á
allt,“ segja þeir, „og það
virðist sem allir séu um-
burðarlyndari; ef eitthvað
er varið í tónlistina þá gefa
þeir henni tækifæri.“
Jóhannes og Bjöm segja
að tónlistin hafi alltaf verið
hálfgert tómstundagaman,
enda hafi þeir ekki starfað
markvisst að tónsmíðum og
upptökum. „Það má segja
að við höfum tekið þátt í
Músíktilraununum til þess
að hafa eitthvað ákveðið að
stefna að og ýta þannig við
okkur,“ segja þeir og bæta
við að framundan sé meira
starf, því tilraunirnar hafa
hvatt þá til frekari afreka.
„Ætli það megi ekki segja
að við séum að fara af stað
á fullu núna,“ segja þeir og
kíma, „1996 er okkar ár.“
Tómstundagaman
Jóhannes og Björn
Flo’-liðar.