Morgunblaðið - 08.05.1996, Síða 34

34 MIÐVIKUDAGUR 8. MAÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
INGÓLFUR
» BJARGMUNDSSON
+ Ingólfur Bjarg-
mundsson raf-
fræðingur fæddist í
Reykjavík 1. janúar
1916. Hann lést á
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur í Fossvogi 20.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Bjargmundur
Guðmundsson raf-
stöðvarstjóri í Hafn-
v arfirði, f. í Urriða-
koti við Hafnarfjörð
16. apríl 1890, d. 19.
maí 1941, og Krist-
ensa Kristófersdóttir
frá Ólafsvík, f. 21. september
1890, d. 3. des. 1977. Systur
hans voru tvær, Aðalheiður
Kristbjörg, f. 7. nóvember 1918,
og Guðbjörg, f. 19. mars 1927,
d. 20. desember 1932.
Með Ingólfi Bjargmundssyni raf-
fræðingi er genginn einn helsti
frumkvöðullinn í uppbyggingu flug-
öryggisbúnaðar landsins á fimmta
og sjötta áratugnum. Það kom okk-
Hinn 24. október
1942 kvæntist Ingólf-
ur eftirlifandi eigin-
konu sinni Yrsu
Benediktsdóttur, f.
4. desember 1920,
dóttur hjónanna
Benedikts Stein-
grímssonar hafnar-
varðar á Akureyri og
Jóninu Rannveigar
Einarsdóttur úr
Svarfaðardal. Þau
hófu búskap á
Brekkugötu 19 á
Akureyri. Börn Ing-
ólfs og Yrsu eru tvö:
1) Edda, f. 27. júlí 1943, búsett á
Seltjamamesi, gift Guðmundi
Bjarnasyni. Þeirra sonur er Ing-
ólfur Bjami. 2) Bjargmundur, f.
23. ágúst 1944, búsettur í
Garðabæ, kvæntur Aðalbjörgu
ur fyrrum samstarfsmönnum hans
hjá Flugmálastjórn algerlega á
óvart að hinn tryggi og ljúfi vinur
okkar var skyndilega kallaður úr
vist sinni meðal okkar á jörðu þann
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGURJÓN ÞORBERGSSON,
Vopnafirði,
verður jarðsunginn frá Vopnafjarðar-
kirkju laugardaginn 11. maí kl. 14.00.
Björk Sigurjónsdóttir, Þorgils Sigurðsson,
Ari Sigurjónsson,
Snorri Sigurjónsson,
Ásta Sigurjónsdóttir, Sævar Árnason
og barnabörn.
t
Útför
BERGSTEINS STEFÁNSSONAR
fer fram frá Dómkirkjunni á morgun, fimmtudag, kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hans,
er bent á CARPA, alþjóðleg samtök sem starfa að krabbameins-
rannsóknum. Reikningsnúmer CARPA á Islandi er 301-26-61140.
Kt. 660991-9139.
, Fyrir hönd aðstandenda,
Edda Niels.
t
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð og vináttu við andlát eigin-
manns míns,
EGGERTS GUÐJÓNSSONAR,
Bugðulæk 17.
Geirlaug Þórarinsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Innilegar þakkir sendum við þeim, sem
sýndu okkur vináttu, samúð og hlýhug
við veikindi, andlát og útför ástkærrar
eiginkonu, móður og systur,
SIGURLAUGAR RAGNHEIÐAR
KARLSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki
St. Jósefsspítala, Hafnarfirði.
Páll B. Helgason, Ásbúö 23, Garðabæ,
Arna Hrönn Pálsdóttir, Snorri Karlsson,
Gunnlaug Dröfn Pálsdóttir, Hörður Karlsson,
Ragnheiður Li'ney Pálsdóttir, Rósa Björg Karlsdóttir,
Snorri Karl Pálsson,
annað venzlafólk og vinir.
MINIMINGAR
Karlsdóttur. Þeirra börn eru
Iris, Ingólfur Karl og Ester
Björg. Barnabarnabömin eru
fjögur talsins.
Ingólfur átti og rak ásamt
fleirum um árabil rafvélaverk-
stæðið Rafsegul í Gilinu á Akur-
eyri. Hann fór til náms hjá
Philips í Hollandi vegna upp-
setningar á nýjum röntgentækj-
um á Fjórðungssjúkrahúsinu á
Akureyri og síðar á Landspítal-
anum í Reykjavík. Ennfremur
fékkst hann við kennslu við Iðn-
skólann á Akureyri og fleiri
störf í sínu fagi. Hann setti upp
fyrstu ratsjána vegna flugsins á
Akureyri og í framhaldi af því
aðflugstæki víða um land á veg-
um Flugmálastjórnar, sem leiddi
til þess að fjölskyldan flutti til
Reykjavíkur árið 1960 og bjó á
Ilagamel 26. Ingólfur var áhuga-
maður um svifflug sem hann
stundaði á yngri ámm, laxveiði
og líka fylgdist hann með öllum
tækninýjungum. Hann var virk-
ur radíóamatör til æviloka.
Utför Ingólfs fór fram í kyrr-
þey.
20. apríl síðastliðinn eftir stutt veik-
indi á Sjúkrahúsi Reykjavíkur.
Hann hafði nýlega rætt við okkur
og hvatt til dáða með sinni sérstöku
bjartsýni og einlægni.
Minningin um Ingólf Bjarg-
mundsson er björt og lífsferill hans
einstæður á margan hátt. í starfi
bar hæst heiðursviðurkenning sem
hann hlaut frá bandarísku flug-
málastjóminni fyrir frábæra
frammistöðu sem verkefnisstjóri í
samstarfsverkefni Flugmálastjórna
Bandaríkjanna og Islands auk
bandaríska flughersins um upp-
byggingu flugleiðsögu- og fjar-
skiptamannvirkja hér á landi í upp-
hafi sjötta áratugarins.
Ingólfur hóf farsælan feril sinn
hjá Flugmálastórn með því að ann-
ast uppsetningu á fyrstu aðflugs-
ratsjánni hérlendis á Akureyri
1951. í framhaldi fylgdi uppsetning
+ Svanhildur Guðmundsdótt-
ir fæddist í Reykjavík 4.
apríl 1912. Hún lést í Reykjavík
28. apríl síðastliðinn og fór út-
för hennar fram frá Fríkirkj-
unni í Reykjavík 7. maí.
Það koma svo margar minningar
fram í hugann á kveðjustund. Mér
finnst ég knúin til að setja á blað
fáein þakkarorð til þessarar ein-
stöku konu sem Svanhildur var,
Svanhildur í Múla. Já, svo var hún
oftast kölluð er við fórum að vinna
saman í Langholtsskóla fyrir um
fjórum áratugum síðan. Hún var
trúnaðarmaður fyrir okkar vinnu-
hóp og oft verkstjóri. Mér fannst
hún vera ströng á svipinn. Ég var
feimin og hlédræg, fannst allt erfitt
og komin að því að gefast upp í
þá daga. Þessi sterka kona fór að
tala við mig og gaf mér svo mikinn
ERFI
DRYKKJLR
Látið okkur annast
erfidrykkjuna.
Fyrsta flokks þjónusta
og veitingar.
Rúmgóð og þœgileg
salarkynni.
Upplýsingar í síma 552-9900
á blindaðflugstækjum á Keflavíkur-
flugvelli. Árið 1958 hófst svo hið
viðamikla „Air Safety Program“
eða ASP-verkefnið þar sem Island
var á fáum árum byggt upp í flugör-
yggismálum með því að reistar voru
flugfjarskiptastöðvar og flugleið-
söguvitar víða um land auk tækni-
búnaðar í nýrri flugstjórnarmiðstöð
í Reykjavík árið 1961 fyrir stjórn
innlendrar og alþjóðlegrar flugum-
ferðar á Norður-Atlantshafi. Hluti
ASP-kerfanna nýttist einnig fyrir
almenn talviðskipti í landinu svo
sem radíósamböndin milli Reykja-
víkur og Keflavíkur og VHF-radíó-
sambandið norður í Eyjafjörð frá
Skálafelli. Þetta gríðarmikla verk-
efni var unnið í samstarfi milli
bandarísku og íslensku Flugmála-
stjórnanna auk bandaríska flug-
hersins að frumkvæði Agnars Kofo-
ed-Hansens þáverandi flugmála-
stjóra og Glenn E. Goudie, fram-
kvæmdastjóra hjá bandarísku-Flug-
málastjórninni. Ingólfur Bjarg-
mundsson lyfti grettistaki sem
tæknilegur verkefnisstjóri yfir
ASP-verkefninu og gekk til verks
af óvenjulegri eindrægni og trú-
mennsku. Sagan segir að hann hafi
verið 90% að heiman í þijú ár þeg-
ar verkefnið stóð sem hæst. Hann
hlaut sérstaka heiðursorðu frá
bandarísku flugmálastjórninni fyrir
„Að hafa helgað sig verkefninu ein-
staklega með frábærri tækniþekk-
ingu sem tvímælalaust átti þátt í
að auka flugöryggi fyrir alla far-
þega og flugvélar á Norður-Atlants-
hafsleiðum."
Síðustu starfsár sín hjá Flug-
málastjórn sá Ingólfur um mæling-
ar og eftirlit í flugi með útsending-
um leiðsöguvita auk verkefnis-
stjórnunar í sérverkefnum. Ingólfur
var mikill áhugamaður um svifflug
sem hann stundaði á yngri árum
ásamt laxveiði. Hann fylgdist ætíð
vel með öllum tækninýjungum og
var radíóamatör til æviloka. Alltaf
kom hann með fréttir um tækninýj-
ungar í heimsóknum til okkar eftir
að hann fór á eftirlaun.
styrk og kraft. Hún sagði oft: „Það
þýðir ekkert að gefast upp!“ Sem
sagt - allar þær óteljandi stundir
sem ég átti með henni eru mér í
dag mjög kærar og ógleymanlegar.
Það voru margir í nágrenni henn-
ar sem áttu hauk í horni, þar sem
hún var. Hún gat verið mjög ákveð-
in í skoðunum og lét ekki snúa sér
frá sannfæringu sinni - alltaf sann-
ur vinur vina sinna. Hún hafði bein
og óbein afskipti af svo mörgu í
samfélagi sínu við nágranna og
samferðafólk. Það talaði hún aldrei
um við ókunnuga. Hún hlúði að
mörgum sem áttu erfitt og rétti
hlut þeirra sem á var hallað, bæði
fullorðinna, barna og gamalmenna.
Þegar við töluðum saman fund-
um við að svo margt var líkt í minn-
ingum frá æskuárum okkar, bæði
í gleði og sorg. Hún var glögg-
skyggn á sálarástand fólks. Svan-
APÓTEK
AUSTURBÆJAR
Háteigsvegi 1
BREIÐHOLTS
APÓTEK
Álfabakka 12
eru opin til kl. 22
—
Næturafgreiðslu
eftir kl. 22 annast
Apótek Austurbæjar
Ingólfur sinnti öllum störfum sín-
um af kostgæfni og flíkaði aldrei
verkum sínum. Hann gekk óhikað
til verks af einurð og gat stundum
þótt kröfuharður til starfsmanna
sinna ef því var að skipta. Við sam-
starfsmenn hans vissum þó að und-
ir niðri bjó óvenju hlýlegur og heil-
steyptur maður sem oft miðlaði
okkur af fróðleik sínum með ein-
stakri ljúfmennsku og bjartsýni.
Hinn góða árangur í annasömu
starfi sem kallaði á miklar Ijarvist-
ir frá heimili sínu átti Ingólfur ekki
síst að þakka góðri eiginkonu sinni
Yrsu Benediktsdóttur sem bjó eigin-
manni sínum og bömum hamingju-
ríkt heimili á Hagamel 26 í Reykja-
vík. Við vottum okkar dýpstu sam-
úðarkveðjur til ágætrar fjölskyldu
hans. Með þakklæti í huga fyrir
góðar samverustundir hér á jörðu
kveðjum við góðan dreng, Ingólf
Bjargmundsson með bæn um að
hann megi fara í friði á guðs vegum.
Starfsmenn Flugmálastjórnar.
Elsku afi og langafi.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Kveðja,
Barnabörn og þeirra
fjölskyldur.
hildur hafði næman smekk á tónlist
og spilaði á orgelið heima í Múla.
Þar var oft sungið á góðum stund-
um. Hún hafði fallega söngrödd og
söng í „Maríuerlunum" hjá Maríu
Markan. Þessi sönghópur var á sín-
um tíma alveg frábær. Þar er ein
perlan í minningunni.
Svanhildur var íjölhæf atorku-
og áhrifamenneskja. Það voru alltaf
fastir liðir á vissum tímum ársins,
vetur, sumar, vor og haust. Vinnan,
skólinn, jólin, vorið og sumarið. Á
haustin komum við saman í skólan-
um og vinnunni. Fyrir jólin var lagt
kapp á að sauma, prjóna, baka og
bæta og alltaf var Svanhildur þátt-
takandi í öllu. Mér eru í minni ein
jólin er við vorum að keppast við
að sauma jólafötin á börnin. Þá var
ekki eins auðvelt að fá efni og í
dag, svo oft varð að sauma margt
upp úr gömlum fötum. Þetta þætti
ekki trúlegt í dag. Mörg fín föt
urðu nú samt til við þessar kring-
umstæður með góðra vina hjálp.
Svanhildur var mikil ræktunar-
kona. Garðarnir í Múla voru gjöful-
ir. Hún ræktaði kartöflur, rófur,
gulrætur og margar tegundir af
kryddjurtum. Og ekki má gleyma
fagra blómagarðinum hennar.
Síðustu árin voru Svanhildi erfið.
Heilsu hennar hrakaði mjög mikið.
Ekki vildi hún mikið úr því gera
og aldrei heyrði ég hana kvarta.
Hún fór út þótt hún væri komin
með staf - sagði stundum: „Ég
verð að fara í göngutúr, annars er
allt búið. Gamlar vélar ryðga,“ og
hló. „Svo fer ég í æfingar. Það er
svo yndislegt við mig, fólkið á Norð-
urbrún 1,“ en þar var hún síðustu
árin. Vil ég biðja guð að launa öllu
þessu góða fólki á Norðurbrún 1
fyrir þá umönnun og kærleika sem
það sýndi henni. Hún var þakklát
hetja.
Horfin er mæt kona sem margir
minnast með virðingu og þökk. Eg
kveð þig, góða vina mín, með hjart-
ans þakkæti fyrir allt og allt. Guð
blessi minningu þína.
Sigríður Magnúsdóttir.
SVANHILDUR
G UÐMUNDSDÓTTIR