Morgunblaðið - 10.05.1996, Side 5

4 E FÖSTUDAGUR 10. MAÍ1996
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 10. MAÍ 1996 E 5
KOD’AK fcPZ
STcplflbrú
r3ts(zréttatiffjor):
3JA RÉTTA MÁLTÍD
nl.!)(>(),
Veitingastaduk vid Austihvöll • Bordapantanir í síma 5624455
ENDURNÝTING og útsjónasemi einkenna heimili
Sigríðar. Sykurinn er til dæmis geymdur í
málningardós sem málning var þó aldrei sett í og á
einum króknum á eldhúshillunni hangir
„chilipiparfesti". Á framhlið hurðanna á
baðskápunum, efst til hægri, sem
Sigríður hefur hannað
fyrir sýninguna í
Loftkastalanum, er
gólfdúkur í björtum og
sterkum litum.
sem gamlir hlutir
endurnýjast og nýir njóta sín
„STUNDUM finnst mér svo
mikið til í heiminum af alls
konar hlutum að það hafi eng-
an tilgang að hanna nýja,“
segir Sigríður Siguijónsdóttir
hugsi. „Hugsið þið til dæmis
aldrei um það þegar þið farið
út með ruslið hvað það fellur
mikið til af sorpi!“ Aðrir við-
staddir eru henni hjartan-
lega sammála og ljósmynd-
arinn hefur á orði að þegar
hann, sem er reyndar hún,
fer í útilegu reyni hún að
hafa eins lítið af umbúðum
með sér og frekast er unnt. „Ég
held samt að ég sé að þessu af því
þetta er svo gaman,“ bætir Sigríður
svo við eftir svolitla stund.
En hvað er það sem er svona gam-
an? Jú, Sigríður hannar húsgögn og
aðra nytjahluti í vinnustofu sinni í
Reykjavík, þar sem hátt er til lofts og
vítt er til veggja. Upp við einn vegginn
er stór dragkista með djúpum en lág-
um skúffum í fjórum röðum, sjö skúff-
ur í hverri. „Eg keypti hana í Eng-
landi og hélt að eftir að ég eignaðist
hana yrði aldrei framar rusl hjá mér.
Sjáðu svo bara.“ Ruslið er reyndar
ekki meira en gengur og gerist á öðr-
um vinnustöðum en þar er sífellt eitt-
hvað nýtt að festa augað á.
Tvö skrifborð sem hún hefur hannað
standa á miðju gólfinu, úr tveimur
bogadregnum álplötum með viðarplötu
á milli. „Ég er sérstaklega ánægð með
þetta borð,“ segir Sigríður og bendir
á annað þeirra en borðplata þess er
úr glærlakkaðri MDF plötu.
A risastóru borði, sem
einu sinni tilheyrði Lyfja-
verslun ríkisins, liggja mjóir
og langir baðskápar en Sig- __________
ríður er einmitt að undirbúa
sýningu sem á að opna, í tengslum
við Listahátíð í Reykjavík, um mánaða-
mót maí og júní. Sýningin verður hald-
in í Klúbbi Listahátíðar í Loftkastalan-
um. „Ég er svo hrifin af öllu sem er
langt og rnjótt," segir hún og verður
hugsi. „Ég var að velta því fyrir mér
hvort það væri vegna þess að maður
er alinn upp við að það sé svo fallegt
að vera hár og grannur. Annars veit
ég það ekki.“
Svo berst talið að skúffusýningunni
sem Sigríður hélt í fyrra í Galleríi
Greip. „Mörgum myndlistarmönnum
fannst ég verðsetja hlutina mína allt
of lágt. Þetta voru aðallega litla skúff-
ur og kannski er það spurning hvort
líta eigi á þær sem myndlist eða hönn-
un. Sjálf hugsaði ég um þær sem hluti
sem fólk myndi nota og hefði efni á
að kaupa."
HEIMILI
HÖNNUÐAR
Sigríður tók BA próf frá West Sur-
rey Collage of Art and Design í Eng-
landi fyrir nokkrum árum í því sem á
ensku heitir „3-D Design“ eða þrívídd-
arhönnun. Þegar hún var í skólanum
vann hún fyrst og fremst með gler en
nú segist hún hafa gaman
af að vinna með sem fjöl-
breyttast efni. Eftir að hún
kom heim frá námi vann
hún töluvert með leikmynd-
ir, aðallega fyrir kvikmynd-
ir, en hefur síðan snúið sér að hönnun
húsbúnaðar. Hún hefur reyndar ekki
sagt alveg skilið við kvikmyndirnar
því hún er í hálfri stöðu hjá Kvik-
myndasjóði.
Gestirnir sitja
þrefalt lengur
Ef margt er að sjá á vinnustofunni
slær heimili Sigríðar og Halldórs Lár-
ussonar, sambýlismanns hennar, henni
svo sannarlega við en þangað lá leiðin
þegar vinnustofan hafði verið „tekin í
gegn“.
Sigríður býður gestum sínum dýr-
indis veitingar, þurrkaðar perusneiðar,
döðlur og jarðarber, mascarpone-ost
og kex, kaffi og sódavatn. „Hafiði
smakkað þennan nýja ost,“ segir hún
um leið og hún rífur álþynnuna af
ostinum. „Hann er eins og smjör -
DAGLEGT LÍF
DAGLEGT LÍF
Eins og fram kom í sjónvarps-
myndinni hefur Andri í mörgu
að snúast og á mörg áhugamál.
Námið og kórstarfið tekur drjúg-
an tíma. Hann lærir á hljómborð
í Tónlistarskóla Hafnarfjarðar og
hefur gaman af tölvuleikjum.
Hann segist þó ekki nota PC-
heimilistölvuna eingöngu sem
leikjatölvu, því hún komi líka að
miklu gagni við námið.
Þar sem Andri ætlar að verða
leikari þegar hann verður stór
fannst honum ágætis æfing að fá
að taka þátt í sjónvarpsmyndinni.
I henni var hann spurður ýmissa
spurninga, t.d. um skattamál,
hvort hann vildi verða forsætis-
ráðherra og hver væri uppáhalds
leikkonan hans.
Hann segist hafa svarað eitt-
hvað á þá leið að nauðsynlegt
væri að lækka skatta, forsætisráð-
herra vildi hann ekki verða enda
hefði hann engan áhuga á stjórn-
málum og Pamela Anderson væri
uppáhaldsleikkonan sín. Aðspurð-
ur hvort Pamela sýndi mikil list-
ræn tilþrif í Strandvörðum viður-
kenndi Andri að líklega héldi
hann bara svona upp á hana því
hún væri svo rosalega sæt og
löguleg kona.
o FLEST eiga sér háleita drauma
■JP og ætla sér mikið í lífinu. Þau
■ vilja frið á jörð og óska þess
Z að alnæmi heyri brátt sögunni
12 til. Umhverfisvemd er þeim
lii ofarlega í huga, þau telja heils-
E una, fjölskylduna og vinina það
S mikilvægasta í lífinu og allmörg
ætla að verða íþróttastjörnur
þegar þau verða stór. í hnot-
5 skurn er framangreind lýsing
3 niðurstaða úr dagbókum og
® sjálfsmyndum tvö þúsund 10
til 12 ára barna á Norðurlöndum,
auk heimildarsjónvarpsmynda um
tuttugu þeirra.
Á farandsýningunni „Horfðu í
augun á sjálfum þér“, sem opnuð
verður á morgun, laugardaginn 11
maí, í Ráðhúsinu, gefst gestum og
gangandi kostur á að skyggnast inn
í hugarheim ungmennanna. Sýningin
er afrakstur samnorræns verkefnis,
sem Norræna ráðherranefndin setti
á laggirnar og fjármagnaði sem eitt
af framlögum sínum til barnamenn-
ingar árið 1995.
SJónvarpsþættlr
og sjálfsmyndir
Skipulagning sjónvarpshluta verk-
efnisins var í höndum yfirmanns
barna- og unglingadeilda norrænu
ríkissjónvarpsstöðvanna, sem hver
sá um gerð heimildarmynda um fjög-
ur börn í heimalandi sínu. Hver
mynd átti að vera 10 mínútna löng
og markmiðið að varpa ljósi á líf
barnanna, störf og leiki, daglegar
venjur, skoðanir, framtíðarsýn og
sitthvað fleira. Myndlist er veigamik-
ill liður í verkefninu og var myndlist-
armanni frá hveiju landi falið að
hafa umsjón með þeim þætti. Gréta
Mjöll Bjarnadóttir, formaður Félags
íslenskra myndlistarkennara, tók að
sér að sjá um þá hlið mála, en Sigríð-
ur Ragna Sigurðardóttir, dagskrá-
fulltrúi sjónvarpsefnis fyrir börn hjá
Sjónvarpinu, hafði umsjón með sjón-
varpsþáttunum.
Leikur í
Sjálfsmyndir
barna á sýningunni
„Horfðu í augun á sjálfum þér“
NEMENDUR í Setbergsskóla i Hafnarfirði með sjálfsmyndir sinar.
Sigríður Ragna segir að hver sjón-
varpsstöð hafi fengið ígildi einnar og
hálfrar milljónar íslenskra króna frá
Norrænu ráðherranefndinni til að
gera fjórar stuttmyndir um jafnmörg
börn, sem búa við ólíkar aðstæður
og núna sé verið að sýna myndirnar,
sem eru tuttugu talsins, á öllum nor-
rænu stöðvunum.
Sýningin, sem á danska tungu
nefnist Se dig selv i öjnene var opn-
uð með pomp og pragt í MF Kron-
borgarfeijunni 4. mars síðastliðinn,
sem hluti af menningarhátíð Kaup-
mannahafnarborgar. Þar voru kynnt
margvísleg málefni sem snerta börn
og áhugasvið þeirra. Sjálfsmyndir
þátttakenda og dagbækur skipuðu
veglegan sess og sjónvarpsmyndirn-
ar voru til sýnis á myndbandi. Að
sögn Sigríðar Rögnu og Grétu Mjall-
ar verður sýningin í Ráðhúsinu ná-
kvæmlega eins uppbyggð.
Eitt hundrað íslenskir
þátttakendur
Gréta Mjöll segir að undirbúning-
ur myndlistarþáttar verkefnisins
hafi tekið dijúgan tíma, en verið
afar skemmtilegt viðfangsefni.
„Fyrst þurfti að velja þátttakendur
í samvinnu við kennara og dagskrár-
gerðarmenn sjónvarpsins. Við urð-
um að hafa í huga að hóparnir sýndu
landfræðilega breidd. Við fengum
samtals um 100 nemendur úr 5.
bekk Foldaskóla í Reykjavík, Set-
bergsskóla í Hafnarfirði, Hamars-
skóla I Vestmannaeyjum
og Grunnskóla Siglu-
fjarðar. Einn úr hveijum
bekk var síðan valin í
sj ónvarpsmyndirnar.
Krakkarnir hafa unnið
frá því í haust að dag-
bókum, þar sem þau
svara þremur spurning-
um og hafa eina blaðsíðu
til að tjá sig í rituðu
máli. Svörin voru vita-
skuld margvísleg og
misítarleg, en í heildina
gefa þau nokkuð glögga
mynd af æskunni."
Kraftmikil í tjáningu
Samhliða skriftunum, sem fóru
fram í íslenskutímum, máluðu nem-
endur myndir af sjálfum sér í mynd-
menntatímum. Gréta Mjöll segir að
verk íslensku krakkana hafi vakið
sérstaka athygli á sýningunni í
Kaupmannahöfn. „Sterk áhrif ís-
lenskrar náttúru koma fram í mynd-
um þeirra, þau eru kraftmikil í list-
rænni tjáningu og hjá þeim ríkir
óvenjumikil litagleði."
I tengslum við sýninguna var gef-
in út bók með ljósmyndum og sjálfs-
myndum fjögurra barna frá hverju
landi, broti úr dagbókum þeirra og
kynningu á löndunum. Bókin verður
til sýnis og sölu á sýningunni, en þar
kennir ýmissa grasa, t.d. geta gestir
spreytt sig á tölvuleik, sem tengist
verkefninu. Gréta Mjöll telur að
vel hafi tekist til á sýningunni í
Kaupmannahöfn og ekki ástæða tii
að ætla annað en börn og fullorðnir
hópist í Ráðhúsið frá og með morg-
undeginum til 24. maí, er sýningunni
lýkur. ■
vþj
sjónvarpsmynd
og flytur opnunarræðu
ANDRI Ómarsson,
nemi í 7. bekk Set-
bergsskóla í Hafnar-
firði, er einn fjögurra
íslenskra þátttakenda,
sem valinn var í sjón-
varpsmynd. Hann mun
jafnframt opna sýn-
inguna á laugardag-
inn og er að skrifa
ræðu af því tilefni.
„Ég ætla bara að
stikla á stóru um sjón-
varpsþættina, segja
örlítið frá verkefninu
og bjóða gesti vel-
komna,“ segir Andri, sem einu
sinni áður hefur troðið uppi í Ráð-
húsinu. „Ég söng með unglingakór
Hafnarfjarðarkirkju og var eini
strákurinn í hópnum. Ossur Skarp-
héðinsson, þáverandi umhverfis-
ráðherra, þakkaði „stúlkunum“
kærlega fyrir sönginn og ég varð
óskaplega móðgaður."
1. Vera í fótbolta. 2. Verða ríkur og fótboltastjarna. 3. Ég verð að
æfa og spara. Leti. Sitja heima, bora í nefið, hreyfa ekki tá. Hvað á
ég að gera, þá verð víst bara að sofa.
Það sem mér finnst mikilvægast í lífinu er að eiga foreldra. 2. Mig
langar að verða flugmaður. 3. Mig langar að verja lífinu mínu að
vera læknir.
II. HVAÐ FINNST ÞER MIKILVÆGAST FYRIR ÞIG NUNA? B2.HVER ER FRAM-
TlÐARÓSK/DRAUMUR/ VON ÞÍN? B3. TIL HVERS VILTU VERJA LÍFI ÞÍNU?
SIGRÍÐUR, hér með jörðina í
eyrunum, fékk Eggið rauða,
eftir Arne Jacobsen, á
húsgagnaumboðssölu fyrir i
sjö þúsund krónur. Sófaborðið ^
hannaði Sigríður að
sjálfsögðu sjálf.
hann er svo mjúkur. Ég elska smjör.“
Svo lagar hún kaffi í espressovél á
gaseldavél. „Viltu annars ijóma
út í kaffið? Ég á ekkert annað.
Mér finnst ijómi svo góður líka.“
Síðan er sest í dúnmjúkan, gráan
sófa og allir hafa það gott nema
ljósmyndarinn, sem smellir af
myndum í gríð og erg.
„Maður losnar ekki við gesti sem
setjast í þennan sófa,“ segir hún
kímin. „Gestir eru svona þrefalt leng-
ur hér eftir að ég fékk hann.“ Á
móti mjúka sófanum er blár sófí sem
Sigríður fékk frænda sinn og bólstrara
á Akranesi, Gunnar Gunnarsson, til
að smiða fyrir sig. „Ég fékk hann til
að smíða bláa sófann fyrir mig vegna
þess að það stóð til að ég missti þenn-
an gráa. Sófinn er æðislegur, svo lang-
ur og djúpur að tveir geta auðveldlega
legið saman í honum.“
Ragnar
Sigurðsson
11 ára
Foldaskóli,
Reykjavík
Gunnlaugur
Arnar Elíasson
10 ára Hamars-
skóli, Vest-
mannaeyjum
Ragnheiður
Birna
Guðnadótir
11 ára Grunn-
skóli Siglufjarðar
Mér finnst mikilvægast að standa mig í skólanum og í fótbolta og
öðrum íþróttum sem ég er í. Framtíðarósk mín er að eignast hest
og kannski önnur dýr. Draumur minn er að fara til útlanda og ég
vona að ég ferðist mikið og fari til annarra landa og kynnist öðrum
löndum og öðrum tungumálum. Ég ætla í menntaskóla og flytja
kannski til Akureyrar eða Reykjavíkur þegar ég er orðin stærri.
Iljalti Þór
Guðmundsson
12 ára
Setbergsskóli,
Hafnarfirði
Ég á heima á Islandi og í „stórborginni" Hafnarfirði. Pabbi minn
er tannlæknir og mamma er kennari. Ég á þrjá bræður og eina
systur (eins og stendur). Ég hef mikinn áhuga á fótbolta, skátum,
frimerkjasöfnun og myndlist. Tveir bestu vinir mínir heita Kolbeinn
og Eyvindur. Eg vona að ég verði heilbrigður og ég leiði eitthvað
gott af mér í framtíðinni. Ég ætla mér í háskóla og vera vel mennt-
aður. Ég vil eignast fjölskyldu og veija ævinni með henni, en einn-
ig verða læknir eða viðskiptafræðingur.
Úr gömlu mötuneyti
íbúðin er rúmgóð stúdíóíbúð án inn-
veggja. fyrir utan þá sem stúka salern-
ið af. Á gólfinu eru tréborð sem þau
Sigríður og Halldór lögðu sjálf. Hall-
dór, sem kemur heim sem allra
snöggvast, segist hafa borið kalklút á
gólfborðin og Sigríður bætir við að
Halldór þvoi alltaf gólfin því það sé
svo erfitt. Hann noti einhveija sérstaka
sápu sem hann skilji eftir á borðunum
og hún hlífi þeim.
í einu horni íbúðarinnar er eldhús-
ið, sérstakt og „öðruvísi". „Ég keypti
hilluna úti í Engþandi og setti hana
upp í eldhúsinu. Ég sagði við Hall-
dór að okkur vantaði eitthvað til
að setja undir hana. Svo
ég var við það að sofni
kvöldið mundi ég allt í einu
eftir að hafa séð þessar inn-
réttingar, sem eru úr gömlu
mötuneyti, í sama húsi og
vinnustofan mín er.“ Það var auðsótt
mál að fá innréttinguna enda hafði
hún verið ónotuð um nokkra hríð og
enginn hafði sýnt henni minnsta
áhuga. Nú hefur hún fengið nýjan til-
gang og svo sannarlega fer hún vel
við gólfborðin og ísskápinn sem Sigríð-
ur sprautaði grænan. ■
María Hrönn Gunnarsdóttir