Alþýðublaðið - 07.12.1920, Page 1

Oefið út aí Aiþýðuflokknuin.
1920 Þriðjudaginn 7. desember. 282 tölubl.
Haddorps Magasin, Lækjarg. 4.
Frá því í dag stór afsláttur gefinn af öllum vörum.
Eldhúsgögn, Leirvörur, Körfur o. s. frv. Feikna úrvaS.
Fallegustu dúkkur borgarinnar, ásamt öðrum leikföng-
um; feikna úrval, Smekklegustu og nýtwstii.
«J ólagj 16, í I r 11 a r, fyrir unga og gamla.
Haddorps Magasin, Lækjarg. 4.
„€instakliEtgseðliÍ“.
Að mörgu leyti eru einstakling
arnir mjög ólíkir, en í aðaldrátt-
uaum eru mennirnir nauðaiikir.
Að undanteknum fáum mönnum,
sem eru sjúkir á sáiinni, vilja alt
ir menn í heimi heldur láta sér
liða vel en illa, og með sömu fáu
andantekningunum vilja allir að
öðrum iíði vel, að minsta kosti ef
það ekki kostar þá sjálfa neitt.
Þarfir manna eru í minni atrið-
um mjög misjafnar, eftir uppeldi,
vana og meðfæddum tilhneyging-
um. En í aðalatriðunum eru þarf-
ir allra manna þær sömu: að fá
að éta, að fá eitthvað til þess að
klæðast í og að fá þak yfir höf*
aðið. Fyrir þessu þrennu stritar
mannkynið látlaust, og ennþá hefir
því ekki tekist að fá þetía eftir
þörfum, því þó einn maður geti
með framleiðslutækjum nútímans
íramleítt margfalt meira en lffs-
nauðsynjar handa sér og íjölskyldu
sinni, þá gerir auðvaldsfyrirkomu-
-agið það að verkum, að meiri*
hlutinn af arði þeim er starf þjóð-
arinnar gefur, rennur til nokkurra
fárra auðmanna.
Úr flokki auðvaldsins, sem vill
aiður með jafnaðarstefnuna og
verklýðshreyfingu, og úr hópi auð-
valdsdindlanna, sem láta tyggja í
í>ig lífsskoðunina, eða lepja hugs-
Jnarlaust eftir alt það sem keraur
af æðri stöðum, heyrist það oft,
að ef jafnaðarstefnan eigi að kom-
ast á, þá þurfi að breyta manns
eðlinn fyrst, gera menn óeigin-
gjarna o. s. frv. Þetta væri nú al-
veg rétt, ef það væri hugsun jafn-
aðarmanna að það væru auðmenn-
irnir sem kæmu stefnunni í fram-
kvæmd. En jafnaðarmenn þekkja
mannlegt eðli nógu vel til þess
að vita að auðmennirnir eru og
verða, með fáum undantekningum,
grimmilegir mótstöðumenn jafnað-
arssefnunnar, því þeir álíta að
hún skaði þá. Jafnaðarmenn vita
því að það verður að vera verk-
lýöurinn sjálfur, sem (með aðstoð
nokkurra fárra manna, sem geta
horft út yfir sinn eiginn hag á
heill heildarinnar) kemur jafnaðar-
stefnunni á.
En það sem þarf til, til þess
að verklýðurinn komi á jafnaðar-
stefnunni, er ekki annað en að
hann skilji; skilji að hann hefir
hag at þvf, skilji að hann með
því móti getur fengið það sem
hann þarf af fæði, klæðum og
húsnæði, og auk þess margt ann-
að sem hann aldrei fær nú, en
gerir lífið ánægjulegra eða hollara,
og skilji að framtfð þjóðarinnar
er framtíð verkalyðsins.
Og verkalýðurinn er hröðum
fetum að skilja þetta í öllum lönd-
um, ifka á okkar forna Fróni.
En það er langt frá því, að
mannieg náttúra þurfi neitt að
breytast eða menn að verða óeig-
ingjarnari til þess, að fá þennao,
skilning.
Leo-málið.
Oómur failinn í pvi.
Dómur er nú fallinn í undirrétti
í hinu svonefnda „Leo máIi“, og
má segja að það hafi skeð fremuE
fljótt.
Við rannsóknina kom það í ljós,
að Bailgrímur skipstjóri hafði
verið mjög hvetjandi þess, að lagt
væri í tryggingarsvikin, en Elfas
bróðir hans var tregur í fyrstu,
en lét þó tilleiðast.
Hallgrimur er dæmdur í þriggja
ára betrunarhúsvinnu fyrir brot á
288., 261. og 230. gr. hegningar-
laganna, sbr. 45., 55. og 63. gr.
þeirra. 'Geir er dæmdur f tveggja.
ára og sex mánaða betrunarhúss-
vinnu, fyrir brot á 288. gr. hegn-
mgarlaganna; sbr. 45'» 55- og 63.
gr., og Elías er dæmdur í tveggja
ára betrunarhússvinnu fyrir brofe
288. og 261. gr. hegningarlaganna,
sbr. 45- 55- og 63. gr.
Svo menn betur geti áttað síg
á þvf, fyrir hvað menn þessir eru
dæmdir, eru hér prentaðar upp-
þær greinar hegningarlaganna, setn
þeir eru dæmdir eftir, nema 230.
gr., sem er um einfaldan þjófnad.