Morgunblaðið - 25.05.1996, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 25. MAÍ 1996 47
Sigurður
Hjálmar Jóns-
son fæddist á
ísafirði 27. mars
1959. Hann lést 7.
mai siðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Akrakirkju 17.
maí. í formála
minningargrein-
anna um Sigurð
sem birtust á blaðs-
íðu 41 í Morgun-
blaðinu á þriðju-
dag, 21. maí, var
Steingerður móðir
hans sögð Jónsdótt-
ir, en hún er Gunnarsdóttir.
Eru hlutaðeigendur innilega
beðnir afsökunar á þessum mis-
tökum.
Með nokkrum fátæklegum orð-
um, viljum við skólasystkini Sigga
Bóa minnast hans, nú þegar hann
er horfinn til hinna eilífu skíða-
landa, þar sem allir sigra að lok-
um. Eins og svo margir í þessum
hópi var Siggi fullur af fjöri og
lífsgleði. Þótti mörgum sem þessi
árgangur ’59 hefði fengið stóran
skammt af uppátækjum og ærslum
í vöggugjöf. Síðan lagði þessi hóp-
ur af stað út í lífið og gekk þar á
ýmsu eins og hjá fólki yfirleitt.
Siggi Bóa varð sá eini af okkur,
sem um fermingu var orðinn fræg-
ur á landsvísu fyrir ótrúlega leikni
á skíðum. Mikill kraftur var þá að
færast í skíðaíþróttina hér á
ísafirði og áhugi fólks almennur.
Næsti áratugur fór í ferðalög og
keppni um heim allan hjá Sigga.
Þar þurfti hann ungur að standa
á eigin fótum, við ýmsar aðstæður
á spennutímum og tók
það sinn toll af honum.
Enda þótt tími
saknaðar og trega hafi
nú um skeið fyllt hugi
okkar bekkjarsystkin-
anna vegna hins svip-
lega fráfalls Sigga, þá
mun í framtíðinni fæ-
rast gleðibros yfir and-
lit okkar, þegar við í
sameiningu minnumst
hans og allra þeirra
skemmtilegu stunda
sem við áttum með
honum. Við sendum
okkar innilegustu
samúðarkveðjur til ástvina hans á
þessum skilnaðartímum.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Bekkjarsystkinin
frá ísafirði.
Það er erfitt að trúa því að hinn
mikli afreksmaður og góði drengur
Sigurður H. Jónsson skuli vera
fallinn frá langt fyrir aldur fram.
Við sunnlenskir skíðamenn heyrð-
um fyrst af vestfirska undrabarn-
inu í kringum 1970. Þá þegar var
þessi ungi drengur byijaður að
ógna hinum eldri í skíðabrekkum
landsins; þvílíkir voru hæfileikar
hans. Það er óhætt að segja að
enginn íþróttamaður, hvorki hvorki
fyrr né síðar, hafi verið jafnþekkt-
ur um land allt jafnungur og Sig-
urður var eða aðeins 10-12 ára.
Enda kom það á daginn að tvö orð
áttu eftir að verða þekkt í heimj
skíðamanna, orðin Siggi Bóa. I
barna- og unglingaflokkum var
ferill Sigurðar samfelld sigurganga
svo að með óíkindum má telja.
Aðeins 14 ára hafði hann náð besta
árangri keppendá á skíðalandsmóti
fullorðinna á ísafirði, þar sem hann
fékk að keppa sem gestur, því að
með réttu hefði hann átt að keppa
í unglingamóti með okkur hinum.
Það verður að segjast eins og er
að þegar Sigurður tók þátt í móti
á íslenskri grund, létu aðrir kepp-
endur sér nægja að binda vonir
sínar við að ná öðru sæti. Þvílíkir
voru yfirburðir Sigurðar bæði í
unglinga- og karlaflokki.
Ungur hélt Siggi utan til keppni
og æfinga og sýndi og sannaði að
þar var skíðamaður á heimsmæli-
kvarða. Á þessum árum fylgdumst
við stoltir með afrekum Sigga á
stórmótum erlendis í sjónvarpi og
blöðum.
Nú er komið að kveðjustund.
Við eigum ekki eftir að sjá Sigga
birtast í brekkunum. Hann hefur
veitt okkur og öðrum mikla ánægju
í gegnum tíðina. Við kveðjum góð-
an dreng sem var fyrirmynd okkar
hinna. I huga okkar mun hann
ávallt skipa ákveðinn sess. Við
vottum fjölskyldu og ástvinum Sig-
urðar innilega samúð okkar.
Björn Ingólfsson,
Jónas Ólafsson.
Hvenær getur nei verið meint
eins sterklega, ákveðið og jafn-
framt í mikilli vantrú, og einmitt
þegar manni er tilkynnt um andlát
kærkomins mágs og vinar? Þannig
hrópaði ég út mitt nei þegar mér
var tilkynnt um andlát Sigga. Siggi
var mágur minn og vinur og líka
mjög góður nágranni, beint á móti.
í þessari nálægð við þau sá ég
Sigga sem eiginmann og fósturföð-
ur fjögurra barna. Fyrir átti Siggi
soninn Jón Karl, sem hann hafði
myndað náin og góð tengsl við síð-
ustu misserin. 011 börnin sakna
hans nú sárt.
Mér fannst hann hugrakkur að
hafa gifst henni systur minni, sem
hefur alltaf verið hreinskilin og
ákveðin. Þegar tíminn leið sá ég
hvað þau í raun uppfylltu þarfir
hvort annars vel. Það var ákveðin
upplifun og gleði að sjá og heyra
þau tala saman og vera saman.
Það „að vera“ átti vissulega við
þau. Margar voru hugmyndir
þeirra og yfirleitt voru þær fram-
kvæmdar umsvifalaust þegar
mögulegt var. T.d. ferðir þeirra
hjóna út í náttúruna, sem jafnt
voru farnar að degi sem nóttu til
gönguferða eða veiða. Sveitin,
kyrrðin, fegurð fjallanna og árnið-
urinn sameinaði þau. Þegar þau
komu til baka voru þau glæný.
Siggi studdi Ólöfu alltaf í öllu sem
hún tók sér fyrir hendur. Hann var
afar stoltur af henni þegar hún
hannaði eða smíðaði úr gleri, járni
og steinum. Nánd og eining var
ríkur þáttur í öllu samstarfi þeirra
til heimilis og allra starfa. Þó gátu
þau gefið hvort öðru rými til að
athafna sig sitt í hvoru lagi.
Þegar Siggi gaf, þá gaf hann
sitt besta, en vegna hógværðar
sinnar fannst mér hann ekki alltaf
trúa því hve góðúr hann var í öllu
sem hann tók sér fyrir hendur.
Árangur hans innan fjölskyldunn-
ar, á skíðum og í starfi var alltaf
þannig að fólk tók eftir einlægni,
væntumþykju og góðum dreng-
skap í fari hans.
Eg spurði systur mína hvað hafi
verið það mikilvægasta í þeirra
sambandi. „Siggi leyfði mér ætíð
að vera einsog ég er. Hann kenndi
mér að elska og vera elskuð.“
Elsku Siggi minn. Nú þegar ég
kveð þig, græt ég. Ég sakna þess
að heyra ekki oftar: „Svana, þú
ert frekari en systir þín.“ „Svana,
áttu kaffi?“ „Svana, ertu með.“
Börnin mín þakka þér fyrir sam-
fylgdina og góða nærveru. Kristo
fannst hann hafa átt mjög góðan
vin í þér, Siggi minn. Pabbi og
mamma muna þig sem tengdason,
sem tók iðulega öllu með stökustu
ró og þolinmæði. Hlýja þín var
þeim svo mikilvæg þegar þú komst
í kaffisopa til þeirra.
Megi okkar góði Guð styrkja
ykkur, Ólöf mín, ívar, Ási, Hálf-
dan, Lísbet og Jón Karl. Styrkur
ykkar er yndisleg minning um
góðan eiginmann, föður og fóstur-
föður.
Innilegar samúðarkveðjur sendi
ég foreldrum og systkinum Sigga.
Takk fyrir þig, kæri mágur og
vinur, alla tíð. Guð blessi þig.
Þín mágkona,
Svana Lísa.
Ég vil þakka þér, elsku Siggi
minn, fyrir að vera besti fóst-
urpabbi sem ég gat átt. Minning-
arnar sem eru mér kærastar eru
þegar þú horfðir á mig í fótbolta,
þegar við fórum að veiða, þegar
þú keyrðir mig á hveijum degi í
skólann, þegar þú hjálpaðir mér
með heimanámið og þegar við fór-
um á skíði saman. Ég fékk alltaf
að vera ég sjálf þegar við töluðum
saman.
Elsku Siggi, ég sakna þín.
Þín fósturdóttir,
Lísbet Harðardóttir.
SIGURÐUR
HJÁLMAR JÓNSSON
FANNAR ÖRN
ARNLJÓTSSON
+ Fannar Örn Arnljótsson
fæddist 20. júní 1978. Hann
lést í bílslysi í Eyjafirði laugar-
daginn 18. maí og fór útför
hans fram frá Glerárkirkju 24.
maí.
Góðvinur okkar og einstakt ljúf-
menni, Fannar Örn Arnljótsson, er
látinn. Þessi geðgóði drengur sem
gerði allt fyrir alla með glöðu geði
er á braut úr þessum heimi okkar.
Eftir er sár sem vonandi á eftir að
gróa með tíð og tíma. Fannar var
fljótur að falla inn í hópinn þegar
hann fluttist hingað í sveitina og
byijaði hér í skóla haustið 1990.
Kátína og gleði einkenndi þennan
strák. Hann lét skapið aldrei hlaupa
með sig í gönur. Léttleiki og bros
var hans lífsmottó. Og þótt hann
væri ósáttur við eitthvað var sem
hann bæri þær byrðar sjálfur í stað
þess eins og sumir gera, að láta
næsta mann bera þær byrðar með
sér. Og þó að maður fyndi fyrir smá
stríðni af hans hálfu þá vissi maður
að hún var aldrei illa meint.
Þegar svona hlutir gerast þá
getur vinahópurinn oft verið þeim
góð hjálp sem hvað mest eiga um
sárt að binda, þeir geta eins og
stendur í kvæðinu „gert krafta-
verk“, það er nefnilega mun auð-
veldara að standa með einhvern við
hliðina á sér í sorginni heldur en
að standa einn og í þessu sambandi
eiga nokkrir af bestu vinum Fann-
are og reyndar miklu fleiri lof skilið.
Ég vil votta öllum aðstandendum
mína dýpstu samúð.
Fyrir hönd nokkurra úr kunn-
ingjahópnum,
Bergur Þorri.
Besti vinur minn er dáinn.
Kæri Fannar. Það er erfitt að
átta sig á því, að þú sért farinn.
Ég sakna þín meira en orð fá lýst.
Þú varst orðinn svo stór hluti í lífi
mínu að það verður erfitt að halda
áfram án þess að hafa þig mér við
hlið. Samt mun ég reyna að brosa
í gegnum tárin því tilhugsunin um
að þú sért nú kominn á betri stað
veitir mér þó einhveija huggun.
Vinátta okkar var einstök og
mun enginn geta skilið hana til
fulls. Margir áttu erfitt með að
skilja hvernig svona ólíkir persónu-
leikar gætu verið vinir. En einhvers
staðar segir að andstæður dragist
saman. Það átti sérstaklega við
okkar tilfelli. Vinskapur okkar hófst
fyrir alvöru sumarið sem við lukum
9. bekk. Upp frá þeirri stundu höf-
um við tveir eytt ótrúlega miklum
tíma saman. Þessi tími hefur verið
dásamlegur og hefur gefið mér
mikið. Með okkur höfðu tekist sér-
stök vináttubönd sem aldrei munu
rofna. Ég veit að þú munt vera
með mér í anda um alla tíð.
Ég get ekki komið því í orð hvaða
áhrif þú hefur haft á líf mitt. Þú
varst alltaf til staðar þegar ég
þarfnaðist þín og stóðst með mér í
gegnum súrt og sætt. Ég vil þakka
þér innilega fyrir allar góðu stund-
irnar sem við áttum saman. Mér
þykir vænt um þig og mun aldrei
gleyma þér, kæri vinur.
Élsku Anna og fjölskylda og aðr-
ir ástvinir, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð. Enginn mun koma
í stað Fannars. Ég veit að hann
mun lifa áfram í hjörtum okkar og
huga.
Guðmundur Ævar Oddsson.
Ég er ekki enn búinn að sætta
mig við það að hann Fannar sé
ekki meðal okkar og mun aldrei
gera það. Það á enginn skilið að
deyja svona ungur þegar framtíðin
blasir við.
Fannar var alltaf i góðu skapi
og alltaf að grínast. Þannig mun
ég minnast hans. Það er skrítið að
ég eigi aldrei eftir að heyra hann
hlæja oftar. Mér finnst eins og hann
eigi eftir að koma aftur í heimsókn
til okkar en ég er hræddur um að
það verði eilíf bið.
Ég á eftir að sakna Fannars
mjög mikið en ég get huggað mig
við það að hann er nú hjá Guði.
Ég, Bjarki, mamma og pabbi vilj-
um votta fjölskyldu hans og öllum
ættingjum og vinum okkar innileg-
ustu samúð.
Að lokum vill pabbi benda á það
að hláturmildi Fannars lifir áfram
í svo ótal mörgu, eins og t.d. í kveð-
skap höfuðskálds Önfirðinga:
Það er ekkert svo hugljúft sem hlátur,
er hann hljómar frá einlægri sál.
Hann er gæfunnar leikandi geisli,
hann er gleðinnar fegursta mál.
Þó að bregðist þér björtustu vonir,
þótt þú búir við sorgir í dag,
er ég viss um að hægt er að hlæja
inn í hjarta þitt gæfunnar lag.
Og með gleðinni vonirnar vakna,
yfir vegina framtíðin skín,
og með hugljúfum, fagnandi hlátrum
kemur hamingja lífsins til þín.
(Guðm. Ingi Kristj.)
Ásmundur Hreinn Oddsson.
Sérfræðingar
í blómaskrcytinguiii
við öll tækilæri
I[T| blómaverkstæði
dlNNA,,
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 19090
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár.
Ritvinnslukerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má
greinar til blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar
um má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
INGVAR AGNARSSON,
Hábraut 4,
Kópavogi,
andaðist í Landakotsspítala fimmtudag-
inn 23. maí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Aðalheiður Tómasdóttir,
Sigurður Ingvarsson,
Ágústa Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÁRNIJÓSEPSSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Grund 22. maí.
Guðrún Jónsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR ÁRNASON
frá Oddgeirshólum,
andaðist í Sjúkrahúsi Suðurlands, Selfossi, aðfaranótt 19. maí.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju miðvikudaginn 29. maí kl. 13.30.
Guðmunda Jóhannsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.