Morgunblaðið - 26.05.1996, Side 24
24 SUNNUDAGUR 26. MAÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Þorkell
KARLINNIKEXINU
VEDSKIFTIAIVINNULÍF
Á SUNNUDEGI
►EGGERT Magnússon fæddist 20.2.1947 í Reykjavík.
Hann lauk stúdentsprófi frá MR1965, fór þá í skipa-
verkfræði við Norges Tekniske Hogskole í Þránd-
heimi og lauk fyrrihluta þess náms, en fór síðan í
viðskiptafræðideild HÍ. Eggert kenndi í nokkur ár
við Vélskóla íslands og starfaði við markaðsmál hjá
Kexverksmiðjunni Fróni hf. 1976-81. Upp úr því vann
hann á eigin vegum, rak m.a. fasteignasölu og var
framkvæmdastjóri Glerverksmiðjunnar Esju 1988-91.
Árið 1992 varð hann framkvæmdastjóri Kexverksmiðj-
unnar Fróns hf. Eggert var formaður Knattspyrnu-
deildar Vals á árunum 1985-89 og hefur verið formað-
ur Knattspyrnusambands íslands frá árinu 1989.
HJÓNIN Guðlaug Nanna Ólafsdóttir sem sér um gæðamál og
vöruþróun og Eggert Á. Magnússon framkvæmdastjóri fylgj-
ast með nýjustu framleiðslunni, súkkulaðikexinu, sem er að
koma á markað.
Eftir Hildi Friðriksdóttur
Fyrir vit þeirra, sem eiga
leið um Hverfisgötu
bregður iðulega ilmandi
kökulykt þegar komið er
að mótum Hverfisgötu og Vita-
stígs. Ilmurinn berst frá Kexverk-
smiðjunni Fróni á Skúlagötu, þar
sem verið er að baka einhveija
þeirra 22 tegunda sem framleiddar
eru hjá fyrirtækinu. Ekki er víst
að vegfarendur njóti kökulyktar-
innar mörg ár í viðbót, því að sögn
Eggerts Magnússonar fram-
kvæmdastjóra er framtíðardraum-
urinn að finna húsnæði á einni
hæð. „Hverfið hér hefur einnig
breyst úr því að vera iðnaðarhverfi
í íbúðarhverfí," segir hann.
Verksmiðjan hefur ekki verið öll
sín 70 ár við Skúlagötu heldur
hófst starfsemin í húsi Betaníu við
Laufásveg síðla árs 1926 og flutt-
ist síðar á Grettisgötu 16. Fyrsta
árið var framleiðslan 19,2 tonn en
árið 1995 var hún orðin um 1.000
tonn.
Eigendur að meirihluta
Frá síðstu áramótum eru Eggert
Magnússon og eiginkona hans,
Guðlaug Nanna Ólafsdóttir, orðin
meirihlutaeigendur í kexverksmiðj-
unni. Keyptu þau 55% hlutafjárins
af foreldrum Eggerts, Magnúsi
Ingimundarsyni og Kristjönu Egg-
ertsdóttur, sem munu áfram eiga
45%.
Þegar Eggert tók við fram-
kvæmdastjórastöðu af föður sínum
tók Magnús við stöðu stjórnarfor-
manns og yfírstjómanda fyrirtæk-
isins. Eggert deilir framkvæmda-
stjórastöðunni með Birni R.
Bjamasyni, sem sér um íjármálin
en sjálfur sér hann um markaðs-
og sölumál. Með eignabreytingum
nú um áramótin dró Magnús Ingi-
mundarson sig alfarið út úr fyrir-
tækinu og gegnir Eggert þar með
einnig stöðu stjómarformanns. Inn
í stjórn komu Sveinn Jónsson end-
urskoðandi og Sigurður G. Guð-
jónsson lögfræðingur. Eggert legg-
ur áherslu á að nauðsynlegt sé að
hafa utanaðkomandi menn í stjórn,
sem horfi gagnrýnum augum á það
sem fram fari. „Maður þarf aðhald
og gagnrýni," segir hann.
Afí Eggerts, Eggert Kristjáns-
son stórkaupmaður, var meðal
stofnenda kexverksmiðjunnar og
hefur því þriðji ættliðurinn tekið
við rekstrinum. Eggert yngri gefur
ekki mikið fyrir þá goðsögn að
þriðju kynslóð sé hættara við að
setja fyrirtæki í gjaldþrot en öðr-
um. Hann bendir aftur á móti á að
á undanförnum 3-4 árum hafí orð-
ið umtalsverð veltuaukning innan
fyrirtækisins. Veltan er nú um 200
milljónir króna, en aukninguna
segir hann að megi bæði rekja til
breyttrar áherslu í markaðssetn-
ingu og endurskipulagningar.
Hann tekur fram að skuldastaða
fyrirtækisins hafi verið slæm á
undanfömum árum meðal annars
vegna gjaldþrots Glerverksmiðj-
unnar Esju, sem Frón átti meiri-
hlutann í.
Skipbrot
Frón hefur í gegnum árin kom-
ið að rekstri fleiri fyrirtækja eins
og Kexverksmiðjunnar Esju, sem
var sameinuð Fróni upp úr 1970,
og Glerborgar. „Það hafði verið
draumur pabba eftir að hann hætti
þátttöku í Glerborg, að setja á
stofn glerverksmiðju sem fram-
leiddi svokallað Thermopane-gler,
en það hafði reynst vel á íslandi
um árabil. Þeir sem stóðu að
rekstrinum með honum fóru fram
á að ég kæmi inn sem fram-
kvæmdastjóri. Því miður var starf-
semin dauðadæmd frá upphafi, því
bæði var samkeppnin mikil og all-
ur tilkostnaður mun meiri en menn
höfðu gert ráð fyrir. Glerverk-
smiðjan var ekki starfandi nema
í 2-3 ár og fór þá í gjaldþrot.
Þetta var hins vegar lærdómsríkur
tími. Ég hef gert mörg mistök í
Iífinu og þurft að taka mig í gegn.
Ég hef lært mikið á því og tel
mig því hæfari til að taka á vanda-
málum hvers tíma.“
Eggert segir að fyrirtækið sé
hægt og rólega að vinna sig út úr
þeim vanda og vinna undanfarinna
ára sé farin að skila sér. „Við telj-
um að einmitt nú sé kominn meiri
kraftur og „dýnamík" í fyrirtækið.
Fljótlega eftir að ég hóf störf náð-
um við samkomulagi við lánar-
drottna og gerðum áætlanir til
nokkurra ára. Þær hafa staðist,
þannig að fyrirtækið hefur verið
rekið með vaxandi hagnaði undanf-
arin þrjú ár. Ég fór aðra hringferð
til lánardrottna nú eftir áramótin
og þeir samningar gengu mun bet-
ur fyrir sig vegna þess að þeir eldri
höfðu staðist.“
Eggert bendir einnig á að stöð-
ugleiki í efnahagsumhverfí og
lækkandi vextir hafi haft áhrif á
gengi fyrirtækisins að undanförnu.
Hann segist jafnvel efast um að
Frón væri við lýði í dag ef óðaverð-
bólga hefði geisað á þeim árum sem
skuldir þess voru hvað mestar.
Hjá Kexverksmiðjnni Fróni eru
framleiddar 22 tegundir af kexi í
32 mismunandi pakkningum, með-
al annars 5 tegundir af smákökum
sem eru bundnar við jólatíðina.
Átta vörutegundir eru með 80%
af sölunni, þar af matar- mjólkur-
og kremkex og súkkulaðikex ýmiss
konar. íslendingar borða um
450-500 tonn af þremur fyrstu
flokkunum á ári eða tæp tvö kíló
á hvert mannsbarn. „Ég held að
matarkexið sé hluti af tilverunni á
flestum heimilum. Því er dýft í
kaffi og mjólk, það er smurt og
sett á það ostur. Einhvern veginn
hefur það fylgt kynslóð fram af
kynslóð. Auk þess er það dijúgt
og matarmikið,“ segir hann spurð-
ur um vinsældir þessa kextegund-
ar.
Möguleikar á aukningu
Frón, sem hefur yfir 25% mark-
aðshlutdeildar, er ekki í beinni
samkeppni við innlenda framleið-
endur en erlenda samkeppnin er
því harðari. Eggert er þó bjartsýnn
á að fyrirtækið eigi að geta náð
aukinni hlutdeild. „Að vísu þurfum
við stöðugt að keppa við mörg rót-
gróin erlend merki. Það er því und-
ir okkur komið að framleiða góða
vöru og þá er ég ekki í vafa um
að fólk kaupir hana. Ég ætlast
ekki til þess að íslendingar kaupi
íslenska framleiðslu nema hún sé
bæði samkeppnishæf í verði og
gæðum."
í framhaldi af þessu segir hann
að í Frón sé verið að taka á og
breyta umbúðum, því þar hafi fyr-
irtækið dregist aftur úr. „í hvert
skipti sem við munum koma með
nýja vöru munum við vanda mjög
til hennar,“ sagði hann og bætir
við að einnig þurfi að endurskoða
núverandi framleiðsluvörur bæði
hvað varðar gæði og umbúðir.
Hann segir að vöruþróun sé mjög
nauðsynleg og almenn hugarfars-
breyting hafi átt sér stað, þannig
að nú sé fyrst kannað hvað mark-
aðurinn vilji áður en framleiðsla
hefjist. „Þegar nýtt kex kemur á
markað er búið að baka um 100
tilraunabakstra áður en varan telst
fullgerð. Eðlilegur undirbúnings-
tími er um sex mánuðir,“ segir
hann.
Ein ný vara, heilhveiti-súkkul-
aðikex, er að koma á markað þessa
dagana og á næstu mánuðum
munu aðrar þijá tegundir sjá dags-
ins ljós. Eggert segir að íslending-
ar hafí tekið nýjum vörum misjafn-
lega vel. „Það er auðvelt að koma í
vörunni á markað en hins vegar
er það alfarið undir gæðum hennar
komið hvort viðskiptavinur . vill
kaupa hana áfram. Á síðustu 2-3
árum, og þó aðallega undanfarið
ár, höfum við verið að vanda okkur
meira en áður. Þá er ég ekki ein-
ungis að tala um framleiðsluna
heldur einnig gæðaeftirlit og hrein-
læti.“
Markvisst starf ,
Eggert segir stoltur frá því að |
innan fyrirtækisins sé nú hprft mun (
markvissar til framtíðar. Á haust-
mánuðum var fenginn ráðgjafí til
að endurskoða stjórnun fyrirtækis-
ins og byggja upp gæðakerfi. Mið-
ar það að fyrirbyggjandi aðferðum,
þannig að ekkert í framleiðslunni
fari úr skorðum. Árangur er þegar
farinn að sjást í betri nýtingu hrá-
efnis. |
Hann fullyrðir að matvælaiðnað-
inum hafi fleygt mikið fram á und- 1
anförnum árum og menn séu al- i
mennt að taka sig á í gæðamálum.
„Slys vekja menn til enn frekari
umhugsunar. Við vorum komnir
vel af stað með endurskoðun á öllu
hreinlæti þegar mál bakarís MS
kom upp á í vetur, en ég held að
öll fyrirtæki í matvælaframleiðslu
hafi fengið þarna góða viðvörun
og farið í naflaskoðun í kjölfarið. i
Það átti líka við um okkur. Að vísu |
höfðu nýjar reglur tekið gildi áður,
sem hertu sjálfkrafa á hreinlætinu.
Það er þó öruggt að í íslenskum
matvælaiðnaði má taka enn frekar
til hendinni hvað varðar þessi mál
almennt.“
Eggert segir einn af vaxtabrodd-
um fyrirtækisins vera sérpakkning-
ar fyrir stærstu viðskiptavinina,
meðal annars Hagkaup og Bónus.
Byijað var á því í fyrra og segist
hann sjá fyrir sér mikla aukningu
í þessum geira á næstu árum. „Við
höfum framyfir erlendu fyrirtækin
að vera tiltölulega lítil verksmiðja.