Morgunblaðið - 26.05.1996, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 26. MAÍ 1996 B 5
*
EG var á síðustu stundu
að sækja um skóla-
vist, mamma benti
mér á grein í gömlu
Morgunblaði, klukkan
var þá þijú og það
átti að loka klukkan fjögur. Ég
hljóp af stað og rétt náði að leggja
inn umsókn,“ segir Gunnar Bjarni.
Hann hefur þegar farið út til Liver-
pool, þar sem skólinn starfar, og
kynnt sér þar aðstæður. Björn
Jörundur kveðst hins vegar hafa
látið nægja að hitta annan stofn-
anda skólans og skólastjóra Mark
Featherstone Witty, sem kom
hingað til þess að kynna skólann.
„Hann fer yfirleitt ekki í slíkar
kynningar, hann er með fólk í
vinnu við það. A kynningunni var
hann með videomynd um skólann,
þar var allt mjög glæsilegt, Gunn-
ar Bjarni hefur skoðað skólann og
segir að hann sé meiri háttar.“
Námið veitir BA gráðu
„Ég fór út í lok mars og fékk
þá áheymarpróf. Ég var spurður
spjömnum úr og ég leyfði þeim að
heyra upptökur af sólóplötu sem
ég er að byija á,“ segir Gunnar.
„Eg var búinn að syngja og spila
inn tvö lög og lét þá einnig heyra
plötur Jet Black Joe. Ég mun
stunda nám í tónlistardeild. Ég er
aðallega lagasmiður og mun halda
áfram að semja, einnig læri ég
söng, útsetningar, sitt hvað um
upptökur og fleira. Það er allt
þama. Ég er ekki beint að setjast
á skólabekk, ég er meira að fara
í starfsnám, ég ætlast til að það
komi eitthvað út úr þessu, ég ætla
að vinna þarna að lagasmíðum og
jafnvel gefa út plötu, ég lít á þetta
sem stökkpall en ekki nám fyrir
poppara sem lýkur svo með próf-
gráðu, þótt vissulega fái ég BA-
gráðu að námi loknu,“ segir Gunn-
ar.
„Það sem var svona heillandi
við þennan skóla fyrir mig var að
þarna get ég lært leiklist og út-
skrifast sem leikari en verið jafn-
framt með leiklistarnáminu að
læra ýmislegt í sambandi við tón-
list, upptökur, plötugerð og stjórn-
un í skemmtanaiðnaði, en við þetta
er ég búinn að starfa að undan-
förnu,“ segir Björn Jörundur.
„Færi ég í leiklistarnám hérna þá
yrði ég nánast lokaður inni við það
í fjögur ár, en þarna fæ ég leikara-
réttindi sem ég þarf til þess að
vera löglegur sem slíkur á íslandi
en get líka stundað draumanámið,
sem tengist popplagasmíðum. Það
hefur verið mitt aðalviðfangsefni
gegnum árin.“
Ahrifamenn í
poppheiminum kenna
Björn kveðst hafa verið talsvert
í Bretlandi vegna „tónlistarbrölts-
ins á okkur í hljómsveitinni Ný-
dönsk,“ eins og hann orðar það.
„Við spiluðum þar oft líka, við
ætluðum að reyna að koma ár
okkar fyrir borð þar, en það gekk
því miður ekki af ýmsum ástæð-
um, þetta var dýrt og menn voru
með íjölskyldur. í gegnum þennan
skóla í Liverpool kemst maður
hugsanlega í góð sambönd og það
er kannski einna mikilvægast. Ef
maður sýnir og sannar í skólanum
að maður geti eitthvað þá opnar
það ábyggilega margar dyr. Það
er langur listi af áhrifamönnum í
poppheiminum sem kemur að
kennslu við þennan skóla.“
Húsnæði kveðst Björn ekkert
vera farinn að hugsa fyrir en
Gunnar Bjarni er þegar búinn að
koma sér fyrir. „Ætli ég verði
ekki í einskonar verbúð á vegum
skólans til að byija með. Svo fer
bara eftir því hvernig gengur hvert
framhaldið verður. Það er ótrúlega
mikið lagt í aðstöðuna þarna ytra
hvað námið snertir. Þarna er allt
Morgunblaðið/Kristinn
Lít á þetta
sem stökk-
pall en ekki
nám fyrir
poppara
sem lýkur
svo með
prófgráðu
Þrír ungir íslendingar ætla að stunda nám við skóla Pauls McCartn-
ey næsta vetur. Paul stofnaði þennan skóla, LIPA, í félagi við
Mark Featherstone Witty og er ætlunin að veita þar staðgóða
menntun í ýmsu sem lýtur að tónlist, leiklist, dansi og fleiru, ekki
síst hinni tæknilegu hlið þessara greina. í samtali við Guðrúnu
Guðlaugsdóttur ræða þeir B.iöm Jörundur Friðbjömsson, Gunnar
Bjami Ragnarsson og Heiðrún Anna Bjömsdóttir fyrirhugað nám
sitt og framtíðaráform.
HEIÐRÚN Anna Björnsdóttir
á staðnum, allur nýjasti tæknibún-
aður, músikbúð er í skólahúsinu,
hljómleikasalur þar sem hægt er
að halda tónleika, allt er þarna
eins og Paul McCartney hefði lík-
lega viljað hafa það þegar hann
var að byija. Skólinn er staðsettur
í miðborg Liverpool. Sjálfur mun
Paul ekki kenna að staðaldri en
hann mun halda fyrirlestra. Skól-
inn er styrktur af stórfyrirtækinu
EMI og fleiri aðilum. Það verður
haft auga á því sem við gerum,
ég lít á þetta sem stórt tækifæri.“
Námið gefur góð sambönd
Heiðrún Anna Björnsdóttir hefur
sungið með hljómsveitinni Ciga-
rette, hún ætlar að stunda nám við
Liverpool School of Performing
Arts næsta vetur. Hún fór þó aðra
leið en þeir Bjöm og Gunnar. „Ég
missti af kynningunni sem haldinn
var hérna heima,“ segir Heiðrún.
„Mig langaði hins vegar mikið að
fara út til að læra svo ég tók mér
ferð á hendur til þess að athuga
málið. Ég fékk upplýsingar um alls
konar skóla og leist best á LIPA.
Ég útbjó umsókn og safnaði nauð-
synlegum upplýsingum um sjálfa
mig og sendi til skólans ýmislegt
efni sem ég hafði gert, bæði geisla-
diska, bíómynd og fleira.
Síðan hringdi ég út og fékk að
sækja um þótt á síðustu stundu
væri, og nú er ég búin að fá já-
kvætt svar, það barst mér fyrir
skömmu. Ég á að fara til náms í
september. Ég fer í tónlistardeild
en tek leiklist með. Ég er í því
núna að útvega peninga fyrir
skólagjöldunum, þau er mjög há.
Ef einhver vill styrkja mig þá er
það vel þegið.“
Heiðrún Anna er í sambúð með
Einari Tönsberg tónlistarmanni.
„Það er óákveðið hvort Einar
kemur með mér, vonandi getur
hann það. Ég er mjög ánægð með
að fá þetta tækifæri. Ég vil fá
það út úr þessu námi að læra al-
mennilega söng, að spila betur á
gítar og píanó en ég geri í dag
og síðast en ekki síst að komast
í góð sambönd. Loks er það gott
upp á framtíðina að hafa BA-
próf.“
Skólagjöldin eru há
Björn Jörundur segir að inn í
leiklistardeild þessa skóla séu
aðeins teknir 18 nemendur á ári.
„Þeir eru með kynningarmið-
stöðvar á tveimur stöðum í
Bandaríkjunum og þeir fara víða
um lönd til þess að leita að heppi-
legu fólki, ég held að ég verði að
vera nokkuð ánægður með að
komast inn,“ segir Björn. Hvað
fjárhagshliðina varðar segist
Björn ekki enn vita hvernig það
mál leysist. „Ég ætla að verða
mér úti um styrki en ég hef ekki
hugmynd um hvernig, ég reyni
allt sem ég get.“ En ætlar hann
að starfa hér á landi að námi
loknu? „Ég er búinn að vera það
lengi í skemmtanabransanum á
íslandi að ég væri mjög feginn
að skipta um starfsumhverfi og
fara að vinna fyrir aðeins fleira
fólk. Það er dálítið súrt í broti
að búa í svona litlu málsamfélagi
eins og ísland er. Það er svo dýrt
að gefa út fyrir svona lítinn mark-
að.
Ég hef hins vegar verið svo
heppinn að lenda annað veifið í
spennandi verkefnum hér, svo sem
þegar ég lék í Sódómu, þá hafði
ég aldrei leikið fyrr, og þótti það
nokkuð gaman. Einnig átti hljóm-
sveitin Nýdönsk skemmtileg tíma-
bil. Við spiluðum í kvikmynd sem
tekin var upp í Laugardalshöll, við
spiluðum á stórtónleikum með
Megasi, í verki í Þjóðleikhúsinu
sem við sömdum tónlist við, svo
eitthvað sé nefnt. Ég ætlaði að
gefa út plötu fyrir jólin núna en
ég hætti við það af því að ég er
að fara í skólann. Kannski get ég
unnið að þessari plötu úti og kom-
ið henni á markað það. Nú vita
menn að það er samin tónlist á
íslandi, Björk hefur opnað dyrnar,
það breytir miklu.“
Hæfileika er krafist
Gunnar Bjarni hefur samið tón-
list frá því hann var þrettán ára.
Mest allt það sem Jet Black Joe
gaf út er eftir hann. „Pabbi kenndi
mér nokkur grip á gítarinn og svo
fór ég að gera lög,“ segir Gunnar.
Ragnar Gíslason, faðir Gunnars,
var á sínum tíma í hljómsveit. „Ég
dýrkaði Elvis Presley þegar ég var
lítill," heldur Gunnar áfram. „Ég
var hins vegar ekki mjög hrifinn
af Bítlunum, pabbi hlustaði mikið
á þá og ég nennti ekki að hlusta
á það sama og hann. í seinni tíð
er ég farinn að hlusta á þá, einkum
á tónlist frá síðara tímabili þeirra.
Það er ótrúlegt hvað þetta er gott
hjá þeim á öllum sviðum. Þeir
hafa sérstakt „sánd“ sem enginn
annar hefur náð.“
Gunnar segir að segulbandið
hafi að sumu leyti leyst nótnaskrift-
ina af hólmi. „Ég hef frá upphafi
tekið lögin mín upp á band þegar
ég er að semja. Fyrst var þetta
ósköp frumstætt, eitthvert saman-
safn af gripum sem ég sló inn á
band og fékk einhvem til þess að
„gelta“ með. Svo gerði ég hlé á
lagasmíðinni, en hófst handa fyrir
alvöru um tvítugt. Það er ekki kraf-
ist neinnar sérstakrar tónlistar-
menntunar til þess að komast inn
í McCartneyskólann, að því leyti
er hann öðruvísi en aðrir tónlistar-
skólar. Þess er hins vegar krafist
að fólk hafi hæfíleika.“