Morgunblaðið - 04.06.1996, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 4. JÚNÍ1996 35
KRISTÍN ELÍN
ÞÓRARINSDÓTTIR
+ Kristín Elín
Þórarinsdóttir
fæddist i Þernuvík
við ísafjarðardjúp
24. janúar 1928.
Hún lést á Borgar-
spítalanum 25. maí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Halldóra Guðjóns-
dóttir, f. 1.6. 1888,
d. 8.8. 1953, og Þór-
arinn Dósóþeusson,
f. 27.5. 1882, d. 26.5.
1970. Börn þeirra
voru auk Kristínar:
Jón Helgi, f. 28.3.
1919, d. 8.8.1945, Sigríður Rak-
el, f. 16.11. 1920, Rannveig, f.
26.8. 1922, og Ásgerður, f. 3.5.
1924.
Eftirlifandi ejginmaður
Kristínar er Ólafur Á. Jóhann-
esson, f. 5.7. 1928. Börn þeirra
eru: Jón Helgi
Hjartarson, f. 20.8.
1960, Halldóra Ól-
afsdóttir, f. 1.5.
1966, nemi í guð-
fræði við HÍ, Helga
Ólafsdóttir, f. 25.1.
1968, kennari, henn-
ar maki er Magnús
Jónsson, f. 28.8.
1970, rafvirki. Börn
þeirra eru Ólafur
Jón, f. 4.7. 1991, og
Kristín Sigrún, f.
7.7. 1993.
Kristín ólst upp í
foreldrahúsum til
tvítugsaldurs. Skyldunám stund-
aði hún við Reykjanesskóla við
Djúp og hóf síðan nám við hús-
mæðraskólann á Laugai-vatni.
Útför Kristínar fer fram frá
Bústaðakirlgu í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
í dag verður til moldar borin
ástkær móðursystir mín, Kristín
Þórarinsdóttir, sem er látin eftir
erfiða sjúkdómslegu. Kristin, eða
Stína frænka eins og við bræðurnir
kölluðum hana jafnan var aðeins
68 ára er kallið kom.
Ég ætla mér ekki að rekja lífs-
hlaup Stínu nákvæmlega, enda mun
það vera betur gert annars staðar.
Stína var eins og flestir sem eru
af hennar kynslóð, fædd í sveit,
nánar tiltekið í Þernuvík við ísa-
Ijarðardjúp, í litlu býli eins og svo
margir íslendingar. Eins og við á
um svo fjölmarga af hennar kynslóð
lá leið Stínu til Reykjavíkur eftir
að venjulegu skyldunámi lauk.
Stína er því af þeirri kynslóð sem
hefur séð ísland stökkva úr fátækt
til velmegunar. Það á þá ekki hvað
síst við um Reykjavík, sem á aðeins
nokkrum áratugum breyttist úr litlu
sveitaþorpi í nútíma borg með þeim
kostum og göllum sem því fylgja.
Áður en Stína giftist, vann hún
fyrst og fremst við verslunarstörf,
en þau störf lágu mjög vel fyrir
henni. Bæði var það vegna hinnar
fáguðu framkomu hennar og ekki
síður vegna þess að Stína var greind
kona og fljót að átta sig á hlutun-
um. Þetta ásamt meðfæddum dugn-
aði og samviskusemi gerði hana að
úrvals starfsmanni. Ég minnist þess
að hún vann um margra ára skeið
í Verzluninni Hygea í miðborg
Reykjavíkur. Það er gaman að riíja
þetta upp, því í þessari verzlun voru
seldar snyrtivörur. Ég var einu sinni
í sumarvinnu hjá fyrirtækinu J.S.
Helgason hf. á meðan Jón Helgason
eigandi var enn á lífi, en Verslunin
Hygea keypti eins og aðrar slíkar
verzlanir mikið af snyrtivörum það-
an. Ég var ekki búinn að vinna í
murga daga þegar Jón gekk að
mór og sagði: „Svo þú ert frændi
hennar Stínu.“JÞað þurfti ekki fleiri
orð um það. Ég heyrði það á því
hvernig hann sagði þessi orð, að
öll frekari meðmæli með mér væru
óþörf. Ég var því stoltur yfir því
að játa þessari spurningu.
Þær systurnar fluttust allar til
Reykjavíkur; Ásgerður, eða Gerða
eins og við kölluðum hana, sú sem
er næstyngst þeirra systra, bjó um
margra ára skeið með Stínu á
Smáragötunni og eftir að Stína
giftist bjó hún fyrstu árin eftir það
hjá þeim hjónum Stínu og Óla,
áður en hún fór á Reykjalund og
síðar á Dvalarheimili Sjálfsbjargar
í Hátúni 12. Stína reyndist Gerðu
systur sinni ákaflega vel, en Gerða
var fötluð frá barnæsku. Ég vil
koma sérstöku þakklæti frá Gerðu
á framfæri fyrir samferðina, nú
þegar leiðir hefur skilið um stund-
arsakir.
Þegar við bræðurnir í Akurgerð-
inu vorum litlir hljóp Stína frænka
oft undir bagga með mömmu við
að passa okkur. Var þá oft kátt á
hjalla hjá okkur bræðrum.
Stína var ákaflega frændrækin
og fylgdist jafnan vel með sínum.
Eftir að ég fluttist út á land hitt-
umst við eðlilega mun sjaldnar en
þegar við vorum litlir drengir, en
iðulega var Stína að spyija mömmu
um okkur og eftir að við eignuð-
umst börn fylgdist hún ætíð vel
með því hvernig þeim gengi og liði.
Einn skemmtilegur eiginleiki
fylgdi Stínu ætíð, sem ber góðum
gáfum hennar vitni, en það var
hversu orðheppin hún yfirleitt var.
Guðlaug dóttir mín var að minnast
á það um daginn, hvað Stína hefði
iðulega kallað sig þegar hún neyrði
í henni í síma: „Hvað segir þú nú
tían mín?“ en Guðlaug er fædd
þann 10.10. Það fylgdi Stínu jafnan
að gaman var að heyra hana segja
frá. Mér eru minnisstæðar sögur
hennar frá bernsku sinni, og lær-
dómsríkur samanburður frá þeim
frásögnum við daginn í dag. Ég
veit að börn hennar hafa fengið þar
gott vegarnesti úr móðurgarði
ásamt svo mörgu öðru.
Fyrstu búskaparár sín bjuggu
þau Stína og Óli á Framnesvegin-
um, en fluttust síðar í Hraunbæ,
sem þá var í örri byggingu. Síðar
fluttust þau í Heiðargerðið og var
Stína þá komin í nágrennið við
okkur í Akurgerðinu. Síðustu árin
bjuggu þau svo í Efstaleitinu áður
en þau fluttust í þjónustuíbúðir
aldraðra í Hæðargarðinum.
Fyrir nokkrum árum keyptu þau
Islenskur efniviður
íslenskar steintegundir henta margar
afar vel í legsteina og hverskonar
minnismerki. Eigum jafnan til fyrir-
liggjandi margskonar íslenskt efni:
Grástein, Blágrýti, Líparít og Gabbró.
Áralöng reynsla.
Leitið
upplýsinga.
BS. HELGAS0N HF
STEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48 * SÍMI 557 6677
issfi
MINNIIMGAR
Óli og Stína bæinn Þúfukot í Kjós.
Af sínum alkunna dpgnaði og
myndarskap byggði Ólafur upp
húsin þar, svo myndarlega að mér
er nær að kalla það hótel en íbúðar-
hús. Einnig hefur Óli staðið þarna
fyrir mikilli ræktun, svo að þegar
litið er upp að húsum er eins og
um stórbýli sé að ræða. Hin síðustu
ár Stínu voru þau oft uppi í Þúfu-
koti og oft glatt þar á hjalla, því
þau hjón hafa alla tíð verið alveg
einstaklega gestrisin. Ég vil sér-
staklega taka fram sem dæmi um
gestrisni þeirra að þau buðu okkur
hjónunum að halda fertugsafmælið
mitt upp í Þúfukoti hjá sér. Það var
góð helgi _sem við áttum þá.
Elsku Óli, Nonni, Dóra, Helga
og Maggi, við bræðurnír í Akur-
gerðinu, Sigga Fanný, Guðlaug og
Lárus ásamt mömmu, Veigu og
Gerðu flytjum okkar innilegustu
samúðaróskir. Missir ykkar er mik-
ill, en munið að samleiðinni er að-
eins lokið í bili. Þið kveðjið góða
konu í dag.
Elsku Stína mín. Við öll flytjum
þér innilegar þakkir fyrir liðna tíð.
Hvíl í frið.
Þórhallur Jónasson.
Þegar kvödd er hinstu kveðju
kær vinkona leitar hugurinn burtu
frá dánarbeði og þá birtist skír
mynd í minningunni af fallegri
dökkhærðri stúlku. Vel klædd og
fjörleg í hreyfingum við afgreiðslu
og leiðbeinandi um snyrtivörukaup
þáverandi fegurðardísum borgar-
innar. Þetta var í versluninni Hygea
í Reykjavíkurapóteki en þar starf-
aði Kristín um árabil og var í vin-
áttu við eigendur fyrirtækisins.
Kristín bauð af sér einstakan þokka,
var glaðleg og einlæg við alla og
þannig var hún alla tíð.
Kristín var mikil útivistar- og
íþróttakona _og var til dæmis góð
sundkona. Árin liðu fljótt við leik
og störf en þegar einkasonurinn Jón
Helgi fæddist breyttist líf Kristínar
talsvert. Kristín giftist síðar Ólafi
Jóhannessyni blikksmíðameistara
og bjuggu þau hjónin fjölskyldunni
fallegt heimili og réðust á sama
tíma í það stórvirki að stofna fyrir-
tæki, Blikksmiðjuna hf., sem varð
að stórfyrirtæki og var rekið með
myndarbrag þar til Ólafur neyddist
til að selja það af heilsufarsástæð-
um. Fjölskyldan stækkaði, þeim
hjónum fæddust tvær dætur, Hall-
dóra og Helga, og þá var allt full-
komnað og góður tími framundan.
Þá varð Kristín fyrir því áfalli sem
fylgdi henni til æviloka. Hún
jiimixni,
Erfidrykkjiir
*
H
H
M P E R L A N
Sími S62 0200
Siiimiiif
HÁALEITIS
APÓTEK
Háaleitisbraut 68
VESTURB/EJAR
eru opin til kl. 22
“A"
Næturafgreiðslu
eftir kl. 22 annast
Héaleitl&apótek
greindist með höfuðæxli sem var
fjarlægt og virtist hún fá allgóðan
bata þótt hún yrði aldrei söm og
áður. En Kristín átti eftir að reyna
meira. Sonur hennar lenti í hörmu-
legu bílslysi og var honum um tíma
vart hugað líf og hefur hann aldrei
náð fullum bata. Þessi atburður
varð Kristínu erfið byrði með eigin
veikindum. Þrátt fyrir þetta áttu
þau Ólafur og Kristín góð ár saman
milli áfalla. Ferðuðust þau talsvert,
bæði hér heima og erlendis.
Þegar Ólafur varð að hætta at-
vinnurekstri af heilsufarsástæðum,
festu þau kaup á jörðinni Þúfukoti
í Kjós, sem þau hafa síðan bætt
og fegrað með trjárækt o.fl. Þar
hafa þau átt margar góðar stundir.
Ekki má halda að líf Kristínar
hafi verið eintómt mótlæti þótt hún
hafi fengið ríflega sinn hlut af því
hvað varðar veikindi. Björtu árin
voru mörg. Hún eignaðist góðan
tengdason, Magnús Jónsson, og síð-
an bættust við gleðigjafarnir,
ömmubörnin Óli Jón og Kristín.
Síðast fékk Kristín aftur höfuð-
mein sem ekki var hægt að bæta
og hefur sá tími verið henni mjög
erfiður.
Kristín hafði einn sérstakan eig-
inleika, en það var einstakt minni.
Það var sama um hvað var talað;
mannanöfn, ártöl og önnur atvik,
Kristín hafði þetta allt á hreinu til
hins síðasta og átti hún það til að
leiðrétta okkur hin. Við höldum að
þessi skýra hugsun hafi farið illa
með hana í veikindum hennar, en
hún var það vel af Guði gerð að
hún kvartaði aldrei þótt henni hefði
verið vel ljóst að hveiju stefndi. í
öllum veikindum Kristínar hefur
Ólafur sýnt henni einstaka um-
hyggju og vitum við að hún mat
það mikils. Við vilum biðja Kristínu
vinkonu okkar allrar blessunar á
þeim leiðum sem hún nú fer og
þakka henni allar góðu stundirnar,
bæði heima og á ferðalögum og
vottum fjölskyldu hennar samúð.
Soffía og Orn Þór Karlsson.
Mig langar að kveðja þig, elsku
Stína, með örfáum orðum í hinsta
sinn. Sá tími sem þú gafst mér frá
barnæsku verður ætíð í minningum
mínum er þið systurnar komuð úr
sveitinni til mín og frænda ykkar,
mannsins míns, sem er dáinn. Ég
veit að hann tekur vel á móti þér
þegar þú kemur yfir. Þú varst okk-
ur svo mikill heimilisvinur. Ég
sakna þín mikið sem varst mér svo
góð og alla tíð. Börnum þínum og
móður varstu mikil móðir og kona.
Nonni og systur missa svo mikið
og sárt er fyrir litlu barnabörnin
að fá ekki að njóta Stínu ömniu
sinnar lengur, en þau hafa þá Óla
afa sinn til að leita til og ég veit
að hann mun unna þeim áfram af
alúð eins og hans er von og vísa.
Ég og sonur minn sendum ykkur
okkar innilegustu samúðarkveðjur
á sorgarstund. Við þökkum allar
okkar samverustundir.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Soffía Jónsdóttir,
Kristján Júlíusson.
Elsku Stína.
Nú streyma minningar um huga
minn og langar mig að minnast þin
með nokkrum orðum.
Kynni mín af þér hafa því miður
aðeins varað í um tíu ár og er það
allt of stuttur tími. Þú varst alltaf
svo hlý og góð og tókst öllum opn-
um örmum og allir voru vinir þínir.
Það var notalegt að vera í návist
þinni. Þú varst alltaf að stjana við
okkur Helgu þegar við komum í
heimsókn. Þið Óli buðuð okkur ótal
sinnum í mat og það var oft erfitt
að fá að hjálpa til við uppvaskið
því þú vildir að við slöppuðum bara
af í ró og næði. Já, þú varst ótrú-
leg. Alltaf að og hugsaðir ætíð fyrst
um hvað væri best fyrir aðra. Éftir
að Óli Jón fæddist passaðir þú hann
mikið, þar sem Helga var í námi
og ég að vinna. Hann hændist mjög
að þér og þú talaðir stöðugt við
hann og söngst, enda var hann al-
talandi rétt tveggja ára.
Fjögur löng og erfið ár eru liðin
frá því að þú veiktist en þrátt fyrir
þetta hörmulega áfall hefur þú ver-
ið ótrúlega viljasterk og virkilega
barist fyrir því að ná bata á ný.
Þú varst alltaf að þjálfa þig heima
og uppi í Koti, taldir metrana og
vildir helst bæta við þig á hvetjum
degi. Þú uppskarst eitt gott ár og
fyrir það erum við ákaflega þakk-
lát. Þú varst hörku kona og ætlaðir
ekki að láta sjúkdóminn ná yfir-
höndinni og til marks um þraut-
seigju þína þá sagðist þú eiga mik-
ið eftir viku fyrir andlát þitt.
Stina, þú hefur verið mér góð
tengdamóðir og börnunum okkar,
Óla Jóni og Stínu Rún, góð amma.
Ég þakka þér fyrir allar þær stund-
ir sem ég hef átt með þér. Minning
þín lifir í huga okkar. Megi Guð
varðveita þig að eilífu.
Magnús.
A GOÐU VERÐI
Grcinít
Helluhraun 14 Hafnaríjörður
Sími: 565 2707
Opið mán-fimmtud. frá kl. 9-12 09 13-18 09 föstud. frá kl. 9-12 09 13-16
10% staðgreiðsluafsláttur.
Stuttur afgreiðslufrestur
og frágangur á legsteinum
í kirkjugarð á vægu verði.