Morgunblaðið - 06.06.1996, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 6. JÚNÍ 1996 47
HRAFNHILDUR
SVEINSDÓTTIR
+ Hrafnhildur
Sveinsdóttir
(Stella) var fædd á
Patreksfirði 2. des-
ember 1924. Hún
lést á Spáni 26. maí
síðastliðinn. For-
eldrar Stellu voru
Sveinn Benedikts-
son og Lilja Odds-
dóttir. Hrafnhildur
ólst upp á Akureyri
hjá móður sinni og
eiginmanni hennar
Ragnari Brynjólfs-
syni, sem gekk
henni í föðurstað.
Stella ólst upp í
stórum barnahópi Lilju og
Ragnars. Börn þeirra og hálf-
systkini Stellu eru: Hjördís, f.
29.9. 1929, Valur, f. 10.11. 1930,
Vilhelm Örn, f. 17.2. 1932,
Brynja Ólafía, f. 29.9. 1934,
Oddur Víkingur, f. 14.9. 1937,
Ragnar Jökull, f. 15.4. 1939,
Guðlaug Dóra, f. 31.3. 1941,
Hrafn, f. 15.5. 1944, og Ingi-
björg Þuríður, f. 20.12. 1947.
8. júlí 1944 giftist Stella Ey-
þóri Óskari Sigurgeirssyni, f.
13.10. 1920, d. 30.10. 1987. For-
eldrar hans voru Halldóra Guð-
jónsdóttir og Sigurgeir Halldórs-
son. Stella og Óskar eignuðust
fjórar dætur. Þær eru: 1) Krist-
ín, f. 30.3. 1945, hennar maður
er Hartmann Guðmannsson og
er sonur hennar Ósk-
ar, giftur Soffíu
Hreinsdóttur. Þeirra
börn eru Ragnar
Þór, Hreinn, Stella
Björk og Sigurlaug.
Börn Kristínar og
Hartmanns eru:
Ragnar Þór, í sam-
búð með Ingunni
Baldvinsdóttur.
Börn þeirra eru
Birgir Freyr og Iris
Hulda: Kristín
Hulda, gift Svanberg
Hjelm. Þeirra börn
eru Birgir Ingvar,
Ármann Freyr,
Svanberg og Erla Ósk. 2) Lilja
Dóra, f. 17.11. 1948, hennar mað-
ur er Sigurður Sigurðsson og eru
þeirra böm: Sigrún, gift Stefáni
R. Gissurarsyni. Þeirra börn em
Diðrik og Ásta Lilja. Sigurður, í
sambúð með Önnu Björgu Níels-
dóttur. Þeirra sonur er Amar
Bjarki. Yngstur er Eyþór. 3)
Margrét, f. 17.10. 1950, hennar
maður er Bjöm H. Einarsson.
Þeirra synir em: Arnar Þór,
Bjöm Hreiðar og Einar Hrafn.
4) Hrafnhildur, f. 28.4. 1953,
hennar maður er Sævar Ástráðs-
son. Börn þeirra eru: Rúnar Þór,
Elvar Geir og Erla Ósk.
Útför Stellu fer fram frá Bú-
staðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Við sjáum, að dýrð á djúpið slær,
þó degi sé tekið að halla.
Það er eins og festingin færist nær
cg faðmi jörðina alla.
Svo djúp er þögnin við þína sæng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikum væng,
svo brjóstið þitt fái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blitt og hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo kemur dagur og sumarnótt
og svanur á bláan voginn.
(Davíð Stefánsson.)
Elsku mamma, við þökkum þér
fyrir allt og allt. Minningin um þig
og pabba lifir í hjarta okkar.
Þín dóttir,
Hrafnhildur og fjölskylda.
Elsku amma, ég þakka þér fyrir
allt sem þú hefur gert fyrir mig og
kennt mér. Nú hafið þið afi samein-
ast á ný og dveljið saman í sumar-
sælu.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Vertu sæl amma mín, þín dóttur-
dóttir,
Erla Ósk.
Mig setti hljóða er ég fékk þær
fréttir á hvítasunnudag að amma
mín hefði látist á Spáni.
Það er sárt til þess að hugsa að
við höfðum ekki sést í langan tíma
en fyrir vikið verða minningarnar
þeim mun dýrmætari. Það var erfitt
að hafa ömmu svona langt í burtu
en þetta var það sem hún vildi og
það skipti máli.
Þegar hugsað er til baka er margt
sem kemur upp í hugann. Allar
stundirnar sem ég átti í litla kofan-
um við Brúará með ömmu og afa,
sem afí kallaði gjarnan Sigrúnarkot.
Litli kofinn var ekki stór en þar
eýddu amma og afi stórum hluta
af sínum frístundum og oftar en
ekki var þar þröng á þingi. Barna-
börnin sóttu mjög í að fara í heim-
sóknir tii þeirra enda stóð ekki á
afa að fara út í fótbolta eða gera
hvað sem hveijum og einum hent-
aði. Heimsóknirnar til þeirra á Rétt-
arholtsveginn voru einnig margar.
Það var gott að vera hjá ömmu og
afa og mér er sérstaklega minnis-
stætt að ef maður vildi ekki matinn
fékk maður alltaf eitthvað annað
gott í staðinn. Þetta var einungis
hægt hjá ömmu og afa og þannig á
það líka að vera.
Amma og afi fóru mikið til sólar-
landa því amma var með exem og
psoriasis. Hún hafði gott af sólinni
og þeim virtist líða vel á Spáni sem
varð oftast fyrir valinu. Ég var svo
heppin að fá að fara með þeim í
eina slíka ferð þegar ég var 13 ára.
Þar átti ég með þeim þijár yndisleg-
ar vikur sem aldrei gleymast. Það
er kannski engin tilviijun að þau
létust bæði á Spáni. Amma og afi
höfðu ákveðið að kaupa sér litla íbúð
á Spáni þegar afi væri kominn á
eftirlaun. Því miður lést hann áður
en af því gat orðið. Amma var ekki
vön því að gefast upp og það átti
ekki við í þetta skiptið þótt hún stæði
eftir ein. Hún lét draum þeirra
beggja rætast, keypti íbúð á Spáni
og fór til sinnar fyrstu dvalar þar í
janúar 1990. Haustið 1991 fórum
við fjölskyldan í heimsókn til ömmu.
Minningarnar frá þeim tíma eru
okkur mjög dýrmætar og þá ekki
síst fyrir Didda sem kynntist
langömmu sinni vel á þeim tíma.
Hann var harðákveðinn í því að fara
sem fyrst til ömmu Stellu aftur og
var að safna sér fyrir einni slíkri
ferð. Sú ferð verður hins vegar aldr-
ei farin og hafði hann á orði að nú
gætum við ekki farið til Spánar því
við hefðum engan til að heimsækja
þar.
Elsku amma, nú er komið að
kveðjustundinni. Þetta er tími sem
allir vona að komi ekki en enginn
fær neitt við ráðið. Ég veit að það
var erfitt fyrir þig að vera án afa
og ég vona innilega að þið hafið
fundið hvort annað.
Elsku amma, hafðu þökk fyrir
allt og hvíl í friði.
Þín,
Sigrún og fjölskylda.
Hvað eru mannkostir?
Ef heiðarleiki, stundvísi, verklagni,
ákveðni, blítt viðmót, kímni, skipu-
lagsgáfa, gott minni, frændrækni og
félagslyndi eru dæmi um slíka kosti,
þá var Stella mannkostakona.
Ég tel mig gæfumann að hafa
kynnst Stellu og fengið að njóta
starfskrafta hennar um árbil. Hún
varð að láta af störfum af heilsu-
farsástæðum og saknaði ég hennar
mikið. Sama má segja um samstarfs-
fólk og viðskiptavini sem hafa spurt
um hana og líðan hennar fram á
þennan dag.
Óskar, eiginmaður Stellu, var
einnig góður vinur og oft var glatt
á hjalla í kaffistofunni þegar hann
kom að sækja konu sína í vinnuna.
Stella og Óskar voru víðförul, höfðu
ýmist ferðast á eigin vegum eða í
tengslum við kórstarf hans. Sólin
hafði þó mest aðdráttarafl. Eftir lát
Óskars eignaðist Stella íbúð á ynd-
islegum stað á Spánarströnd og
dvaldi þar langdvölum. Ég og eigin-
kona mín heimsóttum hana þar síð-
astliðið sumar og sáum að hún hafði
komið sér vel fyrir. Hún var greini-
lega vinsæl þar og vinamörg. Það
er gott að eiga síðustu myndina af
Stellu á ævintýraströndinni í gullinni
síðdegissól. Blessuð sé minning
hennar. Ég votta ættingjum samúð
mína.
Haukur Filippusson.
Hún Stella frænka er dáin og er
hún fyrst af systkinum móður okkar
að kveðja þennan heim. Það er ein-
kennilegt til þess að hugsa því kvöld-
ið áður en hún lést var sú er þetta
skrifar og móðir okkar einmitt að
tala við hana. Stella var elst af systk-
inum sínum og líklega sú af þeim,
að öðrum ólöstuðu, sem hvað oftast
kom í heimsókn ásamt manni sínum,
Óskari, á æskuheimili okkar. Svo til
um hveija helgi, að sumri til, allt
fram á unglingsár okkar eldri systk-
ina er við fluttum að heiman. Síðar
eignuðust þau smá sumarhýsi hinum
megin við ána er næstelsta dóttir
þeirra giftist einum af sonum hjón-
anna á þeim bæ.
Er móðir mín færði mér þær frétt-
ir að Stella væri látin er svolítið
skrítið til þess að hugsa, en mér
datt í hug rauður kóngabijóstsykur.
Hvar kóngabijóstsykurinn kemur til
sögunnar er einmitt tengt helgar-
ferðum þeirra. Oftlega gengum við
systkinin á móti Stellu og Óskari
þegar von var á þeim í sveitina.
Höfðu þau þá í fórum sínum sæl-
gæti handa okkur systkinunum og
var það iðulega fyrrnefnt sælgæti,
sem Eiríki bróður var rétt og átti
hann að sjá um að allir fengju jafnt
úr pokanum. Okkur eldri systrunum
hefut- sjálfsagt þótt þetta skrýtin
ráðstöfun, en Eiríkur var eini bróðir-
inn sem eftir var heima ásamt fjórum
systrum, því elsti bróðirinn var flutt-
ur að heiman.
Það eru margar minningar tengd-
ar Stellu frænku og Óskari, manni
hennar, því aldrei er hægt að nefna
Stellu öðruvísi en Óskar sé nefndur
um leið. Þau eignuðust fjórar dæt-
ur, sem allar dvöldust um tíma í
sveitinni hjá okkur. Stella og Óskar
voru börn náttúrunnar í þeim
fremsta skilningi. Þegar þau komu
var farið í veiðitúra og fengum við
þá oft að fylgjast með. Var gengið
lengi upp eða niður eftir ánni og
margs konar dýralíf skoðað í leiðinni
í lækjum, kjarri og mold og ekki
má gleyma fuglaskoðunum. Þá var
ósjaldan farið í smá bíltúr með okk-
ur systkin. Oft komu Stella og Ósk-
ar austur á þorrablót og var þá mik-
ið sungið enda Óskar söngmaður
mikill, söng um margra ára skeið í
Karlakór Reykjavíkur. Eins og sést
er endalaust hægt að tína einhver
minningarbrot upp og tengjast þau
þá iðulega þeim báðum.
Þau ferðuðust líka út fyrir landið
og tóku sérstöku ástfóstri við Spán.
Óskar lést fyrir nokkrum árum í
einni slíkri ferð. Stella kaus hin síð-
ari ár að búa á Spáni og lést þar.
Við viijum minnast Stellu sérstak-
lega með versi úr ljóði eftir Davíð
Stefánsson.
Ég bý að brosum hennar
og blessa hennar spor,
því hún var mild og máttug
og minnti á - jarðneskt vor.
Við systkinin vottum systrunum
og fjölskyldum þeirra og systkinum
Stellu samúð okkar og Guðs bless-
unar í framtíðinni.
Fyrir hönd okkar systkinanna.
Ragnheiður Lilja Georgsdóttir.
Sem morgundögg minn eyðist aldur
og ótt mig straumur tímans ber, á morgun
nár ég máske’ er kaldur
og máski fyrr, þú einn það sér.
0, Guð, minn herra, hjálpa mér
á hveijum degi’ að geðjast þér.
SIGRIÐUR
SIG URÐARDÓTTIR
+ Sigríður Sigurðardóttir
fæddist í Steinmóðarbæ
undir V-Eyjafjöllum 14. febr-
úar 1945. Hún lést á Landspítal-
anum 18. maí síðastliðinn og fór
útför hennar fram frá Stóru-
dalskirkju undir Eyjafjöllum
31. maí.
Stílabækurnar flugu þvert yfir
skólastofuna. „Grípiði!" kallaði Sig-
ríður og við lögðum okkur öll fram
við að grípa því að sá sem greip
átti að hennar mati öruggt sæti í
landsliðinu í handbolta.
Ég kynntist Sigríði fyrst átta ára
þegar ég hóf nám í Foldaskóla. Hún
var síðan kennari minn næstu fjög-
ur árin og hafði því umtalsverð
áhrif á mig. Það er ekki hægt að
segja annað en að það hafi gustað
af Sigríði. Hún var kraftmikil kona
sem vílaði ekki fyrir sér að fara
með bekkinn sinn á hveiju vori í
heimahagana í Rangárvallasýslu
svo að við borgarbörnin gætum
kynnst ósvikinni sveitasælu.
Það ríkti aldrei lognmolla í
bekknum því að Sigríður skammað-
ist og lét öllum illum látum á milli
þess sem hún hældi okkur og hrós-
aði. En þrátt fyrir skammir og læti
fundum við alltaf að henni var annt
um okkur og okkur var hlýtt til
hennar. Sigríður lagði metnað sinn
i að kenna okkur íslenska tungu,
henni tókst með undraverðum hætti
að lækna okkur af allri þágufalls-
sýki og þjappaði inn í okkur grund-
vallaratriðum í stafsetningu og
málfræði sem við búum að alla ævi.
liálfkák og hangs fór ógurloga
í taugarnar á Sigríði. Hún brýndi
fyrir okkur að taka þétt í höndina
á fólki því fátt væri eins hvimleitt
og losaralegt handatak og hún vildi
að við drifum í hlutunum. Ég sé
fyrir mér svipinn á foreldrum mín-
um ein jólin þegar þau opnuðu
pakkann frá mér. Nemendur Sigríð-
ar gáfu foreldrum sínum nefnilega
afar frumlega jólagjöf það árið. Við
höfðum verið að bisast við að sauma
rauðar filtmýs sveitt í höndunum
og eitthvað virtist standa á árangr-
inum. Sigríður tók sig þá til, skip-
aði okkur að mynda röð og hefti
mýsnar saman á ofsahraða líkt og
þegar hún skreytti heimaverkefnin
okkar stjörnum. Rauða filtmúsin
er nú tekin upp um hver jól og
glansandi heftin minna mig alltaf
á árin hjá Sigríði.
Kór Foldaskóla, sem Sigríður
stjórnaði af miklum skörungskap,
hefur að öllum líkindum verið vin-
sælasti kór landsins — það vildu
allir vera í honum. Enda engin furða

P E R L A N
Slmi S62 0200
TTiiiiiirif
Ver hjá mér, Drottinn, ævi alla,
þú einn veizt minna daga tal,
og óviðbúinn ei mig kalla,
þá eitt sinn heim ég kveðja skal.
Á lífsins kvöldi líkna mér
og lát mig sofna’ í höndum þér.
(V. Briem.)
Hrafnhildur Sveinsdóttir varð
bráðkvödd á Spáni 26. maí sl. Mig
langar að kveðja Stellu með nokkr-
um orðum. Stella var gift móður-
bróður mínum Óskari Sigurgeirs-
syni, en hann lést á Spáni hinn 30.
október 1987 og voru þau þá á leið
heim úr fríi. Óskar og Stella voru
mjög samrýnd hjón og eftir áratuga
langt hjónaband fannst mér þau
stundum eins og nýtrúlofuð. Það
hefur ekki verið auðveld ákvörðun
sem hún tók þegar hún ákvað að
kaupa sér hús á Spáni og setjast
þar.að ein.
En Stella var kjörkuð kona og
harðdugleg og með því að flytja var
hún m.a. að uppfylla drauma sem
þau Óskar áttu saman. Þeim leið
hvergi betur en á Spáni. Og oft
sagði hún mér að sér liði að öllu
leyti miklu betur þarna úti í sólinni
og hitanum og annað sem kannski
skiptir meira máli, hún' hafði heil-
mikinn félagsskap og átti þarna
góða vini.
Hún _ missti mikið þegar hún
missti Óskar fyrirvaraþaust og var
hún meira einmana á íslandi en á
Spáni. Hún hafði ekki komið heim
í tæplega tvö ár, en hafði ráðgert
að koma til Islands í sumar. En
ferðalagið varð annað en ráðgert
hafði verið, og nú fær hún að hvíla
við hliðina á Óskari sínum. Við
Stella spjölluðum heilmargt, sér-
staklega eftir að ég varð ekkja sjálf.
Hún sýndi mér og börnunum mínum
mikla hlýju og umhyggju sem mér
er ljúft að þakka. Ég hafði svo sann-
arlega hlakkað til að hitta hana
aftur í sumar, en oft verðum við
að sætta okkur við það sem við
fáum ekki breytt.
Ég og börnin mín sendum Diddu,
Dóru, Möggu, Hröbbu og fjölskyld-
um þeirra okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Megi Stella eiga friðsæla för yfir
móðuna miklu. Guð blessi þig.
Vilhelmína.
því að það var leitun að fjörugri
kór. Sigríður lagði áherslu á að við
syngjum af öllum lífs- og sálar-
kröftum. Það var ekki bara gaman,
þetta var bráðsnjöll kennslutækni,
þarna fengu raddböndin hæfilega
útrás svo að það var mun friðsælla
í kennslustund á eftir.
Kórinn hélt á hveiju ári fjár-
öflunarball þar sem Sigríður, Guðni
og Þöll tróðu upp og kórmeðlimir
seldu heimagerðar kókoskúlur og
karamellur. Ágóðinn fór svo í
tívolíferð til Hveragerðis, ferð sem
beðið var með eftirvæntingu allan
veturinn.
Sigríður var ein litríksta og eftir-
minnilegasta manneskja sem ég
hef kynnst og ég á henni margt
að þakka. Megi minning hennar
lifa.
Helga Margrét Skúladóttir.
HÁALEITIS
APÓTEK
Hááleitisbraut 68
VESTURBÆJAR
APÓTEK
Melhaga 20-22
eru opin til kl. 22
Næturafgreiðslu
eftir kl. 22 annast
Háaleitisapótek