Morgunblaðið - 06.06.1996, Blaðsíða 58

58 FIMMTUDAGUR 6. JÚNÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF • FORSETAKJÖR
I DAG
Horfum til
framtíðar
Frá Sveini Guðjónssyni:
GLÖGGT má merkja á lesenda-
síðum dagblaða að vaxandi harka
er að færast í kosningabaráttuna
um embætti forseta íslands. Sumir
bréfritara hafa tekið þann kost að
beina spjótum sínum að einum
frambjóðendanna í stað þess að
benda á kosti hinna og þykir mér
sú aðferð heldur lágkúruleg þótt
vissulega megi segja að tilgangur-
inn helgi hér meðalið eins og svo
oft áður. Raunar hefur atgangurinn
í sumum tilfellum verið svo yfir-
gengilegur að einna helst minnir á
McCarthy-tímabilið í Bandaríkjun-
um, þegar menn sáu kommúnista
í hveiju homi og saklausir borgarar
gátu átt það á hættu að vera dregn-
ir fyrir rétt fyrir þær sakir einar,
að gjóa augunum í átt að sovéska
sendiráðinu í gegnum baksýnis-
spegla bifreiða sinna.
Mér er engin launung á að ég
styð Ólaf Ragnar Grímsson í emb-
ætti forseta íslands. Ekki vegna
andúðar á hinum frambjóðendunum
heldur vegna þess að ég tel hann
hæfastan frambjóðenda til að
gegna embættinu.
Fyrstu kynni mín af Ólafí voru
fyrir rúmum tuttugu árum, þegar
ég settist á skólabekk í félagsvís-
indadeild Háskóla íslands. Hann var
þá nýskipaður prófessor í stjóm-
málafræði, en hafði árin á undan,
frá því hann lauk doktorsprófi frá
Manchesterháskóla, unnið við mótun
kennslu og rannsókna í félagsvísind-
um við háskólann. Ég hafði ekki
setið lengi í tímum hjá Ólafi þegar
mér varð ljóst að þar fór ekki aðeins
afburða kennari og fyrirlesari, held-
ur einnig víðsýnn og fjölfróður
fræðimaður sem átti afskaplega
gott með að miðla þekkingu sinni
til annarra. Róttækir vinstrimenn
voru atkvæðamiklir í stjómmála-
fræðinni á þessum ámm og var
lærdómsríkt að fylgjast með Ólafi
halda uppi vömum fyrir borgaralegu
lýðræði í rökræðum við þá um
kreddukenningar kommúnismans.
Ég hef ekki átt samleið með Ól-
afi í íslenska flokkakerfinu, en hef
þó oft fundið samhljóm með lífs-
skoðunum hans og oftar en ekki
dáðst að rökfimi hans og staðfestu
í þeim málaflokkum sem hann hef-
ur borið fyrir brjósti í stjórnmála-
baráttu sinni. í grófum dráttum
má segja að sú barátta hafi annars
vegar miðað að því að jafna launa-
kjör fólks í landinu og bæta hag
þeirra sem minna mega sín í þjóðfé-
laginu og hins vegar að uppræta
bruðl og spillingu í íslenskri stjórn-
sýslu og viðskiptalífi. í þeirri bar-
áttu hefur Ólafur að mínu mati
verið sjálfum sér samkvæmur þótt
vissulega hafi hann sem stjómmála-
maður orðið að taka erfiðar og
umdeildar ákvarðanir, ekki síst þeg-
ar hann gegndi embætti íjármála-
ráðherra í ríkisstjórn Steingríms
Hermannssonar. Slíkt liggur í eðli
stjórnmálanna og í því moldviðri
sem þyrlað hefur verið upp varð-
andi einstök mál liggur ef til vill
kjarninn í stjórnmálabaráttu Ólafs.
En forsetakosningar snúast ekki
um dægurþras stjórnmála á öldinni
sem nú er að renna sitt skeið á
enda, heldur framtíðarmótun emb-
ættisins á nýrri öld.
Ólafur Ragnar Grímsson hefur
tekið þátt í margvíslegu alþjóðlegu
samstarfí og notið þar virðingar og
viðurkenningar. Vegna þessara
starfa hefur hann m.a. veitt viðtöku
friðarverðlaunum Indiru Gandhi,
afvopnunarverðlaunum Better
World Society og Josephine Pomer-
ance verðlaunum samtaka Samein-
uðu þjóðanna svo nokkrar séu
nefndar. í dagrenningu nýrrar ald-
ar, þar sem afvopnunar- og um-
hverfismál verða í brennidepli, er
augljóst að reynsla og viðurkenn-
ingar Ólafs á alþjóðavettvangi
munu reynast honum gott vegar-
nesti í embætti þjóðhöfðinga fá-
mennrar þjóðar, sem vill láta rödd
sína heyrast í samfélagi þjóðanna.
Ég vil því eindregið hvetja kjós-
endur, ekki síst ungt fólk sem á
framtíðina fyrir sér, að skoða hug
sinn vel áður en gengið verður að
kjörborðinu í lok þessa mánaðar.
Látum ekki fordóma eða fortíðar-
drauga úreltrar stjórnmálabaráttu
villa okkur sýn. Horfum til framtíð-
ar og veljum Ólaf Ragnar Grímsson
næsta forseta íslenska lýðveldisins.
SVEINN GUÐJÓNSSON,
blaðamaður.
Vakna þú þjóð
Frá Nínu Björk Arnadóttur:
HVERNIG er vitund þjóðar minnar
komið? Sá sem hefur hæstar tölur
í skoðanakönnunum varðandi for-
setakosningar okkar er Ólafur
Ragnar Grímsson. Ég hélt ég væri
hætt að undrast. En svo er ekki.
Mikið er þessi þjóð þá fljót að
gleyma ef hún ætlar að láta blekkj-
ast svo að Ólafur Ragnar verði
hennar forseti og sitji að sjálfum
Bessastöðum.
Ég fyrir mitt leyti mun kjósa
Guðrúnu Agnarsdóttur. Fyrst og
fremst vegna þess að hún er gáfuð
í og góð kona og að öllu leyti fram-
bærileg og verðug þess að verða
forseti og svo vegna þess að hún
er perónulegur vinur minn. Eigin-
maður minn styður Guðrúnu Pét-
ursdóttur og ég verð að segja að
hún er að mínu viti ágætlega til
forsetastarfsins fallin. Svo tel ég
líka vera um Pétur Hafstein.
En Ólafur Ragnar er maður sem
með athæfi sínu frá því hann fór
fyrst að trana sér og ota í stjórnmál-
um hér hefur að mínu viti verið
fyrir neðan allar hellur. Hann vatt
t sér úr Framsóknarflokknum á sín-
um tíma og yfir til Alþýðubanda-
lagsins til að grafa undan Svavari
Gestssyni og ná völdum. Svavar
Gestsson er hugsjónamaður á borð
við Bjarna heitinn Benediktsson.
Bjarni, segir mér frómur maður,
hefði til dæmis aldrei eignast íbúð
ef bróðir hans, hefði ekki séð til
i þess að hann eignaðist húsnæði.
Svavar hefur aldrei eignast neitt
sjálfur né skarað eld að eigin köku
á veraldarinnar vísu. Ég tala hér
um menn en ekki flokka. Ólafur
Ragnar hefur alla tíð séð vel um
sig á veraldlegan hátt og nú heyrir
maður jafnvel gamla íhaldsmenn
stynja yfir því hvað hann búi fal-
lega, eigi fallega konu og dætur
og hlaupi í allavega litum jogging-
göllum með dætrunum eftir Sel-
tjarnarnesströnd. Og segjast bara
vera að hugsa um að kjósa hann.
En það sem gerir mig mest undr-
andi á hvernig Ólafur kann við að
nota gáfumar, en þær á hann nóg-
ar, er að nú situr þessi maður, sem
hefur margoft lýst yfir trúleysi,
klökkur á kirkjubekkjum landsins
og sjónvarpsmenn eru auðvitað
reiðubúnir með myndavélarnar að
mynda þessa hræsni.
Ég bið þjóðina að vakna.
Þessi maður var fjármálaráð-
herra. Er þjóðin búin að gleyma
hvernig hann reitti æruna af sumu
fólki á meðan hann lét tapast millj-
ónir, ef hans hjálparstrákar áttu í
hlut? Og er þjóðin búin að gleyma
því að hann talar götustráksmál —
hann hefur sagt í þingsai okkar
íslendinga, að forsætisráðherra
okkar „hafi skítlegt eðli“. Ég bið
þjóðina að vakna og hugsa sig vel
um áður en hún leyfír slíkum manni
að verða forseti sinn og sitja að
Bessastöðum.
NÍNA BJÖRK ÁRNADÓTTIR,
skáld í Reykjavík.
VELVAKANDI
Svarað í síma 569 1100 frá 10-12 og 14-16 frá mánudegi til föstudags
Netfang: lauga@mbl.is
Þakka
ykkur fyrir
ENA Snydal, áttatíu og
þriggja ára gamall Vestur-
Islendingur, var í Islands-
heimsókn á dögunum
ásamt sonum sínum þeim
Bill og Charles Graveline.
Hún hafði samband við
Velvakanda og bað fyrir
kærar kveðjur til allra ætt-
ingja og vina á íslandi sem
stuðluðu að ógleymanlegri
og yndislegri ferð þeirra til
hins fallega lands forfeðra
þeirra.
Ena, sem fæddist árið
1913 í Svold, Norður-
Dakóta, er dóttir hjónanna
Eiríks Guðmundssonar frá
Helluvaði á Rangárvöllum
sem flutti átta ára gamall
til Norður Dakóta árið
1883 og Guðbjargar Krist-
jánsdóttur frá Auraseli í
Fljótshlíð, en hún flutti
vestur um haf árið 1904
þá tvítug.
Þetta er þriðja íslands-
heimsókn Enu en hún kom
fyrst hingað árið 1970.
Synir hennar eru hins veg-
ar hér á landi í fyrsta skipti
og eru yfir sig hrifnir af
landi og þjóð.
Seinni maður Enu var
Steini Snydal. Hann fædd-
ist í Gardar, Norður-
Dakóta og var sonur hjón-
anna Skarphéðins Snydal
og Kristínar Bjarnadóttur.
Steini Snydal lést árið
1992.
Til gamans má geta þess
að Ena talaði einstaklega
fallega íslensku. í dag lýk-
ur íslandsheimsókn þeirra
mæðgina og fljúga þau
vestur um haf seinnipart
dags í dag og óskar Vel-
vakandi þeim góðrar ferðar
og heimkomu.
Kveðja
EFTIRFARANDI bréf
barst Velvakanda:
„Góðan dag, mig langar
að koma kærri kveðju til
þeirrar Brynju Kristjáns-
dóttur sem lýsti skoðun
sinni á samskiptum stöðu-
varðar og sendibílstjóra í
Austurstræti nýverið undir
fyrirsögninni „Stórundar-
leg framkoma".
Okkur starfsfólki Bíla-
stæðasjóðs hlýnar um
hjartaræturnar þegar við
rekumst á fólk sem sýnir
störfum okkar jafn mikinn
skilning og Brynja gerði
með því að koma skoðun
sinni á framfæri.
Þar sem umrædd kona
á sér nokkrar ainöfnur í
þjóðskrá get ég að svo
stöddu ekki komið kveðj-
unni til skila sjálfur.
Virðingarfyllst,"
f.h. Bílastæðasjóðs
Reykjavíkur
Stefán Haraldsson
framkvæmdastjóri,
Skúlatúni 2,
105 Reykjavík.
Tapað/fundið
Dýna fauk
GUL og svört dýna úr sól-
stól fauk af svölum í
Hamraborg 16 fyrir þó-
nokkru síðan. Ef einhver
veit um afdrif dýnunnar
er sá hinn sami vinsamleg-
ast beðinn að hringja í
Önnu í síma 554-6992.
Úr fannst
PIERRE Cardin úr fannst
fyrir nokkrum dögum í
Flétturima í Grafarvogi.
Uppl. í síma 567-0681.
Gæludýr
Kettlingar
FIMM kassavanir kettling-
ar fást gefins á góð heim-
ili. Upplýsingar í síma
552-9082.
Tobbier
týndur
„HANN Tobbi, græni páfa-
gaukurinn minn, slapp út
sl. sunnudag, þann 2. júní.
Ef einhver hefur rekist á
hann vinsamlegast hafið
samband í síma 552-0601
eftir kl. 17 á daginn.
Hrefna.“
Kettlinga
vantar heimili
ÞRÍR litir sjö vikna kett-
lingar fást gefins. Þeir eru
mjög fallegir og eru kassa-
vanir. Uppl. í síma
551-9243.
Vinsamlegast leggið
skilaboð inn á símsvara ef
enginn er heima.
BRIDS
Umsjón Guóniundur Páil
Arnarson
„ÉG taldi að mér væri óhætt
að dobla með D10 fimmta
í trompinu og ás til hliðar.
Og makker búinn að opna
á fjórum hjörtum á hætt-
unni.“ Guðmundur Baldurs-
son skrifaði upp þessa
stöðumynd og rétti dálkar-
höfundi. Hann var í vestur:
Austur gefur; allir á
hættu.
Norður
4 Á8
V K983
♦ ÁKD83
♦ D3
Vestur Norður Austur Suður
G.B. K.K. J.J. H.S.
4 hjörtu Pass
Pass Dobl Pass 6 spaðar
Dobl Pass Pass Pass
Útspil: Hjartaás.
Halldór var ekki lengi að
innbyrða tólf slagi. Hann
trompaði hjartaásinn og spil-
aði strax spaða á áttuna! Síð-
an spilaði hann tígli fiórum
sinnum og trompaði þann
fjórða. Þá voru þrír efstu í
laufi lagðir inn á bók og síð-
an spaðaás:
Norður
♦ -
V K8
♦ 8
♦ -
Vestur
4 1)10632
y Á
♦ 10942
4 1064
Austur
♦ DGl 076542
Vestur
4 D106
y ■
♦
4 -
Austur
4 -
y dg
4 -
4 G
llllll y 7 Suður
♦ G872 4 KG
4 y -
Suður 4 -
4 KG9754 y - 4 9
4 G65 Halldór henti nú lauf-
4 ÁK95 níunni niður í rautt spil úr
var í bikarleik milli borði og Guðmundur fékk
sveita Sigmundar Stefáns-
sonar og Halldórs Svan-
bergssonar. Guðmundur og
Jens voru í AV gegn Kristni
Kristinssyni og Halldóri
Svanbergssyni. Sagnir
gengu:
spaðasexu.
NS spiluðu 4 spaða á hinu
borðinu og unnu fimm, svo
Halldór og félagar högnuð-
ust vel á spilinu. Leiknum
lyktaði hins vegar með
naumum sigri Sigmundar.
Með morgunkaffinu
Ast er...

... að sætta sig við
sárar varir.
TM Reg U.S. Pat. Off. — all rights reserved
(C) 1996 Los AngelesTimes Syndtcate
ÉG veit satt að segja
ekki hvort er verra,
olían eða björgunarað-
gerðir þessara manna.
fyrir sig.
i/'FPj
m >T7,
ÉG get útskýrt þetta
fyrir þér.
Víkveiji skrifar...
VÍKVERJI brá sér til New
York nýverið og flaug með
Flugleiðum eins og gefur að skilja.
Hóflega margir farþegar voru á
útleið en til baka var hvert sæti
skipað. í báðum tilvikum var þó
þjónustan með þeim hætti að
ástæða er til að hrósa henni og
sænskur rithöfundur, sem Víkverji
tók tali í Bandaríkjafluginu, var á
sama máli. Kvaðst hann hafa oft-
sinnis ferðast með Flugleiðum og
ekki síst vegna góðs viðmóts starfs-
manna. Þetta er fagnaðarefni.
Matur sá sem var fram borinn
á bakaleiðinni var hins vegar ekki
til að lofa í hástert og þó máltíðir
í flugvélum séu sjaldnast mikið
lostætij var þessi kostur með verra
móti. Ymsir farþegar ýttu raunar
honum frá sér ósnertnum, hveiju
sem um er að kenna. Sennilegasta
ástæðan fyrir því að maturinn var
lítt girnilegur er sú að bakkarnir
voru útbúnir vestan hafs, að
minnsta kosti vonar Víkveiji að sú
sé raunin, því engin ástæða var til
að kvarta yfir því sem var á boð-
stólum frá íslandi. Fyrir sælkera
var hins vegar miður að lenda með
galtóman maga á fóstuijörðinni
xxx
LJÓÐASAMKEPPNI var hald-
in í tilefni Listahátíðar og
bárust til hennar hvorki fleiri né
færri en 525 ljóð frá 200 skáldum.
Hvað sem öðru líður sýnir þessi
ljóðafjöldi að fólk lætur sig ljóð
skipta.
En ljóðið lifir víðar en á Listahá-
tíð. Og ekki eru öll skáld fullorðin
fremur en Egill forðum. í frétta-
bréfi Önfirðingafélagsins er kynnt
til sögunnar tólf ára skáld sem
hefur ort dijúgt ljóð, sem heitir
„Ljóð um landvættina“. Ljóð þetta
fjallar um landvætti íslands og
hvernig þeir vörðu landið gegn
sendimanni Noregskonungs. Vík-
veiji getur ekki stillt sig um að
birta hér upphaf þess:
Haraldur var kóngur í Noregi
um tíð.
Bauð hann sínum þegnum að fara
burt með lýð.
Allir fengu á baukinn, ef sverðið
hans var snert,
hjó hann af þeim hausinn, með
hægri hendi gert.