Morgunblaðið - 20.06.1996, Blaðsíða 8

8 FIMMTUDAGUR 20. JÚNÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
ÞÁ er nú bara að festa á þig samningahornin góða...
Góðbyrjuní
Grímsá og Víðidalsá
í
ÓLAFUR Þ. Harðarson með 19 punda hænginn af Breiðunni í Langá.
VEIÐI hófst af krafti í Grímsá á
mánudaginn og Víðidalsá á þriðju-
dagsmorgun. Nokkrir laxar veidd-
ust einnig er Stóra-Laxá í Hreppum
var opnuð á föstudaginn fyrir helgi
og eitthvað urðu menn varir í Sog-
inu þegar það var opnað á sunnu-
dag.
Talsverður lax
18 laxar veiddust fyrsta heila
veiðidaginn í Grímsá í Borgarfirði
að sögn Kristjáns Ólafssonar eins
veiðimanna við ána. Laxarnir sem
veiddust voru af tveimur þyngdar-
flokkum, annars vegar 4-5 punda
nýrenningar og síðan 10 til 15
punda en nokkrir slíkir voru í aflan-
um, þeir stærstu 13 og 15 punda.
Laxinn veiddist nær eingöngu á
maðk og mest frá Laxfossi og nið-
ur í Þingnesstrengi. Eitthvað var
þó auðsjáanlega gengið ofar, því
nokkrir fískar veiddust í hyljum
fyrir neðan Hörgsbrú og einnig í
Oddsstaðafljóti.
„Þetta var eitthvað annað en í
AFRÆKTA kópnum í Húsdýragarð-
inum heilsast betur, en á föstudag
tókst að koma ofan í hann fæðu sem
hann hélt niðri. Margrét Dögg Hall-
dórsdóttir dýrahirðir kvaðst í gær
telja hann hafa um helmings lífslíkur.
„Við vonum það besta, og að
minnsta kosti er ég ákveðin í að
halda í honum lífinu. Við gerum allt
sem við getum, erum með honum
hálfan sólarhringinn, höldum á hon-
um og ruggum honum, því að kópur-
inn þarf félagsskap eins og lítið
barn,“ segir Margrét Dögg.
fyrra, en þá veiddist ekkert. í morg-
un, er menn opnuðu ána, komu
hins vegar 11 laxar á land, allt 10
til 15 punda fiskar, gullfallegir lax-
ar,“ sagði Gunnar Bollason kokkur
í veiðihúsinu við Víðidalsá í sam-
tali við Morgunblaðið á þriðjudag.
Gunnar sagði laxana veidda ýmist
á flugu og maðk og víða um ána.
Mest þó í Kerinu í Fitjá.
Nokkrir úr Stóru-Laxá
Þrír laxar veiddust í Stóru-Laxá
Kópurinn er vistaður í sjúkraskýli
garðsins, en móðir kópsins var sett
út í selatjörnina í fyrradag og virðist
hún hafa jafnað sig, að minnsta kosti
sækir hún ekki lengur í hinn kópinn
eins og hún gerði.
Margar tillögur um nafn
Ekki er búið að finna nafn á kóp-
inn og segir Margrét Dögg margar
tillögur hafa komið fram, en engar
fengið náð fyrir augum manna. Ekki
er vitað um kyn kópsins, sem auð-
veldar ekki að nefna hann.
í Hreppum á svæðum 1 og 2 er
þau voru opnuð á föstudag. Er leið
á daginn. varð áin nær óveiðandi
vegna flóðs og gruggs. Laxarnir
voru 12 til 14 pund og veiddust
allir á maðk, svo og nokkrar 2 til
4 punda bleikjur.
Ekki fréttist af efri svæðum
Laxár utan að eitthvað mun hafa
veiðst á efsta svæðinu. í Soginu
urðu menn varir við nokkra laxa,
en þar var opnað á sunnudaginn.
Góðar horfur
í Vopnafirði
Laxveiðiár Vopnafjarðar hafa
löngum tekið seinna við sér en
aðrar hérlendar ár. Nú bregður svo
við að lax er genginn bæði í Selá
og Vesturdalsá og má þá búast við
að það sama gildi um Hofsá.
Helgi Þorsteinsson á Ytri-Nýp-
um, formaður veiðifélags Selár,
sagði í samtali við Morgunblaðið
að hann hefði kíkt í ána á mánu-
daginn og séð talsvert af laxi á
hefðbundnum stöðum fyrir neðan
Selárfoss. Það væri sannarlega
óvenjulegt svo snemma sumars, en
veiði hefst ekki í ánni fyrr en 27.
júní.
Lífslíkur kópsins betri
i\lýr forseti SVFI
Almenningnr
kemur fyrstur
á vettvang
Guðmundur Tómasson
AÞINGI Slysa-
varnafélagsins var
fjallað um þátt
almennings í björgunar-
störfum og slysavörnum,
og samstarf björgunar-
fólks við almenning á
vettvangi slysa.
„Eftir snjóflóðin og
þær náttúruhamfarir sem
urðu á Súðavík og Flat-
eyri þá lærðu menn að
þeir sem fyrstir koma á
vettvang er almenningur.
Það er að segja, nágrann-
ar, ættingjar og vinir, og
það eru þeir sem veita
fyrstu hjálp og kalla til
aðstoð. Það þarf því að
veita þessu fólki fræðslu
og þjálfun í að bregðast
við,“ segir Gunnar.
Hann bætir því við, að
hið sama megi segja um
forvarnir. Almenningur
sé það afl sem best geti dregið
úr hættu á slysum.
- Nú kom fram á þingi Slysa-
varnafélagsins að ekki þurfi ein-
ungis að fræða almenning, held-
ur þurfi björgunarfólk einnig að
læra að umgangast almenning
eftir að hamfarir hafa orðið.
„Það sem helst er átt við, er
að það eru, eins og ég nefndi,
oft vinir og vandamenn sem eru
nærri, og eins og sagt er, aðgát
skal höfð í nærveru sálar. Það
er fyrst og fremst það sem
björgunarmaðurinn þarf að hafa
í huga,“ segir Gunnar. „Hann
þarf að fara vel að þessu fólki,
hann þarf að kunna að fara að
því.“
Gunnar nefnir að þar sem slys
og hamfarir hafa orðið er al-
menningur oft boðinn og búinn
að veita alla aðstoð sem hann
getur. „En það er ekki sama
hvernig hún er veitt. Björgunar-
menn þurfa að læra að nýta sér
hjálp almennings, hvernig al-
menningur getur best komið
sérþjálfuðum björgunarmönnum
til aðstoðar."
-Hvert leitar Slysavarnarfé-
lagið eftir fræðsluefni og upp-
lýsingum um hvernig best megi
stahda að þessum málum?
„Það er helst til sálfræðinga
og björgunarfólks sem hefur
reynslu, bæði hér heima og er-
lendis. Þetta eru allstaðar þekkt
fræði. Hér á landi hefur Slysa-
varnafélagið, og önnur samtök
sem að björgunarstörfum vinna,
á sínum snærum hópa fagfólks,
sálfræðinga og annarra sem
veita þessa fræðslu og aðstoð
þegar áföll verða.“
- Hvað er það sem björgunar-
fólk þarf að læra í þessum efn-
um?
„Þeir einstaklingar sem verða
vitni að slysum eru
mjög misjafnlega á sig
komnir og misjafnlega
tilbúnir til að veita
aðstoð. Björgunar-
menn þurfa að geta
metið hvernig ástand þessa fólks
er og hvernig best má nýta sér
þá aðstoð, sem það getur veitt.“
Slysavarnafélag íslands hefur
beitt sér fyrir því að komið verði
► Guðmundur Tómasson tók
við starfi forseta Slysavarna-
félags íslands á landsþingi
félagsins sem haldið var á
Laugavatni 6. og 7. júní. Guð-
mundur er fæddur og uppal-
inn í Grindavík. Hann lauk
stúdentsprófi frá Verslunar-
skóla Islands og prófi frá
Fiskvinnsluskólanum í
Hafnarfirði. Hann er fram-
kvæmdastjóri Þorbjarnar hf.
í Grindavík. Guðmundur er
giftur Rut Óskarsdóttur og
eiga þau fjóra syni.
og opinbera starfsmenn sveitar-
félaga, sem bera ábyrgð á og
þurfa að sinna almannavörnum
þegar hamfarir verða.
„Það þarf að veita þessu fólki
þjálfun í þessum fræðum og
stilla saman krafta þess,“ segir
Gunnar. „Þetta er það fólk sem
helst þarf að geta unnið saman.
Til þess viljum við fá skóla þar
sem hægt yrði að sinna þessari
nauðsynlegu fræðslu. Sjálf-
boðaliðasamtökin, sem eru
Slysavarnafélagið, Landsbjörg
og Rauði krossinn, hafa nú þeg-
ar ákveðnu hlutverki að gegna
í almannavörnum. Þau sjá um
að fræða sitt fólk og aðra um
tiltekin svið almannavarna.
Þetta viljum við útvíkka frekar
með því að koma þessum skóla
á laggirnar."
- Sérðu hilla undir stofnun
skólans?
„Já, ég er vongóður. Það er
áhugi fyrir þessu hjá Almanna-
vörnum ríkisins og í stjórnsýsl-
unni hérna heima. Við höfum
vísi að þessu, þar sem er starf-
semin í Saltvík. En við þurfum
að gera betur."
I Saltvík sér Slysavarnafélag-
ið um kennslu í að
bjarga fólki úr
rústum húsa. Er
þetta gert á vegum
Almannavarna ríkis-
ins.
Gunnar segir að ekki sé áætl-
að að almannavarnaskólinn yrði
allur á einum stað. „Hluti af
honum yrði að vera staðbund-
inn, en einnigyrði starfinu sinnt
á fót samræmdum almanna- með námskeiðahaldi úti um
varnaskóla fyrir björgunarfólk landið. “
Aðgát
skal
höfð...