Morgunblaðið - 28.06.1996, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 28. JÚNÍ 1996 B 7
AÐSENDAR GREINAR • FORSETAKJÖR
Agla Elísabet
Hendriksdóttir
Við hvetjum íslendinga til að
meta frambjóðendur samkvæmt
eiginleikum er prýða hvern ein-
stakling óháð kyni. Margir hafa
ákveðið að tími sé kominn fyrir
karlmann í forsetaembættið. Hvað
liggur að baki þessari
ákvörðun? Er karl-
maður hæfari til að
taka við af frú Vig-
dísi eða eru gerðar
minni kröfur til karl-
manna í þetta virðu-
lega embætti heldur
en kvenna?
Mikilvægt er að
þjóðin kjósi sér for-
seta sem er annt um
hag þjóðarinnar allr-
ar og við getum sam-
einast um. Kjósum
ekki eftir kyni eða
flokkadráttum,
mestu máli skiptir að
hæfasti einstakling-
urinn verði kjörinn í embætti for-
seta íslands.
AGLA ELÍSABET HENDRIKSDÓTTIR
STEINUNN ÞÓRÐARDÓTTIR
Höfundar eru Sjálfstæðar konur.
Steinunn
Þórðardóttir
Þessir óvildarmenn kalla hann nú
hugsjónalausan tækifærissinna og
ausa hann óhróðri. Málflutningur
þeirra er vindhögg því að Ólafur er
sannur heiðursmaður. Nógu mikið
þekki ég hann til að vita það. Ef
Ólafur Ragnar hefði verið hugsjóna-
laus tækifærissinni hefði hann setið
sem fastast í Framsóknarflokknum
á sínum tíma og orðið fyrirhafnarlít-
ið ráðherra í fyllingu tímans. Hann
kaus hins vegar að yfirgefa flokk-
inn, er hann fann að hann kom hug-
sjónum sínum ekki fram, og tefldi
þannig í tvísýnu öllum starfsframa
sínum í íslensku þjóðfélagi. Þannig
hefur hann í raun verið andófsmaður
allan sinn pólitíska feril og hlýtt
fremur kalli hugsjóna en eigin hags-
muna. Hann hefur heldur aldrei ver-
ið vændur um að skara eld að eigin
köku á veraldlega vísu. Er hann var
ráðherra hafði hann ekki einu sinni
ráðherrabíl eða einkabílstjóra. Hann
ók sínum eigin bíl án þess að aug-
lýsa það sérstaklega.
Ólafur Ragnar komst til þeirra
áhrifa að verða fjármálaráðherra um
nær þriggja ára skeið. Þar þurfti
hann að taka erfiðar ákvarðanir í
sambandi við launamál opinberra
starfsmanna sem snertu illa kjarn-
ann í fylgi hans sjálfs í Alþýðubanda-
laginu. Ef hann hefði verið hug-
sjónalaus tækifærissinni hefði hann
ekki tekið þær ákvarðanir. Þær
leiddu hins vegar til þess ásamt öðru
að óðaverðbólgan, sem þjakaði ís-
lendinga áratugum saman, hjaðnaði
og varð nær að engu. Það gerðist í
fjármálaráðherratíð Ólafs Ragnars
Grímssonar.
Ég ætla hér ekki að tíunda afrek
Ólafs í fræðistörfum, við uppbygg-
mgu félagsvísindadeildar Háskóla
Islands eða á erlendum vettvangi.
Sem rithöfundur get ég þó ekki lát-
ið hjá líða áð minna á að það var í
fjármálaráðherratíð Ólafs sem sölu-
skattur var afnuminn af bókum. Sú
aðgerð leiddi til blómaskeiðs í bóka-
útgáfu sem því miður hefur verið
afturkallað með óheppilegum stjórn-
valdsaðgerðum.
Ólafur Ragnar er rismikill maður
sem ann ættjörð sinni og íslenskri
menningu. Ég er þess viss að þjóðin
öll mun fljótt sættast á að fá slíkan
höfðingja á Bessastaði. Honum og
Guðrúnu Katrínu mun fylgja hressi-
legur gustur sem nauðsynlegur er
þessu embætti en ekki nein meðal-
mennska eins og annars væri hætt
við. Efast ég þó ekki um ágæti
meðframbjóðenda hans. Ólafur
Ragnar og Guðrún Katrín yrðu eins
og stórbændur á Bessastöðum. Þau
sætu staðinn með reisn, sem þjóðin
gæti verið stolt af, og í þeirra hönd-
um yrði engin hætta á að neitt færi
úrskeiðis við bústjórnina.
Missum ekki af þessu tækifæri.
Kjósum Ólaf Ragnar sem fimmta
forseta lýðveldisins!
GUÐJÓN FRIÐRIKSSON
Höfundur er sagnfræðingur.
„Friðarhöfðingi eflir hugsjónir"
„Því sem hvorki byltingar né hernaður gátu
áorkað verður hrundið í framkvæmd
með fáguðu tali á þingi. Þessi konungur mun
(örva) hugsjónir í rósemd og hugleiðingu.
Ovinir hans hallast meir að eldi og hernaði."
1:97
Einnig langar mig að vitna í Framtíðar-
sýnir sjáenda, rituð af Guðmundi S. Jónas-
syni:
Eftirfarandi er tekið úr kaflanum Eldeyj-
an í vestri.
„Þau sem búa á Eyjunni sem hefur lengi
lotið stjóm annarra, sýna óvinum sínum
þrekmikla andspyrnu. Þau sem búa fyrir
utan deyja máttvana úr hungri í hallæri
sem er verra en nokkru sinni áður.“
10:71
„Þar sem þijú höf liggja að landi fæðist sá
sem gerir Þórsdag að hátíðisdegi.
Frægð hans, völd og vegsauki mun vaxa
þegar
Asía riðlast vegna styijaldar á sjó og landi.“
1:50
„Jörðin og vötnin fijósa og kaldir vindar
blása þar sem þau koma saman til þess
að vegsama Þórsdag. Aldrei hefur verið til
neitt jafn réttlátt. Ur fjórum áttum koma
þau til að votta honum virðingu sína.“
X:71
„Breytingin verður mjög erfið, en borgin
og landið hagnast á henni. Hinn skynsami
nær völdum og hinn óverðugi verður
hrakinn brott. Stjórnkerfi þjóðarinnar
til lands og sjávar mun breytast."
IV:21
Úr sömu bók bls. 224:
„Vanmáttugt og lítilvægt ríki öðlast mikil
áhrif að tilstuðlan Evrópuleiðtogans.“
„Hið víðlenda og volduga ríki flyst yfir til
vanmáttugs og lítilvægs lands sem brátt vex
af áhrifum. Til þessa litla lands fer hann og
leggur frá sér veldissprotann."
1:32
Edgar Cayce sagði í einum af
sínum dálestrum: „Þjóðin sem hef-
ur hæstan meðalaldur þegnanna
verður í forystu þeirra sem starfa
í þágu hinnar nýju aldar.“
Eins og í ofanrituðum tilvitnun-
um kemur berlega fram á ísland
sér mjög stórt hlutverk í veraldar-
sögunni, sem er enn óskráð.
Eftir lestur minn á þessum stór-
merkilegu ritum trúi ég því í mín-
um hug og hjarta að við Islending-
ar þurfum að efla hugsjónir okkar
afar mikið. Og þess vegna þurfum
við afar sterkan og hugrakkan
þjóðarleiðtoga sem getur leitt okk-
ur öll inn á nýjar brautir. Ástþór
Magnússon hefur þar sýnt mér og
sannað að hann er verðugur mað-
ur sem fer eftir sinni sannfæringu
í einu og öllu. Finnst mér því að
við eigum að taka höndum saman
og gefa honum nafnbótina sem
hann á skilið. Nafnbótina Forseti
íslands og sigurvegari.
í einlægni skrifað.
SVANDÍS ÁSTA JÓNSDÓTTIR
Höfundur er framreiðslustúlka.
Yfirlýstan
sósíalista á Bessastaði
FYRIR aðeins fáum árum hefðu
það þótt tíðindi til næsta bæjar,
að íslendingar gætu hugsað sér
að velja sér forseta úr röðum sós-
íalista. Og ekki aðeins einhvern
lítt þekktan mann, heldur formann
stjórnmálaflokks þeirra til margra
ára, þingmann og fyrrum ráð-
herra. Ferill þessa manns í stjórn-
málum er varðaður skipulögðum
áætlunum, þar sem honum eða
nánum fylgismönnum hans er
ætlað að komast til valda og met-
orða með blekkingum.
Nú kannt þú, lesandi góður, að
hugsa sem svo: Já, en kommún-
ismi og sósíalismi á íslandi i dag,
er þetta ekki bara ímyndun, ótti
við Rússagrýlu, sem er löngu
dauð? Betur að satt væri. Alla
þessa öld hafa sósíalistar á Vestur-
löndum starfað af fullum krafti í
nafni sósíalisma ogþjóðfélagsbylt-
ingar og þótt gömlu Sovétríkin
eigi að heita liðin undir lok, er
sósíalisminn það ekki. Hann lifir
góðu lífi og ekki síður valdatækn-
in, sem byltingarsinnaðir flokkar
beita alltaf og alls staðar. Fals og
lygar. ísland er þar engin undan-
tekning.
Hér á landi hafa sósíalistar ver-
ið öflugri en í öðrum vestrænum
lýðræðisríkjum og þeir hafa verið
stefnunni trúrri en dæmi eru um
annars staðar í nálægum löndum.
Fram til ársins 1975 var t.d. bann-
að að halla á Stalín eða Sovétríkin
í málgagni þeirra, Þjóðviljanum. í
bókinni Liðsmenn Moskvu eru
hrollvekjandi frásagnir af fyrirætl-
unum íslenskra sósíalista um
valdatöku hér á landi. Þessir menn
eru enn upp á sitt besta og marg-
ir virkir í stjórnmálum. Þeir telja
ekki þörf á heiðarlegu uppgjöri við
pólitíska stefnu, sem hefur haft í
för með sér meiri hörmungar en
dæmi eru um í veraldarsögunni.
Nei, við sósíalistar erum bara
sauðmeinlausir jafnaðarmenn, á
rauðu ljósi að vísu, en rautt er nú
svo fallegur litur. Sama gamla
sagan - fals og lygar. Innst inni
er nefnilega ennþá trúað á Heilag-
an málstað. Málstað sósíalisma,
sem hafnar lýðræðislegum stjórn-
arháttum og lætur mannréttindi
sér í léttu rúmi liggja.
Já, en Ólafur Ragnar Grímsson,
hann hefur nú aldrei veið neinn
alvörukommi, segja menn. Það eru
bara þeir sem hafa kommúnsim-
ann í genunum. Þetta er ekki rétt,
þvert á móti. Um leið og Ólafur
Ragnar gekk í Alþýðubandalagið
árið 1977 lagði hann áherslu á að
virkja í sína þágu óánægjuölfin í
flokknum, ungt fólk til vinstri við
nei takk!
flokkinn. Valdafíknir
stjórnmálamenn reyna
alltaf að ná unga fólk-
inu á sitt band og tekst
býsna vel sakir
reynslu- og þekkingar-
leysis þess. Margir
þessara manna voru í
ýmsum samtökum of-
urróttæklinga, en þau
voru „legíó“ hér á landi
á þessum árum. Sam-
tök Maóista, komm-
únista, trotskyista,
lenínista, eikara og
Fylkingarmanna.
Óánægjan í röðum
þessa fólks stafaði að-
allega af því, að Al-
þýðubandalagið fór sér of hægt í
byltingarmálunum. Byltinguna
strax, svo kemur allt hitt af sjálfu
sér. Fólk úr þessum hópum varð
helstu stuðningsmenn Ólafs Ragn-
ars. Og hvaða nafn haldið þið að
þeir hafi gefið sjálfum sér, sjálf-
sagt að tillögu foringja síns -
auðvitað lýðræðiskynslóðin. Hvað
annað? Samtímis segir í stefnu-
skrá Alþýðubandalagsins, flokks-
ins hans Ólafs Ragnars, að flokk-
urinn skuli stefna að þjóðfélags-
byltingu. Stefnuskrá þessi var í
gildi 1975 - 1992. Hér fer ekkert
milli mála, Alþýðubandalagið var
og er ennþá flokkur,
sem stefnir að rót-
tækum þjóðfélags-
breytingum.
Ólafur Ragnar
Grímsson hefur verið
talsmaður þessa
flokks og mjög áber-
andi og umsvifamikill
fulltrúi hans í 20 ár.
Hann hefur ekki ósk-
að uppgjörs við fortíð-
ina, þvert á móti not-
færir hann sér þekk-
ingarleysi manna og
hefur gengið manna
lengst í því að telja
fólki trú um, að hér á
landi séu tveir jafnað-
armannaflokkar, Alþýðuflokkur
og Alþýðubandalag. Það er ósatt,
enn og aftur er skrökvað að sak-
lausu fólki. í nýrri stefnuskrá Al-
þýðubandalagsins er enn sagt að
Alþýðubandalagið sé sósíalískur
flokkur.
Við megum ekki leika okkur að
eldinum, öflin í heiminum, sem
vilja vestræn menningarríki feig,
eru enn bráðlifandi. Yfirlýstan
sósíalista á Bessastaði! Nei takk.
HELGA SIGURJÓNSDÓTTIR
höfundur cr kennari og
námsráðgjafi.
Helga
Siguijónsdóttir
Aðför Olafs Ragnars
að sannleikanum
í HÁDEGISFRÉTT-
UM Bylgjunnar 27. júní
kallaði Olafur Ragnar
Grímsson auglýsingar,
sem birtust í Morgun-
blaðinu þann dag og
fólu í sér upplýsingar
um stjórnmálaferil
hans, aðför að lýðræð-
inu. Hins vegar mót-
mælir hann ekki efnis-
lega þeim upplýsingum
er koma fram í auglýs-
ingunum enda eru þær
allar grjótharðar stað-
reyndir.
Það lýsir Ólafi Ragn-
ari betur en margt ann-
að að hann skuli ieyfa
sér að kalla óvéfengjanlegar upplýs-
ingar aðför að lýðræðinu. Auðvitað
eiga kjósendur rétt á að vita hvaða
mann forsetaframbjóðendur hafa
að geyma. Það að reyna vísvitandi
að halda fyrri störfum sínum leynd-
um eða koma sér undan þvi að
ræða um þau er ekkert
annað en aðför að
sannleikanum.
í lýðræðisríki hafa
kjósendur ótvíræðan
rétt til að koma réttum
upplýsingum á fram-
færi um einstaka
frambjóðendur. Samt
veittist Ólafur Ragnar
að þeim mönnum, sem
stóðu fyrir auglýsing-
unum í stað þess að
svara þeim ásökunum,
sem þar komu fram.
Kjósendur hljóta að
taka eftir því að Ólafur
Ragnar þolir ekki að
vakin sé athygli á for-
tíð hans. Það er því ástæða til að
hvetja sem flesta til að kynna sér
hana og taka síðan afstöðu til fram-
boðs hans.
KJARTAN MAGNÚSSON
Höfundur er blaðamaður.
Kjartan
Magnússon
Traustsins verður
AF málflutningi
stuðningsmanna Guð-
rúnar Agnarsdóttur nú
á síðustu dögum kosn-
ingabaráttu vegna for-
setakosninganna mætti
ætla að Pétur Kr. Haf-
stein væri stjórnmála-
maður en Guðrún Agn-
arsdóttir með öllu ópóli-
tísk. Hamrað er á því
að í kosningunum tak-
ist á tveir pólar and-
stæðra pólitískra fylk-
inga, þeirra Ólafs
Ragnars Grímssonar
og Péturs Kr. Hafstein,
en utan og ofan við
standi heilög Guðrún,
Baldur
Guðlaugsson
sem ein frambjóðenda
geti sameinað þjóðina
að kosningum loknum.
Það er að mínum
dómi bein lítilsvirðing
við Guðrúnu Agnars-
dóttur, og raunar við
konur almennt, að
gefa í skyn að Guðrún
hafi verið svo aðsóps-
lítil á vettvangi stjórn-
málanna að engu máli
skipti og að enginn
hafi því ástæðu til að
taka afstöðu til hennar
á þeim grundvelli. Hitt
er þó öllu verra að í
tilraunum til að upp-
hefja Guðrúnu skuli
því haldið fram að Pétur Kr. Haf-
stein geti ekki sem forseti orðið það
sameiningartákn sem forseti lýð-
veldisins þarf að vera.
Ólíkt Guðrúnu Agnarsdóttur hef-
ur Pétur Kr. Hafstein ekki tekið
neinn þátt í stjórnmálum frá því
að hann hóf störf að loknu námi.
Pétur valdi sér annan starfsvett-
vang, var þar falinn mikill trúnaður
og hefur reynst traustsins verður.
Pétur er djúphugull og vandaður
maður sem hefur með allri fram-
göngu sinni í kosningabaráttunni
sýnt að hann er líklegastur fram-
bjóðenda til að rækja og rækta
embættið í fullri sátt við þjóð sína.
BALDUR GUÐLAUGSSON
Höfundur er
hœstarcttarlögmaður í Reykjavík.