Morgunblaðið - 11.07.1996, Qupperneq 48

48 FIMMTUDAGUR 11. JÚLÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Grettir
Tommi og Jenni
Smáfólk
Hvers vegna spilar Svarti Pétur, - Ég held að hann skoði spilin
fjárhættuspilarinn frægi, svona sín mjög gaumgæfilega.
hægt?
BREF
TTL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Þjóðin og
prestarnir í 1000 ár
Frá Guðbjörgu Hermannsdóttur:
ÞAÐ sýnir umburðarlyndi og þroska
íslensku þjóðarinnar, hve vel hún
hefur þolað prestastétt iandsins
þann hroka og yfirgang sem sú
stétt hefur sýnt henni á undanförn-
um misserum og svo oft áður.
Það koma þó tímar þegar þarf
að kippa hressilega í taumana. Þó
við brosum og leyfum börnum okk-
ar og vanþroska einstaklingum að
vaða yfir meðan þeir eru að finna
sín takmörk og þroskast andlega
og líkamlega er ljóst að sumir hafa
ekki til að bera þá andlegu greind
og þroska til að fá að leika lausum
hala án þess að skaða umhverfið
og siðferðisþroska þjóðfélagsins.
Hér geri ég greinarmun á and-
legri greind, sem er viska, og hug-
lægri greind sem er efnislegur þátt-
ur líkamans, eða erfðir. Gáfaður
maður þarf ekki að vera vitur eða
andlega þroskaður.
Það líður að 1000 ára afmæli
Kristnitöku í landinu og hlýtur að
vera tími til að skoða hver staða
hennar er í landinu.
Það er því sorglegt að horfa upp
á að „kennimenn“ hennar hafa fjar-
lægst Kristni og eru farnir að selja
niðursoðna bókstafstrú í kirkjum
landsins, þar sem uppsetningar og
kirkjuhefðir skipta mestu máli á
sama hátt og útstillingar í verslun-
arglugga.
Enn sorglegra er að horfa upp á
að kirkjur landsins, sem hafa verið
byggðar af þjóðinni, söfnuðum og
einstaklingum sem staður kærleika,
friðar og gleði, staður sem söfnuð-
urinn á að geta leitað í, til að sam-
einast og' upphefja raust sína og
anda til nálgunar við Almættið, sé
orðinn að vinnustað og bitbeini
prestastéttar sem gleymst hefur að
prófa í andlegum þroska og kristnu
innræti áður en þeir útskrifuðust
úr Háskólanum og voru vígðir sem
kennimenn kristninnar.
Kristur henti skattheimtumönn-
unum út úr musterinu forðum en
þeir voru skattheimtumenn og þótt-
ust ekki vera neitt annað. Hvernig
mundi hann taka á þeim sem í dag
selja orð hans niðursoðin sem bók-
stafstrú í musterum nútímans?
Sjálfsagt mundi Kristur fyrirgefa
þeim „því þeir vita ekki hvað þeir
gjöra“. En þrátt fyrir það voru
kirkjur landsins byggðar sem sam-
komuhús af og fyrir söfnuði lands-
ins til að tilbiðja Guð í en ekki til
að rífast yfir eða sem yfirráðasvæði
æviráðinna presta með mismikinn
þroska og skilning á kenningum
Krists.
Kirkjan þarf að innihalda þann
frið, fegurð og kærleika sem kristn-
in er. Hún þarf að veita inn í þær
sálir, sem þangað leita, þann lífs-
vökva sem gefur fólki styrk til að
takast á við daglegt líf og þann
sálarfrið sem vissan um nærveru
almættisins færir, hvar sem fólk
er statt á lífsbrautinni. Hvort sem
það er gert með blómum, tónlist
eða fögrum orðum og söng, dæmi-
sögum, dansi eða ljóðum. Ef inni-
haldið felur í sér fegurð og gleði
kristninnar og fólk finnur fyrir
henni er tilganginum náð. Sönn
kristni er ekki þurr fræðigrein held-
ur lifandi orka sem hluti lífsins,
leyfum henni að flæða fram en
reynum ekki að troða henni ofan í
stöðluð form og úthluta henni í
skömmtum.
Það er skoðun mín að meirihluti
íslensku þjóðarinnar sé kristnari
en meirihluti kennimanna kirkjunn-
ar. Og þó þjóðkirkjan sé að hruni
komin vegna þess að hún er étin
innanfrá en kristnin sem slík, sterk
í anda þjóðarinnar.
Því verður það íslenska þjóðin
sem getur haldið upp á 1000 ára
afmæli kristnitöku í landinu. Því
þrátt fyrir góða tilburði kirkjunnar
manna til að eyða henni hefur
kristnin aldrei verið eins sterk í
þjóðarsálinni og nú, aldrei eins djúp
og aldrei eins raunveruleg.
Það sannast máltækið sem segir
að oft má læra réttu leiðina af
þeim sem fara röngu leiðina og að
lélegur kennari fær oft góða nem-
endur til að hugsa sjálfstætt.
GUÐBJÖRG HERMANNSDÓTTIR,
bankastarfsmaður,
Hátúni 8, Reykjavík.
Er ekki nóg komið?
Frá Guðjóni Sigurðssyni:
ÞANN 2. júlí sl. barst mér bréf frá
Tryggingastofnun ríkisins þar sem
mér var gert kunnugt að samkvæmt
reglugerð heilbrigðis- og trygginga-
ráðuneytisins nr. 59/1996 og
245/1996 mun greiðsla til mín á
uppbót falla niður frá og með 1.
ágúst nk. þar sem ég hafi heildar-
tekjur yfir 75 þúsund kr. á mánuði.
Nú er þetta rétt í sjálfu sér. Ég
hef 5 þús. kr. á mánuði úr lífeyris-
sjóði, ég hef unnið á vernduðum
vinnustað (hvað sem það nú þýðir).
Þessi vinna hefur hjálpað mér mik-
ið. Mér hefur fundist að ég væri,
þrátt fyrir allt, nýtur þjóðfélags-
þegn. Laun á þessum vinnustað,
þegar búið er að taka af stað-
greiðslu og greiðslu vegna skulda á
meðlagsgreiðslum, er kr. 10.500 fyr-
ir 4 tíma á dag. Ég er oft mjög
þreyttur eftir vinnu en ég vil leggja
hana á mig vegna félagsskapar sem
ég fæ þar en nú finnst mér nóg
komið.
Ég er ekki maður til þess að hjálpa
heilbrigðis- og tryggingamálaráð-
herra að skera niður í hansráðu-
neyti. Ég skora á ráðherra að endur-
skoða þessa niðurfellingu hjá okkur
sem minnst megum okkar í þjóðfé-
laginu.
GUÐJÓN SIGURÐSSON,
Hátúni lOa, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.