Morgunblaðið - 16.07.1996, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚLÍ 1996 31
STEINÞOR
JAKOBSSON
+ Steinþór Jakobs-
_son var fæddur
á Isafirði 7. nóvem-
ber 1931. Hann lést
af slysförum um
borð í skútu sinni á
Mexíkóflóa 19. mars
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Jakob Gíslason skip-
stjóri fæddur í
Gerði, Barðastrand-
arhreppi og Guð-
björg Hansdóttir
kona hans, fædd í
Efstadal í Ögur-
hreppi, d. 1971.
Steinþór átti sex systkini: Katr-
ín dó ársgömul 1935, Kristjana
dó 1958, 30 ára gömul frá fjöl-
skyldu sinni. Hin eru Konráð,
Erna, Asta og Jakobína.
Steinþór eignaðist soninn
Arnar 1963 með Ernu Stefáns-
dóttur frá Vest-
mannaeyjum. Arn-
ar á dóttur, Sunnu
fædda 1984.
Steinþór Jakobs-
son var tvígiftur,
fyrri kona 1965 var
Sheryel Rose
Smith. Þau skildu
eftir nokkurra ára
sambúð, barnlaus.
Seinni kona 1972
var Jennifer Lee
Weber. Þau skildu
eftir nokkur ár,
barnlaus. Eftir
barnaskóla stund-
aði Steinþór ýmis störf, sjó-
mennsku, fiskvinnu, vinnu við
byggingu Mjólkurárvirkjunar,
hjá varnarliðinu í Aðalvík o.fl.
Útför Steinþórs fór fram frá
ísafjarðarkirkju 22. júní.
Eins og allir krakkar í „Hlíðinni“
byijaði hann snemma á skíðum.
Foreldrarnir gáfu systkinunum skíði
í jólagöf þegar Steinþór var sjö ára.
Skíðin voru með táólum eins og
barnaskíði voru. Ekki voru liðnir
margir dagar þegar hann var búinn
að bijóta tvenn skíði með því að
stökkva á þeim. Þegar hann stálpað-
ist fór hann að æfa á skíðum. Fyrstu
árin var mest verið á skíðum í
„Stóruurðinni", en síðar eftir að
skíðaskáli Harðar var reistur á
Seljalandsdal var hann mikið þar
ásamt öðrum Harðveijum í útileg-
um. Þá voru engar skíðalyftur og
þurftu skíðamenn sjálfír að troða
brekkumar og báru oftast skíðin
úr bænum fram á dal.
Steinþór var lengst af i Herði á
ísafirði en síðustu árin á landinu
var hann í IR í Reykjavík. Hann
keppti í mörg ár á innanhéraðsmót-
um og landsmótum. 1953 fór hann
ásamt fleiri ísfirðingum, þar á með-
al Jakobínu systur sinni til Áre í
Svíþjóð, þar var hann í heilt ár,
vann fyrir sér og stundaði skíði.
Hann og félagar hans tóku þátt í
heimsmeistaramóti á skíðum í Áre
1954. Þá tók hann þátt í Ólympíleik-
um í Cortina á Ítalíu 1956. Steinþór
fór aftur til Svíþjóðar og einnig til
Austurríkis til æfinga. 1958 fer
hann fyrst til Bandaríkjanna. Byijar
að vinna hjá Þórhalli Ólafssyni frá
Kirkjubóli í Skutulsfirði, sem rak
búgarð úti þar. Hann aflaði sér rétt-
inda sem skíðakennari og réðst að
skíðaskóla Stein Ericsen heims- og
ólympíumeistara, sem hafði flust til
Bandaríkjanna nokkrum ámm áður
og stofnað skíðaskóla í Aspen í
Colorado en Steinþór hafði kynnst
honum áður á skíðamótum í Evr-
ópu. Þá kenndi hann líka við skóla
Ericsens í Sugar Bush Valley. Eftir
það fiuttist hann til Bear Valley í
Kalifomíu og kenndi þar á skíðum
í tvo vetur. Hann kemur svo aftur
til landsins í tvö ár, kenndi þá við
skíðaskálann í Hveradölum. Meðal
nemenda hans þar var þáverandi
forseti, Ásgeir Ásgeirsson. Var sagt
frá þessari sérstöku kennslu í blað-
inu Vikunni. Þegar svo Steinþór
fékk „græna kortið“, settist hann
að í Bandaríkjunum. Hann stofnaði
þá sinn eigin skíðaskóla í Big
Powderhom í Michigan, sem hann
starfrækti í þijá vetur. Síðan gerð-
ist hann skíðakennari hjá Aspen
Skicorporation, þar starfaði hann í
um 30 ár, til vors 1994. Þá hætti
hann sem fastur kennari en stund-
aði sl. tvo vetur einkaskíðakennslu.
Á sumrin vann hann mest við húsa-
smíðar og frágang lóða, stundum
sem verktaki eða í félagi við aðra.
Hann byggði sitt eigið hús í Aspen
fljótlega eftir að hann settist þar
að. Fyrir þremur ámm byggði hann
sér bjálkahús í Basalt sem er
skammt frá skíðasvæðinu Snow-
mass, þar sem hann stundaði
kennslu lengst af.
Þrátt fyrir stutta skólagöngu var
Steinþór vel að sér, aflaði sér rétt-
inda sem skíðakennari sem var
ævistarf hans, þá var hann vel
mæltur á sænsku og siarkfær í
norsku, auk enskunnar. Hann hafði
mikinn áhuga á mannkynssögu, sér-
staklega sögu fornþjóða og átti
nokkurt bókasafn á því sviði. Stein-
þór átti góða vini í Colorado og víð-
ar ytra. I Aspen voru hjónin Úlfar
Skæringsson og Hjördís, kona hans,
sem bæði vom skíðakennarar, þá
var systurdóttir hans Gyða Sigurð-
ardóttir búsett í nágrenni við hann
í mörg ár og margir aðrir vom vin-
ir hans.
Þegar Steinþór hætti fastri skíða-
kennslu vorið 1994, þá keypti hann
gamla seglskútu niðri í Mexíkó við
Kalifomíuflóa, hann gerði skútuna
upp og sigldi henni á flóanum. Hann
var með skútuna í Guyamas í Mexíkó
og bjó í henni þegar hann lést af
slysförum um borð 19. maí sl. Nú
kom vel í ljós vinátta við Steinþór.
Margir vina hans höfðu frétt af slys-
inu og hringdu til að votta samúð
og bjóða aðstoð. Einn vina hans
Buck Dean, búgarðseigandi, tók sér
tveggja vikna frí, fór til Mexíkó til
að sjá um bálför þar og athuga með
eigur hans. Flutti hann jarðneskar
leifar hans til Snowmass Colorado
og sá, ásamt öðmm, um veglega
minningarathöfn 11. júní uppi í skíða-
iandinu og vom skiðalyftur opnaðar
af þessu tilefni. Arnar, sonur Stein-
þórs, var viðstaddur. Þá veitti Stein-
þór Ólafsson, framkvæmdastjóri ís-
lensk-mexíkósks fyrirtækis Þormóðs
ramma og Granda hf., sem staðsett
er í Guyamas mjög mikla hjálp í sam-
bandi við slysið.
Þegar systir mín sem býr í Hafn-
arfírði hringdi í mig og sagði mér
að vinur minn, Steinþór Jakobsson,
skíðakennari frá ísafirði, væri lát-
inn, varð mér svarafátt svo hún
bætti við: „Ég hefði ekki átt að
segja þér þetta.“ „Það er nú best
að heyra sannleikann þó beiskur
sé,“ varð mér að orði. Ég hringdi
heim til Konráðs bróður hans til að
fullvissa mig og sú var raunin. Steini
var látinn langt um aldur fram og
BORGAR
APÓTEK
Álftamýri 1-5
GRAFARVOGS
APÓTEK
Hverafold 1-5
eru opin til kl. 22
Næturafgreiðslu
eftir kl. 22 annast
Borgar Apótek
MINIMIIMGAR
á hörmulegan hátt af slysförum í
snekkjunni sinni. Þegar ég hugsa
um Steina, fer í huganum mörg
mörg ár aftur í tímann og ég stað-
næmist við húsið Hraunprýði á
ísafírði, þar sem fjölskylda Stein-
þórs bjó. Ásta og Sirrý systir mín
voru vinkonur og skólasystur úr
gagnfræðaskólanum á ísafirði. Ein-
hvern veginn æxlaðist það svo að
ég fór að venja komur mínar til
þeirra Hraunprýðishjóna Guggu og
Kobba. Það var fyrir mér alveg sér-
stakur staður, glatt á hjalla og gam-
an að spjalla við þau. Ég fór með
þeim og hjónunum úr Fagra-
hvammi, Arndísi og Hirti Sturlaugs-
syni, í margar ferðir á hestum og
Steini var alltaf með. Þetta var ynd-
islegt og gott fólk enda held ég að
fólk hafí verið miklu betra fólk þá
en margt fólk í dag. Fjölskyldan í
Hraunprýði hefur alltaf verið mér
minnisstæð. Þetta var svo lífsgiatt
og gott fólk. Kobbi Gísla var léttur
í tali og skemmtilegur. Gugga hæg
og prúð og sérlega hlýleg kona.
Fyrir mér var ævintýri líkast að
kynnast þessu fólki. Þarna var mik-
ið rætt um hesta og það átti vel við
mig sveitastelpuna sem mátti heita
að alin væri upp á hestbaki frá
blautu bamsbeini. Þegar ég kynntist
fjölskyldunni í Hraunprýði var Steini
innan við fermingu og þegar hann
var 13 ára kom hann hingað til að
dveljast hér um sumarið. Ég man
það eins og það hefði gerst í gær
þegar hann fyrsta daginn í sveitinni
fór að athuga hestana sem vom 11.
Hann gekk strax að fagurlimuðum
svörtum hesti sem hét Víkingur og
sagði: „Þetta verður minn hestur
meðan ég verð hérna.“ Steini hafði
giöggt auga fyrir hestum, hann var
alveg einstakt náttúrubarn.
Það má segja um Steina að hann
lifði lífinu lifandi og hratt, það var
aldrei nein lognmolla kringum hann
enda komst hann langt á sinni
framabraut. Hann var strax mikill
hestamaður og lét sér fátt fyrir
brjósti brenna, þó þeir væm baldn-
ir. Hann eignaðist sannkallaðan
dýrgrip sem var hesturinn Blakkur.
Hestar og skíðaíþróttin áttu hug
hans allan. Ég sá Steina vin minn
síðast árið 1972. Þá heimsótti hann
mig hér að Laugabóli, þá var hann
búsettur í Colorado í Bandaríkjun-
um. Það var gaman að sjá hann
aftur eftir margra ára fjarveru.
Þegar hann sagði mér hvað á dag-
ana hafði drifíð fór maður með hon-
um í huganum langt út í heim. Steini
var einstaklega tryggur vinur sínum
og í mínum huga og margra ann-
arra vina sinna verður hann alltaf
ógleymanlegur. Fólk eins og Steini
skilur eftir sig neista í hjörtum okk-
ar vina hans sem aldrei deyr. Hinn
22. júní var ég við minningarathöfn
um hann í ísafjarðarkirkju þar sem
endanleg athöfn fór fram. I gamla
kirkjugarðinum á ísafirði munu
jarðneskar leifar hans hvíla.
Við þessa athöfn hitti ég systkini
hans, son og bamabarn. Þetta var
falleg athöfn sem mér þótti vænt
um að geta verið vistödd.
Guð mun leiða Steina vin minn
í landinu ókunna.
Öllum ættingjum hans og vinum
vott ég mína dýpstu samúð. Guð
blessi þau öll.
Ragna Aðalsteinsdóttir,
Laugabóli.
Erfídiykkjur
Glæsileg kaffi-
hladborð, fallegir
salir og mjög
góð þjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
FLUGLEIÐIR
IIIÍTEL LÖFTLEIDIII
+
Tvaer af okkur systrum, sem störfuðu í mörg ár á íslandi, létust
í þessum mánuði á hjúkrunarheimili okkar í Kaupmannahöfn,
Systir MARIA LÆTITIA,
f. 10.3.1912, d. 6.7.1996,
Systir MARIA HERMA,
f. 6.10. 1904, d. 12.7. 1996.
St. Jósefssystur.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN JÓNSSOIM
frá Eyjanesi,
lést þann 13. júlí.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
RAFN ÞÓRÐARSON,
Skipholti 4,
Ólafsvík,
lést á heimili okkar þann 13. júlí.
Anna Jónasdóttir,
börn, tengdabörn
og barnabörn.
+
Föðurbróðir minn,
GUÐJÓN ÓLAFUR AUÐUNSSON
frá Svfnhaga,
andaðist á dvalarheimilinu Lundi sunnu-
daginn 14. júlí.
Fyrir hönd aðstandenda,
Auðunn Ágústsson.
+
Elskuleg móðir okkar, stjúpmóðir, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
VIKTORÍA MARKÚSDÓTTIR,
Háteigsvegi 8,
Reykjavík,
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur, Fossvogi, laugardaginn 13. júlí.
Margrét Ósk Árnadóttir, Bjarni Geirsson,
Svanhvít Árnadóttir, Garðar Jóhannsson,
Fjóla Kristfn Árnadóttir, Kalman le Sage de Fontenay
og aðrir aðstandendur.
+
Móðurbróðir minn,
MARTEINN PÉTURSSON,
Vatnsholti 4,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
föstudaginn 19. júlí kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ólafur Gunnlaugsson.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
KRISTÍN ALDA JÓNSDÓTTIR,
Öldutúni 10,
Hafnarfirði,
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur sunnudag-
inn 14. júlí.
Guðjón Frímannsson,
Helga Guðjónsdóttir, Grímur Jón Grímsson,
Reynir Ómar Guðjónsson, Vilborg Stefánsdóttir,
Þorbjörg Guðjónsdóttir, Gunnar Guðjónsson,
Frímann Elvar Guðjónsson, Guðrún Lilja Rúnarsdóttir,
Guðbjörn Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.