Morgunblaðið - 18.07.1996, Blaðsíða 44

44 FIMMTUDAGUR 18. JÚLÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
SENIXJ T/L AtÍN
ÞCsDUFUGL T/L JtG> ' ^
Qt/LA LÍF/NO M£TE>-
» ULM IHJŒE
Z-W 5'
Tommi og Jenni
Ljóska
Ferdinand
U)A5 ▼ NO, A
MEA / LANCE
6ENERAL? I CORPORAL
F0R6ET TME DI66IN6,
MARCIE-.LET'S JU5T
CRAWLTOTHE FENCE..
MY UNCLE WOULD BE
PROUD OF ME..MEUIA5
IN TME INFANTRY...
ME ALWAY5 SM5
ME R05E TMR0U6H
THE RANK5..
Sleppum því að grafa, Frændi minn yrði stoltur Hann segir alltaf að Var hann herforingi? Nei,
Magga... skríðum bara að af mér... hann var í fót- hann hafi unnið sig hann var óbreyttur her-
girðingunni.... gönguliðinu... upp... maður.
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Guð/Darwin - lifandi
eða dauðir?
Frá Huldu Jensdóttur:
TVEIR ungir menn skrifa grein í
Morgunblaðið nýverið. Þeir vitna í
Friedrich Nietzche, að hann hafi
sagt: „Guð er dauður".
Við þessa ungu menn langar mig
til að segja. Fullyrðingar F. Nietzc-
he sýna aðeins takmörkun hans
sjálfs og hroka, ekkert annað, því
eitt er að vita og annað að draga
ályktanir. Ungu mennirnir halda
áfram og segja. „Það er ekki Guð,
sem hefur skapað manninn í sinni
mynd það er maðurinn sem hefur
skapað Guð í sinni mynd, þetta eru
sannindi sem eru löngu viðurkennd
af hvetjum hugsandi manni" (let-
urbr.mín).
Nú er það svo að kristin kirkja,
sem telur milljónir, boðar að við
séum sköpuð í Guðs mynd og af
Guði. Það er því stórt upp í sig
tekið að fullyrða að allar þessar
milljónir séu ekki hugsandi mann-
eskjur.
Að lesa líffræði í menntaskóla,
en þar eru ungu mennirnir, segir
lítið enda fer margt eftir því, hvern-
ig á er haldið í kennslunni. Að halda
því fram að: „kristin trú“ „sé
hræsni“ og „oft leidd af leiðtogum
sem fái viðkvæmar sálir.. . “ „til
að gera hvað sem er... “
„ ... sjálfsmorð í þágu safnaðar-
ins ... “ o.s.frv. er skelfilegt. Krist-
in kirkja er að sjálfsögðu ekkert
af þessu, þvert á móti er hún horn-
steinn menningar og mannkær-
leika, eins og dæmin sanna, sem
hefur ekkert að gera með þá vit-
fyrru, sem þarna er vitnað í.
Við mannanna börn erum og
verðum alltaf gallagripir, en allir
hljóta að vera sammála um að lífs-
gildi og meginreglur kristinnar trú-
ar, séu það sem heldur heiminum
gangandi, svo langt sem það nær.
Auðvitað-vildum við öll að betur
gengi, en án þessara kristnu gilda
væri ástandið mun hörmulegra en
raun ber vitni. Á íslandi njótum við
þeirra forréttinda að þjóðlíf okkar
allt er byggt á kristnum gildum og
þarf ekki langt að fara til að sjá
muninn.
Menn deila um það hvort kenn-
ingar Darwins séu villukenningar
eða allur sannleikurinn. Ég hefi
ekki hugsað mér að blandast í þær
deilur, en get þó ekki neitað mér
um að benda á að sjálfur Darwin
dró til baka sumar af kenningum
sínum áður en hann fór héðan af
heimi og sumt honum eignað, ekki
hans. Hinsvegar er mér ljúft að
taka undir kenningar Darwina um
það að allt líf hafi sameiginlegan
uppruna og að allar dýrategundir
séu greinar af sama meiði. Fyrir
mér er það deginum ljósara að sama
lögmálið gengur í gegn um allt
sköpunarverkið, það er órofa heild,
þar er líking, þar er þráður sem ég
kýs að kalla hina skapandi hönd
almættisins, en sem ljósmóðir í
mörg ár get ég ekki sætt mig við
að virðing fyrir barninu í móðurlífi
fyrstu vikurnar er ekki meiri en
virðingin fyrir eðlu eða ketti á sama
aldurstigi, er e.t.v. ekki að undra
þótt fóstureyðingavandamálið sé
eins geigvænlegt og raun ber vitni,
þar sem fleiri hundruð börn á litla
Islandi árlega, fá ekki tækifæri til
að fæðast og lifa. Menn gráta varla
þótt eðla eða köttur deyi á fyrstu
vikum meðgöngunnar fyrir slysni
eða fyrir tilverknað einhvers, en
menn geta grátið allt lífið ef barn
í móðurkviði hefur verið fjarlægt
þaðan að ósekju og/eða í hugsunar-
leysi. Slíkur samanburður hlýtur
því að teljast rugl.
Um leið og sæðisfruma karl-
manns og eggfruma konu samein-
ast, kviknar líf - mannlíf. Allir
erfðaeiginleikar manneskju eru þar.
Litla hjartað, sem byrjar að slá
þegar eftir 3 vikur er ekki hjarta
eðlu, kattar eða apa. Það er hjarta
í lítilli manneskju.
Vísindin eru stöðugt að leita
svara við flóknum spurningum lífs-
ins og það er vel, en svörin eru
ekki alltaf auðfundin. I hafinu er
flóð og fjara, þar finnast sölt, það
sama og í líkama okkar segja sum-
ir. Aðrir komast að þeirri niður-
stöðu, að við séum komin af jörðu,
því þar sé að fínna öll sömu efnin
sem líkami okkar er uppbyggður
af, enda förum við öll þangað aft-
ur. Sumir draga ályktanir, sumir
fullyrða, aðrir efast og leitin heldur
áfram, en eitt eru menn sammála
um. í eggjakerfum konunnar eru
mörg hundruð þúsund kynfrumur
þegar á frumfósturstigi. Kynfrum-
ur, sem verða að eggjum. Sum þess-
ara eggja verða að mönnum, ekki
að einhverju öðru. Við getum talað
um atóm ef við viljum, frumur,
frumukjarna, kjarnasýrur (DNA),
sem stjórna skiptingu frumanna,
það er mannlífið. í kjarnanum
geymast litningarnir, mesti leynd-
ardómur lífsins. Manneskjan, sem
þannig verður til, er einstök, aldrei
verður nokkur manneskja aftur til
alveg eins. Frá upphafi til enda
hefur hún sín séreinkenni, sem eng-
inn getur breytt og aldrei verða frá
henni tekin. Þremur vikum eftir
samruna eggs og sæðis mælist
hjartsláttur í lítilli manneskju. Eftir
6 vikur er þar munnur, varir og
tunga og vísir kominn að mjólkur-
tönnunum tuttugu, sem vaxa hratt.
Eftir 7 vikur sýnir litla krílið við-
brögð við áreiti og hreyfingar þess
mælast. Eftir 8 vikur finnur það til
og eftir 10 vikur hefur það fengið
fullkomna mannsmynd og 11-12
vikna kyngir það sofnar, vaknar,
heyrir. Viðbrögð við hávaða og
einnig tónlist mælist.
Þessu dýrmæta lífi, sem þannig
fullkomnast í líkama konunnar á
nokkrum mánuðum, er ætlað eitt-
hvað sérstakt. Þess vegna ber okk-
ur að taka vel á móti því, bera virð-
ingu fyrir því og umvefja það
ómældum kærleik. Ekkert af þessu
mesta undri sköpunarverksins má
missa sín, að auki hlýtur það að
teljast móðgun við þetta meistara-
verk sköpunarverksins að líkja því
við nokkuð annað en það, sem það
er, þ.e. manneskja sem margir telja
að sé sköpuð í Guðs mynd.
HULDA JENSDÓTTIR,
Eskihlíð 8, Reykjavík.
Allt efni sem birtist ( Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.