Morgunblaðið - 24.07.1996, Page 8

SÉRBLAÐ UM SJÁVARÚTVEG
MIÐVIKUDAGUR 24. JÚLÍ1996
LOÐNU MIÐLAÐ Á MIÐUNUM
Morgunblaðið/Ármann Agnarsson
Flæmski hatturinn ekki
sú gullkista sem vænst var
UM ÞRJÁTIU íslensk skip hafa verið á
rækjuveiðum á Flæmingjagrunni undan-
farna mánuði. Verið hafði á dögunum sam-
band um borð í Andvara frá Vestmanna-
eyjum og fyrir svörum varð Jóhann Berg
Þorbergsson stýrimaður. Hann segir Flæmska hattinn ekki þá gullkistu sem
margir útgerðarmenn hafí reiknað með í upphafí. Verulega hafi dregið úr veiði
enda mjög ofveitt á svæðinu.
Aflabrögðin mun
tregari en í fyrra
„ÞAÐ ER mál manna að aflabrögð
héma á Flæmska hattinum séu ekki
svipur hjá sjón, miðað við árið í fyrra,
og þau hafa verið jafnlítil allt vorið
og það sem af er sumri. Það eru ein-
ungis 14 tímar á sólarhring sem ein-
hver veiði er, en tíminn yfír nóttina
er gersamlega dauður og betra að
drepa á aðalvél og gefa í eina bertu,“
segir Jóhann.
Hann telur að einhverjum hluta um
ofsókn að ræða, en um 80 skip séu á
svæðinu, flest íslensk en einnig Færey-
ingar, Rússar, Norðmenn og Græn-
lendingar. „Mín skoðun á aflahorfun-
um hér eru þær að eftir nokkur ár
verður engin veiði hérna með þessari
sókn, því þótt skipin séu ekki mörg
þá eru trollin fleiri því það eru margir
sem toga 2 troll í einu og sífellt fleiri
að útbúa sig þannig, enda gefur það
40-60% meiri afla. Ef ekki kemur til
sóknarstýring á þessu svæði þá verða
bara til minningar um það eftir nokk-
ur ár og það er slæmt vegna þess að
mörg skipanna sem eru hérna eru
kvótalítil eða kvótalaus á heimamiðum.
Aftur á móti eru hérna skip sem eiga
nægan kvóta heima og nýta hann sem
gjaldmiðil þar á kostnað hinna sem
minna eiga,“ segir Jóhann.
Góð samskipti við Færeyinga
•Jóhann segir samskiptin á milli skip-
anna gangi yfírleitt vel og sé nokkur
samgangur þar á milli. „Skipin eru
yfírleitt dreifð um allt grunn, en ef
fréttist af einhverri veiði safnast þau
saman eins og mý á mykju. Islending-
ar og Færeyingar halda alltaf góðu
samstarfí og er mjög gott að eiga sam-
skipti við þá.
Aftur á móti eru Rússar svolítið
erfíðir í umgengni og þykjast hvorki
skilja né vita nokkum skapaðan hlut.
Norðmenn eru aftur á móti sér á báti,
Jóhann Berg Þorbergsson
það heyrist lítið í þeim, en ef það þarf
að eiga einhver samskipti við þá, þá
eru þeir snöggtum liprari en Rússarn-
ir. Það er gott að eiga samskipti við
Kanadamenn og eru þeir mjög um-
burðarlyndir á allan máta. Þeir koma
í eftirlitsferðir og taka út veiðarfæri
og afla, sitja í kaffispjalli og reyna að
svara öllum spurningum um það sem
þeir eru inntir eftir, um allt og ekk-
ert,“ segir Jóhann.
Á sjóskíðum
„Af dvöl okkar hérna er svo sem ekki
mikið að segja, menn reyna að halda
góða skapinu sem lengst, en það fer
mikið eftir aflabrögðum. Ef illa gengur
leggst smá-þunglyndi í menn en það
léttist fljótt á þeim brúnin ef vel geng-
ur. Menn reyna að gera sér dagamun
með því að skreppa á slöngubát yfir
í önnur skip og ræða þar um menn
og málefni og það er alveg sérstaklega
gaman að fara til Færeyinga og þeir
taka alltaf vel á móti íslendingum.
Því miður hefur ekki viðrað vel
hérna, yfirleitt svartaþoka sem liggur
lengi yfír. Annars er farið á sjóskíði,
stakkasund og æft „maður fyrir borð“
en sjórinn hérna er um 10 gráðu heit-
ur. Það kom skrýtinn svipur kom á
Portúgalana hérna þegar íslenskir
strákar brunuðu fram úr þeim á sjó-
skíðum, og þótti þeim mikið til koma.
Annars er þetta yfirleitt svipaður rúnt-
ur dag eftir dag,“ segir Jóhann.
í laxveiði í Kanada
Að sögn Jóhanns er alltaf gaman
að koma til Nýfundnalands og margt
hægt að gera sér til dundurs þar þenn-
an stutta tíma sem skipin stoppa í
landi. „Við höfum meðal annars farið
í laxveiði, farið í skipulagðar og
óskipulagðar skoðunarferðir og kíkt á
einhver hinna fjölmörgu öldurhúsa sem
hér eru til staðar. Kanadamenn eru
upp til hópa indælis fólk og gott heim
að sækja og hafa margir Islendingar
eignast þar marga góða vini.“
Jóhann segir að vissulega sé Kanada
fallegt land, en þó virðist sem fólk þar
í landi vanti allan kraft til að koma
sér út úr hinu mikla atvinnuleysi en
það er um 25-30%. „Við fyrstu sýn
virðast þeir hafa nóg með að hirða
atvinnuleysisbæturnar og virðast geta
lifað af þeim og vel það, enda er verð-
lag ekki hátt. Til dæmis má fá þar
fjórar máltíðir á móti einni heima á
Islandi. Veiðileyfí í lax kostar 50%
minna en það endist út allt sumarið
og þá má veiða í öllum ám. Að vísu
má bara hirða 6 laxa allt sumarið, en
veiðin er óheft ef laxinum er sleppt,“
segir Jóhann.
FÓLK
Stunda útivist
stangveiði
• TVEIR starfsmanna
Granda hf. eru kynntir í nýj-
asta fréttabréfi fyrirtækisins.
Finnbogi
Finnbogason
tók við starfi
aðalbókara
hjá Granda í
apríl sl. Hann
gegndi þessu
starfí hjá
Granda áður Finnbogi
fyrrísexár. Finnbogason
„Það er gott
að vera kom-
inn aftur. Ég
á marga góða
kunningja hér
og starfs-
andinn er
góður.“ Finn-
bogi byijaði
hjá BUR á
unglingsárum. Hann lauk vél-
stjóranámi 1974 og var vél-
stjóri yfír frystingunni í BÚR
frá 1975 til 1981. Hann flutti
sig þá um set og vann á skrif-
stofu BÚR, m.a. sem fjármála-
fulltrúi. Finnbogi var ráðinn
aðalbókari hjá Granda 1986
og gegndi því starfí til 1992
er þann gerðist staðarhaldari
á Úlfljótsvatni. „Áhugamálin
eru alltof mörg. Eg hef áhuga
á lax- og silungsveiði. Ég er
skáti og hef starfað í skáta-
hreyfingunni frá því ég var
ungur. Loks má nefna að ég
hef tekið virkan þátt í starfs-
mannafélagi Granda.“ Unnur
Sumarliðadóttir vinnur við
pökkun og snyrtingu í Norður-
garði. Unnur er fædd og upp-
alin í Reykjavík, við Hverfis-
götuna. Sem unglingur vann
hún yfir sumartímann hjá
Hraðfrystistöðinni. „Við óð-
um slorið upp undir hné á þeim
árum og það er mikill munur
á því og fiskvinnslu í dag.“
Unnur hóf störf hjá Isbirnin-
um hf. 1980 og hefur starfað
þar og hjá Granda síðan, en
lengst af var hún heimavinn-
andi húsmóðir. „Það var á þeim
árum sem konur gátu leyft sér
að vera heima. Þegar ég fór
út á vinnumarkaðinn var ekki
um margt að ræða annað en
fiskvinnu, en mér hefur líkað
ljómandi vel héma.“ Unnur
hefur mikinn áhuga á garð-
rækt ogtijárækt. Hún á sum-
arbústað uppi við Hafravatn
og dvelur þar öllum stundum
í frítíma sínum.
Unnur
Sumarlidadóttir
í fótbolta
og skotveiði
Friðjón B.
Friðjónsson
Davíð
Sigurbjartsson
• HÉÐINN Smiðja vinnur
mikið fyrir sjávarútveginn, til
dæmis fískiðmjölsiðnaðinn. I
nýjasta frétta-
bréfi fyrir-
tækisins er
tveir starfs-
menn fyrir-
tækisins
kynntir. Það
eru Friðjón
B. Friðjóns-
son og Davíð
Sigurbjarts-
son. Frá því
að Friðjón hóf
störf í Héðni
fyrir 42 árum
hefur hann
séð um inn-
heimtuna og
ijármálin.
Sem fjármálastjóri í Héðni
smiðju ber hann ábyrgð á stýr-
ingu fjármuna, eftirliti með við-
skiptavinum og lánadrottnum
og hefur yfirumsjón með inn-
heimtu. Hann var gjaldkeri
KSÍ í 16 ár og hefur verið
gjaldkeri ÍSÍ í 10 ár. Friðjón
átti sæti í aðalstjórn Vals og
knattspyrnudeildar Vals til
margra ára og í stjórn ís-
lenskra getrauna í 22 ár. Frið-
jón er fulltrúi ÍSÍ í stjórn
íþróttanefndar ríkisins og
íslenskrar getspár, þ.e. Lott-
ósins. Friðjón er fæddur í Aust-
urbænum í Reykjavík árið
1936 og klæddist Valsbúningn-
um strax og hann gat klætt
sig sjálfur. Eftir Austurbæjar-
skólann og Gaggó Lind fór
hann í Verzlunarskólann og
lauk verslunarprófi árið 1954.
Þá byijðai hann að vinna hjá
Héðni - og þar er hann enn.
Þegar Davíð kom til starfa
hjá Héðni árið 1990 byrjðai
hann í alhliða viðgerðarvinnu
en tók einnig þátt í sérverkefn-
um úti á landi, t.d. á Þórshöfn.
Hann stjórnaði byggingu mjölt-
anka á Fáskrúðsfirði sl. sum-
ar og einnig á Eskifirði að
hluta til. Næsta stórverkefni
hans verður að stjórna uppsetn-
ingu nýrrar fiskimjölsverk-
smiðju Faxanvjöls í Orfirisey
en það verk er að hefjast þessa
dagana. Davíð er Reykvíking-
ur í húð og hár, af árgerð 1965.
Hann var í Fjölbraut í Kópa-
vogi á viðskiptasviði og fór
þaðan í Iðnskólann. Hann tók
sveinspróf og hlaut meistara-
réttindi í vélsmíði árið 1990.
Frístundirnar tileinkar hann
fjölskyldunni en á mjög erfitt
með að sleppa tækifærum sem
gefast til skotveiða og annars
veiðiskapar.
Rækjusúpa
með karrý
Á SMURBRAUÐSTOFUNNI Jómfrúnni við Lækjargötu
í Reykjavík má fá smurbrauð af ýmsum gerðum. Sigurð-
nnmna| ur Rafn Hilmarsson, matreiðslumaður
■^rrJlHirlW á Jómfrúnni, segist mikið nota rækjur
í smurbrauðin. Hann segist handpilla alla rækju, það
sé þess virði og þar að auki ágætis fjölskylduskemmt-
un. Skeljarnar séu svo ágætis kraftur og tilvalið að nota
í súpu. Sigurður Rafn býður lesendum Versins upp á
slíka rækjusúpu í dag.
125 gr smjörlíki
1 stk fínt saxaður laukur
1 tsk karrý
100 gr hveiti
1 lítri rækjusoð (af skeljum)
1 dl hvítvín (má sleppa)
1 dl rjómi
fiskikraftur eftir þörf
Rækjuske(jar eru soðnar í vatni í ca. klukkustund. Snyör-
líkið er brætt í potti og laukurinn og karrýið svitað
með. Hveitinu er siðan blandað við og búin ti smjör-
bolla. Rækjusoðinu er þá smá saman hellt útí og hrært
vel. Látið sjóða í 10-15 minútur og blandið rjómanum,
hvítvíni og fiskikrafti saman við. Látið suðuna koma
upp. Berið fram með rjómatopp og rækjum en gott
getur verið að selja annað sjávarfang í súpuna, t.d.
hörpuskel, krækling, humar o.fl.