Morgunblaðið - 27.07.1996, Blaðsíða 7
6 C LAUGARDAGUR 27. JÚLÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
W ATLAIMTA ’96
Islenska frjálsíþróttafólkinu líður vel í Athens þar sem það tekur lokasprettinn fyrir Ólympíuleikana
Athens síðari hluta fimmtu-
dagsins var eins og Reykjavík
á óvenju leiðinlegum degi. Verri
reyndar því auk ótrúlega mikillar
rigningar - mun meiri en íslending-
ar eiga að venjast - tóku þrumur
og eldingar á móti Morgunblaðs-
mönnum er þeir renndu í hlað
mótelsins þar sem íslenska fijáls-
íþróttaliðið býr. Pétur Guðmunds-
son og Sigurður Einarsson voru
farnir heim til Alabama, þar sem
þeir verða ekki með á leikunum,
Stefán Jóhannsson þjálfari þeirra
heim til íslands, en Jón Arnar,
Vésteinn og Guðrún eru að leggja
lokahönd á undirbúning fyrir leik-
ana ásamt Gísla Sigurðssyni aðal-
þjálfara ólympíuhópsins og John
Powell, fyrrum heimsmethafa í
kringlukasti og þjálfara Vésteins.
Það var ekki erfitt að finna ís-
lendingana. íslenski fáninn
hékk í einum glugganum
og því lá beinast við að
skunda þangað. Innan dyra
lá Jón Arnar og horfði á
sjónvarpið; sagðist reyndar
vera orðinn sérfræðingur í
þeim upplýsingum sem þar
væri að finna því lítið annað
hefði verið boðið upp á und-
anfarið en upplýsingar um
ýmislegt sem snertir helstu
styrktaraðila Ólympíuleik-
anna. Gísli hafði brugðið sér
af bæ, Guðrún var væntanleg en
Vésteinn á æfingu - þrátt fyrir
dembuna.
Guðrún heima
Guðrún hefur verið við nám í
háskólanum í Athens síðustu fjóra
vetur og býr því auðvitað heima
hjá sér, en Vésteinn og Jón Arnar
eru saman í herbergi á mótelinu
og þeir Gísli og Powell með sitt
hvort herbergið. Þetta er sem sajgt
útibú Fijálsíþróttasambands Is-
lands í Athens, Georgíu.
•Þið eruð aldeilis þjóðlegir, sögðu
aðkomumenn er þeir heilsuðu upp
á Jón Arnar. Rétt, sagði tugþraut-
arkappinn en viðurkenndi síðan að
það hefði verið John Powell sem
hefði einn daginn mætt með ís-
lenska fánann, fleygt honum í þá
félagana og skipað þeim að hengja
hann upp hjá sér. Fánann hefði
hann keypt í fánabúð í nágrenninu.
Greinilegt að búðarmenn í háskóla-
bænum eru alþjóðlega þenkjandi.
Guðrún og Gísli koma fljótlega
og „rauða ljónynjan“ eins og hún
var einhvern tíma nefnd í íslensk-
um fjölmiðlum, segist kunna vel
við að búa sig undir Ólympíuleik-
ana á heimavelli. „Já, það er gott
að vera heima hjá sér. Hér er ekk-
ert stress og mér líður mjög vel,“
segir hún aðspurð. „Þið Vésteinn
eruð ekki nema tveir tíundu af
mér,“ skýtur Jón Arnar þá allt í
einu inní. „Þú ert í grindahlaupinu
og hann í kringlukastinu," segir
hann, en þessar greinar eru ein-
mitt tvær þeirra tíu sem hann æfir
Jón Arnar hugar gaumgæfilega ad keppnisskegginu
og keppir í. Og þó; þú ert
nú eiginlega jafngildi
tveggja greina fyrst þú
bæði hleypur og stekkur
yfir grindur. Já, þú ert
tveir tíundu af mér en
Vésteinn ekki nema einn
tíundi,“ segir Jón og glott-
ir út í annað. Það er greini-
lega stutt í húmorinn á
þessum bæ, léttleikinn
ræður ríkjum enda þýðir
lítið annað þegar fólk dvel-
ur svona lengi saman en
samkenndin sé góð.
Guðrún ríður á vaðið í
fijálsíþróttakeppninni.
Undanrásir 400 m grinda-
hlaupsins er á dagskrá í
FRJALSIÞROTTIR
Það var ekki erfitt
aðfinna íslending-
ana - íslenski fáninn
hékk í einum
glugganum
fyrramálið. Hún bætti sig
gífurlega í vor, er hún hljóp
á 54,93 sekúndum og varð
í þriðja sæti á bandaríska
háskólameistaramótinu.
Hiaupið var óvenju sterkt
því tími hennar hefði getað
dugað til sigurs síðustu ár.
„Mér hefur gengið mjög
vel á æfingum. Allt er ják-
vætt og ég hef jafnvel trú
á að ég geti bætt mig enn
frekar,“ segir Guðrún þeg-
ar talið berst að mögulgik-
unum á því hvað hún komi
til með að afreka og því
hve hún bætti sig mikið á
mótinu í vor, sem áður er
nefnt. „Við erum mjög
góðir félagar núna, þjálf-
arinn minn og ég. Sam-
bandið hefur verið upp og
ofan - en það er samt ekk-
ert sem hindrar æfingam-
ar,“ segir hún en þessi
bandaríski þjálfari hennar
við háskólann í Athens
hefur náð mjög góðum ár-
angri. „Ég er bara ein af
20 hjá honum og ein
ástæða þess að samskiptin
voru svona í vetur er ef til
vill sú að við unnum svæð-
ismót háskólanna í fyrra
og það er alltaf erfitt að
þurfa að mæta aftur sem
meistari. Mórallinn var
hræðilegur hjá okkur í vet-
ur, en á milli okkar tveggja
voru svo sem engir stórá-
rekstrar. Þetta voru fýlu-
*
köst!“ segir Guðrún
brosir sínu breiðasta.
Tækni - þrjóska
Blaðamaður spyr hvort
þjálfararnir séu alltaf
svona erfiðir viðfangs, en
er varla búinn að klára
spurninguna þegar Gísli
(þjálfari) bendir á lykilatr-
iði í því hvers vegna Guð-
rún hafi bætt sig jafn mik-
ið og raun ber vitni. Hún
hafi nefnilega breytt tækn-
inni talsvert; skrefaljöldinn
sé annar í hlaupinu og hún
fari fyrstu 200 metrana
mun fyrr nú en áður. „Ég
tek 15 skrif á fyrstu fimm
grindunum og svo 16 á
restina. Ég er í raun bara
byijandi í 400 metra
grindahlaupi og það gekk
illa framan af að finna
taktinn. Ég var alltaf í 100
metrunum en þegar ég
kom hingað út, fyrir ijórum
árum, tók ég strax ákvörð-
un um að stefna á
Ólympíuleikana í Atlanta -
í 400 metra grindahlaupi.
Hafði það reyndar bara
fyrir mig fyrst um sinn og
byijaði ekki strax að æfa
lengri greinina."
Guðrúnu finnst nauð-
synlegt að hafa áðurnefnd-
an þjálfara sinn með á
mótum, því þau nái mjög
vel saman. Hann verður í
Atlanta þegar hún hleypur
þar. „Ég lít ekki á árangur
minn eingöngu sem minn,
heldur okkar sem liðs,
þjálfarans og mín. Á fyrstu
mánuðunum eftir að ég
kom hingað út hófst mjög
góð samvinna okkar í
tæknivinnu fyrir 100 metra
grindahlaupið og hún hefur
400 M GRINDAHLAUP
Guðrún hefurverið
við nám í háskólan-
um í Athens
haldist síðan þó aðeins hafi
sletst upp á vinskapinn
stundum. Hann hafði alltaf
áhuga á því að ég snéri
mér að lengra grindahlaup-
inu og var því mjög ánægð-
ur þegar ég tilkynnti hon-
um að nú væri ég ákveðin
í að gera það. En þegar
ég byijaði í 400 metra
grindahlaupinu - haustið
1994 - áttaði ég mig ekki
strax almennilega á því
og Guðrún Arnardóttir
keppir í 400 m grinda-
hlaupi á morgun og
Vésteinn Hafsteinsson í
kringlukasti á mánu-
dag. Skapti Hallgríms-
son blaðamaður og
Kristinn Ingvarsson
ljósmyndari heimsóttu
þau til Athens, skammt
austan Atlanta, þar sem
þau búa sig undir
keppnina ásamt Jóni
Arnari Magnússyni, en
hann hefur keppni í tug-
þraut á miðvikudag.
tæknin er mikið öðruvísi en sú sem
ég var vön. Þetta er allt annað en
100 metra grindahlaupið.“
Guðrún viðurkennir að sér finnist
lengra grindahlaupið sem hún legg-
ur áherslu á nú langt frá því eins
skemmtilegt og 100 metra grinda-
hlaupið sem var hennar aðalgrein
áður, „en ég get bara ekkert (!) í
styttra hlaupinu. Það er miklu
meira spennandi." Jón Arnar er
ekki seinn á sér að skjóta aðeins á
Guðrúnu: „Er það ekki bara vegna
þess að það er miklu fyrr búið?“
En málið er víst ekki alveg svo ein-
falt. „Þetta er bara eins og með
100 metra hlaup og 400 metra
hlaup. Það er miklu skemmtilegra
að hlaupa styttri vegalengdina; þar
kýla menn á það, spretta
úr spori og svo er það búið.
Það er erfitt að útskýra það
en spennan er einhvern veg-
in meiri í styttra hlaupinu."
Haustið 1994 kom í há-
skólann í Athens stúlka frá
Bahamas, sem Guðrún segir
að hafi hjálpað sér mikið.
Og þær hvor annarri, reynd-
ar, aðallega vegna þess hve
þijóskar þær væru báðar og
ákveðnar að gefa ekki eftir gagn-
vart hinni! Bahama-stúlkan er 400
metra hlaupari og þær Guðrún hafa
æft mikið saman. „Hún er ótrúlegur
vinnuþjarkur og æfingaálag mitt
jókst mjög við það að hún kom.
Hún var mætt á undan mér til að
æfa en á fyrstu æfíngunni sem ég
tók þátt í hljóp ég nokkrum sinnum
framúr henni í sprettum og hún var
alveg miður sín. Hélt hún væri
svona léleg. Hvað þessi hvíta stelpa
Fánaberinn í felum
Morgunblaðið/Kristinn
JÓIM Arnar Magnússon, íþróttamaður ársins 1995 á íslandl, er í góðri æfingu og spennandi verður að sjá
hvernig honum gengur i tugþrautinni, sem hefst á miðvikudag. Efnnig verður spennandi að sjá keppnisskegg
hans, þegar það verður fullkomið. Jón vill ekki sýna þjóðinni það fyrr en á miðvikudgsmorgun er hann byrjar
að keppa, og skýldi sér því á bak við fána lýðveldisins er Kristinn mundaði myndavélina á f immtudaginn.
héldi eiginlega að hún væri. En við
fórum að æfa mikið saman og það
hefur skilað sér.“
Forsíðurnar
Jón Arnar Magnússon verður 27 ára
28. júlí, daginn sem hann flytur inn í
Ólympíuþorpið, en hann hefur keppni
þremur dögum síðar. Tugþrautar-
keppnin verður væntanlega geysilega
sterk nú; heimsmethafinn Dan O’Brien
er í mjög góðri æfingu - vann sér þátt-
tökurétt á mótinu með 8726 stigum
en heimsmet hans frá því Talence 1992
eru 8891 stig og jafnvel er búist við
að hann fari fyrstur manna yfir 9000
stig á leikunum nú. Flestir aðrir bestu
tugþrautarkappar heims verða á vett-
vangi: Erki Nool frá Eistlandi (sem
skráður er inn í mótið með 8575 stig),
Kanadabúinn Mike Smith (8626),
Bandaríkjamennirnir Steve Fritz (8636
- sem tryggði honum annað sætið á
bandaríska úrtökumótinu) og Chris
Huffins (8546) og Tékkinn Thomas
Dvorak (8492). Þá hefur Þjóðveijanum
Frank Busemann nýlega skotið upp á
stjörnuhimininn, en hann er aðeins 21
árs að aldri en á 8522 stig. Ógetið er
TUGÞRAUT
Eduards Hamalainen frá Hvíta-Rúss-
landi, sem reyndar er talinn meiddur
og óvíst hvort verði með .
Alls er 41 tugþrautarkappi skráður
til leiks að þessu sinni og er Jón Arnar
í 14. sæti á þeim lista með Islandsmet
sitt frá því í sept-
ember í fyrra, 8248
stig.
Dan O’Brien hefur
verið mikið í fréttum
vestanhafs undanf-
arið, enda mikið talað
um hann sem besta
íþróttamann heims-
ins. Tugþrautin sé
það erfið að hann
sem sá besti á þeim
vettvangi sé besti al-
hliða íþróttamaður dagsins í dag. Hann
hefur prýtt forsíða ýmissa blaða, sem
gefin hafa verið út upp á síðkastið, og
svo einkennilega vill til að nokkur þeirra
var að finna í herbergi Jóns Arnars og
Vésteins (!). Er einhver sérstök skýring
á því? Gísli þjálfari verður fyrir svörum,
sakleysið uppmálað, og greinir frá því
að hann og John Powell beri öll svona
blöð sem þeir verði varir við upp til
Jóns. Það er greinilega verið að espa
Jón upp gegn O’Brien. „Ég er farinn
að hugsa illa til hans,“ segir Jón en
bætir við að hann hafi hitt Bandaríkja-
manninn nýlega, þegar kepptu á sama
móti í Marrietta. Þeir hafa spjallað lengi
saman og O’Brien sé
ágætis náungi.
Gísli segir að þeir
Jóni hafi stefnt á að
Jón Arnarverður 27 íslandsmethafinn
---------------------------------- nái 10. sæti. „Ef allt
ára daginn sem verður með eðlileg-
um hætti á hann að
ná því - og ef vel
gengur nær hann því
örugglega og verður
vonandi eitthvað
ofar,“ segir Gísli.
hann flytur inn í
ÓL-þorpið
Þjálfarinn segir 110 m grindahlaupið
hafa verið ákveðið vandamál síðan eft-
ir Evrópumeistaramótið innanhúss í
Stokkhólmi í vetur. Þar munaði minnstu
að Jón Arnar dytti í hlaupinu og ein-
hver skrekkur hefur verið í honum síð-
an. Vel hefur reyndar gengið á æfing-
um „en í keppni hleypur hann allt öðru
vísi en áður. Ég hafði gert mér vonir
um að hann bætti sig í greininni nú,
LAUGARDAGUR 27. JÚLÍ 1996 C 7
ATLAIVTA ’96
Morgunblaðið/Kristinn
„MER hefur gengið mjög vel á æfingum. Alit er jákvætt og ég hef jafnvel trú á að ég geti bætt
mig enn frekar," segir Guðrún Arnardóttir.
en er ekki bjartsýnn á það. Og þó,
þetta gæti breyst og vonandi gerist
það.“
Gísli segir að ýmsar „skemmti-
legar tölur“ hafi sést á æfingum
Jóns Arnars upp á síðkastið. Martha
Ernstdóttir, sem náði ekki ólympíu-
lágmarki nú, er stödd í Athens í
fríi og við æfingar, ásamt fjölskyldu
sinn. Þau Jón Arnar hlupu saman
1200 metra æfingahlaup og á þeirri
vegalengd bætti Jón sig um átta
sekúndur. „Martha bætti sig um
eina sekúndu, sem segir líkega
ýmislegt um hana,“ segir Gísli.
Jóni hefur líka gengið mjög vel
í stangarstökki á æfingum og á
fimmtudaginn fór hann einmitt í
fyrsta skipti yfir fimm metra á
æfingu. Hann hefur einu sinni farið
yfir þá hæð í keppni, á Sauðarkróki
í fyrrahaust en á EM innanhúss í
vetur fór hann yfir 4,95 metra. Tími
hans í 1200 metra hlaupinu gefir
líka vísbendingu um að hann sé að
bæta sig ennfrekar í 1500 metra
hlaupi, sem lengi hefur verið hans
iakasta grein og kringlunni kastaði
hann vel á dögunum þannig að það
er ekki að ósekju að þeir félagar
eru glaðir í bragði.
StóriV
„Hvar er stóri V?“ segir Gísli allt
í einu. „Við eigum að fara að mæta
til Mörthu.“ Bandaríkjamönnunum
í afgreiðslu hótelsins finnst erfitt
að segja Vésteinn Hafsteinsson og
kalla hann einfaldlega Big V - Stóra
V. Hann fór á æfingu einhvern tíma
í dag og á að vera mættur í matar-
boð, ásamt hinum íslendingunum,
til Mörthu og fjölskyldu hennar.
Gísli og Jón Arnar fóru af stað í
þann mund sem Vésteinn birtist
heima, rennblautur eftir langa æf-
ingu sem hann sagði rigninguna
hafa tafið mjög. Ekki var erfitt að
trúa því en samt sagðist Vésteinn
hafa kastað um 60 metra þó hann
hafi verið eins og „belja á svelli" í
blautum kasthringnum.
„Ég ætla mér í úrslit - annars
væri ég ekki hérna,“ segir Vé-
steinn. Hann var mjög óánægður
með sjálfan sig á heimsmeistara-
mótinu í Gautaborg í fyrra og ætlar
því að standa sig vel nú. Hann hef-
ur æft hjá áðurnefndum John Pow-
ell í vetur, og segir það hafa verið
dýrmætt. „Eg hafði samband við
hann í haust og hann sló til. En
ég meiddist svo í vetur - í fyrsta
skipti á ferlinum eitthvað alvarlega;
meiddi mig í náranum í lok mars
og átti við þau meiðsli að stríða í
apríl og maí. Ég gat ekkert kastað
allan þann tíma, einmitt á því tíma-
bili sem ég hefði þurft að vinna
mikið með John. Undirbúningurinn
er því ekki upp á það besta en það
þýðir ekkert að væla yfir því.“ Vé-
Morgunblaðið/Kristinn
„ÉG ætla mér í úrslit - annars væri ég ekkl hérna,“ segir
Vésteinn Hafsteinsson.
steinn meiddist svo aftur í síðustu
viku, vöðvi í læri tognaði, en hann
segist vera að verða góður af því.
„Vegna meiðslanna í vor var ég
nánast bara
KRIIMGLUKAST
lyftingum og
tækniþjálfun. Ég
gat ég hvorki
hlaupið né hopp-
að - hef nánast
ekki getað verið
í neinni hraða-
þjálfun til að
byggja ofan á
styrktaræfingarnar frá því í vetur.
Ég keppti samt á átta mótum í maí
til að reyna við ólympíulágmarkið
og tókst að ná því og get því bara
verið ánægður með að vera hér.“
Vésteinn segist fara með öðru
hugarfari í mótið nú en.áður. „Á
síðustu Ólympíuleikum mætti ég til
leiks með sjöunda besta tímann í
heiminum það árið en lenti í ellefta
sæti. Kastaði þann dag eins og ég
gat þá, en nú er ég líklega í kring-
um 40. sæti á heimslistanum og
enginn býst við að maður geti neitt.
Ég hef hins vegar trú á að ég geti
gert góða hluti, ætla að fara alveg
bijálaður í mótið og kýla á það!
Á mótunum átta sem Vésteinn
nefndi hefur hann kastað 60 og
hálfan metra að
Vésteinn hefur
keppt á fern síðustu
ÓL-leikum
meðaltali,
kringlan sveif 60
metra á æfingu
þennan mikla
rigningardag og
á síðustu æfingu
þar á undan 62
metra. „Ég hef
því verið að
kasta á bilinu 60-62 metra og vona
að það dugi til að komast í úrsfit.
Og ég vona auðvitað að ég geti
bætt aðeins við þetta.“
Það var hætt að rigna, Martha
örugglega farin að býða með mat-
inn þannig að Vésteinn var kvadd-
ur. Hin voru öll löngu farin. Nýr
kafli í íslenskri fijálsíþróttasögu
verður skráður á leikunum hér i
Atlanta. Nýr kafli bætist auðvitað
við á hveiju móti, en vonandi verð-
ur sá næsti jafn ánægjulegur og
áhugi, viljastyrkur og vonir íslensku
keppendanna gefa vísbendingu um.'
I