Morgunblaðið - 31.07.1996, Blaðsíða 32

32 MIÐVIKUDAGUR 31. JÚLÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Tommi og Jenni
Ljóska
þetta. uerði/rc osesóu i/)ku. e/o
nÚfLQf sk.utum uið ba/ZL
njo ta. he.t&ar/nruxr/
Ferdinand
Smáfólk
I THINK THR0WIN6
ALL THOSE CURVEBALLS
PUT T00 MUCH STRAIN
ON m ELBOW..
Mér er illt í handleggnum ... ég Ég held að ég hafi reynt of mik- Voru þetta sveigboltar?
er ekki viss um að ég geti kastað ið á olnbogann við að kasta öllum
í dag... þessum sveigboltum ...
BREF
TÍL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Minnast séra
Haralds Hope
Frá Ludvig Jerdal:
„BJÖRGVIN", kirkjusöguleg árbók
sóknarsambands Björgvinjarbisk-
upsdæmisins, hefur að geyma afar
forvitnilegt efni um liðna tíma. Ár-
bókin fyrir árið 1995, sem út kom
fyrir skemmstu, er fjölbreytt að
efni. Á 172 síðum hefur ritstjórn-
inni, sem Stein Eirik Foss, Ingrid
Gjertsen, Nils-Aksel Mjos og Krist-
en 0gaard skipa, tekist að safna
efni og greinargerðum sem hafa
mikið sögulegt gildi.
Af fjölbreyttu efni bókarinnar vil
ég fyrst nefna greinar um tvo
norska presta, sem með störfum
sínum sköpuðu sér óbrotgjarnan
minnisvarða: Harald Hope, sóknar-
prest í Finnás og Ingolf Boge, sókn-
arprest í Fjell. Báðir voru áberandi
prestar og menn, en svo langt er
liðið frá stríðslokum og fyrstu eftir-
stríðsárunum að það sem ritað er
um þá í árbókinni kallar fram minn-
ingar um tvímenningana.
Um Harald Hope skrifar sam-
tímamaður hans í norsku kirkjunni,
Johannes Valle, prófastur, og hr.
Sigurbjörn Einarsson, biskup ís-
lands. Draga þeir upp mynd af
áhrifamiklum norskum presti og
miklum hugsjónamanni sem brann
af löngun til að vinna fósturjörð
sinni gagn, svo og frændþjóðinni
íslendingum. Það er rifjað upp
hvernig Harald Hope tókst að fá
reista minnisvarða við Gömlu kirkju
í Moster um þijá svonefnda „Krists-
konunga"; þá Ólaf Tryggvason,
Ólaf Haraldsson og Grímkel biskup.
Frá íslandi er frásögn hr. Sigur-
björns af frumkvæði Haralds Hope
um að safna gjöfum til að reisa
Hallgrímskirkju í Reykjavík, til að
endurreisa dómkirkju í Skálholti og
lýðháskólann þar og til að styðja
skógrækt á íslandi. Minningin um
Hope mun lifa lengi á meðal Islend-
inga, skrifar hr. Sigurbjörn.
Ingolf Boge var einn af mörgum
Norðmönnum sem var tekinn hönd-
um af Þjóðverjum og sendur í
fangabúðir til Þýskalands og hann
lét lífið fyrir Noreg. Séra Svenn
Martinsen segir frá Boge og byggir
á upplýsingum sonar Boge, Dag-
finns Boge, rektors, skrifum Boge
í kirkjubók og bréfum sem hann
skrifaði í fangabúðum. Saman
dregur þetta upp sterka mynd af
hversu berskjölduð byggðin Fjeli á
Sotra var á stríðsárunum. Ingolf
Boge var einn þeirra presta sem las
„Kirkens grunn“ [Ávarp norsku
þjóðkirkjunnar gegn þýska her-
námsliðinu] úr predikunarstóli og
viku yfirvöld nasista honum úr
embætti og þvinguðu hann til að
flytja frá prestsetrinu. Stuttu síðar
handtók Gestapo hann og sendi
hann úr landi.
Margt annað má nefna af efni
árbókarinnar, t.d. greinar í tilefni
1000 ára afmælis norsku kirkjunn-
ar. Ein þeirra er frásögn Trygve
Mundal um kristindóm og kirkju í
Fjærland í 1000 ár, en hann bygg-
ir meðal annars á skrifum sagnarit-
arans Snorra Sturlusonar.
LUDVIG JERDAL
Helgesensgata4,
5003 Bjorgvin
Kaupið ekki köttínn
í sekknum
Frá Áslaugu Sturlaugsdóttur og
Vilmu Kristínu Guðjónsdóttur:
NOKKUÐ hefur borið á því undan-
farið að auglýstir hafa verið til sölu
síðhærðir kettlingar undir því yf-
irskini að um væri að ræða norska
skógarketti. Ástæða fyrir því að
fólk hefur komist upp með þetta
er þekkingarleysi á útliti þessarar
kattategundar. Algengt er að allir
kettir sem hafa loðið (síðhært) skott
og mikinn feld séu samstundis
flokkaðir sem skógarkettir. Þetta
er mesti misskilningur og þarf að
uppfylla mörg skilyrði til að ná því
marki að hægt sé að kalla kött
norskan skógarkött. Það fyrsta er
að kettlingurinn hafi ættbók sem
segir til um hverrar tegundar hann
er. Sé ættbók þessi ekki fyrir hendi
er fólk að kaupa húskött.
Enginn köttur má kallast eða
seljast sem norskur skógarköttur
hafi hann ekki fengið viðurkenn-
ingu á einni af sýningum Kynja-
katta né hafi hann ættbók. Þetta
á reyndar við um allar tegundir
katta. Seljendur sem halda öðru
fram tala af ábyrgðar- og þekking-
arleysi.
Nú dettur okkur ekki í hug að
halda fram að hreinræktaðir kettir
séu betri en aðrir. Aðalatriðið er
að borgi fólk fyrir ákveðna vöru á
það að fá þá vöru ósvikna. Fólk á
ekki að borga fyrir kött sem það
álítur hreinræktaðan til þess eins
að vera vísað frá sýningum eða
hafna í húskattaflokki ef það lang-
ar til að sýna gersemi sína.
Að lokum viljum við taka fram
að það er óráðlegt að fjarlægja
kettlinga yngri en 12 vikna frá
mæðrum sínum.
Þeim sem vilja aðstoð við kaup
á kettlingum eða vilja fá nánari
upplýsingar um hvað þarf að varast
við kaup á hreinræktuðum ketti er
bent á að snúa sér til Kynjakatta,
kattaræktarfélags íslands.
ÁSLAUG STURLAUGSDÓTTIR,
Mosarima 14, Reykjavík,
VILMA KRISTÍN GUÐJÓNSDÓTTIR,
Bogahlíð 20, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðiö áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, efekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.