Morgunblaðið - 01.08.1996, Side 8

8 C FIMMTUDAGUR 1. ÁGÚST 1996
MORGUNBLAÐIÐ
QS& ATLANTA ’96
Afallið í
Barcelona
situr enn
í Bubka
Sergei Bubka
hefur „átt“
stangarstökkið í
meira en áratug,
hefur bætt heims-
metið hvað eftir
annað og unnið til
allra helstu verð-
launa en áfallið á
Olympíuleikunum í
STANGARSTOKK
fellt hefði hann
ekki fengið
X ■■■ xi verðlaun. Á
„A ekki að hugsa hm í Tókýó
. , fór hann yfir
um heimsmet a byijunarhæð
-7- „ sína í þriðju til-
Olympiuleikum,, raun. En
--------------------------- reynslan skil-
Barcelona 1992 aði sér ekki í Barcelona - Bubka
er enn að angra hann. Hann ætlaði
sér stóra hluti í Atlanta en gekk af
velli í undankeppninni í gær án þess
að stökkva. Meiðsl á ökkla komu í
veg fyrir það. Bubka hefur sigrað á
öllum fímm heimsmeistaramótunum,
heimsmetin eru 35, 40 sinnum hefur
hann svifið yfír sex metra - hæð sem
aðeins þrír aðrir hafa farið yfir - en
enn er Úkraínumaðurinn úr leik.
Bubka varð ólympíumeistari í
Seoul 1988 en felldi byrjunarhæð
sína í Barcelona og varð af verð-
launasæti. Hann segist hafa sett
markið of hátt 1992. „Ég ætlaðist
til of mikils. Ég vildi setja heimsmet
á Ólympíuleikunum en það mikil-
vægasta á Ólympíuleikum er að
sigra, ekki heimsmet. Þegar gullið
er í höfn er fyrst hægt að hugsa
um met en ekki fyrr.“
Hann sleppti fyrstu umferðunum
í Barcelona en byijaði að reyna við
5,70 metra og mistókst í tveimur
tilraunum. Hann sleppti þriðju til-
raun til að geta einbeitt sér betur,
skipti um stöng og beið eftir að
hækkað hafði verið í 5,75. Hann
hafði reynslu af því að verða að fara
yfír ákveðna hæð. í Seoul fór hann
yfír 5,90 í síðustu tilraun og tryggði
sér þar með gullið en hefði hann
Henry setti
ólympíumet
BANDARÍSKI lyftingakapp-
inn Mark Henry settí heldur
óvenjulegt ólympíumet þegar
hann á þriðjudag tók þátt í
keppni í +108 kflógramma
flokki í ólympískum lyftingum
á leikunum í Atlanta. Henry
er nefnilega þyngsti þátttak-
andinn t þessari grein frá upp-
hafi nútímaólympíuleika og
vegur hann hvorki meira né
minna en 184,92 kflógrömm.
Henry var þó ekki í barátt-
unni um ólympíugullið á
þriðjudag því hann lenti í 14.
sæti en þess má til gamans
geta að á leikunum í Barcel-
ona fyrir fjórum árum var
kappinn einnig þyngsti þátt-
takandinn í ólympískum lyft-
ingum, þá „aðeins“ 166,4 .
kílógrömm.
Halilou undir
stönginni
LYFTINGAKAPPINN Igor
HalUou frá Úsbekistan varð
fyrir því óláni í keppni í +108
kílógramma flokki í ólympísk-
um lyftingura á þriðjudag að
missa jafnvægið þegar hann
reyndi að lyfta 182,5
kflógrömmum í snörun með
þeim afieiðingum að hann féll
á ijóra fætur og stöngin ofan
á hann. Halilou mun ekki hafa
orðið meint af óhappinu en
hann iauk þó ekki keppni og
hugsar sig áreiðanlega tvisvar
um næst áður en hann ræðst
i að lyfta sömu þyngd.
komst ekki yfir 5,75 og var úr
leik keppninautunum til mikillar
gleði. Þeir hófu keppni með það
fyrir augum að beijast um silfrið
en allt í einu var möguleiki á
gulli. Rússinn Maksim Tarasov
fagnaði sigri en hann er sá eini
sem hefur sigrað Bubka í keppni
sl. áratug.
Bubka hefur verið í sviðsljósinu
síðan 1983 þegar hann varð meist-
ari á HM í Helsingi, 20 ára gam-
all. Sovétmenn sniðgengu
Ólympíuleikana í Los Angeles
1984 og því fékk Bubka ekki tæki-
færi til að ná ólympíugulli. „Ég
gat ekkert við þessu gert,“ sagði
hann. „Ég var vel undirbúinn og
auðveldara hefði verið að sigra þá
en nú. En það að sniðganga leik-
ana var slæm ákvörðun sem kom
niður á mörgu íþróttafólki."
Bubka er 33 ára. „Ólympíuleik-
amir í Sydney 2000 eru ef til vill
of langt í burtu en vel getur verið
að ég haldi áfram þangað til.“
Afstyrmið
orðið að
fyríimynd
Johnson og Owens: Tveirstórhlauparar með sama hlaupastíl
HLAUPASTÍLL Michaels John-
sons er frábrugðinn hlaupa-
tækni annarra hlaupara og stfl-
brigði af hans tagi er hvergi
að finna íkennslubókum í
frjálsíþróttum. í byrjun þótti
hann sem afstyrmi á hlaupa-
brautinni. Fótleggir sýndust
stuttir, skrefið stíft og hann
virtist tæta með fótunum svo
að hreyfingin rann út í eitt í
stað þess að skrefa fram og
hátt að hefðbundnum hætti.
Spekingar sögðu í öndverðu að
hann yrði stórhlaupari ef hann
breytti frá „þessum hræðilega stíl“.
Ærði það Clyde Hart, þjálfara hans,
óstöðugan. Fræðingar sögðu rétt
til um að Johnson yrði mesti 200
og 400 metra hlaupari heims og
hann gæti ugglaust unnið í báðum
greinum á Olympíuleikum.
Stílnum
breytti Hart
ekki. „Það er
leyndardómur-
inn,“ segir Hart.
Eftir að hafa
horft á gamlar
kvikmyndir af
Jesse Öwens seg-
ist hann hafa tek-
ið eftir því að
hlaupastíll þeirra
Johnsons var
svipaður. „Það
efaðist enginn
um stíl Owens,“
segir hann. Hart
segir tíma til
kominn að hlaupafræðingar játi að
Johnson er ekki afstyrmi heldur
ætti hann að vera tæknileg fyrir-
mynd.
Rannsóknir sem gerðar hafa ver-
ið í Finnlandi, Rússlandi og Banda-
ríkjunum hafa nefnilega leitt í ljós,
að skilvirkasta spretthlaupstæknin
sé nákvæmlega sú sama og Johnson
er í blóð borin; uppréttur bolur og
afslappaður stíll með einbeitingu á
skreftíðni fremur en skreflengd.
Þegar Ralph Mann, silfurhafi í
400 grind í Munchen 1972 og sér-
fræðingur í hreyfíaflsfræði vöðva,
greindi kapphlaup Johnsons í tölvu
og gerði samanburð við hlaup ann-
arra stórhlaupara fyrr og síðar var
niðurstaða hans sú, að stíll John-
sons væri næst fullkomnun.
Hart segir, að hæfileiki Johnsons
til að slaka á án þess að missa hraða
sé lykillinn að stöðugu samræmi
stíls og líkamsástands. Stíllinn virð-
ist samur út í gegn, skreflengd og
hnélyfta stöðug, breytist ekki í lokin
þegar lúi leggur aðra að velli. Aukin
hröðun Johnsons breikki ekki bilið
milli hans og annarra í lokin; miklu
fremur hægi hann minna á sér en
aðrir hlauparar sem ekki búa yfír
sömu hreyfihagkvæmni og hann.
Johnson er sagður hafa þjálfað
upp óvenjumikið kraftúthald með
því að einbeita sér að miskunnar-
lausum lyftingaæfíngum fremur en
SPRETTHLAUP
Hæfileiki Johnsons
til að slaka á án
þess að missa
hraða er lykillinn að
stöðugu samræmi
stíls og líkams-
ástands
hraðaæfingum.
Getur hann lyft
100 kílóum í
bekkpressu dag-
langt en segist
aldrei hlaupa
200 metra hrað-
ar en á 24 sek-
úndum á æfingu.
Æfíngar hans
hafa skilað lík-
lega besta alhliða
spretthlaupara
sögunnar. Ný-
verið setti John-
son heimsmet í
200 metra
hlaupi, 19,66
sekúndur, og heimsmetið í 400 metr-
um er bráðfeigt, en þá hefur hann
hlaupið á 43,39 sek. Þótt hann eigi
aðeins 10,09 í 100 metrum bendir
tími hans á beygjunni í 200 metra
methlaupinu, 10,10 fyrri 100 metr-
ana, til þess að það búi i honum að
geta hlaupið undir 10 á 100 metrum
ef hann tæki þá grein alvarlega.
Það sem gerir Johnson þó athygl-
isverðan hlaupara er afburðafærni
hans í tveimur greinum sem fara
þó lítt saman. Hann virðist byggður
fyrir 200 metra, er 1,85 á hæð og
79 kíló. Samkvæmt hefðinni hafa
400 metrarnir legið betur við skref-
löngum hlaupurum en Johnson hef-
ur þó verið ósigrandi í greininni í
sex ár. Og það sem meira er; virð-
ist óvinnandi.
Frankie Fredericks batt þó endi
á tveggja ára sigurgöngu Johnsons
í 200 metra hlaupi í Ósló fyrir tæp-
um mánuði. Er það vísbending um
veikleika? Skömmu áður er hann var
spurður um hvert yrði hið fullkomna
kapphlaup svaraði hann af agnarlít-
illi sjálfsánægju: „Mér hefur verið
tjáð að það væri þegar þeir mættust
í keppni Michael Johnson og Micha-
el Johnson." Nú þegar hann veit að
það gæti orðið milli þeirra Frankie
Fredericks segir Hart, þjálfari John-
sons, hann vera ákafari en fyrr að
hlaupa. Þá verður hulunni svipt af
því besta, að sögn Harts.
\\rbm
SNILLINGURINN Michael Johnson er hér ásamt foreldrum
sínum, Ruby og Paul Johnson, eftlr sigurinn í 400 m hlaupi.