Morgunblaðið - 02.08.1996, Blaðsíða 34

34 FÖSTUDAGUR 2. ÁGÚST 1996
MORGUNBLAÐIÐ
AFMÆLI
IDAG
SOLVEIG
ÁSGEIRSDÓTTIR
Nú nýverið kom í
póstkassann hjá okkur
í Laufási notalegt bréf
sem vakti upp í hugan-
um myndir frá liðnum
dögum.
Þetta bréf sendi dr.
Pétur Pétursson, sonur
biskupshjónanna sr.
Péturs Sigurgeirsson-
ar og Sólveigar Ás-
geirsdóttur. I bréfi
þessu bauð Pétur okk-
ur að koma suður 2.
ágúst og samfagna
fjölskyldunni á 70 ára
afmæli móður sinnar.
Vissulega hefði verið gaman að
geta þegið þetta boð, en annir og
skyldustörf gera það ekki mögu-
legt. Þess vegna langar okkur til
að senda kveðjur héðan úr Lauf-
ási, um leið og við rifjum upp náin
og hlý samskipti frá því fyrir nær
30 árum.
Heimilið á Hamarstíg 24 á Akur-
eyri, þar sem Sólveig og sr. Pétur
bjuggu ásamt íjórum bömum sín-
um, var eins og annað heimili okk-
ar unglinganna sem vorum við
stjóm í ÆFAK (Æskulýðsfélagi
Akureyrarkirkju) á áranum frá
1965 til 1971.
Starfíð í æskulýðsfélaginu fór
að mestu fram í Akureyrarkirkju,
þar sem prestamir á Akureyri, sr.
Pétur og sr. Birgir Snæbjömsson,
vora afar duglegir að leiðbeina
okkur og styðja.
En þar sem tvö elstu böm Sól-
veigar og sr. Péturs, þau Guðrún
og Pétur, vora okkar bestu vinir
og með okkur í stjómun æskulýðs-
félagsins, þá var það æði oft sem
við ílengdumst bæði í mat og kaffi
heima á Hamarstígnum þar sem
Sólveig taldi aldrei eftir sér að
matreiða þó íjölgaði ögn við eldhús-
borðið.
Allt frá því fyrst að við kynnt-
umst heimili Sólveigar og sr. Pét-
urs fundum við hversu mjög þau
hjón vora samhent og ætíð ríkti
góður og kærleiksríkur andi á
þessu heimili.
Og við fundum líka fljótt hve
Sólveig var mikilvæg sr. Pétri í
prestsstarfinu. Milli þeirra hjóna
var eining og trúnaður, og ekki
síst á erfiðum stundum í prests-
starfinu var Sólveig manni sínum
ómetanleg stoð. Að vera unglingur
með villtar hugmyndir og alls kyns
grillur og galsa fór ekkert fyrir
bijóstið á Sólveigu. Hún átti það
til að brosa að hugmyndum okkar
og uppátækjum, en aldrei man ég
til þess að hún drægi úr okkur
kjarkinn til að finna upp á ein-
hveiju nýju í unglingastarfínu.
Þannig er Sólveig, einlæg og
jákvæð, og þegar í móti blæs og
andbyr lífsins skekur allt til falls,
þá hefur hún staðið og gefið öðram
styrk.
Láf Sólveigar og sr. Péturs hefur
sannarlega ekki verið áfallalaust,
og það þekkjum við vel að með
samheldni og einlægri trú hefur
fjölskyldan ætíð séð Ijós trúarinnar
í gegnum myrkrið. Og
þar á Sólveig sannar-
lega sinn þátt. Og nú
er Sólveig Ásgeirsdótt-
ir orðin sjötug, en þrátt
fyrir árin og ýmis áföll
þá býr enn í framkomu
hennar og brosi þessi
hlýi og notalegi and-
blær sem við urðum
svo oft aðnjótandi á
áram áður.
Og nú í júnflok sl.
mættum við henni í
Kringlunni, og það var
líkt og áður að við vor-
um umvafin hlýju
hennar og blíðu. Árin höfðu engu
breytt í fari hennar.
Við óskum Sólveigu og fjöl-
skyldu hennar til hamingju með
daginn og biðjum þeim öllum heilla
á komandi áram.
Inga og Pétur
í Laufási
Þegar ég sest niður til þess að
áma frú Sólveigu Ásgeirsdóttur
biskupsfrú heilla á tímamótum,
koma fram í hugann ótal bjartar
myndir og litríkar frá liðinni tíð.
Fyrir rúmum þrem áratugum flutt-
umst við hjónin norður í Hrísey við
Eyjafjörð, en þangað vígðist eigin-
maður minn prestur, og þrem áram
síðar settumst við að í Laufási. Að
sjálfsögðu lá leið okkar oft til Akur-
eyrar þar sem séra Pétur Sigur-
geirsson fermingarfaðir manns
míns var þá sóknarprestur.
Ég fann fljótt hversu velkomin
við voram á heimili frú Sólveigar
og séra Péturs. Það var raunar
reynsla, sem ég hefði ekki viljað
fara á mis við. Þau vora svo sam-
hent í gestrisni og greiðasemi og
einlæg hlýja og uppörvandi viðmót
gerði þessar heimsóknir jafnan að
hátíð. Ég skynjaði þá hversu mik-
ilsverður þáttur eiginkonu prestsins
er í störfum hans og þjónustu. Því
lýsti langafabróðir frú Sólveigar,
séra Matthías Jochumsson, best í
ljóði sínu Minni kvenna, þar sem
hann segir:
Kona - mannsins króna,
kærleiks-tip þín skín,
allir englar þjóna
undir merlqum þín.
Þó oss sólin þijóti,
þróttur, fjör og ár,
grær á köldu gijóti,
góða dís, þitt tár!
Hlutur frú Sólveigar er ljóst
dæmi um mikilvægt hlutverk eigin-
konu sálusorgarans. Það gat eng-
um dulist, hversu mikinn þátt hún
átti í margþættum hugsjónastörf-
um séra Péturs, sem hafði mikil
áhrif til vakningar og blessunar í
kirkjunni. Þannig hefur starf henn-
ar veri helg boðun og borið birtu
inn í líf margra.
Við hjónin sendum frú Sólveigu
ámaðaróskir á merkum tímamót-
um og biðjum fyölskyldu hennar
blessunar Guðs.
Matthildur Jónsdóttir,
Hólum í Hjaltadal.
ÞEGAR REIÐHJÓL
ER KEYPT
-Á HJÁLMUR
AÐ FYLGJA!
UMFERÐAR
RAÐ
\
/
hvítt og átti leik, en Alex-
ander Shabalov (2.565)
hafði svart.
Svartur lék síðast 15. -
Dh4? en rétt var 15. - Be4
eða jafnvel 15. -
Df6!? Nú vinnur
hvítur þvingað:
16. Dxd6! -
Dxc4 (Þetta jafn-
gildir auðvitað
uppgjöf, en Shab-
alov hefur greini-
lega yfirsést að
16. - Dxh5 er
svarað með 17.
Bf6!! - Hxgl+ 18.
Kd2 og svartur er
flæktur í mátnet)
17. Hdl - Bd5
18. Hg4 - Da6
19. Bxf7+! (Lag-
legasta vinningsleiðin) 19.
- Kxf7 20. Dc7+ - Kd8
21. Bf6! og nú getur svart-
ur ekki forðað máti nema
með því að leika 21. -
Da5+ sem tapar drottning-
unni. Hann gafst því upp.
SKÁK
Umsjón Margeir
Pétursson
Hvitur leikur
og vinnur
Staðan kom upp í viður-
eign tveggja stórmeistara á
bandaríska meistaramótinu
sem var að ljúka. Dmitry
Gurevich (2.570) var með
HOGNIHREKKVISI
„Tpfc. Ut-U. k£/S-*J&
{/i taminirL, sin, ? "
JÚ, auðvitað fór ég yfir
á reikningnum, en mig
hefur alltaf dreymt um
að baða mig í seðlum.
þér finnst gera lífið þess
virði að lifa því, geturðu
örugglega náð 100 ára
aldri.
VELVAKANDI
Svarar í síma 569 1100 frá 10-12 og 14-16
frá mánudegi til föstudags
Netfang: lauga@mbl.is
Þakkir til
mótorhjóla-
fólks
MIG LANGAR að þakka
pari á mótorhjóli með
númerinu VF-680, sem
aðstoðaði mig í Hrúta-
firði föstudaginn 19. júlí
sl.
Edda.
Fyrirspum
HVENÆR ætla húseig-
endur í Tjarnargötu 20
að gera við suðurenda
grindverks?
Leifur Sveinsson
Tapað/fundið
Gleraugu
töpuðust
LESGLERAUGU í ljós-
brúnni umgjörð töpuðust
4. júlí sl., líklega í
Laugameshverfi. Hafi
einhver fundið gleraugun
er hann vinsamlega beð-
inn að hringja í síma
553 3832.
Skilríki töpuðust
SVART seðlaveski með
dönskum og sænskum
skilríkjum merkt G.T.
Björgvinsson tapaðist
fyrir u.þ.b. mánuði.
Finnandi vinsalega hafi
samband í síma
897 2024 eða 554 6218.
Fundarlaun.
Hálsfesti
fannst
PERLUHÁLSFESTI
fannst í Grafarvogs-
kirkjugarði sl. þriðjudag.
Upplýsingar í síma
567 3464. Lína Jóhann-
esdóttir.
Flíspeysa
tapaðist
GRÆNKÖFLÓTT rennd
flíspeysa með hettu, á
sex ára strák, tapaðist,
líklega niðri við Tjöm sl.
föstudag. Finnandi vin-
samlega hringi í síma
567 5076.
Filma fannst
ÁTEKIN filma fannst við
Skógarfoss síðustu helg-
ina í júní. Á filmunni em
aðallega landslagsmynd-
ir og myndir af fólki og
m.a. mynd af tveimur
ungum mönnum að tefla.
Upplýsingar í síma
568 0689.
Skór
töpuðust
GRÆNIR Nike-striga-
skór töpuðust í Gagn-
fræðaskólanum á Akur-
eyri sl. helgi. Finnandi
vinsamlega hringi í síma
557 3229.
Myndavél
tapaðist
JAPÖNSK grá myndavél
í gráu hulstri með svörtu
og grænu bandi tapaðist
í Hveragerði eða ná-
grenni á blómasýning-
unni sem stóð yfir í byij-
un júlí. Skilvís finnandi
hafí samband í síma
552-1381 og er fund-
arlaunum heitið.

VARSTU ekki orðin svo- ■ ____
lítið þreytt á Palla páfa- ÞÝÐHt þetta að við er um
gauk, amma?
hætt saman?
Víkveiji skrifar...
YMSIR hafa verið að skamma
sjónvaipið fyrir útsending-
amar frá Olympíuleikunum. Út-
sendingarnar reyna vissulega á þol-
rifin á þeim sem ekki hafa áhuga
á íþróttum en fyrir íþróttaáhuga-
menn er þetta hátíð.
Óhjákvæmilegt er að sjónvarpið
geri mestu íþróttahátíð heimsins
tæmandi skil. Og meðan það hefur
ekki yfir að ráða nema einni sjón-
varpsrás, verður efnið fyrirferða-
mikið á þeirri rás. Víkveiji tilheyrir
seinni hópnum og vill nota tækifær-
ið og þakka sjónvarpinu og starfs-
fólki þess fyrir frábæra þjónustu.
xxx
Nú stendur golfvertíðin sem
hæst og menn og mófuglar
í stórhættu vegiia kúlnahríðar þeg-
ar höggin geiga. Víkverji heyrði
til dæmis af einu golfhöggi, sem
að vísu má deila um hvort var
misheppnað eða ekki. Þrátt fyrir
glæsilega sveiflu og nokkuð ná-
kvæmt mið lenti kúlan ofan í vasa
á golfpoka, sem annar kylfingur
hafði lagt frá sér þar skammt frá.
Þeir félagar, eigandi pokans og
sá sem sló, munu hafa rætt um
það sín á milli hvort ekki væri rétt
að fara með kúluna í pokanum inn
á flöt og sturta henni niður í hol-
una og ná þannig holu í höggi!
Úr því varð ekki og Víkveiji veit
raunar ekki hvað golfreglurnar
segðu um slíkt.
xxx
EFTIRFARANDI bréf hefur
Víkveija borist frá Arngrími
Sigurðssyni vegna skrifa hér í
dálkinum í síðustu viku:
í seinni tíð hefur mikið borið á
því að fólk notar gæsalappir eins
og margar erlendar þjóðir gera.
Er þetta aðfinnsluvert? Era aðrir
svona „vitlausir" að þeir kunni
ekki að nota gæsalappir? Það væri
því ekki úr vegi að athuga málið
því að varla getur greinarmerkja-
setning verið óumbreytanleg frek-
ar en annað.
Þegar tilhögun tilvitnunar-
merkja ber á góma er oft sagt:
„Þetta hefur alltaf verið svona.“
Já, þetta (að hafa gæsalappir niðri
og uppi) hefur lengi verið svona.
En tímarnir breytast og mennirnir
með - og um leið ýmis framsetn-
ing. Það á Iíka við um lesmál. Lík-
lega hefur fólk á íslandi ekki skoð-
að málið. Tökum nokkur atriði:
1. Fagurfræðilega eru gæsalappir
betur komnar uppi (ofan línu
texta). Þegar gæsalappir era hafð-
ar uppi bæði framan og aftan við
orð, einkum stakt orð, er það í
miklu meira jafnvægi en ella.
2. Flestar þjóðir era að taka þetta
upp, meira að segja frændur okkar
á hinum Norðurlöndunum og þetta
sést æ oftar í þýskum blöðum. Varla
era menn svo illa gefnir í þessum
löndum að gera þessi mistök.
3. Þetta form hefur verið svona á
ritvélum frá upphafi og reynst vel
vegjia jaftivægis og einfaldleika.
4. Islendingar hafa (sem reyndar
er umdeilt) fellt niður bókstafinn z,
nánast útrýmt kommusetningu og
hringlað með litla stafi og stóra.
Lagfæring á staðsetningu tilvitnun-
armerkja (,,gæsalappa“) ætti ekki
að vera þeim um megn.
5. Það er engin ástæða til að kenna
fólki að hafa greinarmerki á mis-
munandi stað í texta. Heyrst hefur:
„Það sést hvar gæsalappimar
byija.“ Svar: Þar sem gæsalappir
era alltaf framan við orð þegar til-
vitnun hefst er það fullnægjandi.
Gæsalappir aftan við orð sýna að
tilvitnun er lokið. Það er vafalaust
heppilegast að hafa merki, sem
gegna sama hlutverki, á sama stað
í lesmáli.
Af ofangreindu sýnist manni því
augljóst, að langfallegast og ein-
faldast er að hafa gæsalappir alltaf
uppi.