Morgunblaðið - 16.08.1996, Blaðsíða 22

22 FÖSTUDAGUR 16. ÁGÚST 1996
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Sýningar
Brúðuleik-
hússins
ÍSLENSKA brúðuleikhúsið
við Flyðrugranda hefur verið
með opið hús í sumar, allar
helgar frá kl. 13-16. Aðsókn
hefur verið mikil. Nú fer sýn-
ingum að fækka því að aðeins
eru eftir tvær sýningarhelg-
ar. Aðgangur er ókeypis.
Sljórnandi Brúðuleikhúss-
ins er Jón E. Guðmundsson.
Morgunblaðið/Silli
RÍKEY með eitt verka
sinna á sýningunni á
Húsavík.
Ríkey sýnir á
Húsavík
Húsavík. Morgunblaðið
FJÖLLISTAKONAN Ríkey
Ingimundardóttir sýndi verk sín
í Safnahúsinu á Húsavík um
síðustu helgi. Hún sýndi rúm-
lega 40 listaverk, unnin með
mismunandi tækni, sem sýndi
fjöihæfni hennar, sem mynd-
höggvara, listmálara og
keramiker.
Sýningin var fjölsótt og vakti
bæði eftirtekt og ánægju þeirra
sem hana sáu og þá ekki síst
keramikin og höggmyndimar
sem sýndu vel fjölhæfni lista-
konunnar og hugmyndaríki.
Það er ánægjulegt þegar
svona víðfrægir listamenn, sem
sýnt hafa í Bandaríkjunum,
Danmörku, Noregi og Lúxem-
borg sýna listir sínar í dreifbýl-
inu og er slíkt varla ofmetið.
Ævintýraleg-
ar verur
LAUGARDAGSKV ÖLDIÐ 17.
ágúst kl. 22 mun Götuleikhús
Hins hússins setja upp sýningu
á Ingólfstorgi. „Sýningin er
endapunktur á sumarstarfí leik-
hússins og verður ekkert til
sparað. Ævintýralegum verum
mun bregða fyrir og glæsileg
tónlist mun setja hátíðlegan blæ
á kvöldið," segir í kynningu.
Sýningin er ætluð öllum aldurs-
hópum og er aðgangur ókeypis.
Götuleikhúsið hefur verið
starfrækt þijú síðastliðin sumur
á vegum Hins hússins. Í leikhús-
inu starfar ungt fólk á aldrinum
16-25 ára undir leiðsögn leik-
stjóra. Götuleikhúsið er hluti af
sumarátaki borgarinnar í at-
vinnumálum ungs fólks. Götu-
leikhúsið hefur staðið fyrir sýn-
ingum á hveijum föstudegi í
sumar jafnframt sem það hefur
komið fram við ýmis tækifæri.
EITT af verkunum á sýningunni.
„Verðum hlekkur
í stærri keðju“
SÝNING á hönnunarverkefnum
akítektanema á vegum Islenska
arkítektaskólans stendur nú yfir
í Hafnarstræti 9 og er opin milli
klukkan 15 og 18 dag hvern.
Leiðarstef sýningarinnar er ós-
nortin náttúra og vatn í öllum
myndum. „Þetta er sálrænt ferða-
lag með hliðsjón af Krísuvíkur-
svæðinu," sagði Jes Einar Þor-
steinsson formaður stjórnar arkí-
tektaskólans.
Sýningin er afrakstur eins
mánaðar sumarnámskeiðs, sem
lauk 10. ágúst, fyrir lengra
komna arkítektanema erlenda og
íslenska og tóku 15 nemendur
þátt. Lagt var til að verkefni nám-
skeiðsins yrði í því fólgið að hanna
ímyndað mannvirki nálægt hvera-
svæði Krísuvíkur. Auk jarðfræði-
legra athugana, söguskoðunar og
könnunar var meginþáttur verk-
efnisins fólginn í alhliða íhugun
á umgengni mannsins við vatnið,
bæði sem efnislegu og huglægu
fyrirbæri. Nemarnir unnu hver
um sig tillögur að verkefni, þar
sem þeir sýndu fram á marg-
breytilegt eðli vatnsins og hvata
alls lífs. Alls voru níu leiðbeinend-
ur á námskeiðinu, frá Banda-
ríkjunum, Finnlandi, Noregi og
íslandi.
Hér á landi er ekki hægt að
hefja nám í arkítektúr að loknu
stúdentsprófí þannig að íslenski
arkítektaskólinn stendur einungis
lengra komnum nemendum opinn.
„Markmiðið er að verða þátttak-
andi í Listaháskóla íslands og við
lítum á námskeiðið og sýningu sem
þessa sem fyrsta skrefið að því,“
segir Jes Einar. „Við höfum átt
samvinnu við Arkítektaskólann í
Ósló og fengið viðurkenningu sem
ellefti arkítektaskólinn." Islenski
arkítektaskólinn er kominn á fjár-
lög og hefur auk þess fengið ár-
lega styrki úr Nordplus sjóðnum
og einnig frá fyrirtækjum og
stofnunum. Hagnýtt gildi nám-
skeiðanna lýtur einkum að þeim
áhrifum sem þau hafa á áfram-
haldandi nám nemanna, en ekki
er um að ræða verkefni sem seld
eru á opinberum markaði. „Nem-
endur og kennarar erlendis sýna
þessum námskeiðum mikinn
áhuga vegna þess að við leggjum
áherslu á vinnu með náttúruna.
Mörgum finnst góð tilbreyting að
koma hingað úr stórborgunum og
vinna að verkefnum,“ segir Jes
Einar. Þorgeir Jónsson situr í stjórn
arkítektaskólans og segir hann að
eitt af markmiðum skólans sé að
tryggja að íslenskir nýstúdentar
geti áfram sótt menntun sína til
annarra landa. „Skólar víðsvegar
erlendis eru famir að takmarka
aðgang nýnema og þá sérstaklega
útlendra nýnema. Það verður því
sífellt erfiðara fyrir íslensku ný-
stúdentana að komast inn í skóla
í arkítektúr, en með því að starf-
rækja þessi námskeið, sem opin eru
erlendum nemum, getum við haldið
við góðu aðgengi íslendinga að
skólum erlendis,“ segir Þorgeir.
Hönnunarsýningunni að Hafn-
arstræti 9 lýkur þann 20. ágúst.
Sálin sönnuð
Toronto. Reuter.
VINSÆLASTA vísindaskáld-
sagan vestan hafs í ár fjallar
ekki um verur frá öðrum hnött-
um, heldur verkfræðing sem
býr í vondu hjónabandi og er
með dauðann á heilanum. Hann
verður fyrir því að sanna tilvist
mannssálarinnar vísindalega.
Sagan heitir Terminal Ex-
periment, eða Síðasta tilraunin,
og er eftir kanadiska rithöfund-
inn Robert Sawyer. Hlaut hann
þekktustu verðlaun sem veitt
eru fyrir visindaskáldsögur fyr-
ir bókina. Meðal þeirra sem
unnið hafa til þessara verðlauna
eru Arthur C. Clarke og Issac
Asimov.
„Mig langaði alltaf til að
verða vísindasagnahöfundur,
en mér datt nú aldrei í hug að
ég gæti unnið fyrir mér með
þeim hætti,“ segir hann. Það
ætti ekki að verða vandamál.
Búið er að semja um þýðingu á
bókinni á fimm tungumál og
verið er að koma saman samn-
ingi um kvikmynd eftir henni.
Nú, þegar kvikmyndin Inde-
pendence Day dregur mikinn
fjölda fólks i kvikmyndahús um
allan heim og sjónvarpsstöðvar
sýna þættina The X-Files við
fádæma vinsældir, kann að
koma nokkuð á óvart að i sögu
Sawyers eru engar verur frá
öðrum hnöttum, og þótt hún
gerist í framtíðinni, þá er það
náin framtíð, eða eftir aðeins
15 ár.
Áhersla á persónusköpun
Gagnrýnendur segja að það
sem gefi sögunni gildi sé áhersl-
an sem lögð er á persónusköpun
og þau siðferðilegu vandamál
sem ný tækni leiðir af sér. í
bókinni sé sagt frá „raunveru-
legu fólki - ekki yfirborðs-
kenndum hetjum eins og svo
mikið af visindaskáldskap nú-
timans snýst um.“
Fyrri sögur Sawyers hafa
gerst á öðrum hnöttum og hafa
geimverur verið helstu sögu-
hetjurnar. Þess vegna var út-
gefanda hans dálítið í nöp við
nýju söguna, sem fjallaði um
mannssálina og fóstureyðingar,
að ógleymdum hjónabandserf-
iðleikum söguhetjunnar. En
fremur en að breyta sögunni
fann Sawyer sér annan útgef-
anda. Það borgaði sig, því að á
fyrstu þrem mánuðunum, eftir
að bókin kom út, seldist hún í
rúmlega 50 þúsund eintökum,
og eftir að tilkynnt var um verð-
launin hefur pöntunum rignt
inn.
Reuter
ROBERT SAWYER, höfundur Terminal Experiment, í skugga
skýjakljúfanna í Toronto.
Sumarlitir
MYNPLIST
Gallerí Ilornið,
Hafnarstræti
TEIKNINGAR
Beatriz Ezban
Opiðkl. 14-18alladagatil28.
ágúst; aðgangur ókeypis
MENNIN GARLEG tengsl ís-
lands og Mexíkó hafa ekki verið
áberandi í gegnum tíðina, en engu
að síður verið til staðar. Saga
landsins og bókmenntir hafa höfð-
að til margra og ýmsa myndlistar-
menn þaðan hefur borið hátt í
listasögunni, þannig að myndlist
þessa fjarlæga lands hefur verið
hér að nokkru kunn; loks hafa
nokkrir einstaklingar lagt sig fram
um um að efla þessi tengsl með
persónulegum hætti, og má segja
að þessi sýning sé einn afrakstur
þeirrar viðleitni.
Listakonan Beatriz Ezban kom
fyrst hingað til lands 1994 þegar
hún dvaldi á gestavinnustofu í lista-
miðstöðinni í Straumi. Það sama
ár fengu landsmenn að kynnast
list hennar að nokkru á sýningu
sem haldin var sama ár í sýningar-
salnum Portinu í Hafnarfírði, og
var tileinkuð gistilandinu, sem
hafði heillað hana mjög. Hún hélt
síðan stóra sýningu á verkum sín-
um í Hafnarborg á síðasta vetri,
sem var í vor og sumar einnig sett
upp í Noregi og á Irlandi.
Það sem einkum hefur verið
áberandi í verkum listakonunnar
er hið mikla flæði lita og birtu í
fletinum, þar sem náttúran sem
hún hefur verið að vinna út frá
hefur nánast verið leyst upp í lit-
ina sjálfa. Þessu hefur helst mátt
líkja við greiningu impressionista
á þeim litum, sem fylla allt um-
hverfið.
Á sýningunni hér sýnir Beatriz
teikningar, sem fylgja að mestu
sama verklagi. Þær eru unnar á
mjög sérkennilegan pappír, sem
nefndur er Amate-pappír, og er
gerður úr berki samnefnds trés
sem er mulinn, blandaður vatni
og sólþurrkaður. Þessi aðferð er
aldagömul og fengin frá indíánum,
en hún skapar mjög sterkan grunn
fyrir teikningarnar; pappírinn er
BEATRIZ Ezban: Strandarsýn II.
þykkur, efnismikill og bylgjóttur,
og í honum verða til upphleypt
svæði og taumar, sem liturinn leik-
ur á milli.
Listakonan sýnir hér tíu verk,
en pappírinn sem þau eru unnin á
er ýmist ljós eða dökkur, eftir því
sem hentar viðfangsefninu. Þann-
ig eru tvær myndir sem kallast
„Eyðimerkursýn" unnar á brúnan
pappír, þar sem þurrkur og hiti
takmarka litríkan gróður við staka
skominga og gildrög. í myndum
eins og „Strandarsýn" og „Ljós-
regn“ snýst þetta við; pappirinn
er Ijós og hlýlegur, og fáir en
markvissir litstrengir leika um
flötinn líkt og endurkast sólar-
geislanna á bjartan hvítan
sandinn.
Það er léttur leikur í þessum
einföldu verkum. Pappírinn sjálfur
er vissulega í aðalhlutverki, en
létt og markviss teikning sem fell-
ur að gæðum hans verður til að
skapa hér léttleikandi sumarverk,
sem margir ættu að njóta.
Eiríkur Þorláksson