Morgunblaðið - 27.08.1996, Blaðsíða 4

4 B ÞRIÐJUDAGUR 27. ÁGÚST 1996
MORGUNBLAÐIÐ
I
MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 27. ÁGÚST 1996 B 5
KNATTSPYRNA
KNATTSPYRNA
Bikarinn fór nú
í sjöunda
skipti upp á
Skaga. ÍÁ tapaði
fyrstu átta bikarúr-
slitaleikjum sínum en
hefur sigrað í sjö síð-
ustu skipti.
Innfæddir Akur-
nesingar hafa
gert flest bikar-
mörk fyrir ÍA. Teitur
Þórðarson gerði 16,
Matthías Hallgríms-
son 15 og Pétur Pét-
ursson 13.
ristinn
Tómasson,
Fylki og Mi-
hajlo Bibercic, ÍA
urðu markahæstir í
bikarkeppninni. Báði
gerðu fimm mörk í
keppninni.
Akurnesingar
og Eyja-
menrr höfðu
einu sinni áður mæst
í bikarúrslitum, er ÍA
sigraði 2:1 1993, í
mjög sögulegri við-
ureign.
Rauða spjaldið
fór i fyrsta
og eina
skipti á loft í úrslita-
leik 1993; Grétar
Norðfjörð rak þá Sig-
urð Lárusson, fyrir-
liða ÍA, af velli.
Innileg gleði ríkti
á Akranesi eftir
sigurinn. Fólk
safnaðist saman á
Akratorgi og bæjar-
stjórn bauð svo ÍA
hópnum í matar-
veislu.
okkrar
breytingar
hafa orðið á
liði Akurnesinga síð-
an það varð bikar-
meistari 1993. Sex
leikmenn í hópnum
þá léku nú.
öfn þessara
sex eru:
Sturlaug;
ur, Sigursteinn, 01-
afur (Adolfsson),
Ólafur (Þórðarson),
Alexander, og Har-
aldur.
rni Johnsen,
alþingis-
maður ók
inn á völlinn fyrir
leikinn á mótorhjóli
sínu og farþegi þans
veifaði stórum ÍBV-
fána.
kurnesingar
sigruðu
Hött 3:1,
Fram 3:1, Fylki 9:2
og ioks Þór 3:0 á
Akureyri á leiðinni í
úrslitaleikinn að
þessu sinni.
Keppni í deild-
inni skiptir
ekki máli
þegar komið er í bik-
arúrslit en síðustu
sex ár hefur sigurlið-
ið verið ofar í deild-
inni.
Rúmlega fjög-
ur þúsund og
níu hundruð
manns greiddu að-
gangseyri að úrslita-
leiknum á sunnu-
dag; nákvæmlega
4.907.
Ils voru
áhorfendur
um 5.600 í
Laugardal á sunnu-
dag. Boðsgestir voru
nefnilega um 300 og
aðrir frímiðahafar
um 400.
Næsta víta-
spyrna í
bikarúr-
slitaleik, á undan
þeirra er Gylfi Orra-
son dæmdi á 49. mín.
á sunnudag, var í
úrslitaleiknum 1981.
Enska stúlka,
Marie, sem
býr á Akra-
nesi í sumar,
skemmti sér Vtel og
dansaði Macarena
lengi og af innlifun
efst í stúkunni.
igurleikir
Skaga-
manna í bik-
arúrslitum hafa allir
endað 2:1, nema sá
fyrsti er Pétur Pét-
ursson skoraði og
þeir unnu Val 1:0.
Mikil gleði
MIKILL fjöldi fólks safnaðist
saman á Akratorgi um kvöld-
matarleytið á sunnudags-
kvöldið þegar nýkrýndir bik-
armeistarar komu þangað með
bikarinn glæsilega. Liðið fór
með Akraborginni frá Reykja-
vík klukkan hálf sjö og var
stemmningin ósvikin um borð,
að sögn viðstaddra, því stuðn-
ingsmenn fjölmenntu einnig
og voru raddbönd þanin til
hins ýtrasta; þekktir Skaga-
slagarar hljómuðu alla leið.
A Akratorgi var svo hefð-
bundin móttökuathöfn, þar
sem ræður voru haldnar og
bikarmeistararnir voru hylltir
eins og I fyrra skipti sem lið
ÍA hefur sigrað í keppninni.
Nú voru
það
loðhúfur
SKAGAMENN vöktu mikla
athygli eftir síðasta leikinn á
Islandsmótinu i fyrra, gegn
ÍBV, er þeir drógu upp sér-
kennilega skoskar húfur. Þær
voru köflóttar og rautt, sítt
hár fylgdi með. Þá voru þeir
nýkomnir frá Skotlandi eftir
Evrópuleik við Raith Rovers.
Eftir bikarleikinn á sunnudag
drógu þeir úr pússi sínu for-
láta rússneskar loðhúfur og
settu upp í sólinni í Laugar-
dal. Þeir Iéku sem kunnugt er
í Moskvu í síðustu viku.
Verðum
að halda
meðÍA
„EFTIR að við lentum 2:0 und-
ir hrukkum við loks í gír en
stressið var aUt of mikið hjá
okkur í fyrri hálfleik,“ sagði
Hlynur Stefánsson, fyrirliði
ÍBV, eftir leikinn. „Við náðum
að slaka á eftir að lenda tveim-
ur mörkum undir og þá byij-
uðum við að spila eins og við
eigum að okkur. Vítaspyman
sem við fengum í lokin var
ekkert annað en gjöf, eins og
þeir fengu í fyrsta markinu.
Hann var að réttlæta einhverja
vitleysu með því að dæma víta-
spymuna í lokin.“
Hlynur sagði leikinn mikla
og mikilvæga reynslu fyrir
Eyjaliðið. „Þetta er gríðarleg
reynsla fyrir þessa stráka og
hún mun hjálpa þeim mikið í
framtíðinni og ég vona svo
sannarlega að þeir eigi eftir
að lenda í þessari aðstöðu aft-
ur, að leika bikarúrslitaleik.
Það er mjög gaman að vera
þátttakandi í þessu. Umgjörðin
er stórkostleg og það er auð-
vitað draumur hvers knatt-
spyraumanns á Islandi að
komast í þennan leik,“ sagði
Hlynur og bætti því við að nú
yrðu Eyjamenn að halda með
Skagamönnum það sem eftir
væri af Islandsmótinu, því ef
í A verður Islandsmeistari
kemst ÍBV í Evrópukeppni
bikarhafa.
Morgunblaðið/Golli
Morgunblaðið/Golli
Gulir og
glaðir!
SKAGAMENN fögnuðu innilega
eftir að sigurinn var í höfn. A
myndinni hér að neðan hefur
Ólafur Þórðarson tekið við
Mjólkurbikarnum og Bjarni fé-
lagi hans Guðjónsson baðar fyrir-
liðanna í mjólk. Ekki verður bet-
ur séð en Eggert Magnússon,
formaður KSI, og Friðrik Soph-
usson, fjármálaráðherra, sem
afhenti bikarinn, eigi fótum fjör
aðlauna. Lengst til vinstri lætur
Olafur Þórðarson þrumuskot
ríða og skömmu síðar var knött-
urinn kominn í netið aftan við
Friðrik Friðriksson, og hér til
hliðar eigast þeir við, Hermann
Hreiðarsson, besti maður ÍBV,
og Bjarni Guðjónsson.
Atli Eðvaldsson, þjálfari ÍBV, ósátturvið ákvörðun Gylfa Orrasonar
Vona dómarans vegna
að þetta hafi verið víti
Atli Eðvaldsson, þjálfari Eyjamanna,
var þokkalega ánægður með
frammistöðu sinna manna eftir leikinn en
hann var hins vegar ekki ánægður með
dómarann. „Ég vona bara dómarans vegna
að þetta hafi verið vítaspyrna. Ef þetta
var ekki vítaspyrna hefur hann mikið á
samviskunni. Það hlýtur að vera agalegt
fyrir dómara í svona leik að dæma víta-
spyrnu sem er ekki vítaspyrna," sagði
Atli um atvikið fljótlega í seinni hálfleik
er Gylfi Orrason dæmdi vítaspyrnu á Frið-
rik Sæbjörnsson sem hann taldi hafa ýtt
á bak Haraldar Ingólfssonar með þeim
afleiðingum að hann féll í teignum.
Ekkiívafa
„Ég var ekki í nokkrum vafa,“ sagði
Gylfi aðspurður um umræddan vítaspyrnu-
dóm. Nokkrar sekúndur liðu frá því atvik-
ið átti sér stað og þar til hann benti á
vítapunktinn, en um það sagði Gylfi: „Ég
var bara að bíða eftir staðfestingu frá
Agli Má [aðstoðardómara á hliðarlínunni]
um að brotið hefði átt sér stað innan víta-
teigs."
„Strákarnir reyndu sitt besta og gerðu
allt sem þeir gátu. Við áttum tvö færi í
fyrri hálfleik og síðan kemur þessi víta-
spyrna eins og kollsteypa og strákarnir
gátu ekkert gert við þessu. Það var mikið
áfall að fá tvö mörk á sig með svo stuttu
millibili en strákarnir sem komu inn á hjá
mér spiluðu vel. Við fengum ekkert gefíns
og ég vona að Skagamenn hafí ekki held-
ur fengið neitt gefíns,“ sagði Atli.
Sanngjamt, en
umdeildur dómur
skipti sköpum
Akumesingar urðu bikarmeistarar með því að
leg-gja Vestmannaeyin^a að velli, 2:1, og var sig-
ur þeirra sanngjarn. Skapti Hallgrímsson var
ánægður með veðrið og stemmninguna á Laugar-
dalsvelli á sunnudaginn, en varð hins vegar fyrir
afar miklum vonbrigðum með leikinn.
Sigur Akurnesinga var verð-
skuldaður, um það held ég
enginn efist, og fögnuðurinn í lokin
var ósvikinn, innan vallar sem utan.
En að öðru leyti var ekki mikill
glæsibragur á frammistöðu bikar-
meistaranna frekar en Eyjamanna.
Samkvæmt gamalli tuggu verður
ekki spurt að því þegar frá líður
hvernig leikurinn hafi verið heldur
hvort liðið hampaði bikarnum og
það er hverju orði sannara. í leik
sem þessum er sigur það eina sem
skiptir máli.
Fyrri hálfleikurinn var vægast
sagt lélegur. Hreinlega eitthvað það
allra slakasta sem sá er hér skrifar
hefur séð lengi á knattspyrnuvelli.
Liðsmenn beggja fylkinga voru svo
hræddir við að gera mistök að nán-
ast var ekki boðið upp á neitt af viti
í heilar 45 mínútur. Mikið var hróp-
að, hlaupið og sparkað en hugsun
leikmanna var ekki í neinu sam-
ræmi við öll hlaupin og spörkin.
Mjög lítið sást af skynsamlegu spili
því óttinn við sjálfan sig, óttinn við
að gera mistök, var svo yfirþyrm-
andi.
Skiljanlegt er að lið í bikarúrslit-
um vilji leika varfærnislega, en öllu
má nú ofgera.
Fljótlega var ljóst að það sem
vantaði var að annað hvort liðið
bryti ísinn; mark hefði örugglega
hleypt lífi í leikinn en því miður
tókst hvorugu liði að finna leiðina
í net andstæðingsins - reyndar er
varla hægt að segja að þau hafi
fundið leiðina að vítateig móthetj-
ans fram að hléi!
Tryggvi Guðmundsson átti gott
skot að marki ÍA snemma leiks frá
vítateigshorni, en framhjá fjær-
stöng og á 18. mín. skaut Hlynur
Stefánsson utan vítateis, knötturinn
fór í samheija og breytti um stefnu
en Þórður varði engu að síður auð-
veldlega. Fyrsta almennilega skotið
á mark kom hins vegar á 35. mín.
Bjarni Guðjónsson þrumaði þá frá
vítateig en Friðrik markvörður ÍBV
varði glæsilega.
Ekki voru liðnar nema tæpar
fimm mín. af síðari hálfleik þegar
Gylfi Orrason dómari færði Ákur-
nesingum vítaspyrnu á silfurfati.
Haraldur Ingólfsson skoraði úr
henni og aðeins um þremur mín.
síðar kom Ólafur Þórðarson knett-
inum einnig í markið hjá Friðrik
Friðrikssyni - með glæsilegu bylm-
ingsskoti af 25 metra færi - og
þar með voru úrslitin ráðin. Þegar
þarna var komið sögu fóru Akur-
nesingar loksins að leika afslappað,
létu knöttinn ganga milli manna
og voru eins og þeir eiga að sér.
Eyjamenn neituðu auðvitað að gef-
ast upp og minnkuðu muninn á
lokasekúndunum úr vítaspyrnu, en
áttu aldrei raunhæfa möguleika á
að brúa það bil sem orðið var á lið-
unum eftir mörkin tvö.
Lítið hafði gerst af viti áður en
Haraldur Ingólfsson gerði fyrsta
mark leiksins og Skagamenn voru
heppnir að skora á svo mikilvægu
augnabliki. Vítaspyrnudómur Gylfa
var afar vafasamur, svo ekki sé
meira sagt, og reiði Eyjamanna vel
skiljanleg. Gylfi taldi Friðrik Sæ-
björnsson hafa ýtt aftan á Harald
Ingólfsson yst í vítateignum en
góðan vilja hlýtur að hafa þurft til
að komast að þeirri niðurstöðu.
Vestmannaeyingar höfðu verið
skömminni skárri í fyrri hálfleikn-
um og því var þeim mikið andlegt
áfall að fá vítið á sig strax eftir
leikhlé. Að ekki sé talað um svo
umdeildan dóm. Og svo virtist sem
þeir væru ekki enn búnir að jafna
sig er Ólafur Þórðarson gerði seinna
mark ÍA svo skömmu síðar. Það
verður hins vegar ekki af Ólafi tek-
ið að markið var frábært.
Sigur Skagamanna var sann-
gjarn sem fyrr segir. Eftir lélegan
fyrri hálfleik voru þeir nær því að
sýna hvað í þeim býr í þeim seinni
og fengu þá tvö góð færi en Frið-
rik varði glæsilega í bæði skiptin;
fyrst frá Ólafí Þórðarsyni sem
komst einn í gegn og síðan skalla
frá Alexander.
Eyjamönnum var greinilega ekki
ætlað að sigra í bikarkeppninni í
ár. Hér eru tvær ástæður:
1. Fyrri vítaspyrnudómurinn.
2. Heppnin var aldrei með þeim.
Besta dæmið var er Þórður náði
að vera á ótrúlegan hátt -
stórglæsilega - eftir aukaspyrnu
Sumarliða seint í leiknum; fyrst
með fæti og síðan að slá knöttinn
í þverslá.
Hvorugt lið náði að sýna spari-
hliðarnar á sunnudag. Ólafur Þórð-
arson var besti maður vallarins, það
var kraftur í karli eins og venjulega
og mark hans var hápunktur leiks-
ins. Þórður lék vel í markinu, Alex-
ander átti góða kafla og framheij-
arnir, Stefán og Bjarni, voru dug-
legir og léku vel fyrir liðið. Þeir
voru hins vegar í strangri gæslu
og náði ekki að ógna mikið. Her-
mann Hreiðarsson var bestur Eyja-
manna og Friðrik lék vel, þó hann
nagi sig eflaust í handarbökin
vegna marks Ólafs. Svo virtist sem
hann næði að veija, en skotið var
einfaldlega of fast.

.tmWntífi

í Jw/ML h&álmJr M’ / iTifi HMi W ■ • 'éá - A,
; ér^Wlíj’/ÆBi
|1Í ' iAmF
1«#fcRúmar þijár mínútur voru liðnar af seinni hálfleik þegar óvænt var
■ ■#dæmd vítaspyrna. Knötturinn var sendur inn á vítateig, Haraldur
Ingólfsson og Friðrik Sæbjömsson voru í kapphlaupi yst í teignum, Skagamaður-
inn féll og Gylfi dómari Orrason blés í flautu sínu. Orskurður hans var víta-
spyma, sem nefndur Haraldur Ingólfsson tók sjálfur og skoraði örugglega.
Friðrik henti sér niður til hægri en Haraldur skaut neðst í hitt hornið.
2*#%Aðeins Jiðu um þijár mínútur þar til Friðrik markvörður þurfti að
■ %/hirða knöttinn aftur úr netinu hjá sér. Og það mark var glæsiiegt.
Hlynur Stefánsson missti boltann á miðjum vallarhelmingi ÍBV, Ólafur Þórðar-
son fékk hann, lék nokkra metra áfram og hleypti síðan af með hægri fæti
þegar um 25 metrar voru að marki. Svo virtist sem Friðrik ætti möguleika á
að veija, því boltinn fór ekki utarlega í markið, en skotið var gífurlega fast og
söng i netinu áður en Friðrik komst í veg fyrir boltann.
ta afl Sumarliði sendi knöttinn inn á vítateig Akurnesinga frá hægri kanti
■ I er skammt var til leiksloka, Ingi Sigurðsson kom eins og elding,
náði boltanum og átti í höggi við Kára Stein Reynisson. Aftur blés Gylfí i flautu
sína, úrskurðaði að Kári Steinn hefði hrint á bak Inga og dæmdi víti. Tryggvi
Guðmundsson skoraði af öryggi úr vitaspyrnunni, skaut með vinstri fæti efst
í vinstra hornið, en Þórður skutlaði sér í rangt horn.
Morgunblaðið/Halldór
Hitli ágætlega
Þrumufleygur Ólafs Þórðarsonar kom ÍA í þægilega stöðu
Eg hitti boltann ágætlega. Það var
bara bölvaður klaufaskapur að
gera ekki fleiri mörk,“ sagði Ólafur
Þórðarson, fyrirliði ÍA og besti mað-
ur liðsins á sunnudaginn, kampakát-
ur eftir sigurinn. „Það er alltaf jafn-
gaman að vera í bikarúrslitum, og
auðvitað er sérstaklega gaman að
vinna,“ bætti hann við.
Aðspurður um vítaspymuna um-
deildu, sem Skagamenn fengu, sagði
Ólafur: „Ég held að það megi horfa
á báðar vítaspyrnunar og segja það
sama um þær. Við gerðum eitt mark
að auki þannig að það má þurrka
þær út.“ Ólafur sagði fyrri hálfleik-
inn rólegan, liðin hefðu verið að
þreifa hvort á öðru. „í seinni hálf-
leiknum komumst við snemma í 2:0
og eftir það var þetta nokkuð ör-
uggt. Þeir sóttu talsvert undir lokin,
en voru ekki að skapa sér nein telj-
andi færi þannig að manni leið bara
vel.“
Ertu þreyttari núna en eftir fyrsta
bikarúrslitaleikinn þinn?
„Já, ég hugsa það nú, enda eru
komin ein þrettán ár síðan. Ég lék
minn fyrsta bikarúrslitaleik 1983,“
sagði Ölafur.
Steinar
fagnaði
sjötta
sigrinum
STEINAR Adolfsson varð bikar-
meistari í sjötta sinn á sunnudag-
inn. „Ég var varamaður hjá Val
1988, síðan lék ég til úrslita með
Val 1990, 1991 og 1992 þegar
við unnum og svo með KR 1995
og núna loks með Skagamönnum.
Þetta er alltaf jafngaman. Bik-
arúrslitaleikur er stærsti leikur
ársins og ég hef verið svo heppinn
að vera alltaf í sigurliði í úrslita-
leik þannig að ég þekki ekkert
annað. Ég er mjög þakklátur fyrir
það því ég veit að það eru margir
sem fara í gegnum marga úrslita-
leiki án þess að sigra,“ sagði Stein-
ar. Hann bætti síðan við að nú
væri stefnan sett á íslandsmótið,
þar væru Skagamenn með tveggja
stiga forystu og ætluðu sér einnig
að sigra þar.
AIRaf jafngaman
„Mér fannst þetta vera víta-
spyrna. Ég ætlaði að taka boltann
á bijóstið en þá var ýtt á bakið á
mér þannig að ég féll,“ sagði
Skagamaðurinn Haraldur Ingólfs-
son eftir að flautað hafði verið til
leiksloka á sunnudaginn. Haraldur
tók spyrnuna sjálfur, var það fyrir-
fram ákveðið? „Nei, oftast er það
nú þannig að einhver annar en sá
sem brotið er á tekur spyrnuna,
en ég treysti mér fyllilega til að
taka vítið og það var ekkert mál,“
sagði Haraldur.
Hann sagði fyrri hálfleikinn :
hafa verið mjög rólegan. „Bæði lið |
voru að þreyfa sig áfram og síðan
þegar við komumst í 2:0 í síðari
hálfleik var þetta aldrei spurning. j
Við stjórnuðum leiknum eftir það
og þó svo Eyjamenn hafi sótt
nokkuð undir lokin var maður aldr-
ei hræddur. Ég hafði það einhvern
veginn á tilfinningunni að við
myndum vinna 2:1. Þetta er búið
að vera frábær dagur og frábær
stemmning. Það er alltaf jafngam-
an að vera í bikarúrslitum," sagði
Haraldur.
I