Morgunblaðið - 01.09.1996, Blaðsíða 16
16 B SUNNUDAGUR 1. SEPTEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTÓNLIST
Það
besta
ÍSLENSK danstónlist sækir
sífellt í sig veðrið, ekki síst
á útgáfusviðinu. Fyrir
skemmstu kom út tvöfaidur
safndiskur með því helsta
sem er á seyði í slikri tón-
list hér á landi, Icelandic
Dance Sampler, sem gefinn
er út fyrst og fremst til að
auðvelda íslenskum sveitum
að hasla sér völl ytra.
Utgefendur segja að
úgáfan hafi borið
brátt að. „Við ákváðum að
gefa út plötu í vor og fórum
að safna að okkur lögum
og fljótlega var það mikið
komið að við sáum að disk-
urinn þyrfti að verða tvö-
faldur,“ segja þeir og bæta
við að bunkinn hafi verið
það stór að þeir urðu að
velja úr það besta. „Þetta
er ekki bara sýnishorn af
því sem er að gerast heldur
er þetta líka það besta af
því sem er á seyði,“ segja
þeir og segja að áhuginn sé
það mikill að eins gæti kom-
ið til frekari útgáfu á árinu,
jafvel kæmi annar skammt-
ur fyrir jól. ~
„Það var
ekki vert að
láta allt fara
með, margir
áttu eftir að
þróast
meira, en
þessi diskur
á líka eftir
að verða til
þess að
herða aðra í gæðaeftirlit-
inu.“ Eins og heiti disksins
ber með sér er hann til þess
ætlaður að kynna íslenska
danstónlist ytra og þeir
segja að honum hafi verið
vel tekið í Bretlandi.
Danstónlist er í eðli sínu
neðanjarðartónlist og þeir
félagar segja að tónlist sem
þessi eigi að vera neðanjarð-
ar. „Við viljum hafa hana
neðanjarðar og þetta er ekki
tónlist fyrir útvarp, frekar
fyrir heimahlustun, enda
eru diskarnir þannig saman
settir; annar hentar fyrir
partí, en hinn til að hlusta
á.“
■ TONLEIKAR á vegum
Óháðrar listahátíðar
verða haldnir á veitinga-
staðnum 22 í kvöld. Þar
koma fram Reptilicus,
Stilluppsteypa, Vindva
mei og Fantasía. Tónleik-
arnir hefjast kl. 22.00.
UEkki er
Ijóst hve
margir
sakna
Gun’s ’n’
Roses, sem
var fremsta
rokksveit
heims fyrir
nokkrum
árum, en ef
þeir eru
einhverjir geta þeir glaðst
því sveitin er nú stödd í
hljóðveri að taka upp
breiðskífu sem koma á út
í vetur. Á sama tíma ber-
ast fregnir af því að söngv-
ari sveitarinnar Axl Rose
sé að taka upp sólóskífu
og liður í þeim upptökum
sé meðal annars að hann
sé að læra á gítar. Gítar-
leikarinn Slash, sem samdi
flest lög sveitarinnar, hef-
ur aftur á móti haft í nógu
að snúast og samdi til að
mynda tónlistina við vænt-
anlega kvikmynd Quent-
ins Tarantinos.
Algert frelsi
HLUTUR kvenna í danstónlist hefur verið heldur rýr; það er helst
að þær hafi látið í sér heyra sem skrautraddir. Meðal ungra söngkvenna
sem haslað hafa sér völl undanfarið vekur mesta athygli breska söngkonan
Nicolette sem sendi frá sér breiðskífuna, Let No One Live Rentfree in Your
Head, fyrir skemmstu.
Nicolette, sem er fædd í Skotlandi en af nígerísku bergi brotin, lét fyrst á sér
kræla sem söngkona með Massive Attack með góðum árangri. í kjölfarið
bauðst henni samningur hjá stórfyrirtæki og afraksturinn er áðurnefnd breiðskífa.
Þar ræður Nicolete ferðinni, semur öll lög plötunnar ýmist ein eða með öðrum, og stýrir að
auki upptökum og útsetningum að mestu. Hún hefur til þess reynslu því átta ár eru síðan hún
stofnað fyrstu hljómsveit sína, Calliope, í Cardiff. Þegar sú lagði upp laupana hélt Nicolette til
Lundúna þar sem hún heillaðist af danstónlist, techno og jungle. Eftir nokkurt streð komst hún á
samning hjá smáfyrirtæki og sendi frá sér fyrstu breiðskífuna, Now is Early. Þó ekki hafi hún kom-
ið henni á allra varir tóku aðrir tónlistarmenn eftir henni og fyrir vikið leituðu liðsmenn Massive
Attack til hennar og fengu til liðs við sig eins
og áður er getið.
Nicolette tók ár í að syngja fyrir Masssive
Attack en samdi á meðan tónlist á nýja breið-
skífu sem kom út snemmsumars. Tónlistin á
plötunni nýju þykir venju fremur fjölbreytt og
skemmtileg, enda fékk hún til liðs við sig ýmsa
frammámenn breskrar danstónlistar til að full-
komna verkið, en hún segist leggja áherslu á
algert frelsi í tónlist sinni.
ÁRLEGIR hausttónleikar
Harðar Torfasonar eru
mörgum tilhlökkunarefni
og næstkomandi föstu-
dagskvöld leikur hann í
Borgarleikhúsinu, að venju
með ýmsa sér til aðstoðar,
meðal annars tónlistar-
menn sem unnu með hon-
um væntanlega breiðskífu.
söngvaskáld og líkt og
önnur skáld gefa út prent-
aðar ljóðabækur þá gef ég
út mín Ijóð með undirspili.
Og svo er ekki auðvelt að
hætta einhveiju skemmti-
legu sem maður hefur van-
ið sig á eins og t.d. haust-
tónleikum, og fram til
þessa dags hef ég ekki séð
Nýjar og spenmndi leiðir
Hörður segir að sú hug-
mynd að halda árlega
tónleika sé mjög gömul hjá
sér. „Sem leikstjóri og
skáld hef ég alitaf notfært
mér sumarið til að skrifa
og undirbúa veturinn og
hvað er ákjósanlegra en að
hefja vetrardagskrána með
veglegum tónleikum?“ seg-
ir hann og bætir við að
lengi hafi hann átt þann
draum að gera þetta að
einskonar leiksýningu „og
á síðasta ári tókst mér að
komast næst því.
Ég hef valið mér að vera
neina
ástæðu til
að hætta
þeim.
Enda
mjög kit-
landi að
vita til
þess að
fóik drífur
að víða af landinu og jafn-
vel erlendis frá.“
Hörður segist jafnan
hafa gert sér far um að
hafa hausttónleikana fjöl-
breytta að öllu leyti og eins
verði nú. „En það verður
ekki mikið um gömul lög
núna því ég hef verið í
miklu endurmati og end-
umýjun. Mér finnst ég vera
að fara mjög nýjar og
spennandi leiðir bæði sem
höfundur og flytjandi og ég
vona að aðrir greini það.“
Að þessu sinni leika með
Herði Hjörtur Howser,
Jens Hansson, Friðrik
Sturluson, Eystein Ey-
steinsson og Björgvin
Gíslason, en eins og oft
áður verður hann einn í
fyrri hiutanum. Sömu tón-
listarmenn og Magnús og
Jóhann að auki spila með
Herði á plötu sem kallast
Kossinn og er væntanleg
fljótlega.
Hörður segir að umgjörð
tónleikana skipti hann allt-
af miklu máli. „Ég geri
mér fulla grein fyrir að ég
stend frammi fyrir fólki
sem gerir kröfur og sem
hefur mikla ánægju af góð-
um ljóðum og frásögnum
og á bakvið framsetningu
mína liggur mikil vinna þar
sem ég nýti mér vel alla
leikhúsmenntun mín og
reynslu."
eftir Árno
Matthíosson
POPP og klassík eiga sjaldnast samleið, að minnsta kosti hefur
klassískt menntuðum tónlistarmönnum gengið illa að fóta sig á
poppbrautinni. Mörgu er um að kenna, ekki síst ólíku eðli tónlistar-
greinanna, en samt er alltaf nokkuð um að menn reyni að skipta
á milli nú síðast Nigel Kenndy sem sendi fyrir skemmstu frá sér
breiðskífuna Kafka.
Fjölmargir lögðu leið sína í íþróttahúsið í Kaplakrika á listahá-
tíð Hafnarfjarðar þegar Nigel Kennedy hélt þar tónleika og
lék eigin rokkverk sem hann kynnti víða um heim um þær mund-
ir. Menn voru mis hrifnir af uppátækinu og reyndar var Kennedy
sjálfur ekki ánægður, því hann tók sér dijúgan tíma til að breyta
og bæta og það var ekki fyrr en hann var ánægður að breiðskíf-
an Kafka kom út.
Á Kafka fléttar
\ d bJ ) Kennedy saman ólíkum
menningarstraumum
ekki síður en tónlistar-
hefðum, því hann hefur fengið til
liðs við sig tónlistarmenn úr ýmsum
áttum, frá Suður Ameríku, Áfríku
og víða frá Evrópu. Meðal annars
koma við sögu Donovan, Stephane Grappelli, Nana Vascocelos,
Manu Katché, Jane Siberry, Stehen Duffy, Danny Thompson og
Brix E. Smith. Sjálfur leikur Kennedy á ýmsar fiðlur, rafmagnað-
ar og aðrar, lág- og hnéfiðlur, píanó og mandólín. Tónlistin minnir
á stundum á rafjass, framúrstefnurokk, sígilt popp og tölvutóna.
í inngangi að plötunni á umslagi segist Kennedy hafa þráð að
skapa eitthvað nýtt eftir að hafa túlkað tónlist framliðinna árum
saman. Hann segist ekki geta skipað tónsmíðum sínum á sér-
stakan bás og hvílir því á hveijum sem hlustar að meta hvort
honum hafi tekist ætlunarverkið.
NYTT
VINSÆLASTA safn-
plöturöð heims er
Now röðin svokallaða og
fyrir skemmstu kom út
34. skammtur í þeirri röð,
sem heitir einfaldlega
Now 34. Eins og jafnan
eru tveir diskar í pakkan-
um, alls með 42 lögum
sem flest eru vinsæl eða
SKAMMTUR
hafa verið vinsæl upp á
síðkastið. Nægir að nefna
Wannabe með Spice Girls,
Freedom með Robbie
Williams, Born Slippy
með Underworld, Macar-
ena með Los Del Mar,
Trash með Suede, Wond-
erwall með Oasis, Charm-
less man með Blur, Ooh
Aah með Ginu G, Naked
með Louise, Sunshine
með Umboza, Children
með Robert Miles, Groo-
vin’ með Pato Banton,
Blurred með Pianoman og
svo mætti lengi telja.
Að sögn innflytjanda
er allmikið um að tónlist-
arunnendur safni röðinni
og því ekki eftir neinu að
bíða.