Morgunblaðið - 08.09.1996, Page 31
MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 8. SEPTEMBER 1996 31
að negullinn sem eyjan er fræg
fyrir.
Einnig sýndi Mitu okkur mjóan
stöngul sem hann braut í tvennt
og inni í honum var svart efni
mjög líkt lakkrís. Hann sagði að
þetta væri hinn upprunalegi lakkr-
ís og leyfði öllum að smakka. Og
mikið rétt, þetta bragðaðist eins
og lakkrís.
Það yrði of langt mál að telja
upp allar kryddjurtirnar og ávext-
ina sem við sáum, en alls tók það
4 klukkustundir að sýna okkur
alla dýrðina og var tíminn vel
nýttur.
Rannveig og Stefán voru í sjö-
unda himni með ferðina. Þau voru
einu börnin og fengu heimikla
athygli, bæði frá fararstjórunum
og hinum ferðalöngunum. Meðal
annars fengu þau sýnishorn af
öllum ávöxtunum og kryddjurtun-
um og voru þau orðin ansi þung-
klyfjuð í lok ferðarinnar.
Ferðin endaði á máltíð á plant-
ekru Mitus. Var maturinn hrís-
gijón og chapati (indverskt brauð)
með mörgum gerðum af kryddsós-
um, gerðum úr kryddjurtum eyjar-
innar. Ekki var arða af kjöti í
þessari máltíð en harðasta kjötæta
hefði engu að síður orðið ánægð
með þennan viðurgjörning.
Um þrjúleytið um daginn var
ekið með allan hópinn í bæinn og
óhætt er að segja að allir hafi
verið saddir og ánægðir. í þessari
ferð voru tvær ungar stúlkur frá
Ástralíu sem voru á bakpokaf-
erðalagi yfir Afríku. Þær voru á
sama gistiheimili og við og sátum
við um kvöldið og spjölluðum um
ýmis málefni.
Þetta voru hressar stelpur, sér-
staklega þó önnur þeirra og var
ekkert að skafa utan af hlutunum.
Hún lét okkur heyra það á óhefl-
aðri eyálfu-enskunni að hún hefði
verið „skíthrædd" við magapestir
þær sem oft hrjá ferðalanga í
Afríku. Ýmis fleiri gullkorn komu
frá henni í svipuðum dúr og féllu
í góðan jarðveg hins óheflaða ís-
lenska húmors.
Útreiðartúr á risaskjaldbökum
Það var ákveðið að við skyldum
fara saman daginn eftir á hina
frægu smáeyju fyrir utan Zanzi-
bar, Changum-eyju sem merkir
skjaldbökueyjan. Eyja þessi er
fræg fyrir risaskjaldbökur sem
þar eru. Á 19. öldinni var hún í
eigu Araba nokkurs sem notaði
hana sem geymslu fyrir upp-
reisnargjarna þræla. Seinna var
hún keypt af Breta sem byggði
fangelsi á henni sem aldrei var
notað. í dag er hún ein af vinsæl-
ustu smáeyjunum fyrir utan
Zanzibar.
Við fórum snemma um
morguninn og létum ferja okkur
yfir í eyjuna. Það tók tæpan
klukkutíma á róðrarbáti með lít-
inn utanborðsmótor. Allir voru
með sundföt og kafaragleraugun
með sér því þarna var alveg ynd-
isleg strönd og sjórinn var heitur
og tær. Þegar á eyjuna var kom-
ið var byrjað á því að skoða
skaldbökurnar og krakkarnir
fóru á bak þeim. Ekki voru þær
nú fjörugir reiðskjótar og var
fljótt gefist upp á að reyna að
mjaka þeim úr sporunum og far-
ið í sjóinn í staðinn. Var deginum
eytt í algjöru letilífi, svamlað í
sjónum og legið í sólbaði. Mesti
ferðamannatíminn var ekki byrj-
aður þannig að við höfðum
ströndina svo til útaf fyrir okk-
ur. Seinnipart dags, þegar við
töldum að við værum orðin nægi-
lega brennd og vatnsósa var lagt
af stað í land og um kvöldið hest-
húsuðum við enn eina hænuna úr
garðinum.
Óvæntar raunir
Eftir 5 daga dvöl á Zanzibar
ákváðum við að fara til Kibidula
og athuga hvort millikassinn í bíl-
inn væri kominn. Á sunnudags-
mm
RANNVEIG og Stefán sóla sig á ströndinni á Changuu eða Skjaldbökueyju en auk risaskjaldbaka
sem þar eiga heimkynni, má einnig finna páfugla og litla sandströnd sem flýtur að mestu yfir á flóði.
kvöld kvöddum við hina áströlsku
vini okkar og lögðum af stað með
feiju til Dar.
Feijan tók um 3 tíma og áttum
við að koma til Dar um 11 um
kvöldið. En þar sem höfnin er lok-
uð á næturnar verða allir að sofa
í feijunni og fara frá borði morg-
uninn eftir. Þetta vafðist ekkert
fyrir okkur því farrýmið sem við
vorum á var fremur þægilegt, með
flugvélasætum.
Heldur kárnaði þó gamanið
þegar Friðrik þurfti að fara á
salernið með eina af sínum af-
rísku magakveisum. Hann kom
fljótt til baka grænn í framan og
hafði ekki haft erindi sem erfiði.
Stuttu seinna þurfti Stefán að
fara í sömu erindum og fór Birna
með honum. Voru sameiginleg
salerni fyrir öll farrýmin og kom
í ljós að umgengnin var slík að
henni verður ekki frekar hér með
orðum lýst.
Sjónvarp var á farrými okkar
og hugðum við gott til glóðarinnar
að geta horft á það. Fljótlega
runnu þó á okkur tvær grímur,
því að myndin sem sett var á náði
ekki einu sinni upp í B-mynda-
flokkinn. Sofnaði öll fjölskyldan
út frá stunum og veini slagsmála-
hundanna og skrækjum kvenhetj-
unnar.
Morguninn eftir vöknuðum við
ansi stirð en enginn minntist á að
fara á snyrtinguna til að tann-
bursta sig og snyrta. Við flýttum
okkur í land, fundum hótel þar
sem við gátum þvegið okkur og
fengið morgunmat. Nú lá fyrir að
finna Scania rútu með bílstjóra
sem ekki væri mjög geðveikislegur
útlits. Ánægjuleg heimsókn til
þeirrar heillandi eyju Zanzibar var
á enda.
STEFÁN í útreiðartúr á risaskjaldböku, sem
honum þótti heldur hægfara.
RÚSTIR gamla kvennabúrsins á Zanzibar. Ekki er lengra
síðan en svo, að þar var að finna ambáttir, að leiðsögumaðurinn
mundi eftir þeim úr barnæsku.
Saga
Zanzibar
ZANZIBAR samanstend-
ur af tveim eyjum, Unguja
og Pemba. Unguja er yfir-
leitt kölluð Zanzibar og á
vesturströnd eyjunnar er
Zanzibar-bærinn. Arabar
komu fyrstir til Zanzibar
á 8. öld og þeir stjórnuðu
eyjunni þar til 1890 að hún
varð breskt verndarsvæði.
Arabísk áhrif eru ennþá
sterk og meginhluti eyj-
arbúa eru múslimar. A 17.
öld flutti súltaninn af
Óman höfuðborg sína til
Zanzibar. Verslun tók
stórkipp í kjölfar þess og
á 18. og 19. öld var Zanzi-
bar á hátindi sínum sem
miðstöð þrælaverslunar
og stærsti útflytjandi neg-
uls í heimi. Þrælar voru
fluttir til Zanzibar frá
allri Austur-Afríku alveg
frá Viktoríuvatni og seldir
þar. Opinberlega var
þrælasala þar bönnuð
1973 en ólögleg sala hélt
áfram allt fram yfir alda-
mót.
Eftir að þrælasalan
lagðist alveg niður missti
eyjan áhrif sín og í dag
er hún hluti af Tanzaníu.
Bærinn sjálfur skiptist í
miðbæinn og það sem kall-
ast Stone Town. Stone
Town samanstendur af
öngstrætum með há hús
til beggja hliða. Húsin eru
orðin mjög niðurnídd og
vantar glugga og hurðir í
mörg þeirra. Samt er
heillandi að ganga um
strætin og maður fær á
tilfinninguna að tíminn
hafi færst aftur á bak til
Aladdíns og ævintýra úr
Þúsund og einni nótt.
FJÖLSKYLDAN með áströlskum vinkonum, komin til Zanzibar eftir yndislegan letidag á Changuu-eyju.