Morgunblaðið - 08.09.1996, Síða 46
46 SUNNUDAGUR 8. SEPTEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
expenence
HASKOLABIO
SÍMI 552 2140
Háskólabíó
HTTP://WWW.
THE ARRIVAL.COM
Twister sameinar hraöa, spennu og magnaðar tækmbreliur
og kryddar svo allt saman með hárfínum húmor.
aðalhlutverkum eru Bill Paxton (Apollo 13, True Lies, Aliens)
og Helen Hunt (Kiss of Death, Mad About You).
Leikstjóri er Jan De Bont leikstjóri Speed.
Twister er einfaldlega stórmynd sem allir verða að sjá.
Sýnd kl. 4.30, 6.45, 9 og 11.15. B.i. 10 ára.
Jerúsalem er epísk ástarsaga sem gerist rétt fyrir aldamótin
og fjallar um hóp Svía sem leggja land undir fót og flytjast
búferlum til Jerúsalem.
Með aðalhlutverkin fara Maria Bonnevie, Ulf Friberg, Max von
Sydow (Pelle sigurvegari) og Óskarsverðlaunahafinn Olympia
Dukakis (Moonstruck). Leikstjóri: Óskarsverðlaunahafinn Bille
August (Pelle sigurvegari).
Sýnd kl. 6 og 9.
HUNANGSFLUGURNAR
Sás
AUCA FYRIR
AUGA
Mynd Joel og
Ethan Cocn
M 'K'W'K wrrftb»rmyrw
»»« «»»ai' ó.h r. r*. j . í
SALLY FIELD
KIEFER SUTHERLAND
ED HARRIS
★ ★★ V2 j
★ ★★ i/í
FARG-0
Sýnd kl. 6.50 og 9.
Sýnd kl. 5, 7, 9 og
11. B. i. 16 ára
FRUMHERJAR
BRESKU
BYLGJUNNAR
ROKKÞ Y RSTIR hafa átt
náðuga daga í sumar því
hingað hafa komið góðir
gestir til tónleikahalds og í
kvöld leikur hér ein merk-
asta hljómsveit Bretlands
nú um stundir, hljómsveitin
Blur, sem nýtur mikillar
hylli hér á landi, eins og
sannast meðal annars á því
að löngu er uppselt á tón-
leikana. Reyndar tengist
sveitin íslandi að nokkru
leyti því leiðtogi hennar,
Damon Albarn, hefur dvalið
hér langdvölum undanfarna
mánuði
Albarn, sem er söngvari
Blur, stofnaði fyrstu hljóm-
sveitina með gítarleikaran-
um Graham Coxon. Þeir
félagar ólust upp í smáborg-
inni Colchester, en um leið
og Albarn hafði til þess ald-
ur fluttist hann til Lundúna
að reyna fyrir sér; gekk á
milli útgefenda og kynnti
þeim lög sem hann hafði
sankað að sér á löngum
tíma. Hvorki gekk né rak
og áður en varði var hann
kominn aftur til Colchester
þar sem þeir Coxon tóku
upp þráðinn og fengu til
liðs við sig trommuleikar-
ann Dave Rowntree. Þá
vantaði ekkert nema bassa-
leikara og eftir nokkra leit
fundu þeir Alex James og
1989 varð til kvartettinn
Seymour.
Eftir strangar æfingar
fóru þeir félagar að leita
fyrir sér með útgáfusamn-
ing og náðu slíkum við út-
gáfuna Food. Meðal skil-
yrða sem útgáfan setti fyrir
samningum var að sveitin
skipti um nafn og eftir litla
umhugsun kom nafnið Blur.
A fyrstu breiðskífunni
má heyra að Blur þeirra
tima Iék hrátt rokk og
harkalegt sem féll vel í
bresk ungmenni í upphafi
áratugarins, en ekki gekk
sveitinni eins vel að komast
inn á Bandaríkjamarkað
þrátt fyrir mikið átak í þá
átt, meðal annars tónleika-
ferð um það land lungann
úr árinu 1991.
Þegar stund gafst milli
stríða hljóðrituðu þeir fé-
lagar nýja breiðskífu sem
kom út árið eftir, hét Pop
Scenes og fékk hraklega
meðferð hjá breskum gagn-
rýnendum sem töldu að
Blur hefði lifað sitt feg-
ursta. Dræm sala á plötunni
og svik umboðsmanns sveit-
arinnar urðu til þess að um
tíma virtist Blur-mönnum
vera að þverra þróttur og
römbuðu á barmi gjald-
þrots, en nýr umboðsmaður
kom piltunum á réttan kjöl.
Sérbresk og athyglisverð
hljómsveit
Umboðsmaðurinn nýi
kom þeim félögum til að
taka vinnuna með meiri al-
vöru og fékk þá til þess að
fá utanaðkomandi aðila til
að stjórna upptökum á
næstu breiðskífu. Utkoman
var langt frá því sem sveit-
armenn vildu og um tíma
sauð uppúr á milli liðs-
manna og útgáfu sveit-
arinnar, EMI, sem lét undan
að lokum og þeir félagar
tóku til við uppt.ökur að
nýju með nýjum upptöku-
manni að eigin vali, Stephen
Street. Platan kom svo út
1993, hét Modern Life is
Rubbish, og vakt.i mikla at-
hygli. Þeir sem áður höfðu
lastað Blur hömpuðu henni
nú sem sérbreskri og at-
hyglisverðri hljómsveit og
margir hafa haldið því fram
að með þeirri plötu hafi
byrjað sú hreyfing sem
menn kalla Britpop; eins-
konar endurreisn breskrar
popptónlistar með sérbr-
eskum áherslum.
Modern Life is Rubbish
seldist prýðilega og sú
næsta, Park Life, sem enn
var tekin upp með Street,
fór beint á toppinn í Bret-
landi. Svo rækilega hafði
endurreisn Blur tekist að
sveitin stóð uppi sem vin-
sælasta hljómsveit Bret-
lands og um leið ein sú
áhrifamesta. Tónleikaferð
um Bretland í kjölfar Park
Life gekk eins og í lygasögu
og þótt sveitinni hefði ekki
tekist að ná eyrum banda-
rískra ungmenna var fram-
tíðin óneitanlega björt. Blur
sópaði að sér verðlaunum á
Brit-hátíðinni og sló þar við
annarri nýrri hljómsveit,
Oasis, sem gerði sig líklega
til að etja kappi við Blur
um vinsældir. Damon
Albarn hrinti reyndar af
stað samkeppninni milli
sveitanna með glannalegum
yfirlýsingum og Oasis-menn
svöruðu fyrir sig með enn
glanna-
legri út-
hlaupum.
Frjálsar
hendur
Þegar Blur
fór í hljóðver
að taka upp
næstu plötu fékk
sveitin frjálsar
hendur við upp-
tökurnar í fyrsta
sinn; enginn frá út-
gáfunni skipti sér af
sveitinni, það eina sem
vænst var að hún skilaði
ekki síðri söluplötu en Park-
life, sem var enn á sveimi á
breska breiðskífulistanum,
sat þar í á annað ár. Enn
var Steven Street með í för
og þeir félagar búnir að
semja grúa af
lögum.
Á meðan voru fjandvin-
irnir Oasis að leggja síðustu
hönd á aðra breiðskífu sína
og búið var að fastsetja dag
fyrir fyrstu smáskífu af
henni. Útgáfa Blur sá sér
leik á borði, með samþykki
sveitarinnar, og ákvað að
fyrsta smáskífan af væntan-
legri plötu yrði gefin út
sama dag og Oasis-skífan.
Þetta skapaði gríðarlega
spennu meðal plötukaup-
enda og skífurnar báðar
seldust metsölu, reyndar í
stærra upplagi en dæmi
voru um í áraraðir. Blur
hafði sigur í þeirri orrustu,
því lag Blur, Country
House, þar sem Albarn ger-
ir meðal annars létt grín að
væntanlegri breiðskífu
Oasis, seldist í 200.000 ein-
tökum fyrstu vikuna, sem
er met, og fór i fyrsta sæti
smáskífulistans, en Oasis
varð að sætta sig við annað
sætið.
Breiðskífan The Great
Escape kom út skömmu síð-
ar og fór beint í efsta sæti
vinsældalistans og sannaði
að Blur var vinsælasta
hljómsveit Bret-
lands, eða svo
héldu menn að
minnsta kosti.
Unnin
orrusta,
tapað stríð
Stríð Blur
og Oasis,
sem nýttist
báðum
sveitunum
vel til að
halda sér í
sviðsljós-
inu, tók á
sig nýja
mynd þegar breiðskífa
Oasis, What’s the Story
(Morning Glory) kom út síð-
asta haust. Sú fór beint á
toppinn i Bretlandi og seld-
ist í stærra upplagi fyrstu
vikuna en nokkur breið-
skifa hefur gert frá örófi.
Ekki dró úr sölu aðra vik-
una og þá næstu og þá
næstu. Breiðskífa Blur, The
Great Escape, hrundi aftur
á móti niður listann hraðar
en hönd á festi og ekki leið
á löngu þar til hún var horf-
in sjónum. Damon Albarn
gat enn liuggað sig við það
að þrátt fyrir mótlætið og
velgengni helsta keppinaut-
arins hafði engin bresk
sveit náð inn á Bandaríkja-
markað, frægt var viðtal
þar sem hann lýsti þeirri
skoðun sinni að engin bresk
sveit ætti möguleika á að
ná þar fótfestu, en viku síð-
ar fóru breiðskífur Oasis
og Pulp inn á breiðskífulist-
ann vestan hafs, og Oasis
inn a topp tíu. Svo virtist
sem Blur hefði sagt sitt síð-
asta og ekki er langt síðan
breska dagblaðið Observer
birti fréttaskýringu þar sem
blaðamaðurinn velti þvi fyr-
ir sér hvað hefði eiginlega
orðið af Blur.
Avísun á góða
tónleika
í upphafi ferils síns lentu
Blur-liðar í álíka hremm-
ingum þegar popppressan
og plötukaupendur virtust
hafa afskrifað sveitina. Þeir
lögðu því ekki árar í bát en
hófu undirbúning að næstu
plötu sem kemur út á næstu
mánuðum og er hljóðrituð
hér á landi að hluta. Hvort
sú plata eigi eftir að endur-
reisa Blur öðru sinni verður
tíminn að leiða í ljós, en
enginn frýr Blur-mönnum
hæfileika og víst að Damon
Albarn er einn hugmynda-
ríkasti laga- og textasmiður
breska poppsins um þessar
mundir. Þeir félagar hafa
því alla burði til að senda
frá sér aðra metsöluskífu
og það þótt tónlist þeirra
sé öllu veigameiri en tónlist
Oasis.
Albarn og félagar hafa
haft mörg orð um það hve
þeir kunni vel við sig hér á
landi sem verður að teljast
ávísun á góða tónleika, og
ekki skemmir að þeir ósk-
uðu sérstaklega eftir því að
vinsælasta rokksveit lands-
ins, Botnleðja, myndi hita
upp fyrir sig á tónleikunum.
Aðrar hljómsveitir sem
koma fram eru SSSól, sem
brátt leggur upp laupana,
og Jet Black, sem skipuð
er Gunnari Bjarna Ragnars-
syni forðum liðsmanni Jet
Black Joe, Móeiði Júníus-
dóttur og bræðrum hennar.
Tónleikarnir eru haldnir
sem sérstakir 20 ára afinæl-
istónleikar Skífunnar.