Morgunblaðið - 15.09.1996, Blaðsíða 3

2 C SUNNUDAGUR 15. SEPTEMBER 1996
FERÐALÖG
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 15. SEPTEMBER 1996 C 3
FERÐALOG
Aufúsugestir
með dollarana
dýrmætu
Fyrir valdatöku Fidel Castros 1959 var Kúba rómuð ferða-
mannaparadís. Þar til hin síðari ór hefur leiðtoginn haft
öðrum hnöppum að hneppg en að lokka og laða ferða-
menn til eyjunnar. Valgerdur Þ. Jónsdóftir ræddi
við nokkra íslenska Kúbufara, las sér til um eyjuna og
komst að raun um að eftir hrun Sovétríkjanna er rífandi
gangur í ferðaþjónustu, erlendir fjórfestar horfa hýru auga
til eyjunnar og Castro hefur ekkert við slíkt að athugg.
ÁRUM saman var ímynd Kúbu eink-
um sól og strendur, vindlar, romm,
gítartónlist, lífsglatt fólk og léttur
salsadans. Byltingin á nýársdag
1959 þegar skæruliðahreyfing Fidel
Castros tók völdin breytti ímyndinni
töluvert. Eftir stóð vitaskuld að enn
var landið fagurt og frítt, eða eins
og Kristófer Kólumbus skrifaði í
dagbók sína í október 1492: „Þetta
er fallegasta land sem mannleg
augu hafa séð.“ Vindlarnir og
rommið hurfu ekki, en líf rúmlega
tíu milljóna íbúa, bæði alþýðunnar
og yfirstéttarinnar, tók miklum
stakkaskiptum. Castró og kommún-
ismi varð ásjóna Kúbu.
Kúba er tæplega 111 ferkíló-
metra eyja sunnan við Flórídaskag-
ann og stærst Stóru-Antillaeyja í
Karíbahafí. Þar er hitabeltisloftslag,
veðursæld mikil, meðalhitinn 26 C;
mestur 28c C í ágúst og lægstur
23 ' C í janúar. Landslag er víðast
láglent nema á suðausturströndinni.
Talið er að Kólumbus hafi fyrst stig-
ið á land á austurströndinni, þar sem
kóralrifm þykja þau fegurstu á
Kúbu.
Tæplega þriðjungur er ræktað
land og um 17% skógi vaxin. Þótt
jarðvegur sé auðugur af nikkel,
járni og kopar hefur ekki fundist
olía svo nokkru nemi. Landbúnað-
ur, mikilvægasta atvinnugreinin,
er rekinn á stórum ríkisbúum og
smábýlum með samvinnusniði. All-
margir stunda fiskveiðar og iðnað-
ur hefur aukist. Aðalútflutnings-
vörur eru sykurreyr, tóbak, kaffi,
sísalhampur, mahóní og sedrusvið-
ur.
Sumarhallir og drossíur
Opinbera tungumálið er spænska,
enda laut eyjan yfirráðum Spánar-
konungs til ársins 1898 þegar
Bandaríkjamenn hernámu landið í
spænsk-ameríska stríðinu. Hemám-
inu var aflétt 1902 og Kúba lýst
sjálfstætt lýðveldi, en Bandaríkin
höfðu íhlutunarrétt til ársins 1934.
Bandarískir og evrópskir auðjöfr-
ar ásamt ýmsu frægu fólki komu í
auknum mæli til landsins. Þeir
reistu sér sumarhallir og óku um
göturnar á drossíum af fínustu gerð.
Kúba og höfuðborgin Havana voru
í tísku. Af frægu fólki má nefna
að nóbelsverðlaunaskáldið Ernest
Hemingway keypti húsið Finca Vig-
ia eða varðturninn, sem er 20 km
frá höfuðborginni, árið 1940 og bjó
þar í tuttugu ár. Húsið er nú safn
og hefur mikið aðdráttarafl fyrir
ferðamenn. Annar frægur, en af
allt öðru sauðahúsi, mafíósinn ill-
ræmdi A1 Capone, átti líka sitt sum-
arhús í Havana. Því hefur verið
breytt í veitingastað eins og mörg-
um húsum sem voru í eigu útlend-
inga, sem hurfu á brott þegar eign-
ir þeirra voru teknar af þeim.
Efnahagslega var Kúba háð
Bandaríkjunum. Þeir ríku urðu sí-
fellt ríkari og þeir fátæku fátækari.
Yfirstéttin lifði í vellystingum og
naut hins ljúfa lífs meðan alþýða
bjó við kröpp kjör. Spillingin var
allsráðandi og yfirstéttin naut
STRÖNDIN í Varadero.
SUMSTAÐAR í sveitunum er eins og tíminn hafi staðið í stað.
BÍLAR frá fimmta og sjötta áratugnum eru algeng sjón á Kúbu.
Morgunblaðið/Andrés Andrésson
HÚS í nýlendustíl í Havana.
SANTIAGO de Cuba, næststærsta borg Kúbu.
Um þúsund Islendingar
til Kúbu í ár
TÆPLEGA eitt þúsund íslendingar halda til
Kúbu 13. og 19. nóvember á vegum Samvinnu-
ferða/Landsýnar. Dvalið verður fimm nætur
á hóteli í baðstrandarbænum Varadero, sem
er 130 km frá höfuðborginni Havana á norður-
ströndinni. Þetta er í fyrsta skipti sem landan-
um býðst skipulögð hópferð til Kúbu í beinu
leiguflugi á vegum íslenskrar ferðaskrifstofu.
Ferðaskrifstofa Reykjavíkur og Ferðaskrif-
stofa stúdenta hafa þó um þriggja ára skeið
boðið ferðir til Kúbu í samstarfi við erlendar
ferðaskrifstofur. Flogið hefur verið til London
eða Amsterdam og síðan með kúbönsku flug-
félagi til áfangastaðar.
Helgi Jóhannsson, framkvæmdasljóri Sam-
vinnuferða/Landsýnar, viðurkennir að hafa
tekið áhættu þegar hann ákvað að taka 480
sæta þotu flugfélagsins Atlanta á leigu til að
flytja íslendinga til Kúbu. Viðbrögð segir
hann hafa verið vonum framar, fljótlega hafi
komið í ljós að sætaframboð dugði ekki til
að anna eftirspurn og því var afráðið að taka
þotuna aftur á leigu og fara aðra ferð viku
síðar. Núna, tveimur mánuðum fyrir brottför,
er uppselt í báðar ferðir. Helgi segir að verð-
ið hafi mikil áhrif á eftirspurnina, en með
fullskipaðri vél sé hægt að bjóða 5 nátta ferð
á fjögurra stjörnu hóteli á tæpar fjörutíu
þúsund krónur. ■
FRÁ SJÓNARHÓLIÍSLENSKRA FERÐALANGA

stuðnings valdhafanna þar sem Bat-
ista fór í broddi fylkingar.
Tengslin við Sovétríkin
Þegar Castro komst til valda
hófst hann handa við að bæta kjör
smábænda og leiguliða og þjóðnýta
eignir útlendinga. Bandaríkjamenn,
sem var byltingin lítt að skapi, rufu
stjórnmálasambandið og settu við-
skiptabann á Kúbu. Eyjarskeggjar
beindu þá viðskiptum sínum til Sov-
étríkjanna. Tengsl ríkjanna urðu
náin og árið 1962 var Kúba lýst
sósíalískt ríki. Miklar félagslegar
og efnahagslegar breytingar fóru í
hönd. Árið 1975 rufu Bandaríkja-
menn að nokkru einangrun Kúbu
en fímm árum síðar harðnaði af-
staða þeirra aftur vegna stuðnings
Kúbustjórnar við stjórn sandinista
í Nicaragua. Um svipað leyti var
pólitískt frelsi aukið á Kúbu og í
kjölfarið voru stjórnvöld gagnrýnd
fyrir versnandi efnahag og skrif-
ræði. Fjöldi fólks fór til Bandaríkj-
anna eða Austur-Evrópu vegna at-
vinnuleysis eða af pólitískum eða
félagslegum ástæðum.
Enn urðu sviptingar þegar Sovét-
ríkin riðuðu til falls. Stjórnvöld
urðu að leita leiða til að fá er-
lent ijármagn inn í landið og
uppbygging ferðaþjónustu
þótti vænlegur kostur til
að að bæta efnahags-
lífíð. ' Spánveijar,
Þjóðveijar, ítal
ir, Kanada-
menn og
fleiri
þjóðir
hafa und-
anfarin ár byggt
hótel og gistirými
út um allt en Banda-
ríkjamenn eru Qarri góðu
gamni, enda vinskapur
þjóðanna ekki upp á marga
fiska, viðskiptabannið enn í al-
gleymingi og þeim meinaður að-
gangur að landinu.
í niðurníðslu
íbúar í höfuðborginni Havana
eru tvær milljónir. Þótt glæpa-
mennirnir, sem ráku vændishúsin
og spilavítin forðum, séu horfnir
af sjónarsviðinu, er vændi ekki
óþekkt fyrirbæri og trúlega ekki
spilamennskan heldur. Matsölu- og
skemmtistöðum hefur fjölgað, m.a.
hefur rykið verið dustað af Tropic-
ana, næturklúbbnum fræga, og
ýmislegt gert til að endurheimta
fornan ljóma hins ljúfa lífs.
Havana er skipt í gamla og nýja
hlutann. í þeim gamla eru þröngar
götur og húsasund og byggingarnar
þykja minna á spánska nýlendutím-
ann. Fram til þessa hafa þær verið
í mikilli niðurníðslu en UNESCO
hefur friðað gamla bæinn og nú er
verið að endurreisa og gera við
byggingarnar. I nýju Havana, vest-
an við gamla bæinn, er meira um
nýjar byggingar, sem ekki þykja
eins aðlaðandi.
Þeir sem til þekkja segja að al-
þýða manna sé vel menntuð og eng-
inn líði skort, enda hafi Castro allt-
af lagt áherslu á menntun og mat.
Skortur á eldsneyti er áberandi, bíl-
ar fáir og gamlir, hjólreiðafólk al-
geng sjón og hvarvetna má sjá fólk
reyna að húkka sér far.
Havana er ekki sjálfri sér nóg
um matvæli. Hún er þó vel í sveit
sett, milli tveggja auðugustu héraða
landsins, Pinar del Rio og Matanz-
as, og þaðan fást aðföngin sem upp
á vantar. Ferðamenn þurfa ekki að
óttast að fá ekki gnótt matar og
drykkjar eða verða strandaglópar
vegna bensínskorts. Ofurkapp er
lagt á að gera þeim til hæfis enda
koma þeir með dollarana dýrmætu.
Eins og tíminn hafi staðið í stað
Skammt frá höfuðborginni er
baðstrandarbærinn Vara-dero. Þar
eru glæsihótel í tugatali við 20 km
strandlengju. Þar geta gestir
notið fjölbrejdtrar afþreying-
ar; kafað, farið á sjóskíði,
seglbrettasiglingu og
gert sér sitthvað
fleira til dundurs.
Þótt Valadero sé
trúlega vin-
sælasti
strand-
bærinn,
státar Kúba af
mörgum góðum
ströndum, t.d. Gu-
ardalavaca í Holguin
og suðausturströndinni í
nágrenni Santiago de Cuba,
næststærstu borgar landsins.
En Kúba raunveruleikans er
ekki bara ferðamannaparadísir. Á
slíkum stöðum hlýtur að vera óra-
fjarlægð milli ferðamannsins og
þess innfædda sem fær mánaðar-
launin sín, sem samsvara yfirleitt
ekki meira en 600 krónum íslensk-
um, greidd í peso. Til þess að kynn-
ast landi og þjóð, menningu og lífs-
háttum þarf að rífa sig upp úr le-
tilífmu, ferðast um landið, og kynn-
ast fólkinu í borgum og sveitum
landsins. Sagt er að sums staðar í
sveitum sé eins og tíminn hafi stað-
ið í stað í nokkrar aldir og borgar-
menningin minni að mörgu leyti á
fimmta áratug þessarar aldar.
Margir spá því að enn eigi Kúba
eftir að ganga í gegnum mikið
breytingaskeið þegar dagar Castros
eru taldir og nýir herrar taka við
stjórnartaumunum. ■
Gréta Björk Valdimarsdóttir túlkur
Helgi Jóhannsson framkvæmdastjóri Sommvinnuferóa/Landsýnar
Inga Engilbertsdóttir rekstrarstjóri Ferðaskrifstofu stúdenta
Andrés Andrésson grafískur hönnuður
Ekki ólga en
almenningur
óánægóur
„MÉR fannst ég vera komin fjörutíu
ár aftur í tímann þegar ég kom til
Havana fyrir tveimur árum. Ég varð
ekki vör við að reynt væri að halda
húsunum við og fannst allt afskaplega
hrörlegt en þó aðlaðandi. Eiginmaður
minn, Calcedone Gonzales, fór einkum
í tengslum við starf sitt, en hann er
læknir, sérhæfður í að setja upp súr-
efnisbúnað á spítölum.
Við kynntumst kúbönskum kollega
hans, sem sagði að þótt almenningur
væri óánægður með stjórnarfarið,
væri ekki ólga í landinu, enda vonað-
ist fólk til að með aukinni uppbygg-
ingu ferðaþjónustu vænkaðist hagur
þess.
Þessi kunningi okkar, sem eryfir-
læknir, er með ígildi 650 króna í
mánaðarlaun og þurfti að fá sérstakt
leyfi stjómvalda til að kaupa sér notað
hjól. Hann sagði flesta búa í kaup-
leiguíbúðum sem ríkið útdeildi og allir
væru jafn fátækir.
Flestir bílarnir eru frá því fyrir
byltingu, handmálaðir og vel við hald-
GRÉTA Björk með Cuba libra.
ið. Öll farartæki eru full af fólki og
maður sér aldrei eina manneskju í
bíl. Fólk hangir jafnvel utan á bílunum
til að komast leiðar sinna. Kunningi
okkar sagði að eldsneytisskortur,
skortur á sápu, sýkla- og fúkalyljum
væri orðið mjög alvarlegt vandamál.
Við bjuggum í glæsilegasta lúxus-
hóteli sem ég hef nokkurn tíma stigið
fæti inn í. Ég var því með hálfgerðan
móral þá tíu daga sem við dvöldum
þarna í öllum vellystingunum. Við
höfðum ekki tök á að ferðast mikið
og sáum landið bara með augum
ferðamannsins, en mig langar til að
fara aftur og ferðast um.“ ■
Hægt að nó tíu
bandarískum
stöövum
„ÉG ÞVÆLDIST um alla eyjuna á
fímm dögum í sumar og heillaðist af
landi og þjóð.
Flestir spá því að innan skamms
verði miklar breytingar á öllum sviðum
og því fannst mér stórkostlegt að upp-
lifa Kúbu áður en vestræn menning
verður allsráðandi.
Á flugvellinum blasti við stórt skilti
sem á stóð að öllum bæri skylda til
að skipta gjaldmiðli sínum í peso. Ég
var með svolítið samviskubit að hlíta
ekki lögunum en komst síðar að raun
um að ekki tók nokkur maður mark
á þessu enda átti að taka skiltið niður
1969. Kúbubúar eru ekkert að flýta
sér og stundum er eins og tíminn
hafi staðið í stað. Þarna eru reglur
um alla hluti. Fólk fær matarmiða frá
ríkinu, mismarga eftir fjölskyldu-
stærð, t.d. fæst ákveðinn skammtur
af mjólk fyrir hvert barn á mánuði.
Launin eru ótrúlega lág og fólk beitir
öllum brögðum til að fá dollara. Sum-
ir eru svo heppnir að eiga ættingja í
Bandaríkjunum, sem senda þeim
nokkra dollara öðru hveiju, aðrir leigja
út herbergi eða bjóða ferðamönnum
þjónustu af einhverju tagi.
Almenningur er vel menntaður en
þörfin fyrir dollara hefur leitt til þess
að kjarneðlisfræðingurinn kann að
gerast þjónn og heilaskurðlæknirinn
herbergisþema.
Mér kom á óvart að auk kúbanska
sjónvarpsins er hægt að horfa á tíu
bandarískar sjónvarpsstöðvar. Þótt
ferðamannastaðimir hafi upp á margt
að bjóða, er stórfenglegt að ferðast
um eyjuna, sjá ósnortna náttúruna og
sveitafólkið sem er allsendis ókunnugt
tækninýjungum síðari ára en unir glatt
við sitt.“ ■
Vöruskortur
bitnar ekki ó
ferðamönnum
„ÉG dvaldi í Varadero og Havana í
fímm daga í febrúar 1995, en ferðaðist
ekki um eyjuna að öðm leyti en því
að fara um svæðið þar í kring. Havana
er gífuriega fögur borg með fallegri
innsiglingu. Margar byggingar eru
óskaplega rómantískar en í mikilli nið-
umíðslu. Húsakostur almennings er
bágborinn en veðursæld bjargar því og
líklegt er að kröfurnar séu ekki miklar.
Mér fannst fólkið mjög elskulegt og
hjálplegt. Þrátt fyrir fátækt er lítið um
betl. Krakkar sníktu stundum nammi
og þess háttar af ferðamönnum, en
gerðu _sér enga rellu ef ekkert var að
hafa. Ég komst að raun um að læknis-
þjónusta er mjög góð, enda Kúbubúar
vel menntaðir og standa framarlega í
lyfjaframleiðslu. Samt sagði fararstjóri
mér að ekki væri hægt að fá asperín
í apóteki og skortur væri á ýmsum
varningi. Skorturinn er augljós en vel
séð um að ferðamenn skorti ekki neitt.
Bensínskorturinn bitnar ekki á þeim,
en innfæddir eru í vandræðum með að
koma sér milli staða og teljast heppnir
að komast inn í troðfullan strætisvagn.
Ferðamenn geta líka farið í svokallaðar
dollarabúðir og keypt dýrindis tísku-
varning og hvað sem er fyrir dollarana
sína. Með dollara í vasanum er ódýrt
að lifa á Kúbu og á okkar mælikvarða
er verð á gistingu, mat og vörum afar
hagstætt.
Eyjarskeggjar eru allir af vilja gerð-
ir að gera ferðamönnum til hæfís. Ég
gef þeim tíu fyrir viðleitni og elskuleg-
heit, en þjónustan ber þess stundum
merki að vera nýlærð-Hröð uppbygg-
ing ferðaþjónustu hefur orðið til þess
að einstaklingsframtakið blómstrar á
laun og margir bjóða þjónustu sína
fyrir dollara." ■
Valdhafar
vilja ekki
„sextúrista"
„í SUMAR fór ég í þriðja skipti til
Kúbu. Ég dvaldi í tvær vikur og ákvað
að vera ekki „týpískur“ túristi heldur
kynnast landi og þjóð. Ég flaug frá
Cancun og kynntist á leiðinni Spán-
veija, búsettum á Miami, sem flutti
notuð föt og lyf fyrir sjúkrahús á veg-
um einhverra kirkju- eða útlagasam-
taka. Spánveijinn var með 200 kg
yfirvigt.
Slíkar aðferðir við aðdrætti eru lýs-
andi dæmi um bágborið efnahags-
ástand og skortinn sem Kúbanir búa
við. Þrátt fyrir það geislar af þeim
hrífandi lífsgleði og þróttur. Leigubíl-
stjórinn sem keyrði mig frá flugvellin-
um gerðist einkabílstjóri minn í Ha-
vana fyrir tuttugu dollara á dag. Þar
var ég lengur en til stóð, enda borgin
algjör perla. Kúba hefur breyst mikið
frá 1992. Smáveitingahús spretta upp
í bakgörðum, menn leigja út, herbergi
og bjóða ýmiss konar þjónustu. Verð
er mjög hagstætt, t.d. kostar frábær
máltíð frá 5-10 dollurum. Ég mæli
sérstaklega með sjávarréttum, t.d.
ANDRÉS með Havanavindil.
risahumri og ostrum. Með þessu má
fá innlendan bjór, Havana Club romm
á eftir og loks góðan vindil.
Það besta sem Kúba hefur upp á
að bjóða er ekki í Varadero, nema
menn vilji einangra sig á lúxushóteli
og flatmaga í sólbaði. I Varadero virt-
ist mér kúbanskar meyjar stunda vændi
í ríkum mæli. Valdhafar reyna að
stemma stigu við slíkri starfsemi, enda
vilja þeir ekki fá sama stimpil og Thai-
land sem „sextúristaland". Þeir sem
fara til Kúbu ættu að fara til Santiago
de Cuba. Þar er nýlendustíllinn allsráð-
andi, íbúar dekkra yfírlitum en annars
staðar á Kúbu og tónlistin og dansinn
er meira undir afrískum áhrifum." ■
Sumarbréf frá Italíu
ítalskur njóli
Ásamt fjölskyldu sinni ferðað-
ist Konróð S. Konróðs-
$on um Suður-Ítalíu á ný-
liðnu sumri. Eitt oq annað
sem fyrir augu bar vakti minn-
ingarfrá æskuárunum
heima á íslandi.
ÞAÐ vex njóli á Ítalíu og ekki
hvar sem er! Sú staðreynd kom
mér á óvart þar sem við brunuð-
um í húsbílnum okkar eftir ný-
legri, sólvermdri og eggsléttri
hraðbrautinni vestanvert á Pó-
sléttunni í sólarátt.
Fundur slíkrar plöntu
í bakgarði einhvers
eyðibýlis hefði ekki
verið mér tilefni til
neinnar undrunar en
að sjá hnarreistan
njólann hallast undir
þýðum sunnanblæn-
um þarna í vegkanti
hraðbrautarinnar
fannst mér allt að því
óviðeigandi. Enda
þótt við værum í al-
faraleið vorum við
spölkorn frá byggð í
því héraði sem kennt
er við síðskegglinga eða Lang-
barðaland. Annars var mér erfitt
að finna eitthvert samband á
milli nefndrar plöntu og skegg-
vaxtar í héraði þar enda þótt ég
hafi sjaldan séð njóla prýða ít-
alskar hraðbrautir annars stað-
ar._
í ungdæmi mínu á Akureyri
norður var njólinn okkur
strákunum afar hagnýt planta,
einkum þó í indíánahasar. Þá
leituðum við miðbæjarpollarnir
upp í bakgörðum Brekkugötunn-
ar. Þar var innan um verðlauna-
garða virtra bæjarbúa að finna
aðra garða gróskumeiri og með
annarri flóru. Var mest um vert
að njólinn væri hávaxinn og
beinn. Reyndum við með báðum
höndum á stönglinum að kippa
upp plöntunni með áfastri stöng-
ulrótinni. Með skeiðahnífnum
voru blöðin skorin af, nema aft-
ast, og rótin telgd í odd. Þar
með var fengið allgott kastspjót
í höndum okkar indíánanna.
Nokkuð framþungt að vísu en
eina ráðið við því var að kasta
hærra.
Undir stýri húsbilsins með
fjölsklylduna hálfsofandi í kring-
um mig áleiðis í sumarfríið voru
endurminningarnar frá Akureyri
ekki aðeins bundnar við vopna-
burð ungra stríðsmanna á
sumardegi því nú rifjaðist upp
fyrir mér að einu sinni áður hafði
njólinn valdið mér áþekkri furðu
og nú.
Fyrir þá sem ekki þekkja til
var Kaupangur á þessum árum,
og er eflaust enn í dag, glæsilegt
bændabýli í vestanverðri Vaðla-
heiðinni gegnt Akureyri í sveit
sem kennd er við býlið sjálft,
Kaupangssveit. Man ég vel eftir
svipmiklum og vel máluðum
bæjarhúsunum með svip bursta-
bæjarins. Þökin áberandi rauð
og þilin snjóhvít. Bæjarstæðið
er áberandi í hlíðinni og hallaði
vel girtu túninu með hvítum girð-
ingarstaurum frá hlaðinu. Allt
með sama myndarskap en það
óx njóli í túninu! Ég man enn
þann dag í dag hversu hlessa ég
var strákpattinn þegar ég tók
eftir þessu sitjandi á milli for-
eldra minna í framsætinu á fag-
urgrænum Fairline Fordinum
þar sem við hossuðumst á malar-
veginum á milii Eyjarfjaðr-
arbrúnna áleiðis austur í heiði
einhvern sunnudagsseinnipart-
inn.
Ekki man ég hvaða skýringu
ég fékk hjá foreldrum mínum á
fyrirbæri þessu en einhvern veg-
inn finnst mér sem hún hafi ver-
ið strákpattanum ófullnægjandi.
Annars hefði þessi ímynd hugans
ekki verið mér jafn ljóslifandi og
minnisstæð þennan sólardag
rúmum þremur áratugum síðar
þar sem við liðum suður á bóginn
til móts við suðræna sumarblíðu,
steikjandi sól og síðkvöldin
stjörnubjört og svöl.
Höfundur er læknir, búsettur í
Svíþjóð.
Vetrgrbælclingur
f rá Úrval/Útsýn
!► ÚRVAL-Útsýn
hefur gefíð út fjöl-
breyttan bækling yfir
vetrarferðir, en í hon-
um eru kynntar m.a.
sólarferðir til Kanarí-
eyja, Agadir í Ma-
rokkó, Aruba og fjög-
urra áfangastaða í
Flórída þ.e. Fort My-
ers, Orlando, Ft.
Lauderdale og Naples
sem nú er boðinn í
fyrsta skipti á ís-
lenskum ferðamark-
aði.
► Af borgarferðum eru í boði
ferðir til Edinborgar, Glasgow,
London, Kaupmannahafnar,
Amsterdam, Newcastle og Hali-
fax, en þær tvær síðastnefndu eru
nýjung hjá ferða-
skrifstofunni.
► Skíðaferðir njóta
aukinna vinsælda ár
frá ári, og þjónaði
Úrval-Útsýn nálega
500 farþegum í slík-
um ferðum á sl. vetri.
Boðið er uppá ferðir
til Austurríkis, Ítalíu
og Frakklands auk
einnar ferðar til Col-
orado í Bandaríkjun-
um.
► Úrval golfferða og
tónleikaferða er í
þessum vetrarbæklingi, auk kynn-
ingar á siglingum með Celebrity í
Karíbahafi, en Úrval-Útsýn hefur
nú fengið einkaumboð á íslandi
fyrir þetta 5 stjörnu skipafélag. ■