Morgunblaðið - 20.09.1996, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 20. SEPTEMBER 1996 29
AÐSEINBDAR GREINAR
Gæfu-
fjársjóður
ÞEGAR haustar
tekur mannlífíð á ís-
landi stakkaskiptum.
Stór hluti landsmanna
fær í sig skólafiðring-
inn, kennarar, foreldr-
ar og nemendur á ýms-
um skólastigum. Við
hin, sem ekki búum
okkur til skólagöngu,
finnum þennan fiðring
einnig, og hugum jafn-
vel að þátttöku í nám-
skeiðum og lærdómi,
sem dýpkað geti veru
okkar á dimmum vetri.
Haustið er góður
tími til að _ setja sér
markmið. Á haustin
erum við jafnan kraftmikil, endur-
nærð eftir birtu og tilbreytingu sum-
arsins. Jafnt kennarar sem nemend-
ur vita, að tíminn fram að jólum
nýtist best í öllu námi, en svo dreg-
ur úr þróttinum eftir áramót.
Hver er ásetningur þinn á þessu
hausti? Viltu breyta,
viltu bæta eitthvað í
lífi þínu? Skoðaðu líf
þitt. Öll vitum við af
einhveijum gloppum og
götum í okkur, sem
þarfnast fyllingar.
Sum götin getum við
e.t.v. lappað upp á sjálf
að einhveiju leyti, en
fæst svo vel fari. Við
þurfum leiðsögn kenn-
ara og læknis sem
leiða okkur inn til
fyllra lífs. Nýttu tím-
ann núna til að leita
leiðsagnar hans.
Kostaðu kapps um
að þekkja Drottin
Við þekkjum flest þann, sem get-
ur veitt okkur slíka leiðsögn. Sum
okkar þekkja hann aðeins af af-
spurn, önnur af eigin raun. Örugga
tíma skalt þú hljóta, gæfufjársjóð
átt þú í visku og þekkingu, segir í
María
Ágústsdóttir
spádómsbók Jesaja, 33.6. Grafðu
upp þann gæfufjársjóð, sem falinn
er í þekkingu á Drottni. Skráðu þig
í skóla trúarinnar á þessu hausti.
Þú átt það skilið að kynnast lífí, sem
er ekki bara streð og strit, heldur
innihaldsríkt og heilt, líf í fullri
gnægð.
I skóla trúarinnar er Drottinn
Jesús Kristur sá sem leiðir þig inn
í þekkinguna. Hann kennir þér í
Heilögum anda sínum. Skólastofan
ert þú sjálf í næði. Skólabækurnar
eru ritningar Biblíunnar. Samtalið
við kennarann er bænin. Kennslu-
stundimar eru einkatímar. Þú þarft
engu að kosta til, nema vilja og tíma.
En það eru fleiri nemendur en
Aglow er, segir María
Agústsdóttir, alþjóð-
legt kærleiksnet
kvenna.
þú í skóla trúarinnar. í eðli sínu
er kristin trú engin einkatrú. Hún
er samfélagstrú, sækir þrótt sinn í
hina kristnu fjölskyldu á himni og
á jörðu. Þess vegna er það hverri
kristinni manneskju eðlilegt að
veija tíma með trúsystkinum sín-
um. Það gerum við þegar við sækj-
um kirkju, tökum þátt í guðsþjón-
ustum, fundum og samverum. Sam-
an viljum við þekkja, kosta kapps
um að þekkja Drottin . . . svo að
hann komi yfir okkur eins og
regnskúr, eins og vorregn, sem
vökvar jörðina, Hósea 6.3.
Komið, sjáið, upplifið
Dagana 11.-13. október nk. gefst
konum sérstakt tækifæri til að
dýpka þekkingu sína á Drottni, og
veija um leið tíma saman í einingu
systrasamfélagsins. Þar er um að
ræða ráðstefnu á vegum Aglow,
sem er alþjóðlegt kærleiksnet
kvenna. Ráðstefnan ber yfirskrift-
ina Konur, komið, sjáið, upplifið,
og er opin öllum konum.
Gestir ráðstefnunnar, sem haldin
er á Hótel Sögu, eru tvær virtar
kristnar konur úr forystuliði Aglow
í Hollandi. Paula Shields hefur sér-
staklega fjallað um mikilvægi þess
að græða innri sár, sem leiða til
einmanaleika og angistar í lífi okk-
ar, en hún er höfundur bókarinnar
Lækning sálarinnar. Trijnie Lom-
merts er meðal annars þekkt fyrir
einstaka hæfileika sína til að hrífa
konur með í söng. Fyrirlestrar verða
þýddir jafnóðum á íslensku, en auk
þeirra verða samverustundir með
lofgjörð og fyrirbæn. Nánari upp-
lýsingar um ráðstefnuna veita Edda
Swan í síma 565 0233 og Sigrún
Ásta Kristinsdóttir í síma 557 4158
eftir kl. 17 á daginn.
Öruggur tími
Aglow er sem fyrr segir alþjóðlegt
kærleiksnet kristinna kvenna, og
starfar óháð kirkjudeildum. Hér á
íslandi eru haldnir mánaðarlegir
fundir á nokkrum stöðum á landinu,
en það er Landsstjóm Aglow á ís-
landi, sem heldur ráðstefnuna. Eins
og kom fram í fyrri grein merkir
heitið Aglow glóandi eða brennandi
og vísar í Rómvetjabréfíð 12.11, þar
sem segir: Verið ekki hálfvolgir í
áhuganum, verið brennandi í andan-
um. Þjónið Drottni. Einmitt þetta er
tilgangur Aglow, að kalla konur til
að vaxa í þekkingu og þjónustu
Drottins.
Markmið Aglow er ekki síst að
kalla konur til trúar, konur, sem ekki
þekkja Drottin af eigin raun. Þess
vegna á ráðstefna Aglow á Hótel
Sögu einnig erindi við þig, sem sjald-
an kemur í kirkju, og fínnur að þekk-
ing þín er götótt. Með því að taka
frá þennan tíma fyrir sjálfa þig með
systrum þínum og Guði, getur þú
grafið upp gæfufjársjóðinn, sem við
eigum öll, gæfufjársjóð Guðs í visku
og þekkingu. Öruggan tíma skalt þú
hljóta, er fyrirheit Drottins til þín.
Gefðu sjálfri þér þennan örugga tíma
á ráðstefnu Aglow í október. Hann
verður upphafíð að fyllra lífi fyrir þig
- og þína.
Höfundur er Aglow kona og
prestur.
Enginn mark-
aðsráðgjafi
verið ráðinn
ÞAÐ ER ástæða til
þess að taka það fram
að hvorki biskupinn,
biskupsstofa né kirkjan
er búin að ráða mark-
aðsrágjafa til þess að
bæta ímynd biskups
eða kirkjunnar. Þessi
misskilningur sem
kominn er á kreik á
rætur í rangri frétt
Stöðvar 2 og er í engu
samræmi við þær upp-
lýsingar sem frétta-
maður þaðan fékk á
biskupsstofu.
Það er hins vegar
allt önnur saga að söfn-
uður á Suðurlandi hef-
ur verið með það í bígerð að ráða
mann sem vinnur hjá Hagvangi til
þess að kanna gæði þeirrar þjónustu
sem kirkjan veitir í söfnuðinum.
Þetta er vel þekkt vinnulag og hefur
oft verið gert hérlendis áður og í
ýmsum myndum. Starf kirkjunnar
er miklu fjölbreyttara en sunnudags-
messan. Kirkjan reynir að vera með
starf meðal allra aldurshópa, meðal
barna, meðal aldraðra, meðal fólks
á miðjum aldri, víða reynir hún að
byggja upp heimsóknarþjónustu til
þeirra sem þess óska. Það eru ekki
eingöngu prestarnir sem eru að
starfí, víða starfa sjálfboðaliðar og
fjölmennar sóknir hafa launaða
starfsmenn.
Það sem forsvarsmenn tiltekinnar
sóknar á Suðurlandi höfðu í huga
ver að fá úttekt á því hvers konar
þjónustu fólk vildi, hvaða hugmynd-
ir og væntingar það hefði um kirkju-
starfið. Hvernig því líkaði það sem
presturinn og þeir sem með honum
störfuðu væru að gera og svo fram-
vegis. Samhliða hefur svo væntan-
lega verið ætlunin að greina aldurs-
samsetningu safnaðarins. Allt þetta
í þeim tilgangi að bæta starfið.
Kirkjuráð hafði styrkt þessa könnun
með 200 þúsund króna framlagi en
könnunin var eða verður á ábyrgð
þessa tiltekna safnaðar enda eru
söfnuðir sjálfstæðar einingar í ís-
lensku kirkjunni. Af Hagvangs hálfu
var hins vegar gert ráð fyrir því að
sams konar úttekt færi fram á söfn-
uði í þéttbýli. Nokkrir söfnuðir hafa
verið að hugsa málið en ekkert ligg-
ur fyrir og þess vegna
er allt eins líklegt að
ekkert verði úr neinu
að þessu sinni.
Sá ágæti maður sem
starfar á vegum Hag-
vangs heitir Guðjón
Pálsson og vill auðvitað
koma hugmyndum sín-
um á framfæri. Hann
er nýlega kominn heim
frá námi í Svíþjóð þar
sem hann hefur m.a.
kynnt sér aðferðir við
að útbreiða fagnaðar-
erindið. Guðjón var við-
loðandi prestastefnu
með blessun biskups og
kynnti þar hugmyndir
sínar fyrir nokkrum prestum og
hann hefur átt tvo stutta fundi með
biskupi þar sem hann hefur kynnt
fræði sín. Það hefði verið betri
fréttamennska að hafa viðtal við
Guðjón um þau fræði sem hann hef-
ur stundað í stað þess að „uppdikta"
það að búið væri að ráða hann að
Misskilningurinn
komst á kreik, segir
Baldur Kristjánsson,
vegna rangrar fréttar
Stöðvar 2.
kirkjunni til þess að bæta ímynd
biskups!
Síðan 1990 hefur safnaðarupp-
bygging verið í gangi innan íslensku
þjóðkirkjunnar. í Samhengi við hana
hafa farið fram margvíslegar athug-
anir á starfinu í söfnuðum. Að frum-
kvæði safnaða hafa farið fram út-
tektir og gæðakannanir á starfí
safnaðar og a.m.k. eins prófastdæm-
is. Það er óumdeilt að slík undirbún-
ingsvinna skilar betri árangri í starfi
safnaðanna. Það er óumdeilt að þeir
peningar sem til ráðstöfunar eru
nýtast betur ef menn vita hvað þeir
eru að gera. Það er því tæplega
ástæða til að reyna að setja kirkjuna
í neyðarlegt samhengi fyrir vikið.
Höfundur cr biskupsritari.
Baidur
Kristjánsson.
Að ly fta burtu eiii-
angrunar galdrastaf
VESTFJARÐA-
GÖNGIN, sem vígð
voru síðastliðinn
laugardag, eru
stærsta samgöngu-
mannvirki sem unnið
hefur verið að á ís-
landi. Með tilkomu
þeirra rætist lang-
þráður draumur. Þau
munu í bókstaflegri
merkingu opna nýjar
víddir í samgöngu-
málum okkar Vest-
firðinga.
Það er líka ástæða
til þess að vekja at-
hygli á því að í raun
eru Vestfjarðagöngin
tákn um þá miklu möguleika sem
búa í íslenskri verktækni. Með gerð
þessara jarðganga varð til gríðar-
lega verðmæt verkþekking hér á
landi sem við munum búa að til
frambúðar. Það er eftirtektarvert
að í upphafí starfaði allstór hópur
erlendra tæknimanna við verkið.
Smám saman tileinkuðu landar
okkar sér þessa þekkingu, tóku
yfír verkefnin eitt af öðru og unnu
þau með miklum sóma. Einmitt það
er nú að koma í ljós í öðru stóru
samgöngumannvirki, Hvalfjarðar-
göngunum, þar sem reynslan að
vestan kemur í góðar þarfir. Það
má því segja að ekki hafi einungis
verið fjárfest í þýðingarmiklu
mannvirki á Vestfjörðum, heldur
einnig í verkþekkingu og hugviti
sem muni skila sér með ýmsu móti.
Fjarlægnr
draumur
Það var í upphafi síðasta áratug-
ar sem umræðan um Vestfjarða-
göngin komst verulega á dagskrá.
Áður höfðu menn rætt ýmsar aðrar
lausnir, sem allar voru því marki
brenndar að geta ekki talist full-
nægjandi fyrir þær kröfur sem við
gerum til samgangna á milii byggð-
arlaga. í upphafí virtist þetta fjar-
lægur draumur, en smám saman
fóru menn að eygja von til þess
að hann gæti ræst. Ákvörðun Al-
þingis um að hefja gerð jarðganga
innsiglaði síðan þá ákvörðun og
eftir það varð síðan ekki til baka
snúið, sem betur fer.
Þegar maður lítur til baka er
ekki hægt að segja
annað en að aðdrag-
andi, ákvörðun og loks
jarðgangafram-
kvæmdin sjálf hafi tek-
ið ótrúlega skamman
tíma. Þegar þessi mál
voru fyrst á dagskrá
fannst mörgum ótrú-
legt að unnt yrði að
hrinda svo viðurhluta-
miklu verki í fram-
kvæmd. Það er því
þeim mun ánægjulegra
að hafa orðið vitni að
opnun jarðganganna.
Tákn
þjóðarviljans
Vestfjarðagöngin eru á vissan
hátt tákn um þann þjóðarvilja sem
þrátt fyrir allt ríkir til þess að
tryggja stöðu byggða landsins. Oft
finnst okkur að illa horfi á lands-
byggðinni, en þessi gríðarlega
framkvæmd er staðfesting þess að
íbúar svæðisins
kunnu býsna vel að
nýta sér möguleikana,
segir Einar K. Guð-
finnsson, sem opn-
uðust eftir að göngin
voru opnuð.
það er hægt að lyfta grettistaki í
hinum dreifðu byggðum sé vel á
málum haldið. Skynsamlegur og
öfgalaus málflutningur heima-
manna, mikil samstaða allra sem
að málinu komu og góður skilning-
ur ráðamanna tryggði brautar-
gengið. Við Vestfirðingar erum all-
ir þakklátir þeim sem gerðu þetta
mikla mannvirki að veruleika.
Hveiju munu Vestfjarða-
göngin breyta?
Menn spyija eðlilega á þessari
stundu, hveiju munu Vestfjarða-
göngin breyta. Svarið er þetta: Þau
geta skipt sköpum. Með tengingu
byggðarlaganna eru aðstæður til
búsetu orðnar allt aðrar en áður.
Möguleikar á auknu samstarfi íbú-
anna, meðal annars á sviði atvinnu-
mála, 'félagsmála, mennta- og
menningarmála, eru augljósir.
Áþreifanleg sönnun þessa er þegar
fengin með sameiningu sex sveitar-
félaga allt frá Þingeyri til ísafjarð-
ar. Reynslan frá síðasta vetri sann-
aði líka að íbúar svæðisins kunnu
býsna vel að nýta sér möguleikana
sem opnuðust eftir að göngin voru
opnuð til umferðar á síðastliðnum
vetri. Það skilaði sér í atvinnulífinu
með marvíslegum hætti, á sviði
skólamála, en ekki síst með aukn-
um samskiptum íbúanna á svæðinu
í leik sem starfi. Einmitt það hygg
ég að muni breyta hvað mestu þeg-
ar fram í sækir. Maður er manns
gaman og möguleikarnir til þess
að veita fjölbreytilega þjónustu á
öllum sviðum margfaldast eftir því
sem þjónustu- og atvinnusvæðin
stækka. Aukinn fjölbreytileiki í
þjónustu og atvinnu er lykilatriði
fyrir framtíð byggðanna á Vest-
fjörðum eins og á landsbyggðinni
allri.
I raun og veru nýttu íbúarnir sér
möguleikana með undraskjótum
hætti. Það þurfti ekki tilskipanir
né ákvarðanir að ofan. Allt gekk
fyrir sig að þessu leytinu eins og
menn höfðu vænst og vonað; aðeins
mun fyrr og betur en nokkur hafði
trúað.
Einangrunar
galdrastafur
Guðmundur Ingi Kristjánsson
skáld á Kirkjubóli orii í tilefni af
opnun Vestfjarðavegar árið 1959.
Vel sé þeim er verkin unnu
vegarúnir sínar kunnu
lyftu byggðum okkar af
einangrunar galdrastaf.
Þessi orð eiga einkar vel við nú.
í raun hefur verið lyft af byggðun-
um okkar á norðanverðum Vest-
fjörðum „einangrunar galdrastaf".
Með bætturn samgöngum losnar
úr læðingi kraftur sem einangrun
og samgönguleysi hafa haldið aftur
af. Enn mun það sannast að bætt-
ar samgöngur skipta sköpum fyrir
byggðirnar.
Höfundur er alþingismaður á
Vestfjörðum.
Einar K.
Guðfinnsson
I