Morgunblaðið - 20.09.1996, Side 6

6 B FÖSTUDAGUR 20. SEPTEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ

DAGLEGT LÍF
Pachinko-spilið
heillar japanska spilafíkla
ÉG STÓÐ fyrir utan „Jumbo“ Pac-
hinko spilasal og velti því fyrir mér
hvernig ég ætti að ná góðum mynd-
um. Ég var búinn að fara á marga
staði áður en ég kom á þennan og
hafði gengið frekar erfiðlega. Yfir-
leitt var ég varla búinn að munda
vélina fyrr en verðirnir komu ask-
vaðandi, undarlega áfjáðir að
stöðva þetta tiltæki. Drykkjuþrútin
andlit þeirra og rámar viskíraddirn-
ar komu mér til að hugsa um sögu-
sagnir um ítök „yakusa", japönsku
mafíunnar. Vissulega gerði þetta
myndatökuna meira spennandi, en
það hafði þá leiðinlegu aukaverkun
að sjaldan náðust nema örfáar
myndir á hverjum stað.
Það var þess vegna sem ég stóð
allgóða stund fyrir utan og skipu-
lagði innrásina i „Jumbo“. Ég tók
myndir af neonljósunum fyrir utan.
Þau flöktu tryllingslega í öllum
regnbogans litum, rétt eins og líf
þeirra væri að veði ef þau gætu
ekki náð athygli allra sem framhjá
færu. í kvöldmyrkrinu var skiltið
reyndar svo áberandi, að það hlaut
að þurfa blindan mann til að sjá
það ekki. Öll forhliðin fyrir neðan
það var úr gleri, og innan úr salnum
vörpuðu neonljósin bláhvítri birtu
sinni á fólkið sem framhjá gekk.
Það glampaði á bílakösina sem
streymdi i báðar áttir eins hratt
og kringumstæður leyfðu. Ljósin
voru i ýmsum litum. Bláar, rauðar
og gular perur mynduðu mynstur
í speglaklæddu lofti og veggjum.
Nokkur hundruð kúluspil stóðu í
þéttum röðum og þröngur gang-
vegur á milli þeirra.
í spilasölum í Japan situr
fólk á öllum aldri í stór-
um spilasölum og spilar
Pachinko; kúlnaspil
áþekkt svokölluðu flipp-
erspili, sem voru algeng
í leikjasölum í Reykjavík
fyrir fáum árum. Hlér
Guðjónsson prófaði
spilið og mundaöi ljós-
myndavélina þess á milli.
Tilbreytingarsnauður leikur, en
stórfenglegar umbúðlr
Ég lagði til atlögu. Sjálfvirk renni-
hurð opnaðist góðfúslega og gersam-
lega ærandi hávaði mætti mér í dyr-
unum. Það drundi i hundruðum spiia-
kassa, og æstar raddir hrópuðu í
hátalara. Glymjandi rokktónlist
hamraði ofaní allt saman. Ég ákvað
að prófa spilið og varð hissa, þegar
ég uppötvaði hvað leikurinn var til-
breytingarsnauður, í samanburði við
stórfenglegar umbúðimar í kringum
hann.
Svo að lesandinn geti fengið ein-
hveija hugmynd um það hvemig
spilið fer fram, er helst að líkja því
við flipperspilin. Fyrir fáum ámm
var þau að fínna í öllum leikjasölum
Reykjavíkurborgar, og flestir muna
sjálfsagt eftir þeim. Pachinkospiiið
er ekkert ósvipað að sjá, en það er
samt heldur minna og stendur lóð-
rétt. Það er að því leyti frábmgðið
flipper, að það er ekki með 'nokkru
móti hægt að stýra kúlunum. Með
góðum skammti af heppni, lendir ein
af kúlunum í gati sem gefur vinn-
ing, og þá koma fleiri veltandi niður
í skálina. Ég skellti nokkmm hundr-
aðköllum í vélina, og í staðinn hellti
hún kúlum í skál sem var framan á
henni. Síðan innbyrti hún þær allar
sjálfkrafa aftur og skaut þeim upp,
en það varð svo til þess, að þær ultu
aftur inn í vélina. Ég fékk aldrei
nema allra lægstu vinninga, og það
eina sem ég hafði upp úr hundrað-
köllunum sínum var að fá að sjá
vélina éta kúlumar.
Fullur vonbrigða gaf ég mig á tal
við manninn sem sat við hliðina á
mér. Þetta var miðaldra kall í gráum
jakkafötum. Hann var greinilega að
koma af skrifstofunni, því að skjala-
taskan stóð á gólfinu við fætur hans.
Hann keðjureykti, og öskubakkinn,
innbyggður í spilatækið, var barma-
fullur af stubbum. Hann leit aldrei
upp á meðan hann talaði við útlend-
inginn. Augun voru fest á seyðandi
flaum kúlnanna sem runnu gegnum
tækið, og það var eins og hann
væri dáleiddur, sálin væri komin
yfir á annað tíðnisvið, þar sem Pac-
hinko konungur ræður öllum ríkjum.
Ég reyndi að fá uppúr manninum
hver væri leyndardómurinn á bakvið
kúlnahauginn sem hann hafði safn-
að sér. Með semingi upplýsti hann,
DRAUMANEFIÐ. Hið „fullkomna nef
er með 36° til 40° halla miðað við and-
litið. 90° til 120° upp frá efri vörinni.
Grace Kelly var með „fullkomið" nef.
hjólagengi. Á vesturlöndum eru
menn gagnteknir af litlu barnalegu
kvennefi og þess vegna eru algeng-
ustu lýtalækningarnar nefaðgerðir.
► Meðalhæð íslenskra
kvenna er 167,5 cm. Til
samanburðar er með-
alhæð kvenna af Watusi
ættflokknum í Rúanda
178 cm og meðalhæð
Mbuti kvenna í Zaire 135
cm. Mesti hæðarmun-
ur milli kvenna
er um 60
cm.
Munur á
meðal-
hæð
kvenna og karla er
aðeins 7,5-12,5 cm. Þessi sáralitli
munur hefur samt átt þátt
í að móta hugtökin „kven-
legur“ og „karlmannlegur"
varðandi líkamshæð.
Smæðin er talin kvenleg
en karlmenn þykja því karl-
mannlegri sem þeir eru
hávaxnari. Margar konur
leita sér af þessum sökum
að maka sem er a.m.k.
sjónarmun hærri en þær
sjálfar. Lengi var litið á
mjög hávaxnar konur sem
ókvenlegar en það viðhorf
er sem betur fer mjög á
undanhaldi.
► Líkurnar á eineggja tví-
burum virðast vera algjör-
lega tilviljunarkenndar. Þó
virðist sem í einstaka fjöl-
skyldum sé eiginleikinn al-
gengur. Tilkoma tvíeggja
tvíbura er vegna þess að
konan hefur tilhneigingu
til að losa fleiri en eitt egg
við egglos. Þessi eiginleiki
getur verið arfgengur (tví-
eggja tvíburar virðast oft
liggja í ættum og erfist frá
móður til dóttur) eða ein-
staklingsbundinn. Líkur á tvíeggja
tvíburum, ef eiginleikinn er ekki í
ættinni, aukast fram að hálffertugu
og minnka svo aftur. Líkurnar virð-
ast einnig meiri ef konan er hávax-
in, þrekleg og fijó. Eftir því sem
kona á fleiri börn virðast líkurnar
á tvíeggja tvíburum aukast.
► Skáldkonan Aphra Behn varð
jafn þekkt á sínum tíma og sam-
tímamaður hennar William Shake-
speare. Hún samdi fyrstu skáldsög-
una á ensku árið 1680, en orti jafn-
framt ljóð, samdi eitt leikrit á ári
um nærri tuttugu ára skeið og þýddi
franskar bókmenntir. Hún var líka
heimshornaflakkari og starfaði um
skeið sem njósnari. Behn er fyrsta
konan sem vitað er til að hafi lifað
af ritstörfum. ■
Konan,
líkami hennar og
og sál í bók dr. Stoppard
ÁRÞÚSUNDALÖNG
þróun hefur gert nú-
tímakonur að einum
flóknustu, skynsöm-
ustu og tilfinningarík-
ustu lífverunum," segir
í Kvennafræðaranum,
leiðárvísi um lífíð, sem
Forlagið og Mál og
menning gáfu út í
þessum mánuði. Bókin
er eftir dr. Miriam
Stoppard og fjallar
meðal annars um til-
fínningar, vitsmunalíf,
kynlíf o g heilsufar
kvenna auk ítarlegrar
umfjöllunar um kven-
líkamann.
Kvennafræðarinn, sem er þýddur
af Guðrúnu Svansdóttur, er 224
blaðsíður í stóru broti með 800 lit-
myndum og skýringamyndum til
viðbótar. Kaflarnir heita:
Líkami konunnar, vits-
munaveran, kynver-
an, heilbrigða konan,
fijósama konan,
þungaða konan, eldri
konan og frá bami til
konu. Hér verður stiklað
á síðum bókarinnar.
► Nefið hefur mikil-
vægu hlutverki að
gegna hjá ýmsum þjóð-
flokkum. Eskimóar og
maórar heilsast með
nefinu (nefin rétt
snertast en ekki núið
saman eins og margir
halda). í Afríku, á Ind-
landi og meðal amer-
ískra indíana tíðkast
íburðarmikið nefskaut.
Nefskraut hefur einnig
öðlast vinsældir í hin-
um vestræna heimi, þó
það takmarkist að
mestu við þjóðarbrot
og minnihlutahópa,
svo sem pönkara og mótor-
TVÍBURAR.
APHRA Behn.
Útlitið
vegur þungt
„TÍSKU- og útlitsráðgjafi á að
geta veitt ráðgjöf um hvernig
fólk á að vera klætt og hafa
þekkingu á framleiðslu sem er
seld,“ segir Anna F. Gunnars-
dóttir útlitshönnuður. Hún rek-
ur útlitsráðgjöfina Anna og út-
litið og hefur unnið sem hönnuð-
ur og ráðgjafi um klæðnað fólks
og útlit og einnig um umhverfi
verslana og á vinnustöðum. Hún
hefur nú stofnað skóla sem mun
hefja starfsemi um miðjan sept-
ember. „Námskeiðið er tveggja
anna hagnýtt nám og miðast að
því að gera nemendur sem hæf-
asta fyrir verslunarstjórn og
afgreiðslustörf."
Anna segir að námið verði
fjölbreytt og muni gagnast
nemendum á ýmsan hátt. „Á
fyrri önninni verður kennd
formfræði þar sem sett er sam-
an mismunandi útlit á fatnaði
eftir lífstíl. Einnig er fólki
kennt hvernig á að meta efnis-
gerðir rétt og þurfa nemendur
að geta séð hvort að flík sé
vönduð og vel unnin, en til að
geta það læra þeir að sauma
undir handleiðslu klæðskera.
Til að fólk sé sem best í stakk
búið til að geta stjórnað verslun
verður kennd markaðsfræði,
bókfærsla skatt- og tollskýrslu-
gerð.“