Morgunblaðið - 27.09.1996, Page 22

22 FÖSTUDAGUR 27. SEPTEMBER 1996
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Yalin
verk eftir
Sigurjón
í LISTASAFNI Sigurjóns Ól-
afssonar í Laugarnesi hefur
verið opnuð sýning á völdum
verkum eftir Sigurjón úr fór-
um safnsins. Um er að ræða
24 þrívíð verk úr bronsi, steini
og tré sem spanna tímabilið
1938-1982. Mörg þessara
verka hafa ekki verið til sýnis
almenningi síðustu áratugi eða
allt frá því þau voru gerð.
Listasafn Sigurjóns er opið
laugardaga og sunnudaga
milli kl. 14 og 17. Kaffistofa
safnsins er opin á sama tíma.
DAGSKRÁ Norrænna músík-
daga 96, föstudaginn 27. sept-
ember er eftirfarandi;
Höfðaborgin, Hafnarhúsið
kl. 17.
Elektró-akústík / Halldór Ás-
geirsson, innsetning, Sigurður
Halldórsson, selló.
íslenska óperan kl. 20.
Caput-hópurinn, stjórnandi
Guðmundur Óli Gunnarsson.
Höfðaborgin, Hafnarhúsið
kl. 23.
Elektró-akústík / Halldór Ás-
geirsson, innsetning.
Jazz 96
JAZZHÁTÍÐIN RúRek 96;
Kl. 17. Jómfrúin: ólafur Stolz-
enwald og félagar. Frítt.
Ki. 20.30. Hótel Saga: Sextett
Sigurðar Flosasonar og Schev-
ing-Levinson sveiflukvintett-
inn. Kr. 1.900.
Kl. 22. Hótel Borg: Blúsband
dr. Finkel. Frítt.
Sigríður
Ólafsdóttir
opnar
sýningu
SIGRÍÐUR Ólafsdóttir opnar
málverkasýningu í sýningar-
salnum Við Hamarinn laugar-
daginn 28. september. Þetta
er þriðja einkasýning Sigríðar
en hún hefur einnig tekið þátt
í fjölda samsýninga.
Sigríður útskrifaðist frá
fjöltæknideild Myndlista- og
handíðaskóla íslands árið
1989 og stundaði svo fram-
haldsnám við Ecole des Beaud
Arts í Lyon, Frakklandi.
Sýningin er opin alla daga
kl. 14-18 nema mánudaga og
stendur til 13. október. Allir
eru velkomnir.
Yngvi Guð-
mundsson
sýnir í List-
húsi 39
YNGVI Guðmundsson opnar
sýningu á málverkum í List-
húsi 39, Strandgötu, Hafnar-
firði, laugardaginn 28. sept-
ember kl. 15.
Yngi er fæddur í Reykjavík
1938. Hann lærði teikningu
hjá Unni Briem og nam síðan
einn vetur í Handíða- og
myndlistaskóla íslands.
Sýningin er opin mánudaga
til föstudaga frá kl. 10 til 18,
laugardaga frá kl. 12-18 og
sunnudaga frá kl. 14-18.
Sýningin Yngva í Listhúsi
39 stendur til 14. október.
Fyrsta frumsýning Leikfélags Akureyrar á afmælisári
Sunna Borg fagnar 30ára
leikafmæli með Sigrúnu Astrósu
Morgunblaðið/Kristján
SUNNA Borg heldur upp á jwjátíu ára leikafmæli sitt með því
að leika einleikinn Sigrúnu Ástrósu, en samstarfsmaður hennar
til fjölda ára, Þráinn Karlsson leikstýrir.
FYRSTA frumsýning Leikfélags
Akureyrar á áttugasta leikári þess
verður í kvöld, 27. september þeg-
ar Sunna Borg stígur á svið Sam-
komuhússins og leikur Sigrúnu
Ástrósu í samnefndu leikriti eftir
Willy Russell. Sunna heldur með
þessari sýningu upp á 30 ára
leikafmæli sitt. Mikið afmælisár
er í uppsiglingu, því auk 30 ára
leikafmælis Sunnu, 40 ára leikaf-
mæli Þráins Karlssonar sem leik-
stýrir Sigi'únu Ástrósu á LA 80
ára afmæli á leikárinu, 90 ár eru
liðin frá vígslu Samkomuhússins
og þá verður Sunna sjálf 50 ára í
desember sem og tveir starfsmenn
félagsins til lengri tíma.
Sigrún Ástrós fjallar um konu
á miðjum aldri, börn hennar tvö
eru flutt að heiman og hjónaband
hennar og Jóa orðið dauflegt og
ófullnægjandi. Hún er ekki sátt við
hlutskipti sitt í lífrnu, draumamir
hafa ekki ræst og hversdagsleg
tilveran veitir henni litla gleða.
Hún rifjar upp svipmyndir úr lífi
sínu og veltir því fyrir sér með
hvaða hætti hún geti nálgast sjálfa
sig og lífsgleðina á ný.
„Sigrún Ástrós er orðin miðaldra
og stendur frammi fyrir því að líf
hennar er innihaldslítið, það er allt-
af sama rútínan, að hafa matinn
til á réttum tíma og allt það en
þá fær hún óvænt tækifæri til að
ferðast til útlanda,“ segja þau
Sunna og Þráinn um leikritið. „Sig-
rún Ástrós er ómenntuð, en greind
kona, hún er mikill húmoristi og á
auðvelt með að sjá spaugilegu hlið-
arnar á sjálfri sér, fjölskyldunni
og umhverfi sínu. I fyrri hluta
verksins segir hún okkur sögur af
sjálfri sér og sínum nánustu, en í
þeim síðari segir hún frá dvöl sinni
í Grikklandi þar sem hún dvaldi
með vinkonu sinni en sú dvöl olli
straumhvörfum í lífi hennar. Hún
hættir að vera heilög Jóhanna af
eldhúsinnréttingunum og fer að
lifa lífí sem hana hefur innst inni
dreymt um að lifa, hún er sátt við
sjálfa sig. Þetta er ekki predikun,
fyrst og fremst afstaða þessa ein-
staklings til eigin lífs og það að
taka eigin ákvarðanir um hvernig
hún vi! nota líf sitt.“
Fátt annað en Sigrún
Ástrós komist að
Æfíngar hófust í byijun ágúst
og hafa æfingar staðið á hveijum
virkum degi síðan. „Ég hef varla
gert annað_ en að velkjast í heimi
Sigrúnar Ástrósar síðustu vikur,
fátt annað komist að,“ segir
Sunna, en textinn er snúinn „og
það þarf yfírgengilega orku til að
komast í gegnum þetta.“
„Þetta er verðugt verkefni til
að takast á við á þessum tímamót-
um,“ segir Sunna. Það var svo í
vikunni að fleiri en leikstjórinn,
íeikarinn og hvíslarinn fengu að
vera viðstaddir æfíngu á verkinu.
„Það er nauðsynlegt að fá við-
brögð, maður gengur að verkefn-
inu með öðrum huga þegar fólk er
í salnum, því fylgir meiri spenna,“
segir Sunna. „Annars hefur æf-
ingatímabilið verið afslappað,“
skýtur Þráinn inn í - sérstaklega
fyrir leikstjórann. Þetta hefur verið
ánægjulegt tímabil og gengið vel.“
„Mér fínnst ég vera tilbúin núna
og um leið og maður fær þá tilfinn-
ingu, þá kemur yfír mann viss til-
hlökkun að takast á við verkefnið."
Mörg eftirminnileg hlutverk
Sunna hefur verið einn af burða-
rásum LA um árabil og leikið fjölda
hlutverka, stórra og smárra á sviði
Samkomuhússins. „Þau eru mörg
eftirminnileg hlutverkin, en
draumahlutverkið er yfírleitt það
sem ég er að fást við í hvert sinn,“
segir Sunna, en nefnir m.a. Barpar
sem gekk fyrir fullu húsi á yfir
70 sýningum veturinn og vorið
1995 en þá lék hún á móti Þráni.
Frú Alving í Afturgöngum Ibsens
sem Sveinn Einarsson setti upp
hjá Leikfélagi Akureyrar fyrir
nokkrum árum segir hún einnig
hafa verið eftirminnilegt. „Þar var
á ferðinni stólpakvenmaður, langt
á undan sinni samtíð í hugsunar-
hætti,“ segir hún. „Ég tel mig
heppna að hafa fengið svona mörg
og góð hlutverk, en það er nú svo
að það eru ekki endilega stóru hlut-
verkin sem eru eftirminnilegust,
þau smáu geta líka verið býsna
erfið við að eiga.
Leikferill Sunnu hófst árið 1966,
þegar Jón Kristinsson velti því upp
hvort þessi unga og fallega stúlka
sem var að vinna í Landsbankanum
á Akureyri gæti ekki orðið liðtæk
á fjölum Samkomuhússins.
„Það var mikið heillaspor sem
Sunna steig þegar hún ákvað að
taka þátt í sýningu hjá félaginu
1966,“ segir Þráinn, en fyrsta hlut-
verkið var í stofudramanu Sweden-
hjelmsfjölskyldunni. Næstu árin
lék Sunna nokkur hlutverk hjá fé-
laginu, en hélt til náms við Leik-
listarskóla Þjóðleikhússins og síðan
til Bandaríkjanna þar sem hún
stundaði leiklistarnám. Hún lék í
Þjóðleikhúsinu í nokkur ár, en
flutti norður til Akureyrar árið
1979. „Og hefur glatt leikhúsgesti
gamla Samkomuhússins síðan,“
segir Þráinn „Og bregst þeim svo
sannarlega ekki að þessu sinni.“
Stutt á milli gleði og sorgar
Vinnukonan fröken María í
Galdrakarlinum í Oz var fyrsta
hlutverk Sunnu eftir að LA varð
að atvinnuleikhúsi, Þráinn lék
vinnumanninn. „Ég sagði eina
setningu, bauð vinnumanninum
góðann daginn." Það er heldur
viðameira hlutverkið sem Sunna
fer með á frumsýningunni í kvöld,
þegar hún leikur einleikinn. „Ég
vonast auðvitað til að áhorfendur
komi _og hlægi og gráti með Sigr-
únu Ástrósu, því í þessu verki er
stutt á milli gleði og sorgar.“
Hallmundur Kristinsson hanna
leikmynd og búninga, Ingvar
Björnsson er hönnuður lýsingar og
Þrándur Thoroddsen þýddi verkið.
Gamall draum
ur rætist
Bergþór Pálsson óperusöngvari
hefur í mörgu að snúast þessa
dagana. Hann er sestur á skóla-
bekk í London, syngur í Galdra-
Lofti í íslensku óperunni og er
að ljúka við geisladisk sem kem-
ur út í haust. Hér segir hann
Súsönnu Svavarsdóttur frá
þessum breytingum í lífínu.
Bergþór Pálsson
„ÞETTA er gamall draumur — frá
því ég var unglingur. Ég ætlaði
áUtaf að verða leikari," segir óperu-
söngvarinn Bergþór Pálsson, sem
nýlega hélt til London í leiklist-
amám. Hann innritaðist í svokallað-
an „post graduate“ eða framhaldsk-
úrs í Drama Studio, sem veitir hon-
um full réttindi sem leikara. Til að
komast í framhaldsnámið þarf fólk
að hafa lokið þremur árum í leiklist-
arskóla, verið mikið á sviði og stað-
ist inntökupróf. En hvað kom til
að Bergþór söðlaði um núna?
„Þú veist hvernig það er, þegar
maður á sér draum sem maður er
alltaf að fresta; ætlar alltaf að láta
rætast, seinna. Einn daginn settist
ég niður og sagði við sjálfan mig:
Þú verður fertugur á næsta ári og
nú bara kýlir þú á það. Það var
enginn aðdragandi. Hugmyndinni
skaut upp í kollinn á mér eins og
eldingu og það var ekki eftir neinu
að bíða. Þannig gerast hlutimir
oftast í mínu lífi, en auðvitað hafði
verið aðdragandi í undirmeðvitund-
inni. Það var alveg á hreinu að ég
ætlaði aldrei að verða áttræður,
vonsvikinn og bitur yfir því að hafa
ekki þorað að láta drauma mína
rætast."
Leiksviðið er ekki beint framandi
veröld fyrir Bergþór, sem um þess-
ar mundir syngur í Galdra-Lofti í
íslensku ópemnni. En líður honum
vel á sviði?
„í fyrsta sinn sem ég kom á al-
vömsvið, sem var í Meyjarskemm-
unni í fjóðleikhúsinu árið 1981,
hugsaði ég: Hér vil ég vera.
Þá var ég í tónlistarskólanum og
ætlaði að verða tónlistarkennari.
Sveinn Einarsson hringdi í mig og
bað mig að koma í pmfu og það
gerði ég. Ég hlæ stundum að því
hvað það var lítið mál fyrir mig að
fara í pmfu. Ég hugsaði ekki einu
sinni um það, en samt var ég ekki
með neinar væntingar. Það má
segja að ég hafí endurtekið leikinn
núna. Það var ekkert mál að fara
í inntökupróf.
Það próf stóðst _ég og seldi allt;
íbúðina og bílinn. Ég var ekkert að
hugsa um hvað þetta gæfí mér fjár-
hagslega. Ég veit að það er rétt sem
margir segja, að þetta sé óðs manns
æði, en listrænt gefur þetta mér
mjög mikið.“
En þú flýgur heim um helgar til
að syngja í Galdra-Lofti?
„Já. Skólinn vildi ekki gefa mér
frí fyrstu vikurnar til að ljúka sýn-
ingum á Lofti, svo það var ákveðið
að ég kæmi heim um helgar meðan
hann er á fjölunum."
Og nú hefur þú verið á handa-
hlaupum við að æfa í Lofti, flytja,
pakka og fara...
„Já, og syngja inn á geisladisk
sem ég vinn með Eyjólfi Kristjáns-
syni og félögum. Hann kemur út í
haust.“
Nú? Eru það óperuaríur?
„Ne-ei,“ segir Bergþór, sposkur
á svip, „þetta er að mestu leyti
rómantísk kertaljósatónlist — en
jaðrar stundum við rokk.“
Rokk? Syngurðu rokk?
„Já. Ég hef rokkað á þjóðhátíð
í Vestmannaeyjum. Síðan var ég
með jassbandi í hálfan vetur, um
leið og ég var að syngja á ljóðatón-
leikum og í óperum.“
Er ekki tónlistin sem þið Eyjólf-
ur stundið æði ólík?
„Ég er alæta á tónlist. Samstarf
okkar Eyjólfs byijaði með laginu
„Kannski er ástin“, sem kom út á
safndiski. Síðan höfum við komið
fram við og við, en ekki í neinni
alvöru fyrr en á þessum diski.“
Ætlarðu að hætta að taka þátt
í óperuflutningi?
„Nei, nei, það breytist ekki neitt,
en með þessu námi á ég möguleika
á að hoppa upp á leiksvið, ef ein-
hver vill mig.“
Hvað áttu við með því?
„Ég ætla ekki að taka neitt frá
neinum. Ég ræð engu í leikhúsun-
um og því er framtíðin eins óljós
hjá mér og öllum öðrum sem fara
í leiklistarnám. En það verður
kannski hægt að nota mig í söng-
leiki."
Og þar með er hann floginn,
okkar ástsæli söngvari, á vit
drauma með óljósa framtíð. Eins
og máltækið segir: Varaðu þig á
draumum þínum, þeir gætu ræst.